Άγιος Βίκτωρ ο Ιερομάρτυρας Επίσκοπος Γκλαζώφ

19 Απριλίου …

Άγιος Βίκτωρ ο Ιερομάρτυρας Επίσκοπος Γκλαζώφ …

Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Βίκτωρ , κατά κόσμον Κωνσταντίνος Αλεξάνδροβιτς Οστροβίντωφ ,

γεννήθηκε στις 20 Μαΐου του 1875 μ.Χ. στο χωριό Ζολοτόε της περιφέρειας Σαρατόβσκαγια …

Ο πατέρας του ήταν Ιεροψάλτης , η οικογένεια του Τον ανέθρεψε με Παιδεία και Νουθεσία Κυρίου ,

Φοίτησε αρχικά στην Ιερατική Σχολή του Σαράτωβ , στην συνέχεια στην Ιερατική Ακαδημία του Καζάν , Φοιτητής ακόμη Κείρεται Μοναχός με το όνομα Βίκτωρ …

Το 1903 μ.Χ. αποφοιτά από την Εκκλησιαστική Ακαδημία ως Διδάκτωρ της Θεολογίας , διορίζεται υπεύθυνος του Ναού Τρόιτσκι της πόλεως Χβαλίνσκ , 1905 - 1908 μ.Χ. ,

Ο Βίκτωρ κατέχει την θέση του Ιερομόναχου της Ιεραποστολής των Ιεροσολύμων , μετά το 1908 μ.Χ. γίνεται Επιθεωρητής της Ιερατικής Σχολής της Πόλεως του Αρχαγγέλσκ ...

Μετατίθεται στην Πρωτεύουσα , Διορίζεται ως Ιερομόναχος της Λαύρας Του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκυϊ ,

το 1910 μ.Χ. γίνεται Αρχιμανδρίτης και αναλαμβάνει καθήκοντα Ηγουμένου της Μονής Αγίας Τριάδος του Ζελενέτσκ , που βρίσκεται στην επαρχία της Αγίας Πετρουπόλεως …

Στην δύσκολη περίοδο του Εμφυλίου πολέμου του 1919 μ.Χ. , Ο Αρχιμανδρίτης Βίκτωρ εκτελεί τα καθήκοντα του υπευθύνου της Λαύρας Του Αγίου Αλεξάνδρου ,

συλλαμβάνεται στην Αγία Πετρούπολη και αποφυλακίζεται το 1920 μ.Χ. …

Χειροτονείται Επίσκοπος Ουρζούμσκι και Βικάριος της επαρχίας Βιάτσκαγια , το Στρατοδικείο της Επαναστάσεως ,

Τον καταδικάζει σε φυλάκιση μέχρι το τέλος του πολέμου με την Πολωνία , αργότερα Ο Βίκτωρ αποφυλακίζεται …

Λόγω των έντονων διαδηλώσεων συλλαμβάνεται πάλι στις 12 Αυγούστου του 1922 μ.Χ. , εκτοπίζεται για τρία χρόνια στην περιοχή του Ναρίμ μετά την απελευθέρωση Του ,

το 1924 μ.Χ. του αφαιρείται το δικαίωμα παραμονής σε μεγάλες πόλεις …

Ο Επίσκοπος επιστρέφει στη Βιάτκα , διορίζεται Επίσκοπος του Γκλαζώφ

και προσωρινός Διοικητής της επαρχίας Βιάτσκαγια και Όμσκαγια ...

Στις 14 Μαΐου του 1926 μ.Χ. συλλαμβάνεται , κατηγορείται για οργάνωση παράνομου επαρχιακού γραφείου και εκτοπίζεται για τρία χρόνια με αφαίρεση του δικαιώματος παραμονής ,

όχι μόνο σε μεγάλες πόλεις αλλά και στην επαρχία Βιάτσκαγια …

Τον Σεπτέμβριο του 1926 μ.Χ. Του ανατίθεται η Διοίκηση της γειτονικής επαρχίας Βότκινσκαγια και της επαρχίας Ιζέβσκαγια ,

τον Οκτώβριο του 1927 μ.Χ. Ο Βίκτωρ απευθύνεται στον Μητροπολίτη Σέργιο , με επιστολή στην οποία τον προειδοποιεί για τις κακές συνέπειες του συμβιβασμού με τους άθεους …

