O Όσιος Σεραφείμ Του Σαρώφ ... Τρεις είναι Οι Αγιότερες Οσιακές Μορφές της Ορθοδοξίας του Βορρά , Ο Άγιος Θεοδόσιος του Κιέβου , Ο Άγιος Σέργιος του Ραντονέζ και Ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ , τρία Αστέρια Ολοφώτεινα στο στερέωμα της Ρωσικής Ορθοδοξίας

2 Ιανουαρίου …

O Όσιος Σεραφείμ Του Σαρώφ ...

Τρεις είναι Οι Αγιότερες Οσιακές Μορφές της Ορθοδοξίας του Βορρά , Ο Άγιος Θεοδόσιος του Κιέβου , Ο Άγιος Σέργιος του Ραντονέζ και Ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ ,

τρία Αστέρια Ολοφώτεινα στο στερέωμα της Ρωσικής Ορθοδοξίας …

Ο Όσιος Σεραφείμ είναι Νεώτερος των Άλλων , έζησε , έδρασε και Έλαμψε τον 18 - 19 Αιώνα 1759 – 1833 μ.Χ. ,

γεννήθηκε στο Κουρσκ της Ρωσίας στις 19 Ιουλίου του 1759 μ.Χ. και ονομάσθηκε Πρόχορος …

Οι γονείς Του ήταν ο Ισίδωρος και η Αγάθη Μοσνίν , ήταν ευκατάστατοι έμποροι , ο πατέρας Του είχε εργοστάσια πλινθοποιίας και παράλληλα αναλάμβανε την ανέγερση πέτρινων οικοδομημάτων , Ναών και σπιτιών ,

άρχισε να χτίζει στο Κούρσκ , έναν Ναό προς Τιμήν Του Οσίου Σεργίου του Ραντονέζ , του Θαυματουργού , ξαφνικά το 1762 μ.Χ. πεθαίνει , αφήνοντας στην σύζυγό του την μέριμνα για την ολοκλήρωση του Ναού ...

Ο Πρόχορος κληρονόμησε τις Αρετές των γονέων του , ιδίως την Ευσέβεια τους , παρέμεινε κοντά στην οικογένεια , μέχρι το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας Του ,

τότε πήρε την γενναία απόφαση να Αφοσιωθεί ολόψυχα στον Θεό , οδήγησε τα βήματα Του στο Μοναστήρι του Σάρωφ …

Στην Μοναχική Του κουρά ονομάσθηκε Σεραφείμ , Χειροτονήθηκε Διάκονος και μετά από έξη χρόνια , σε ηλικία τριάντα τεσσάρων ετών έγινε Ιερεύς ,

όταν Λειτουργούσε πετούσε στα Ουράνια , πολλές φορές Αξιωνόταν να Βλέπει Θαυμαστά Οράματα και να ακούει Αγγελικές Μελωδίες …

Διψώντας να πλησιάσει περισσότερο Τον Θεό , παρακάλεσε να αποσυρθεί σε μια ερημική περιοχή , έλαβε από τη Μονή την άδεια , για πέντε χρόνια αφοσιώθηκε στην σιωπή , στην Άσκηση και στην έντονη Προσευχή ,

μέσα στο δάσος Αγωνιζόταν , να ανεβαίνει ημέρα με την ημέρα , την κλίμακα που οδηγεί στον Ουρανό …

Έκανε την γνωστή Άσκηση , τις χίλιες νύχτες Προσευχής , O Σεραφείμ ήταν ανεβασμένος σε μια μεγάλη πέτρα , επί χίλιες νύχτες ξαγρυπνούσε Προσευχόμενος ,

μαζί με την Προσευχή διάβαζε Ακατάπαυστα την Αγία Γραφή ...

Πρέπει να τρέφεις έλεγε την ψυχή με τον Λόγο Του Θεού , διότι είναι ο Άρτος Των Αγγέλων ,

με αυτόν πρέπει να τρέφονται οι ψυχές που αγαπούν με Πάθος Τον Θεό …

Ευλαβείτο αφάνταστα Την Θεοτόκο , O Σεραφείμ στο πρόσωπο Της εύρισκε ανέκφραστη Πνευματική Αγαλλίαση , έλεγε συχνά η Παναγία είναι η Χαρά , η μεγαλύτερη από όλες ,

με τις Προσευχές , τις μελέτες και Ασκήσεις έγινε κατοικητήριο Του Αγίου Πνεύματος , ήταν γεμάτος Χάρη , σοφία και Πνευματική Δύναμη …

Απέκτησε φήμη Αγίου και Φωτισμένου Ανδρός , ο κόσμος έτρεχε κοντά Του να ξεδιψάσει , στην αρχή απέφευγε τον κόσμο , αλλά το 1815 μ.Χ. σε ηλικία πενήντα έξη ετών κατόπιν Οράματος και Προσταγής Της Θεοτόκου ,

άνοιξε το κελί Του και δεχόταν τους πάντες , έτσι άρχισε το Έργο Του Στάρετς του Πνευματικού καθοδηγητή ...

