Οσία Πελαγία του Ντιβέεβο

30 Ιανουαρίου …

Οσία Πελαγία του Ντιβέεβο …

Η Πελαγία Ιβάνοβνα Σερεμπρενίκοβα γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1809 μ.Χ. ,

στο Αρζαμά της Ρωσίας ...

Οι γονείς της Ιβάν Ιβάνοβιτς Σουρίν , Έμπορος στο Επάγγελμα , η μητέρα της Παρασκευή Ιβάνοβνα Μπεμπέσεβα ,

απόκτησαν αλλά δυο παιδιά τον Ανδρέα και τον Ιωάννη ...

Ο Ιβάν έφυγε γρήγορα από το μάταιο τούτο κόσμο , αφήνοντας την Παρασκευή σε νεαρή ηλικία μόνη με τα τρία της παιδιά , η μητέρα της ξαναπαντρεύτηκε με τον Αλεξέι Νικήτιτς Κορόλεφ , άνθρωπο αυστηρό και ανάλγητο ,

κάνοντας τη διαβίωση μέσα στο σπίτι για Την Πελαγία και τα αδέλφια της Μαρτύριο ...

Μεγαλώνοντας η Πελαγία , έγινε μια πολύ ωραία κοπέλα , με ξεχωριστή κορμοστασιά , ήταν ψηλή , στητή , με φυσικά όμορφα χαρακτηριστικά , πολλοί γαμπροί την ζητούσαν σε γάμο ,

άκουγε μέσα Της Μυστική Φωνή , Την καλούσε στον ερημικό δρόμο των εραστών του Θείου Πόθου ...

Στα δέκα εννέα της χρόνια παντρεύτηκε τον Σεργκέι Βασίλιεβιτς Σερεμπρένικοφ ,

ο γάμος έγινε στον Ιερό Ναό Του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου , στον Αρζαμά …

Στις 23 Μαΐου του 1828 μ.Χ. , ο σύζυγος της , την πήρε μαζί με την μητέρα της στον Άγιο Σεραφείμ , στο Ερημητήριο Του , στο Σαρώφ ,

Ο Άγιος τους καλωσόρισε και τους έστειλε στο Αρχονταρίκι , κρατώντας Την Πελαγία κοντά του ...

Ο Σεργκέι με την πεθερά του πήγαν στο Κελί , να δουν γιατί αργοπορεί , βρήκαν Τον Άγιο Σεραφείμ να κάνει Μετάνοια στην Πελαγία

και να της δίνει ένα κομποσκοίνι , αποκαλώντας Την Ματιούσκα …

Ο Ιβάν Ταμπάρτσεφ Συγκελιώτης , Του Αγίου Σεραφείμ που ήταν παρών , ανέφερε ότι όταν η Πελαγία έφυγε , τον πλησίασε Ο Άγιος και του είπε ,

ότι η γυναίκα Αυτή , θα γινόταν ένα Αστέρι , που θα Φώτιζε όλη τη Ρωσία ...

Η συμπεριφορά Της εξόργιζε τον άντρα της , έκανε ολονύχτιες Αγρυπνίες , κοιμόνταν σε φέρετρα , ζητιάνευε , μοίραζε τα χρήματα που Της έδινε ο σύζυγος της στους φτωχούς ,

γυρνούσε ημίγυμνη στους δρόμους , ο άνδρας της Την έδιωξε από το σπίτι …

Η μητέρα Της αποφάσισε να ξανά επισκεφτεί Τον Όσιο Σεραφείμ στο Σαρώφ , του ανάφερε τα γεγονότα , ζητώντας την συμβουλή Του ,

Ο Γέροντας την άκουσε προσεχτικά , συμβουλεύοντας την να αφήσουν Την Πελαγία ελεύθερη , να Ακολουθήσει το Θεάρεστο δρόμο της ...

Όλες σχεδόν τις νύχτες , τις περνούσε στο προαύλιο του Ναού , Προσευχόταν με κατανυκτικότατα δάκρυα , τις μέρες ντυμένη με κουρέλια , γυρνούσε στους δρόμους , όπου ουρλιάζοντας , καλούσε τους πάντες στην Αγάπη Του Θεού ,

πέρασαν τέσσερα χρόνια , το 1837 μ.Χ. , Κοιμήθηκε Ο Όσιος Σεραφείμ …

Η Γερόντισσα Ιουλιανή Γρηγορίεβα , Μοναχή στο Μοναστήρι του Ντιβέεβο , που διακρινόταν για το Προορατικό της Χάρισμα ,

ζήτησε από τη μητέρα της Πελαγίας , να Την πάρει μαζί της …

Πριν φύγουν από το σπίτι , η Πελαγία έκανε Μετάνοια στους συγγενείς της λέγοντας , συγχωρήστε με για την Αγάπη Του Χρίστου ,

δεν θα ξαναγυρίσω κοντά σας , ώσπου να πεθάνω ...

Έκανε πολλά Θαύματα η Πελαγία , Θεράπευσε τον καλλιτέχνη Μ. Π. Πετρώφ του οποίου το χέρι είχε παραλύσει , έσβησε από μακριά μια φωτιά ,

πολλοί Την έβλεπαν στον ύπνο τους , κατόπιν τους Θεράπευε …

Πριν την Κοίμηση Της , Προφήτεψε ότι ο ιακωβινισμός και η τρομοκρατία θα εξαπλωθούν στη Ρωσία και ότι θα σκοτώσουν τον Τσάρο Αλέξανδρο τον Β’ ,

για τον οποίο , έκλαιγε και Προσεύχονταν ασταμάτητα ...

Μετά από είκοσι χρόνια σκληρής ζωής , Εμφανίστηκε στον ύπνο Της Ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ , την προέτρεψε να αποτραβηχτεί στο Κελί Της , αποφεύγοντας τους ανθρώπους ,

εκεί ζούσε κλαίγοντας Προσευχόμενη , τρέφονταν κυρίως με μαύρο ψωμί , από το οποίο έφτιαχνε μικρές μπαλίτσες , τις οποίες χρησιμοποιούσε ως Κομποσκοίνι , λέγοντας την Ευχή Του Ιησού …

Νιώθοντας τον Θάνατο Της , Κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων , έβαλε Μετάνοια σε όλες τις Αδελφές της Μονής ,

ήταν Σάββατο 28 Ιανουαρίου του 1884 μ.Χ. , στις 30 Ιανουαρίου η Οσία Πελαγία Ιβάνοβνα , άφησε την τελευταία Της Πνοή …

Η ταλαιπωρημένη Της ψυχή πέταξε στον Ουρανό , στα Χέρια Του Ιησού Χρίστου , Την Έθαψαν πίσω από το Ιερό του Ναού , Της Αγίας Τριάδος , όπως είχε η Ίδια Προφητέψει επτά χρόνια πριν ,

Τα Ιερά Λείψανα Της Οσίας Πελαγίας του Ντιβέεβο , Βρίσκονται στη Μονή Ντιβίγιεβο Ρωσίας …….

Απολυτίκιο …

Διαπλεύσασα πέλαγος πολυκύμαντον του επιγείου σου βίου εν ηρεμία , σεμνή , ψυχική και γεννηθείσα κόσμω θέατρον είληφας χάριν δαψιλή , Πελαγία , εμπαιγμούς και ύβρεις καθυπομείναι ως θείαν δρόσον υψόθεν , θερμή αρτίως κόσμου πρέσβειρα …….