Άγιοι Πιόνιος ο Πρεσβύτερος και Σαβίνα

11 Μαρτίου …

Άγιοι Πιόνιος ο Πρεσβύτερος και Σαβίνα …

Ὡς ἐγκρυφίας ἄρτος ἐξωπτημένος ,

Καυθεὶς προσήχθη Πιόνιος Κυρίῳ ...

Ο Άγιος Μάρτυρας Πιόνιος έζησε τους χρόνους του Αυτοκράτορα Δεκίου 249 - 251 μ.Χ. ,

ήταν Πρεσβύτερος της Εκκλησίας της Σμύρνης ...

Έλεγχε τους Ιουδαίους και τους Εθνικούς , τους έπειθε από τις Θείες Γραφές ότι Ένας είναι Ο Θεός Ο Αληθινός , Ο Δημιουργός των πάντων , Ο Μονογενής Του Υιός Ιησούς Χριστός και το Πνεύμα Το Άγιον ,

Κήρυττε ότι όλοι οι αμαρτωλοί και οι άπιστοι θα τιμωρηθούν , θα παραδοθούν στο πυρ το αιώνιο …

Συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες μαζί με άλλους Χριστιανούς , παραδόθηκε αλυσοδεμένος στον Πολέμωνα , τον ιερέα των ειδώλων και στον άρχοντα της πόλεως Ελπίδιο ,

οδηγήθηκε στον Ηγεμόνα της χώρας , ανθύπατο Κοντυλιανό , ο οποίος έδωσε εντολή να Τον βασανίσουν ...

Τον κτύπησαν ανηλεώς μέχρι Θανάτου , τον κρέμασαν σε ξύλο , κατέκαψαν τα πλευρά του με αναμμένες δάδες φωτιάς , στο Τέλος Τον έριξαν μέσα σε καμίνι ,

Ο Άγιος Πιόνιος Προσευχόμενος Τελείωσε Μαρτυρικά τον Βίο Του …

Η Σύναξη Του Ετελείτο στο Λιθόστρωτο , όπου υπήρχε Ναός Αφιερωμένος στον Άγιο ,

η Μνήμη Της Αγίας Σαβίνας Αναφέρεται στον Βατοπαιδινό Κώδικα 1104 φ. 22ε. ,

η Αγία Μάρτυς Σαβίνα συν Μαρτύρησε μετά Του Αγίου Πιονίου …….

Όσιος Γεώργιος ο Νεοφανής ο ἐν Διϊπίῳ …

Ἐκ γειτόνων εἶ , Γεώργιε , κἀνθάδε ,

Κἀκεῖθεν , οἶμαι , Χριστομύστη , Παρθένῳ …

Ο Όσιος Γεώργιος έζησε τον 10ο Αιώνα μ.Χ. …

Είχε γυναίκα και παιδιά , τα οποία εγκατέλειψε , περιφερόταν από τόπο σε τόπο ,

από τις πόλεις στην έρημο , ταλαιπωρούμενος ...

Κατά τις τελευταίες επτά ημέρες της ζωής Του πήγε στην Κωνσταντινούπολη , κατέφυγε στον Ναό Του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στο Διϊπίον ,

όπου και Κοιμήθηκε με Ειρήνη ...

Εκείνοι που έκαναν την Εκταφή Του , κατενόησαν ότι πρόκειται περί Ασκητού ανδρός , κατασκεύασαν λίθινη Λάρνακα και Τον Ενταφίασαν στον Νάρθηκα του Ναού ,

από τότε το μέρος εκείνο Ανάβλυζε Μύρο που Θεράπευε διάφορες Ασθένειες και έκανε πολλά Θαύματα …

Ο Όσιος Γεώργιος κατά τον Παρισινό Κώδικα , ήκμασε επί Ιωάννου Α’ του Τσιμισκή 969 - 976 μ.Χ. ,

κατά τον Κώδικα της Βιέννης , επί Ρωμανού και Κωνσταντίνου των Πορφυρογέννητων 956 - 963 μ.Χ. …

Η Μνήμη Του Αναφέρεται και στον Λαυρεωτικό Κώδικα …….