Η Δράση του ως Στάρετς υπήρξε καταπληκτική , εκατοντάδες χιλιάδες κόσμος έτρεχε κοντά Του , αναρίθμητες ψυχές πήγαιναν να βρουν στον Σεραφείμ την γαλήνη , την Χάρη και την σωτηρία , όσοι δεν μπορούσαν να φθάσουν μέχρι το κελί Του ,

Τον κατέκλυζαν με επιστολές , οι επισκέπτες του γύριζαν άλλοι άνθρωποι , καθώς Προσευχόταν για αυτούς , τους Ευλογούσε με το σημείο του Σταυρού …

Μύρωνε το μέτωπο τους με λάδι από την Κανδήλα Της Παναγίας , τους έδινε Πνευματικές συμβουλές , μια μυστική Δύναμη απλωνόταν στις ψυχές τους , οποιοσδήποτε πήγαινε στον Στάρετς Σεραφείμ , ένοιωθε να τον εγγίζει η Θεϊκή Φλόγα που υπήρχε σε Αυτόν

και να αγκαλιάζει την ψυχή του , σε όλους μοίραζε απλόχερα ειρήνη , χαρά και Θεϊκές Ευλογίες …

Συνιστούσε συχνά την ειρήνη , έλεγε απόκτησε την Πνευματική Ειρήνη και τότε χίλιες ψυχές ολόγυρα σου θα βρουν την λύτρωση , σχετικά με τον προορισμό δίδασκε , ότι σκοπός του ανθρώπινου βίου είναι να αποκτήσουμε μέσα μας Το Άγιο Πνεύμα ,

μιλούσε πολύ για την Ανάσταση Του Χριστού , χαιρετούσε τους επισκέπτες Του με τα εξής Λόγια , Χριστός Ανέστη …

Κάθε φορά που Κοινωνούσε απήγγειλε τον Πασχαλινό κανόνα Αναστάσεως ημέρα , το πέρασμα Του από τη γη θα μείνει αξέχαστο ,

η Εκκλησία Του Χριστού λίγες παρόμοιες Μορφές γνώρισε , τα Λόγια Του και τα Έργα Του θα Δυναμώνουν πάντα τους Πιστούς ...

Την 1 η Ιανουαρίου του 1833 μ.Χ. , ημέρα Κυριακή , Ο Σεραφείμ πήγε για τελευταία φορά στο Ναό του Νοσοκομείου Των Αγίων Ζωσιμά και Σαββατίου ,

άναψε κερί σε όλες τις Εικόνες και τις Ασπάσθηκε , Μετάλαβε των Αχράντων Μυστηρίων , μετά το Τέλος της Θείας Λειτουργίας ζήτησε συγχώρεση από όλους τους Αδελφούς …

Τους Ευλόγησε , τους Ασπάσθηκε και παρηγορητικά τους είπε , Σώζεσθε , μὴν ἀκηδιᾶτε , ἀγρυπνεῖτε καὶ προσεύχεσθε , Στέφανοι μᾶς ἑτοιμάζονται ,

ο Μοναχός Παύλος πρόσεξε ότι , O Σεραφείμ εκείνη την ημέρα πήγε τρεις φορές στον τόπο που είχε υποδείξει για τον Ενταφιασμό Του , καθόταν εκεί και κοίταζε αρκετή ώρα στη γη …

Το βράδυ Τον άκουσε να ψάλλει στο κελί Του Πασχαλινούς ύμνους , Ανάστασίν Χριστού Θεασάμενοι , Φωτίζου , Φωτίζου η νέα Ιερουσαλήμ , Ὤ , Πάσχα το μέγα και Ιερότατων , Χριστέ ,

Ο Θάνατος Του Όσιου Σεραφείμ υπήρξε Οσιακός , Βρέθηκε στις 2 Ιανουαρίου το 1833 μ.Χ. , Νεκρός …

Ήταν γονατισμένος με τα μάτια Του Προσηλωμένα στην Εικόνα Της Θεοτόκου , ασκεπή , με τον χάλκινο Σταυρό στο λαιμό Του

και με τα χέρια στο στήθος σε σχήμα Σταυρού , όλοι νόμιζαν ότι Τον είχε πάρει ο ύπνος …

Τα Ιερά Λείψανα Του , εξαφανίστηκαν κατά την περίοδο της Οκτωβριανής επαναστάσεως και ξαναβρέθηκαν το 1990 μ.Χ. , στην Αγία Πετρούπολη ,

το 1991 μ.Χ. επέστρεψαν στην Μονή Ντιβέγιεβο …

O Όσιος Σεραφείμ , Άγιος Ανακηρύχθηκε Επίσημα το 1903 μ.Χ. ,

Τα Ιερά Λείψανα Του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ , Βρίσκονται στη Μονή Ντιβίγιεβο Ρωσίας …

Αποτμήματα των Ιερών Λειψάνων Του Αγίου , Βρίσκονται στη Μονή Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου Πενταλόφου Κιλκίς

και στο Ναό Αγίας Αικατερίνης Στρογγυλής Κορωπίου Αττικής …

Προσευχή Του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ …

Δέσποτα , Κύριε του ουρανού καί της γής , βασιλεύ των αιώνων , ευδόκησε να ανοιχθή καί για μένα η θύρα της μετανοίας , ώστε μέ πόνο καρδίας νά προσεύχωμαι σ’ Εσένα τόν μόνο αληθινό Θεό , τόν πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού , το φώς του κόσμου ...

