Όσιος Ιάκωβος ο Ασκητής

28 Ιανουαρίου …

Όσιος Ιάκωβος ο Ασκητής …

Ἀπῆλθε σαρκός , ὥσπερ ἒκ τινος πάγης ,
Ὁ σαρκός , Ἰάκωβος οὐχ ἁλοὺς πάγαις ...

Ο Όσιος Ιάκωβος έγινε Μοναχός , Ασκήτεψε για δέκα πέντε χρόνια ,

σε σπήλαιο κοντά στην Κωμόπολη Πορφυρεώνη ...

Κατά την διάρκεια Του Πνευματικού Του Αγώνα , υπέβαλλε τον εαυτό Του σε κάθε είδους Άσκηση και κακουχία ,

φθονεροί άνθρωποι οδήγησαν μια πόρνη , με δόλο κατόρθωσε να εισέλθει στο Κελί Του …

Τον προκαλούσε να διαπράξει αμαρτία μαζί της , την έκανε να συναισθανθεί την λάθος της , να Μετανοήσει ,

να αλλάξει τρόπο ζωής και να ακολουθήσει αναγεννημένη Πνευματικά Τον Χριστό ...

Κανείς δεν ξεφεύγει από τις ενέδρες του διαβόλου , Ο Ιάκωβος έπεσε σε μεγάλο παράπτωμα ,

για να γίνει παράδειγμα σε όλους τους αμαρτωλούς και Οδηγός προς την Μετάνοια …

Επιφανής είχε θυγατέρα δαιμονισμένη , την πήγε για να την Θεραπεύσει , Προσευχήθηκε και το δαιμόνιο έφυγε , ο πατέρας της φοβόταν μήπως και πάλι το δαιμόνιο ενοχλήσει την θυγατέρα του ,

έτσι την άφησε στο Σπήλαιο Του Ιάκωβου , άφησε μαζί και τον νεότερο αδελφό της …

Ο Ασκητής νικήθηκε από την επιθυμία και διέφθειρε τη νέα , για να μην γνωστοποιηθεί η μυσαρή Του πράξη και εξευτελισθεί ,

φόνευσε τη νέα και τον αδελφό της και έριξε τα σώματα τους στο ποτάμι ...

Ύστερα από τα φοβερά εγκλήματα που διέπραξε , έχασε κάθε ελπίδα για σωτηρία , του δημιουργήθηκε η ακατάσχετη επιθυμία , να αφήσει την Ασκητική ζωή και να επανέλθει στον κόσμο ,

Τον συνάντησε Ευλαβής Μοναχός , στις παραινέσεις του οποίου πειθάρχησε …

Αποφάσισε να κλειστεί σε Τάφο και να υπομείνει κάθε σκληραγωγία , τότε σημειώθηκε στη χώρα μεγάλη ξηρασία , Ο Θεός κατά Θαυμαστό τρόπο μήνυσε στον Επίσκοπο της πόλεως ότι ,

αν δεν Προσευχηθεί Ο Ιάκωβος που μένει στον Τάφο , δεν θα λάβει τέλος η ανομβρία ...

Ο Επίσκοπος τον επισκέφθηκε με όλο το Λαό , Τον παρακάλεσε να Προσευχηθεί για να ανοίξουν οι κρουνοί του Ουρανού ,

Ο Ιάκωβος Προσευχήθηκε με άκρα ταπείνωση και βαθιά Πίστη στον Θεό , άκουσε την Προσευχή Του και έστειλε πλούσια βροχή στη γη …

Αν και είχε διαπράξει βαρύτατα αμαρτήματα , είχε όμως ειλικρινά Μετανοήσει , το Θαύμα αυτό Του έδωσε την ελπίδα και την βεβαιότητα ότι Ο Θεός τον συγχώρησε και συνέχισε τον επίπονο Ασκητικό Του Βίο ,

Αγωνιζόμενος Ο Όσιος Ιάκωβος , Κοιμήθηκε με Ειρήνη ...

Η Προσευχή που έλεγε , Ο Όσιος Ιάκωβος όσο ήταν στον Τάφο ,

Πώς ατενίσω προς σε Ο Θεός , ποίαν δε αρχήν της εξομολογήσεως εύροιμι , ποία καρδία ή ποίω θαρρήσας συνειδότι , γλώσσαν ασεβή και χείλη μολυσμού γέμοντα , κινήσαι πειράσωμαι , ποίας δε αμαρτίας πρώτον άφεσιν αιτήσαι κατατολμήσω , φείσαι φιλάνθρωπε Κύριε , ίλεως γενού τω αναξίω , Δέσποτα αγαθέ και μη συναπολέσης με ταις αισχραίς μου πράξεσιν , Ου γαρ μικρά μου τα δυσσεβήματα , Πορνείαν ετέλεσα , Φόνον ειργασάμην , Αίμα αθώον εξέχεα και προς τούτοις , τοις ύδασι και θηρίοις και πετεινοίς δέδωκα εις βοράν ...

Και νυν Κύριε , ειδότι σοι τα πάντα εξομολογούμαι , αγαθέ , την τούτων εξαιτούμενος άφεσιν , Μη παρίδης με Δέσποτα , Aλλά κατά την σοι πρέπουσαν ευσπλαγχνίαν , οικτείρησόν με τον ασεβή Και κατάπεμψον εις εμέ το παρά σου πλούσιον έλεος , ελθόντα επί τα της αμαρτίας βάραθρα , Κατεπόντισέ με γαρ , η του λυμεώνος εχθρού καταιγίς , Μη δη καταπίη με ο δράκων ο βύθιος …….

Αγίες δύο Μάρτυρες , Μητέρα και Θυγατέρα …

Τῇ παιδὶ συγκλίνασα μήτηρ τὴν κάραν ,
Ξίφει συνεξέπνευσε τῷ θυγατρίῳ …

Οι δυο Γυναίκες Μάρτυρες ,

Μαρτύρησαν δια ξίφους …….