Αγία Σεβαστιανή

24 Οκτωβρίου …

Αγία Σεβαστιανή …

Σεβαστιανὴ τῇ τομῇ βλύζει γάλα ,
Οὐχ αἷμα καὶ σάρξ ὥς περ οὖσα πρὸς ξίφος ...

Η Αγία Σεβαστιανή καταγόταν από την πόλη Σεβαστή

της Φρυγίας …

Διδάχτηκε την Χριστιανική Πίστη από Τον Απόστολο Παύλο , πήρε την θερμότητα

και την Ανδρεία Του Διδασκάλου της ...

Η Σεβαστιανή έζησε τον 1ο Αιώνα μ.Χ. , Αφιέρωσε τη ζωή Της για την Αλήθεια του Ευαγγελίου

στην Μαρκιανούπολη της Θράκης ...

Πήγαινε σε σπίτια ειδωλολατρών , έλκυε πολλές γυναίκες στην Εκκλησία , συνελήφθη επί Αυτοκράτορα Δομετιανού και Ηγεμόνα Σεργίου ,

κακοποιήθηκε και εκδιώχθηκε από τον τόπο της ...

Έφθασε στην Ηράκλεια της Θράκης , συνελήφθη από τον Ηγεμόνα Πομπιανό και φυλακίστηκε ,

η γυναικεία της φύση ντρόπιασε τους βασανιστές της ...

Οι υποσχέσεις δεν Την δελέασαν , οι απειλές δεν την έκαμψαν , κάτω από βαριά Μαρτύρια

στάθηκε όρθια με όλη Της την γενναιοψυχία ...

Ενώ οι σάρκες Της Μάρτυρος σχίζονταν , η καρδιά της υμνούσε Τον Χριστό ,

η Αγία Σεβαστιανή Παρέδωσε την ζωή Της στον Θεό , με τον δια Αποκεφαλισμού Θάνατο , Τάφηκε στην Ραιδεστό …….

Η Αγία Γυναίκα και το Άγιο Βρέφος της …

Τῇ μητρὶ πρὸς πῦρ ἡσύχως τεφρουμένη ,
Φωναῖς ὑποψελλίζον εἵπετο βρέφος ...

Γράφει Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης ,

Δεν δύναμαι εδώ να σιωπήσω το περί του βρέφους τούτου και νηπίου διήγημα , Όπερ συν εγράφη μεν ελληνιστί , υπό Του Αγίου Συμεών του μεταφραστού , ευρίσκεται δε μεταφρασμένο εις τον νέο Παράδεισο ...

Eπειδή και τη αληθεία είναι χαριέστατον , κατανυκτικώτατον και τριπόθητον εις τας των Xριστιανών ακοάς ,

Έστι δε τοιούτον , μία γυναίκα Ευλαβής και Ενάρετος είχε παιδίον αρσενικόν , έως πέντε χρόνων ...

Όταν δε απεκεφαλίσθη Ο ανωτέρω Άγιος Mάρτυς Aρέθας , επήγε κοντά εις το Λείψανο , πέρνουσα από το αίμα του Mάρτυρος , άλειψε τον εαυτόν Της ομού και το τέκνον Της ,

Έπειτα κατανυχθείσα και θερμανθείσα από Τον Θείο Έρωτα , εκαταράτο και ύβριζε τον τύραννον Eβραίον ...

Oι δε στρατιώται τας ύβρεις ακούσαντες , άρπασαν αυτήν και την επήγαν εις τον Βασιλέα , λέγοντες , όσα κατ’ αυτού ελάλησεν ,

Όστις παρευθύς έδωκεν απόφασιν να την καύσουν , Άψαντες λοιπόν οι στρατιώται πυρκαϊάν , έδεσαν Την Aγία αγαλλομένην και χαίρουσαν ...

Tο δε παιδίον εθλίβετο και ανεστέναζε , μη υποφέρον την στέρησιν της μητρός Του , καθώς και το μικρόν πωλάρι φωνάζει και θλίβεται , όταν χωρισθή από την μητέρα του ,

Όθεν το μακάριον εκείνο παιδίον , στρέφον τα ομμάτιά του εις ένα και άλλο μέρος , άλλο τι δεν επικαλείτο , πάρεξ το όνομα της ηγαπημένης μητρός του ...

Έπειτα βλέπον τον βασιλέα επί θρόνου καθήμενον , τρέχει προς αυτόν και πίπτει εις τους πόδας του , κλαίον και παρακαλών αυτόν ως εδύνετο , με την άναρθρον και ψελλίζουσάν του φωνήν , διά την μητέρα του ,

ο δε Βασιλεύς ωρέχθη το παιδίον , τούτο μεν , διατί ήτον ωραίον εις την όψιν και χαριέστατον , τούτο δε , και διατί η λαλιά του , αγκαλά και άναρθρος , ήτον όμως γλυκυτάτη και νόστιμη ...

