Κυριακή Δ΄ Νηστειών

30 Μαρτίου ...

Κυριακή Δ΄ Νηστειών …

Την Δύναμη της Πίστεως , της Προσευχής και της Νηστείας μας Διδάσκει σήμερα Ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός ,

μέσα από την θεραπεία του δαιμονιζόμενου παιδιού που μας διηγείται Ο Ευαγγελιστής Μάρκος ...

Του παιδιού που από μικρό το είχε καταλάβει το πονηρό πνεύμα , συχνά απειλούσε ακόμα και την σωματική του ακεραιότητα , μιας που ο μισόκαλος διάβολος δεν αρκούνταν μόνο στη ζημιά που έκανε στην ψυχή του , αλλά το ωθούσε πότε στη φωτιά και πότε στο νερό , για να το φονεύσει ,

ο πατέρας του απευθύνθηκε στους Μαθητές Του Χριστού , αλλά χωρίς αποτέλεσμα ...

Ο Κύριος αφού προηγουμένως στηλίτευσε την απιστία των Μαθητών Του , λέει στον πατέρα του παιδιού , αν μπορείς να Πιστέψεις , όλα είναι δυνατά για εκείνον που Πιστεύει , εκείνος απαντά Πιστεύω Κύριε , Βοήθησε με στην απιστία μου ,

Ο Ιησούς έδιωξε το ακάθαρτο πνεύμα από το παιδί , αργότερα , στην ερώτηση των Μαθητών Του για τη δική τους αδυναμία απάντησε ότι , τούτο το γένος δεν μπορεί με τίποτε άλλο να εκδιωχθεί , παρά μόνο με Προσευχή και με Νηστεία ...

Διαπιστώνουμε μια φαινομενική αντίθεση ανάμεσα στα όσα λέει Ο Χριστός στην αρχή , που αφήνει να εννοηθεί ότι δεν είχαν αρκετή Πίστη για να διώξουν το δαιμόνιο και στα όσα λέει στους Ίδιους μετά ,

ότι για να το κατορθώσουν χρειάζεται Προσευχή και Νηστεία , την ουσία όμως δεν αποτελούν αντιφατικές προτάσεις , αλλά τρόπον τινά μας δείχνει Ο Χριστός ποιος είναι ο τρόπος για την ενίσχυση της Πίστεως μας ...

Η Νηστεία και η Προσευχή αποτελούν τα στοιχεία εκείνα , τα Πνευματικά Αγωνίσματα , μέσα από τα οποία ενισχύεται η Πίστη , γίνεται πιο καθαρή , σταθερή , δυνατή , και αποτελεσματική , πρώτη θέτει Ο Χριστός τη Νηστεία , κάνοντας έναν εύστοχο παραλληλισμό ,

Οι Πατέρες της Εκκλησίας λένε ότι όπως η παράβαση της Νηστείας έδιωξε τον Αδάμ από τον Παράδεισο , έτσι και η Νηστεία έχει τη Δύναμη να φέρει και πάλι τον Άνθρωπο κοντά στον Θεό ...

Διότι η Νηστεία για τον Χριστιανό δεν είναι ένα σωματικό αγώνισμα , αλλά Πνευματικό , δεν αποστρέφεται κάποιες τροφές ως ακάθαρτες , διότι τα πάντα Ο Θεός τα δημιούργησε καλά λίαν ,

αλλά απέχει συνειδητά από ορισμένες κατηγορίες τροφών , με απώτερο σκοπό να δαμάσει τις επιθυμίες του , κάνοντας αρχή από την πιο απλή , που είναι η επιθυμία για τροφή και για την ικανοποίηση της γεύσεως …

Έτσι , μαθαίνει σταδιακά να μην υποτάσσεται στις επιθυμίες του σώματος και παράλληλα να επιθυμεί τα Πνευματικά πράγματα , τις Αρετές , όλα εκείνα που αρέσουν στον Θεό και τρέφουν την ψυχή του ανθρώπου , ως φυσική συνέχεια ακολουθεί η Προσευχή ,

από τη στιγμή που έχουμε αρχίσει να τιθασεύουμε τις σωματικές μας επιθυμίες και να επιθυμούμε τα Πνευματικά , η Προσευχή δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αναζήτηση των Πνευματικών Δωρεών, το Αίτημα μας προς Τον Θεό για την χορήγηση τους ...

Μέσα από την Προσευχή η ψυχή του ανθρώπου συνομιλεί με Εκείνον που τελικά επιθυμεί , ζητά το έλεος Του Θεού , την συγχώρεση και την Βοήθεια Του ,

την Προστασία Του ενάντια στους πειρασμούς , την εκπλήρωση της Κοινωνίας με Τον Τριαδικό Θεό , την Αγάπη προς τον Πλησίον , με τον τρόπο αυτό , τόσο η Νηστεία όσο και η Προσευχή τροφοδοτούν την Πίστη προς Τον Θεό και την ενδυναμώνουν ...

Αν προχωρήσουμε λίγο ακόμα , θα διαπιστώσουμε ότι και η Πίστη με τη σειρά της γίνεται η κινητήρια Δύναμη για την Προσευχή και για τη Νηστεία ,

αφού ουσιαστικά χωρίς Πίστη η μεν Νηστεία γίνεται μια μηχανική αποχή από τροφές , η οποία δεν προσφέρει τα Πνευματικά Αγαθά που περιγράψαμε , η δε Προσευχή αποτελεί μια απλή τυπολατρία χωρίς περιεχόμενο , εφόσον δεν μπορούμε να διαλεγόμαστε με κάποιον στον οποίο δεν πιστεύουμε ...

Χωρίς Πίστη , ολόκληρη η ζωή μας χάνει το ουσιαστικό της Νόημα και γίνεται μια καθημερινότητα ατέρμονη , άγευστη , βαρετή , χωρίς Πίστη η κάθε μας ημέρα περιστρέφεται μονάχα γύρω από το τί θα φάμε και τί θα πιούμε , πώς θα αποκτήσουμε περισσότερα υλικά αγαθά και πώς θα επιβληθούμε γύρω μας ,

ανεξάρτητα από τις συνέπειες των πράξεων μας , η Πίστη αντίθετα είναι εκείνη που προκαλεί το Θαύμα , την Επέμβαση Του Θεού , την αλλαγή στη ζωή μας και την Ανάσταση από τον Πνευματικό Θάνατο ...

Πιστεύω , Κύριε , βοήθησε με στην απιστία μου , παρακαλεί ο πατέρας της σημερινής περικοπής , έχω την στοιχειώδη Πίστη να αναγνωρίσω την Θεότητα σου και την Δύναμη σου να μεταμορφώσεις τα πάντα γύρω σου προς το καλύτερο ,

αναγνωρίζω παράλληλα και την δική μου ανεπάρκεια , ενίσχυσε με , αύξησε την Πίστη μου , διώξε τον πειρασμό , δώσε μου την Ειρήνη σου, Ανάστησε με από τα πάθη που νεκρώνουν την ψυχή μου …

Αυτή ας είναι και η δική μας Προσευχή , όχι μόνο τούτη την περίοδο της εντονότερης Νηστείας και Προσευχής ,

αλλά και κάθε ημέρα της ζωής μας …….