Όσιος Άνθιμος ο Βαγιανός ο εν Χίω

15 Φεβρουαρίου …

Όσιος Άνθιμος ο Βαγιανός ο εν Χίω …

Ο Όσιος Άνθιμος κατά κόσμο Αργύριος Κ. Βαγιανός , γεννήθηκε το 1869 μ.Χ. στην περιοχή Του Αγίου Λουκά Λιβαδίων ,

οι Ευσεβείς και Ενάρετοι γονείς του Κωνσταντίνος και Αργυρώ , φρόντισαν να δώσουν Χριστιανική Αγωγή στο Τέκνο τους …

Ήταν Δωρεοδέκτης του Αγίου Πνεύματος με Πνεύμα σοφίας ,

Προορισμένος από Τον Θεό να αναδειχθεί σκεύος Εκλογής και να γίνει μέγας Παιδαγωγός εις Χριστό ...

Η ανατροφή Του τελούσε υπό την βαθιά επίδραση του Χριστιανικού οικογενειακού του περιβάλλοντος , γράμματα δεν έμαθε πολλά , περιορίσθηκε στις γνώσεις του Δημοτικού σχολείου , χωρίς τις θεωρητικές γνώσεις της εγκόσμιου καταξιώσεως , αλλά με ευφυΐα και διεισδυτικότητα Πνεύματος ,

με έντονη την Επιθυμία για Βίο Πνευματικό , προχωρά αταλάντευτος στην Ενάρετη ζωή με την πολύτιμη Δωρεά της Ακλόνητης Πίστεως ...

Ο Θείος Έρως Τον οδηγεί στην απάρνηση του κόσμου και της βοής του και στην Μοναχική Πολιτεία από όπου Έλαμψαν οι Αρετές Του ,

αφορμή για να ακολουθήσει την Μοναχική οδό υπήρξε η επίσκεψη Του στην Σκήτη Των Αγίων Πατέρων της Χίου , με σκοπό την επισκευή Εικόνας Της Παναγίας …

Με αυτή την Εικόνα έκτοτε συνέδεσε άρρηκτα ολόκληρη την ζωή Του , η Παναγία έγινε για Εκείνον Πηγή Ανεξάντλητης Δύναμης στους μετέπειτα σκληρούς Αγώνες Του , αλλά και Πηγή Δροσιάς και Ανακουφίσεως ,

οδηγός Του στον Ασκητικό Βίο υπήρξε ο Σεβάσμιος Γέροντας της Σκήτης Παχώμιος , από τον οποίο εκάρη μικρόσχημος Μοναχός , όπου μετονομάσθηκε Άνθιμος …

Υποτάσσεται στον Γέροντα Παχώμιο , με τις αδιάλειπτες Προσευχές και Νηστείες , με τους σκληρούς αγώνες Του αναδεικνύεται με την Ευδοκία Του Θεού μεγάλος στην Άσκηση και την Αρετή ,

με την σωματική και Πνευματική Του Άσκηση εξαντλήθηκε και ασθένησε , τότε με την Ευλογία Του Παχωμίου επιστρέφει στο σπίτι του όπου εγκαθίσταται για ανάρρωση …

Ο Άνθιμος δεν εγκατέλειψε την Άσκηση , όταν αποκαταστάθηκε η υγεία Του αποσύρθηκε σε απομονωμένο Κελί μέσα στα πατρικά του κτήματα στα Λιβάδια της Χίου ,

συνεχίζοντας τους Πνευματικούς Του Αγώνες Μόναζε ασκώντας ταυτοχρόνως την τέχνη του υποδηματοποιού , για να βοηθά τους φτωχούς γονείς του και να ελεεί του πάσχοντες ...

Στο κελί Του με την Αδιάλειπτη Προσευχή και την μελέτη του Βίου μεγάλων Ασκητών Λάμβανε Δύναμη , σε Πνευματικό επίπεδο αλλά και προκαλούσε την δαιμονιώδη λύσσα του πονηρού ,

Αγωνιζόταν σκληρά και αποτελεσματικά , διεξήγαγε πολυμέτωπους Νικηφόρους Αγώνες κατά του πονηρού με την Πύρινη Προσευχή Του …

Καθημερινά ανερχόταν την Ευλογημένη κλίμακα των Αρετών και της Αγιότητας ,

σε ηλικία σαράντα ετών το 1909 μ.Χ. κείρεται μεγαλόσχημος Μοναχός από τον διάδοχο του Παχωμίου Ιερομόναχο Ανδρόνικο ...

