Σύναξη Της Υπεραγίας Θεοτόκου ἐν Κύπρῳ

16 Φεβρουαρίου …

Σύναξη Της Υπεραγίας Θεοτόκου ἐν Κύπρῳ …….

Όσιος Φλαβιανός …

Ζωῆς ματαίας ἐκπεραιώσας χρόνον ,

Ζῇ Φλαβιανὸς εἰς τὸν αἰῶνα χρόνον …

Ο Όσιος Φλαβιανός πήγε στην κορυφή ενός όρους , εκεί έκτισε μικρό Κελί , κλείστηκε μέσα

και πέρασε εξήντα χρόνια με Αυστηρή Νηστεία και Προσευχή , χωρίς να έλθει σε επαφή με άνθρωπο ...

Έβγαζε έξω μόνο τα χέρια Του για να παραλάβει την τροφή του ,

που ήταν βρεγμένα όσπρια μια φορά την εβδομάδα ...

Ο Θεός Τον Προίκισε με το Θαυματουργικό Χάρισμα , με την Προσευχή Του θανάτωσε δράκοντα , έδιωξε από χωράφι τις ακρίδες που θα το κατέστρεφαν ,

έβγαλε το δαιμόνιο από νέο και τον μαστό κάποιας γυναίκας Θεράπευσε από καρκίνο ...

Ο Όσιος Φλαβιανός Άγια έζησε ,

Παρέδωσε στον Θεό την Μακάρια ψυχή Του …….

Άγιος Ηλίας ο Ιερομάρτυρας …

Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Ηλίας Νικολάγιεβιτς γεννήθηκε σε χωριό της Μόσχας ,

τον 19ο Αιώνα μ.Χ. …

Σπούδασε στην Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας , νυμφεύθηκε την Ευσεβή Ευγενία , Χειροτονήθηκε Ιερεύς , Διακόνησε στον μικρό Ναό πτωχοκομείου και στην Ενορία Του Αγίου Νικολάου Τολματσέφ της Μόσχας , πριν ξεσπάσει η Οκτωβριανή επανάσταση του 1917 μ.Χ. ,

Ο Ηλίας ήταν Ευλαβέστατος Ιερέας , ο Ναός Του ήταν Φάρος Πνευματικού Φωτός για πολλούς Πιστούς , ήταν έγγαμος αλλά ζούσε Ασκητική ζωή ...

Το 1932 μ.Χ. η μυστική Σοβιετική Αστυνομία τον συνέλαβε και Τον φυλάκισε , τον εξόρισαν στην περιοχή του ποταμού Κράσναγια Βίσερα , η Πρεσβυτέρα Ευγενία την νύχτα την πέρασε με Προσευχή και δάκρυα ,

το πρωί αποκοιμήθηκε , Είδε Την Θεοτόκο στον ύπνο της που της είπε να μην φοβάται , τον επισκέφθηκε , Του πήγε το Ευαγγέλιο και ένα μικρό φιαλίδιο με Αγιασμό ...

Οι Φύλακες άρπαξαν το Ευαγγέλιο , την ρώτησαν τι περιείχε το φιαλίδιο , τους απάντησε ότι για αυτούς ήταν απλό νερό , αλλά για εκείνη και Τον σύζυγο της ήταν Ιερό , το Φάρμακο τους , διηγήθηκε ότι εκεί δεν Του επέτρεπαν να Λειτουργεί και αυτό τον έθλιβε ,

ότι τους ανάγκασαν να περπατούν επάνω στο χιόνι που είχε λιώσει επιφανειακά , το λεπτό στρώμα του πάγου έσπαζε κάτω από τα πόδια τους , βυθίζονταν μέσα στο χιόνι μέχρι την μέση , ήταν βρεγμένοι χωρίς να έχουν φάει η πιει τίποτα όλη την ημέρα και ότι αναγκάστηκαν να περάσουν τη νύχτα μέσα σε καλύβα ...

Οι εξουθενωμένοι άνδρες έπεσαν στο πάτωμα , αποκοιμήθηκαν σαν πεθαμένοι , Ο Ηλίας έμεινε ξάγρυπνος , τα μεσάνυχτα μια κραυγή ακούσθηκε από τα βάθη της καρδιάς Του , Κύριε γιατί με εγκατέλειψες , σε Υπηρέτησα τόσο Πιστά , ολόκληρη την ζωή μου την Αφιέρωσα σε εσένα ,

πόσες φορές διάβασα τον Ακάθιστο Ύμνο και τους κανόνες , με πόση Ευλάβεια υπηρετούσα την Εκκλησία , γιατί Κύριε με εγκατέλειψες και υποφέρω τόσο πολύ , Υπεραγία Θεοτόκε , Άγιε Ιεράρχη Νικόλαε , Άγιε Πάτερ Σεραφείμ , Πάντες Οι Άγιοι Του Θεού , μετά από όλες τις Προσευχές μου σε εσάς γιατί βασανίζομαι ...

Θεία Επίσκεψη σαν Φλόγα άγγιξε την πονεμένη ψυχή Του και την Πλημμύρισε με Υπερκόσμια Παρηγοριά , το Φως της Πίστεως Φώτισε την καρδιά Του , Άναψε μέσα Του μια Ανέκφραστη , Ακατανίκητη Αγάπη προς Τον Χριστό ,

η Οποία όπως Λέει Ο Απόστολος Παύλος , οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπω λαλῆσαι , όταν ξημέρωσε τότε ήταν νέος Άνθρωπος Αναγεννημένος σαν να είχε Βαπτιστεί στην Φωτιά ...

Ο Ηλίας αποχαιρέτησε την Πρεσβυτέρα Ευγενία , της είπε ότι η καρδιά μου Φλέγεται για Τον Χριστό ,

ήρθα εδώ για να καταλάβω ότι δεν υπάρχει απολύτως τίποτε καλύτερο , τίποτε πιο Θαυμαστό από Αυτόν , θα ήθελα να Πεθάνω για Αυτόν ...

Η Πρεσβυτέρα όταν γύρισε στη Μόσχα , έμαθε ότι στο Στρατόπεδο συγκεντρώσεως άναψε μια Πυρκαγιά ,

Ο Άγιος Ηλίας έγινε παρανάλωμα του πυρός μαζί με έντεκα Χριστιανούς …….