Όσιος Δημήτριος ο Νέος Μπασαράμπης

27 Οκτωβρίου ...

Όσιος Δημήτριος ο Νέος Μπασαράμπης ...

Η Παρουσία Του Ιερού σκηνώματος Του στον Μητροπολιτικό Ναό Βουκουρεστίου

είναι ένα μεγάλο Πνευματικό Δώρο ...

Ο Δημήτριος όταν ζούσε είχε Λάβει το Θαυματουργικό Χάρισμα , έζησε πτωχός και άσημος ,

Αξιώθηκε να είναι Διδάσκαλος των σοφών , Ιατρός των ασθενούντων και Θερμός Πρεσβευτής για την σωτηρία όλων μας ...

Γεννήθηκε στο χωριό Μπασαραμπόβ που απέχει από τον Δούναβη είκοσι χιλιόμετρα και βρίσκεται στο έδαφος της Βουλγαρίας ,

έζησε τον 13ο Αιώνα μ.Χ. , την περίοδο της Βασιλείας των Πέτρου και Ιωάννου Ασάν ...

Προερχόταν από Ευσεβείς αλλά πτωχούς γονείς , έβοσκε από μικρός αγελάδες στο χωριό του ,

η ησυχία του χωριού , η μοναξιά και ο Πόθος του για Τον Θεό βοήθησαν μέρα με την ημέρα στην Πνευματική Του Πρόοδο ...

Έλαβε από Τον Θεό Ο Δημήτριος το Δώρο των καθαρτικών Δακρύων , της καθαρής Προσευχής και των ταπεινών στοχασμών ,

η ίδια η δημιουργία Του Θεού αποτέλεσε για Τον νεαρό Εραστή της Βασιλείας των Ουρανών την πρώτη Σχολή της Πνευματικής Μορφώσεως Του ...

Αγωνίσθηκε κατά των πειρασμών της νεότητας με τα όπλα του Πνεύματος και προετοίμασε το έδαφος της καρδιάς Του για την σπορά της Θείας Χάριτος ,

Ο Δημήτριος το πόσο προόδευσε στην Αρετή , στην Αγάπη Του Θεού και ολοκλήρου της κτίσεως φαίνεται από το πάθημα Του ...

Πάτησε με το πόδι Του χωρίς να το θέλει ένα πουλί που βρισκόταν μέσα στα χόρτα , ένιωθε λύπη στην καρδιά Του και τιμώρησε το ένοχο πόδι Του ,

για τρία χρόνια βάδιζε από αυτό το πόδι ξυπόλυτος , με αποτέλεσμα το καλοκαίρι το γυμνό Του πόδι να υποφέρει από τις πέτρες και τα αγκάθια , τον χειμώνα από το χιόνι και τους παγετούς ...

Έφθασε σε υψηλά μέτρα Πνευματικής Ασκήσεως , πήγε σε ένα Μοναστήρι κοντά στον ποταμό Λωμ , εκεί Εκάρη Μοναχός ,

Ο Δημήτριος συνέχισε την σκληρή Του Άσκηση με Αγρυπνίες , Νηστείες και Προσευχές ...

Δεν αρκέστηκε σε αυτούς τους κόπους και την Κοινοβιακή ζωή , έφυγε για την τέλεια ησυχία μένοντας σε μια πέτρινη σπηλιά ,
Αγωνίσθηκε , όταν Προαισθάνθηκε το Τέλος Του , κρύφτηκε ανάμεσα σε δύο μεγάλες πέτρινες πλάκες ,

όπου Κοιμήθηκε Ο Όσιος Δημήτριος …

Παρέδωσε την ψυχή Του στα Χέρια Του Ιησού Χριστού ,

το σώμα Του Άφθαρτο παρέμεινε στην σπηλιά Του για τριακόσια χρόνια ...

Με Θεία παραχώρηση ο ποταμός Λωμ κατέβασε άφθονα νερά , τα οποία παρέσυραν τις πέτρες της σπηλιάς μαζί με Το Ιερό Λείψανο Του Αγίου ,

το οποίο σκεπάστηκε με τις λάσπες και τα νερά , παραμένοντας σε αυτήν την κατάσταση εκατό χρόνια ..

Θέλοντας Ο Θεός να Αποκαλύψει Τον Θησαυρό αυτό , Ευδόκησε να εξελιχθούν τα πράγματα ως εξής ,

Φανερώθηκε Ο Όσιος στο όνειρο μίας νέας κοπέλας , η οποία έπασχε από επιληψία και της είπε , εάν θα με βγάλουν οι γονείς σου από την κοίτη του ποταμού , εγώ θα σε Θεραπεύσω …

Το κοριτσάκι είπε το όνειρο στους γονείς του , οι οποίοι με την συνοδεία Ιερέων και άλλων Χριστιανών ,

έψαξαν και βρήκαν Το Ιερό Λείψανο Του Οσίου Δημητρίου ...

Εκείνη την στιγμή Θεραπεύθηκε η μικρή καθώς και άλλοι ασθενείς , Μετέφεραν Τον Άγιο στην γενέτειρα Του , στην Εκκλησία όπου από μικρός σύχναζε και Προσευχόταν ,

εκεί παρέμεινε πολλά χρόνια Επιτελώντας πολλά Θαύματα ...

Κατά τα έτη 1769 – 1774 μ.Χ. , ο Ρώσος Στρατηγός Πέτρος Σαλτίκωβ αποφάσισε να πάρει Το Ιερό Λείψανο και να το μεταφέρει στη Ρωσία ,

Ο Όσιος Δημήτριος επέστρεψε στο Βουκουρέστι το 1774 μ.Χ. …

Τοποθετήθηκε με μεγάλη Τιμή στον Μητροπολιτικό Ναό Των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης ,

όπου και παραμένει μέχρι σήμερα , Επιτελώντας πολλά Θαύματα και Εκπέμποντας Άρρητη Ευωδία .......