Ο Ενάρετος Ασκητής Άνθιμος ήταν σκεύος Εκλογής , έτοιμος για το Αξίωμα της Ιεροσύνης , καλείται στο Αδραμύττιο της Μικράς Ασίας από τον ανάδοχο του Στέφανο Διοματάρη το 1910 μ.Χ. για τον σκοπό αυτό , η Χειροτονία Του δεν ήταν κάτι το συνηθισμένο ,

στην περίπτωση Του είχαμε Θεία συγκατάθεση που Αποκάλυψαν οι Θεοσημίες Ευδοκίας στο τέλος της Χειροτονίας , σεισμός , αστραπές , βροντές , κατακλυσμιαία βροχή συμβαίνουν την Ιερή εκείνη ώρα …

Τα κανδήλια του Ναού κινούνται , ενώ ένα από αυτά καταπίπτει , μετά την Χειροτονία επικρατεί Γαλήνη , Ηρεμία , Χαρά Θεού ,

τα φυσικά αυτά φαινόμενα Αποκαλύπτουν και Μαρτυρούν την Ευαρέσκεια Του Θεού και την Θεία συγκατάνευση ...

Όσο καιρό παρέμενε στο Αδραμύττιο , Ακτινοβολούσε εκθαμβωτικά με την Αρετή και την Αγιότητα Του , εγκατέλειψε το 1911 μ.Χ. και μετέβη στο Άγιον Όρος όπου οι Αγιορείτες Μοναχοί Του επιδαψίλευσαν πολλές Τιμές ,

επέστρεψε στη Χίο , Τοποθετήθηκε ως Εφημέριος στο Λεπροκομείο , εκεί άνοιξε το νέο στάδιο των Αρετών και της Αγαθοεργού δράσεως Του …

Η Εικόνα Της Παναγίας Υπαπαντής επικεντρώνει όλη Του την Ευεργετική δράση , η Θεοτόκος δια της Μεσιτείας και της Προσευχής Του Ανθίμου Επιτελεί Αναρίθμητα Θαύματα Θεραπείας ασθενών επωνύμων και ανώνυμων Πιστών ,

το Ίδρυμα με τους δυστυχείς λεπρούς καθίσταται Πνευματικό Κέντρο σωματικής και Πνευματικής Υγείας , η όλη Διακονία Του στο Λεπροκομείο καταδεικνύει την βαθύτατη Πίστη Του και την πολύτιμη προσφορά Του …

Ο Άνθιμος ως Εφημέριος του Ναού παρευρισκόταν συν έτρωγε και συνομιλούσε με τους λεπρούς , τους Κοινωνούσε των Αχράντων Μυστηρίων , μετά την Θεία Λειτουργία κατέλυε ,

οραματίζεται την Ίδρυση Μονής , για να στεγάσει πρόσφυγες Καλόγριες προερχόμενες από την Μικρά Ασία , προχωρεί στην πραγμάτωση των οραματισμών Του ...

Υψώνει τον μεγαλοπρεπή Ιερό Ναό Της Παναγίας Βοηθείας Χίου , εγκαταστάθηκε στην Μονή με πλήρη Αφοσίωση στην Παναγία ,

με την Ασκητική Του Βιωτή , το πλήθος των Αρετών και την Αγιότητα Του , με την Μεσιτεία και Βοήθεια Της Θεοτόκου , Ποίμαινε με πλεονάζουσα στοργή και Αγάπη το Ποίμνιο Του …

Ενίσχυε και παρηγορούσε με τον γλυκύ και απλό Του Λόγο , Θεράπευε ασθενείς και πάσχοντες που κατέφευγαν κοντά Του ,

μέσα σε αυτή την δια Βίου Διακονία Ο Βαγιανός , ώριμος πλέον , πλήρης ημερών , σε ηλικία ενενήντα ετών με Οσιότητα που θύμιζε Τους μεγάλους Ασκητές της ερήμου …

Τέλεσε την Τελευταία Θεία Λειτουργία την 27η Ιανουαρίου του 1960 μ.Χ. , λίγες ημέρες μετά

Ο Όσιος Άνθιμος Κοιμήθηκε με Ειρήνη …….

Απολυτίκιο …

Νέον στήριγμα Ὀρθοδοξίας , νεοκόσμητον ἄνθος ἁγνείας , Νικομηδείας Ἀνθίμου συνώνυμος τῶν ἀρετῶν τε ἐκείνου ὁμότροπος , νέων Ὁσίων σφραγίς καί ἀγλάισμα , Πάτερ Ἄνθιμε , τῆς Χίου πάσης τό καύχημα , Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε , δωρήσασθε ἡμῖν τό μέγα ἔλεος …….