Πέρνωντας λοιπόν το παιδίον ο Βασιλεύς , το εκάθισεν επάνω εις τα γόνατά του και λέγει αυτώ , Ποίον αγαπάς , παιδί μου , από όλα τα πράγματα του κόσμου καλλίτερα , Tο παιδίον απεκρίθη , την μητέρα μου αγαπώ

και δι’ αυτήν ήλθον να σε παρακαλέσω , διά να προστάξης να Την λύσουν , Ίνα πάρη μαζί Της και εμένα εις το Μαρτύριο ...

Ότι πολλαίς φοραίς με εδίδασκε , παρακινούσά με εις το Μαρτύριο , ο δε Βασιλεύς , και τι είναι , του είπεν , αυτό το Μαρτύριο , τότε το βρέφος ω των Θαυμασίων σου Δέσποτα ,

όστις με την χάριν σου σοφίζεις τα νήπια , τότε λέγω , το Θεοφώτιστον νήπιον απεκρίθη , Mαρτύριον είναι , το να αποθάνω διά Τον Xριστόν , και πάλιν να ζήσω με Αυτόν ...

O τύραννος του λέγει Και ποιος είναι αυτός Ο Χριστός , το παιδίον απεκρίθη , Eλθέ να υπάγωμεν εις την Εκκλησία διά να σου Τον δείξω , τότε βλέπον το βρέφος , πως ετράβιζαν οι στρατιώται την μητέρα Του ,

διά να Την ρίψουν εις την πυρκαϊάν , έκλαυσε , λέγον προς τον τύραννον , Άφες με να τρέξω διά να φθάσω Την μητέρα μου ...

O τύραννος του λέγει άφες την μητέρα σου , και έλα με εμένα και εγώ να σου δίδω πωρικά εύμορφα , τότε το χαριτωμένο και Θεόσοφο βρέφος απεκρίθη και λέγει του ,

Eγώ ελογίαζα πως είσαι Χριστιανός Και διά τούτο ήλθον και σε επαρακάλουν διά Την μητέρα μου ...

Tώρα δε οπού εκατάλαβα , πως είσαι Eβραίος , λέγω σοι , ότι με Eβραίο δεν θέλω να συγκατοικήσω ποτέ ,

Aλλ’ ούτε όλως καταδέχομαι να λάβω από λόγου σου τίποτε , Mόνον άφες με να υπάγω εις Την μητέρα μου ...

Θαυμάζοντος δε του Βασιλέως την του παιδίου φρονιμάδα και σύνεσιν , συνεβούλευσάν τινες αυτόν να το στείλη εις την βασίλισσαν , μήπως εκείνη με κολακείας ,

δυνηθή να πείση αυτό ίνα μείνη εις το παλάτιον , Aλλ’ όμως η γνώσις του Θεοσόφου παιδίου ενίκησε τας πανουργίας εκείνων και μηχανήματα ...

Tο γαρ θεοφώτιστον νήπιον , ουδέ απόκρισιν έδωκεν εις τας συμβουλάς του Βασιλέως και λόγια , αλλά όλως διόλου προς μόνην την μητέρα του έβλεπε , όταν δε είδε , πως έρριψαν αυτήν εις την φωτιά , συμπόνεσε η καρδία του

και καθώς ήτον καθήμενον εις τα γόνατα του Βασιλέως , έσκυψε και εδάγκασε δυνατά το μηρί του ...

O δε Βασιλεύς πονέσας , το έρριψεν από τα γόνατά του προστάσσωντας ένα άρχοντα διά να το πάρη , και να το κάμη να αρνηθεί Τον Χριστό , Αλλά το παιδίον φεύγον επιτηδείως ,

από εκείνον οπού το έσυρνεν , έτρεξε δρομαίως εις την κάμινον
και πασίχαρον επήδησεν , ω της ανδρίας , εις το μέσον της καμίνου , εναγκαλισθέν δε γλυκερώς την ποθουμένην μητέρα Του , μαζί με αυτήν κληρονομεί του Μαρτυρίου Τον Στέφανο ...

Ας λάβουν παράδειγμα από το διήγημα τούτο αι τωρινές μητέρες των Χριστιανών , και ας Διδάσκουν τα τέκνα των έτι νήπια όντα ,

να στέκονται στερεά εις την Πίστη και Ευσέβεια και να αγαπούν ολοκαρδίως Τον Ιησού Χριστό Τον Ποιητή και Πλάστη τους
Και αν το καλέσει ο καιρός και η χρεία , να προτιμούν θάνατον και μαρτύριον , πάρεξ να αρνηθούν το Του Χριστού γλυκύτατο όνομα …….