Όσιος Αμμούν ο Αιγύπτιος

4 Οκτωβρίου ...

Όσιος Αμμούν ο Αιγύπτιος ...

Ἀσκήσεως διῆλθε τὴν στενὴν τρίβον ,
Ἀμμοῦν ὁ θεῖος , καὶ τρυφῆς εὗρε πλάτος ...

Ο Όσιος Πατήρ Ημών Αμμούν καταγόταν από την Αίγυπτο ...

Όταν πέθαναν οι γονείς του ανέλαβε την ανατροφή του ο θείος του ,

ο οποίος Τον υποχρέωσε να νυμφευθεί , ήταν είκοσι δυο χρόνων ...

Την νύκτα του γάμου όταν οι νεόνυμφοι αποσύρθηκαν στη νυφική παστάδα , Ο Αμμούν άνοιξε την Αγία Γραφή , διάβασε το Χωρίο της προς Κορινθίους Επιστολής ,

όπου Ο Απόστολος μιλά για τα δεινά του γάμου , τις ταραχές και τις μέριμνες που προκαλεί στους εγγάμους , ενώ οι εν Παρθενία αφιερωμένοι στον Κύριο μπορούν να αφοσιώνονται απερίσπαστοι στην Προσευχή και στα Πνευματικά Έργα ...

Τηρώντας κατά γράμμα τους Αποστολικούς Λόγους , οἱ ἔχοντες γυναῖκας ὡς μὴ ἔχοντες ὦσι καὶ οἱ χρώμενοι τῷ κόσμῳ τούτῳ ὡς μὴ καταχρώμενοι ,

οι νεόνυμφοι πήραν την απόφαση να ζήσουν εν Παρθενία , να αποσυρθούν μαζί σε τόπο έρημο για να Αφιερωθούν στη Νηστεία και στην Προσευχή ...

Πήγαν στην έρημο της Νιτρίας , εγκαταστάθηκαν σε μια μικρή καλύβα , σύντομα αντελήφθησαν ότι δεν ήταν θεμιτό να θέτουν τους εαυτούς τους σε πειρασμούς ,

συζώντας άνδρας και γυναίκα μαζί , για αυτό χώρισαν για να μπορέσει καθένας Τους να Ασκητεύει μόνος ...

Ο Αμμούν άφησε την καλύβα και πήγε στην έρημο , όπου δεν υπήρχαν ακόμη Μοναστήρια , έκτισε δυο κελιά θολωτά ,

Είκοσι δυο χρόνια ο Βίος Του ήταν Ισάξιος Των Αγγέλων ...

Λάδι και κρασί δεν γνώριζε , μόνο ξερό ψωμί έτρωγε και αυτό μόνο κάθε δύο η τρεις μέρες , η διαγωγή Του Ευαρέστησε Τον Κύριο ,

σύντομα μεγάλος αριθμός Αδελφών που επιθυμούσαν να ασπασθούν και εκείνοι τον Μοναχικό Βίο που μαζεύτηκε γύρω Του ...

Όταν έφθανε ένας νέος υποψήφιος , Ο Αμμούν του παραχωρούσε αμέσως το κελί Του , όλα του τα υπάρχοντα , οι άλλοι Αδελφοί έφερναν προμήθειες , είτε χρήσιμο αντικείμενο στον νέο τους σύντροφο ,

έτσι η Αδελφική Αγάπη ήταν ο πρώτος νόμος που κυβερνούσε την συνεχώς αυξανόμενη αυτή κοινωνία ...

Μετά από χρόνια υπό τις διαταγές Του Αμμούν , η έρημος της Νιτρίας μεταμορφώθηκε σε πόλη αληθινή ,

σε βαθμό που Αδελφοί επιθυμούσαν να κτίσουν το κελί τους πιο μακριά , ώστε να μπορούν να ζουν πιο απερίσπαστοι ...

Πήγε να Τον επισκεφθεί Ο Άγιος Αντώνιος ο Μέγας , Ο Αμμούν του ανέφερε το θέμα , Τον ρώτησε ποιο θα ήταν το πλέον κατάλληλο μέρος , έφαγαν το λιτό το γεύμα της ενάτης ώρας ,

άρχισαν να περπατούν στην έρημο μέχρι το ηλιοβασίλεμα ,
έμπηξαν στο χώμα ένα Σταυρό στο μέρος που έφθασαν , ώστε όσοι ήθελαν θα μπορούσαν να κτίσουν εκεί το κελί τους με την Ευλογία των Γερόντων ...

Με αυτό τον τρόπο είπε Ο Αββάς Αντώνιος , όταν οι Αδελφοί έλθουν από τη Νιτρία για να συναντήσουν όσους ζουν εδώ , αμέσως μετά το γεύμα της ενάτης ώρας , θα φθάσουν εγκαίρως ,

όσοι ξεκινήσουν από εδώ για να φθάσουν στη Νιτρία πράττοντας το αυτό , θα διατηρήσουν την ησυχία τους ...

Έτσι δημιουργήθηκε η έρημος των κελίων , δεκαεννέα χιλιόμετρα μακριά από τη Νιτρία ,

όπου χρόνια αργότερα ζούσαν εξακόσιοι Μοναχοί , ο καθένας στο κελί του ...

Οι δυο Άγιοι ήταν δεμένοι με βαθιά εν Θεό Αγάπη , τέτοια που όταν Ο Άγιος Αμμούν Παρέδωσε την ψυχή Του στον Κύριο ,

Ο Άγιος Αντώνιος που βρισκόταν στο όρος του , διέκοψε τη συνομιλία που είχε με νέους Μοναχούς , περιήλθε σε έκσταση και είδε την ψυχή Του Αμμούν να ανέρχεται στον Ουρανό , ενώ Άγγελοι έψαλλαν ύμνους Χαράς ...

Μεταξύ των Λόγων που Ενέπνεε Το Άγιο Πνεύμα στον Αβά Αμμούν ,

ήταν η φράση , Βάσταζε πάντα ανθρώπων καθώς Βαστάζει σε Ο Θεός .......