Μετατίθεται στο Σάντρινσκ με δικαίωμα Διοικήσεως της επαρχίας Αικατερινμπούργκσκαγια , αρνήθηκε να υπακούσει στην απόφαση της Συνόδου και δεν έφυγε για το Σάντρινσκ ,

απέρριπτε την ιδέα της νόμιμης υπάρξεως της Εκκλησίας , μέσω της δημιουργίας μιας Κεντρικής Διοικήσεως αναγνωρισμένης από την Εξουσία …

Η οποία δήθεν θα εξασφάλιζε την εξωτερική ηρεμία της Εκκλησίας , αυτό το σχέδιο υποταγής της Εκκλησίας στην Εξουσία το θεωρούσε ως αλλοτρίωση

και μέσο το οποίο μετέτρεπε την Εκκλησία από Οίκο Του Θεού σε μια κοσμική οργάνωση της Εξουσίας ...

Τον Μάρτιο του 1928 μ.Χ. Ο Βίκτωρ αποστέλλει νέα επιστολή προς τους Ιερείς , με σκοπό να τους προφυλάξει από την ιδέα της βίαιης ενώσεως της Εκκλησίας με τρόπο που θα μετατραπεί σε κομματική οργάνωση με την κρατική Εξουσία ,

το θέμα μας έγραφε , ευρίσκεται όχι στην αποχώρηση από την Εκκλησία , αλλά στην υπεράσπιση της Αλήθειας …

Στις 22 Μαρτίου του 1928 μ.Χ. συλλαμβάνεται στο Γκλαζώφ , καταδικάζεται σε τρία χρόνια φυλακίσεως σε Στρατόπεδα συγκεντρώσεως , καθ' όλη την διάρκεια της παραμονής Του στο Στρατόπεδο της Νήσου Σολόφσκι εργάζεται ως Λογιστής ,

Λειτουργεί κρυφά , Χειροτονεί με άλλους Επισκόπους , Αρχιερείς για την Εκκλησία …

Σύμφωνα με τις διατάξεις του Στρατοπέδου απαγορευόταν η μακριά ενδυμασία , όλοι οι κρατούμενοι έπρεπε να κουρευτούν , Ο Επίσκοπος Βίκτωρ αρνήθηκε να υπακούσει σε αυτή τη διάταξη ,

Τον έκλεισαν στην απομόνωση , δια της βίας τον ξύρισαν , έκοψαν τα μαλλιά του τραυματίζοντας Τον στο πρόσωπο , κόντυναν και τα ενδύματα του …

Το 1931 μ.Χ. μετά την αποφυλάκιση Του διαμένει στο χωριό Ουστ - Τσίλμα της βόρειας Ρωσίας , το 1932 μ.Χ. συλλαμβάνεται πάλι , εξορίζεται αυτή την φορά στην Αυτονομία των Κόμι στη Σιβηρία ,

στο χωριό Νέριτσα όπου έζησε τρία χρόνια , βοηθούσε τους χωρικούς στις δουλειές , συζητούσε μαζί τους για την Πίστη , συχνά απομακρυνόταν στο δάσος και Προσευχόταν ...

Αγωνιζόμενος για την Αλήθεια Ο Ιερομάρτυρας Δέχθηκε όλα τα βάσανα με Πνευματική χαρά και υπομονή , Μιμούμενος Τους Μάρτυρες της Πρώτης Εκκλησίας ,

διατηρώντας μια Αξιοθαύμαστη Πνευματική Ηρεμία και Ειρήνη …

Ο Άγιος Βίκτωρ Κοιμήθηκε το 1934 μ.Χ. , μετά από πνευμονία ,

στις 18 Ιουνίου του 1997 μ.Χ. τα Ιερά Λείψανα Του Βρέθηκαν Άφθαρτα στο Κοιμητήριο του Χωριού Νέριτσα , παρόλο που έμειναν Ενταφιασμένα σε βαλτώδες έδαφος εξήντα τρία χρόνια …

Μεταφέρθηκαν στη Μόσχα , στις 2 Δεκεμβρίου 1997 μ.Χ. πραγματοποιήθηκε η Επίσημη Μετακομιδή Τους ,

στο γυναικείο Μοναστήρι της Πόλεως Βιάτκα …….