Δέξου , Πολυεύσπλαχνε , τη δέηση μου , μη την απορρίψεις , Συγχώρησε κάθε κακό πού έκανα νικημένος από την προαίρεση μου ,

Ζητώ ανάπαυση και δεν τη βρίσκω , γιατί η συνείδηση με ελέγχει ...

Προσδοκώ ειρήνη , αλλά ειρήνη δεν έχω εξ αιτίας του πλήθους των ανομιών μου , Άκουσε , Κύριε , μια καρδιά πού Σε επικαλείται , μη βλέπεις τα κακά μου έργα ,

Επίβλεψε στην ασθένεια της ψυχής μου και σπεύσε να με θεραπεύσεις από τα βαριά μου τραύματα ...

Δώσε μου καιρό μετάνοιας με το έλεος της φιλανθρωπίας σου , Ελευθέρωσε με από τα πάθη , μη με κρίνεις σύμφωνα με τη δικαιοσύνη σου ,

μη μου ανταποδώσεις κατά τα έργα μου , για να μην χαθώ εντελώς ...

Εισάκουσε με Κύριε , γιατί βρίσκομαι σε απόγνωση , Αφού έχασα κάθε ελπίδα και σκέψη για τη διόρθωση μου , προσπίπτω στους οικτιρμούς σου , Ελέησε με τον ξεπεσμένο και κατακριτέο για τις αμαρτίες μου ,

Λυπήσουμε , Δέσποτα , γιατί συνέχομαι από πλήθος ανομιών και μοιάζω αλυσοδεμένος μ΄ αυτές ...

Εσύ μόνο γνωρίζεις να ελευθερώνεις και να θεραπεύεις , Γι’ αυτό σε όλες τις φοβερές μου αρρώστιες επικαλούμαι μόνο Εσένα , τον ιατρό των ασθενούντων ,

τον οδηγό των πλανεμένων , το φως των σκοτισμένων , τον ελευθερωτή των αιχμαλώτων ...

Επικαλούμαι Εσένα , πού πάντοτε μακροθυμείς και συγκρατείς την οργή σου και δίνεις στους αμαρτωλούς καιρό μετάνοιας , Καταύγασε , Δέσποτα , με το φως του προσώπου σου εμένα τον αμαρτωλό ,

διότι είσαι ταχύς στο να ελεείς και βραδύς στο να τιμωρείς ...

Εσύ ο εύσπλαχνος άπλωσε το χέρι σου και ανόρθωσε με από την τάφρο των ανομιών μου , Εσύ δεν ευχαριστείσαι στην απώλεια του αμαρτωλού ,

ούτε αποστρέφεις το πρόσωπό σου , από τον προσευχόμενο σ’ Εσένα με δάκρυα ...

Άκουσε , Κύριε , τη φωνή του δούλου σου πού σε επικαλείται και φανέρωσε το φως σου σ’ εμένα τον στερημένο το φως , Δώρισε μου τη χάρη σου ,

γιατί εγώ δεν έχω άλλη ελπίδα και ελπίζω πάντοτε μόνο στη δική σου βοήθεια και δύναμη ...

Στρέψου , Κύριε , τον κοπετών μου εις χαρά εμοί , διάρρηξον τόν σάκκον μου καί περίζωσόν με ευφροσύνην , Ευδόκησε , ώστε να καταπαύσω από τα εσπερινά μου έργα και να βρω ορθρινή ανάπαυσι όπως οι εκλεκτοί Σου ,

Κύριε , από τούς οποίους απέδρα οδύνη , λύπη και στεναγμός , Κάνε να ανοιχθεί για μένα η θύρα της βασιλείας σου , ώστε να εισέλθω και να συγκαταριθμώ με τούς ευφραινομένους από το φως του προσώπου σου και να κληρονομήσω την αιώνια ζωή .......

Απολυτίκιο …

Χριστῷ ἐκ νεότητος ἀκολουθήσας θερμῶς , εὐχαῖς καὶ δεήσεσιν , ἐν τῇ ἐρήμῳ Σαρώφ , ὡς ἄσαρκος ἤσκησας , ὅθεν τοῦ Παρακλήτου , δεδεγμένος τὴν χάριν , ὤφθης τῆς Θεοτόκου , θεοφόρος θεράπων , διὸ σε μακαρίζομεν , Σεραφεὶμ Πάτερ Ὅσιε …….