Όσιος Διομήδης

28 Οκτωβρίου ...

Όσιος Διομήδης …

Ο Όσιος Διομήδης γεννήθηκε στη Κύπρο ...

Μας λέει Ο Άγιος Νεόφυτος που Τον εγκωμιάζει ,

πως Ο Θεσπέσιος Διομήδης ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων δόθηκε στον Χριστό , προϋποθέτει γονείς όχι μονάχα Χριστιανούς άλλα και βαθιά Πιστούς ...

Η Θεία Πρόνοια που όλα τα παρακολουθεί και όλα τα φροντίζει ,

έφερε έτσι τα πράγματα ώστε ο μεγάλος της Λευκωσίας Επίσκοπος Τριφύλλιος , να συναντήσει και να γνωρίσει το παιδί αυτό ...

Η Εκτίμηση Του Αγίου από την πρώτη στιγμή υπήρξε τόση , ώστε χωρίς κανένα ενδοιασμό Τον κάλεσε κοντά του ,

ανέλαβε μαζί με τον Δάσκαλο Του , Τον Επίσκοπο της Τριμυθούντος , Τον Άγιο και Θαυματουργό Σπυρίδωνα ...

Κοντά στους δύο Αυτούς κολοσσούς της Αρετής και ξεχωριστούς της Εκκλησίας Εργάτες , Ο Φλογερός νέος μεγαλώνει , συνεχίζει με αδιάπτωτο ενδιαφέρον τον Αγώνα Του και με την Χάρη Του Θεού κατορθώνει να γίνει Πιστό Αντίγραφο Τους ,

Ο Άγιος Νεόφυτος μας λέγει πως , όλη η ζωή Του Φλογερού Ασκητή υπήρξε μια ζωή Αρετής , Καλοσύνης και Προσφοράς για την Δόξα Του Χριστού ...

Όταν Πέθανε , οι Πιστοί που Τον ακολουθούσαν μαζί με τους Μαθητές Του ήταν πολλοί , Κήδευαν με Δάκρυα το σώμα Του Πνευματικού τους Πατέρα στην σπηλιά ,

επάνω από αυτήν έκτισαν Εκκλησία και πολλά δωμάτια , σε αυτά μεγάλος αριθμός από εκλεκτές ψυχές είχε μαζευτεί , ζούσε με Ευλάβεια και φόβο Θεού την Αγγελική ζωή ...

Ο Πόθος των Ασκητών να έχουν μια Εικόνα που να Τους θυμίζει Τον Δάσκαλο τους , τους οδήγησε να στείλουν στην Κωνσταντινούπολη αδελφό της Μονής ,

για να βρει ζωγράφο να τους την φτιάξει , ο ζωγράφος άκουσε τον Μοναχό είπε με απορία , Μάρτυρα Διομήδη , ἐπίσταμαι ...

Ὅσιον Διομήδη ὅμως οὔτε γινώσκω , οὔτε ἰστορῆσαι ἰκανῶ , Μάρτυρα Διομήδη γνωρίζω ,

δηλαδή , Όσιο Διομήδη όμως ούτε ξέρω ούτε μπορώ να ζωγραφίσω , με πόνο ο Μοναχός άκουσε την άρνηση του ζωγράφου σε όλα τα παρακάλια του , λυπημένος έφυγε για το δωμάτιο του ...

Στην Προσευχή η Θεοφιλής ψυχή , την Θερμή και επίμονη ζητάει την Παρηγοριά Της ,

τα Λόγια Του Κυρίου , αἰτεῖτε , καὶ δοθήσεται ὑμίν , ζητεῖτε , καὶ εὐρήσετε , κρούετε καὶ ἀνοιγήσεται ὑμὶν πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται , προβάλλουν συνέχεια στην σκέψη του ...

Με όλη Του την καρδιά ποθεί να μην γυρίσει στην Κύπρο με αδειανά τα χέρια , θέλει να βρει μια Εικόνα του Προστάτη της Μονής Του Αγίου ,

Προσεύχεται όλη νύχτα και ζητάει την Βοήθεια Του Θεού ...

Και η Βοήθεια προσφέρεται , την ίδια νύχτα στον ύπνο του ζωγράφου παρουσιάζεται Ο Άγιος Διομήδης και του λέει ,

Γιὰ ἰδές , ζωγράφε , αὐτόν , ποὺ λέγεις πὼς δὲν ξέρεις , Ἄκουσε τὸν Μοναχὸ καὶ ζωγράφισέ του αὐτὸν ποὺ σοῦ ζητεῖ , μόλις τα είπε αυτά χάθηκε από μπροστά του Εκείνος που του μιλούσε ...

Ο ζωγράφος που ξύπνησε , σηκώθηκε , έκανε την Προσευχή του , ζήτησε από Τον Άγιο Διομήδη συγχώρηση για την άρνηση του , κάθισε και άρχισε να ζωγραφίζει , τέλειωσε την Εικόνα ,

την τοποθέτησε στο δωμάτιο , ήρθε πάλι ο γνωστός Μοναχός και άρχισε να τον παρακαλεί να του φτιάξει την Εικόνα που του ζητούσε ...

Στην παράκληση του ο ζωγράφος τον έστειλε στο δωμάτιο και του είπε να μαζέψει τις Εικόνες , μπήκε , είδε την Εικόνα Του Οσίου ,

την Αναγνώρισε και γεμάτος χαρά τον βεβαίωσε πως η Εικόνα που έφτιαξε απέδιδε την Μορφή Του Οσίου ...

Ο ζωγράφος αποκάλυψε στον Μοναχό το όνειρο του , με δάκρυα οι δύο τους Δοξολόγησαν Τον Θεό για την Χάρη που δίνει στους Εκλεκτούς Του ,

ο Παρισινός κώδικας αναφέρει την Μνήμη Του Οσίου Διομήδη , Τῇ αὑτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Διομήδους, μαθητοῦ τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Τριφυλλίου Επισκόπου Λευκωσίας …….