Διονυσίου Οσίου του εν Ολύμπῳ

23 Ιανουαρίου …

Διονυσίου Οσίου του εν Ολύμπῳ …

Eν σαρκί ως άσαρκος έζησας πάτερ
και τοις ασάρκοις νυν συνευφραίνη νόοις ...

Ο Άγιος Διονύσιος γεννήθηκε το 1500 μ.Χ. , στο ορεινό χωριό Σκλάταινα της Καρδίτσας ,

την σημερινή Δρακότρυπα ...

Το όνομα του ήταν Δημήτριος , από παιδί επέδειξε ζήλο για την Αγάπη Του Χριστού και την Ασκητική ζωή ,

σε ηλικία δέκα οκτώ ετών , Μόνασε στα Μετέωρα λαμβάνοντας το όνομα Δανιήλ …

Αναζητώντας πιο απομονωμένο τόπο , ενώ δεν του έδιναν την ευκαιρία να αναχωρήσει , Αυτός πήδηξε ως δια Θαύματος κάτω από το βράχο των Μετεώρων ,

στη συνέχεια μετέβη στις Καρυές του Αγίου Όρους , εκεί γίνεται Ιερέας και στη συνέχεια Μεγαλόσχημος Μοναχός , μετονομασθείς σε Διονύσιο ...

Εγκαθίσταται στη Σκήτη Καρακάλου , όπου έζησε Ερημικά για δέκα έτη , με αυστηρή Άσκηση , Προσευχή και Νηστεία ,
Βιώνοντας πολλές Θαυματουργικές Ενέργειες Του Θεού

και συναντώντας μεγάλες αντιδράσεις , για τον τρόπο ζωής που θέλησε να εφαρμόσει στη Μονή …

Εγκατέλειψε το Άγιον Όρος , εγκαταστάθηκε το 1524 μ.Χ. στη Μονή Τιμίου Προδρόμου στη Βέροια ,

θέλοντας να αποφύγει την εκλογή Του σε Επίσκοπο , που επεδίωκαν οι κάτοικοι της περιοχής , αναχώρησε κρυφά και μετέβη στον Όλυμπο …

Εκεί Ασκήτευσε σε σπήλαιο που σώζεται μέχρι και σήμερα , αργότερα εκδιώχθηκε από το Ασκητήριο Του και αναχώρησε για το Πήλιο ,

όπου το 1542 μ.Χ. , Ίδρυσε την Μονή Της Αγίας Τριάδος Σουρβίας μετά από Θαυματουργική υπόδειξη Του Θεού ...

Με την Αγγελική Βιωτή Του προσείλκυσε πλήθος Μοναχών , ο Ίδιος χρησιμοποιούσε τα σπήλαια για Προσευχή και ησυχία , όπου ζούσε στον γνόφο της Νοερής Προσευχής ,

δεν παρέλειπε να πηγαίνει στα γύρω χωριά για να κηρύξει , να Εξομολογήσει και να στηρίξει τους σκλαβωμένους Έλληνες …

Είχε απέραντη Αγάπη για το Λαό ,

Ο Άγιος Διονύσιος Κοιμήθηκε εν Ειρήνη , αφήνοντας μας Ανεκτίμητο Θησαυρό , τα Χαριτόβρυτα Λείψανα Του .......

Απολυτίκιο …

Τοῦ Ὀλύμπου οἰκήτωρ Πιερίας ἀγλάισμα καὶ τῆς ἐπωνύμου Μονῆς σου ἱερὸν περιτείχισμα , ἐδείχθης Διονύσιε σοφέ , βιώσας ὥσπερ Ἄγγελος ἐν γῇ καὶ παρέχεις τὴν ταχεῖαν σου ἀρωγήν , τοὶς εὐλαβῶς κραυγάζουσιν δόξα τῷ δεδωκότι σοὶ ἰσχύν , δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι , δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ πάσιν ἰάματα .......