Όσιος Σάββας ο Βατοπεδινός ..

11 Οκτωβρίου ...

Όσιος Σάββας ο Βατοπεδινός ...

Ο Όσιος Σάββας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1280 μ.Χ. ,

από Ενάρετους γονείς οι όποιοι Μόνασαν ...

Ονομαζόταν κατά κόσμον Στέφανος , έλαβε Μόρφωση , Αγάπησε Θερμά την Αρετή , την σωφροσύνη , την εγκράτεια

και την ταπείνωση , ήταν σε όλους πολύ αγαπητός ...

Νέος εγκαταλείπει πατρική αγάπη , πηγαίνει στο Άγιον Όρος , εισέρχεται στον Ιερό Άθωνα , τον πρόξενο των καλυτέρων Αγαθών , τίθεται στην υπακοή σεβάσμιου

και έμπειρου Γέροντα στην περιοχή των Καρυών σε κελί Βατοπεδινό , στην κουρά Του λαμβάνει το όνομα Σάββας ...

Υπόμεινε καρτερικά την αυστηρότητα του Γέροντα Του και την σκληρότητα της υπερβολικής του εγκράτειας ,

η πείνα , η δίψα , η ολονύκτια Αγρυπνία , η ορθοστασία και η Δέηση Τον συνόδευαν πάντοτε ...

Ο Σάββας λόγω της μεγάλης Του ταπεινοφροσύνης , αρνήθηκε να δεχθεί την Ιεροσύνη ,

βλέποντας πως δεν εισακούεται , την ημέρα της Χειροτονίας του κρύφθηκε σε μέρος που αδυνατούσαν να Τον ανακαλύψουν ...

Χαρακτηριστικά γεγονότα Φανερώνουν το μέγεθος της ανυπόκριτης φιλαδέλφειας Του και τις κολακείες των γνωστών , φίλων και συγγενών ,

αναχωρεί για τα Νησιά Λήμνο , Λέσβο και Χίο , καταλήγει στη Μικρά Ασία στην Έφεσο , επισκέπτεται την Πάτμο και άλλα Νησιά , καταλήγει στη Κύπρο ...

Μετά από Θερμή Προσευχή αποφασίζει να ακολουθήσει την δύσκολη οδό της δια Χριστό Σαλότητος ,

Ο Σάββας απορρίπτοντας όλα τα ρούχα Του , περιφερόμενος στα βουνά άστεγος και γυμνός , αλλά και στις πόλεις άγνωστος , αμίλητος , άσιτος και απρόσιτος ...

Νεκρός για τον κόσμο ζούσε με συνεχή Νηστεία , έφθανε να τρώει μια φορά την εβδομάδα μόνο άγρια χόρτα , δεν είχε στρώμα , στέγη , ένδυση , ζούσε μια ζωή σπάνια , υπερφυή , απερίγραπτη , ασυνήθιστη και απίθανη ,

εκτεθειμένος στον καύσωνα , στο ψύχος , στην καταιγίδα , στην νεροποντή , τον άνεμο , τα θηρία , τα ερπετά , την στέρηση απορούσε κανείς πως δεν Τον επισκεπτόταν ο θάνατος …

Έτσι έγινε Θαυμαστός στους Αγγέλους και μισητός στους δαίμονες , αρκετοί Τον θεωρούσαν παράφρονα , τον περιφρονούσαν και απομακρύνονταν από κοντά Του ,
στη συνέχεια άρχισαν να τον σέβονται και να Τον Τιμούν ,

διατηρούσε τη σιωπή , την νίψει , την Προσευχή και την ταπείνωση , έφθασε καιρός που η περιφρόνηση , η κακομεταχείριση και η υβρεολόγια μετατράπηκε σε Θαυμασμό , Δόξα και Τιμή για Τον Σάββα ...

Ο Ευλαβής κυπριακός Λαός άρχισε να Τον Τιμά ως Άγιο , ενώ ακόμη ζούσε με ιδιαίτερη Αγάπη , η τιμή όμως ενοχλούσε υπερβολικά Τον άνθρωπο Του Θεού ,

έτσι αποφάσισε την αναχώρηση από τη Μεγαλόνησο , όπου έζησε πολύ καιρό με Θαυμαστούς Αγώνες ...

Βαρύ πένθος κατέλαβε τους Κύπριους με την Αποχώρηση Του , Ο Σάββας έφθασε στους Αγίους Τόπους ,

όπου έγινε ταπεινός Προσκυνητής του Παναγίου Τάφου και των άλλων Προσκυνημάτων ...

Επισκέφθηκε το Θεοβάδιστο όρος Σινά ως αρχάριος , ανίδεος με την ανυπέρβλητη και πρωτοφανή μετριοφροσύνη Του , επιστρέφει στα Ιεροσόλυμα , εγκλείεται στα Ασκητήρια πέραν του Ιορδάνη Προσευχόμενος Θερμά και Αδιάλειπτα ,

οι δαίμονες ξεσήκωσαν δυνατό πόλεμο εναντίον Του , είχαν να κάνουν με Άφοβο και γενναίο Αθλητή του Πνεύματος , που δεν κάμπτεται , δεν δειλιάζει εύκολα ...

Παρά την σωματική Του καχεξία , την αδυναμία και τους δαιμονικούς δαρμούς , η καρδιά Του Σάββα μένει προσηλωμένη στον Κύριο της Δόξης ,

που Τον Αξιώνει άρρητης Θεοψίας και Θείας Φωτοχυσίας , η αγάπη Του ήταν μεγάλη για την αφάνεια , την ασημότητα , την αδοξία και την μυστικότητα ...

Εισήλθε στην Μονή Του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου , όπου έγινε γνωστός , Του απέδωσαν μεγάλες Τιμές Μοναχοί και Λαϊκοί που συνέτρεξαν να Τον δουν ,

εκείνος όμως έμεινε ατάραχος στην ησυχία και την Προσευχή , αντιστεκόμενος σταθερά στις δαιμονικές πλεκτάνες , οι δαίμονες τα έχασαν μαζί του με την μόνιμη ανδρεία στάση του και την υπέρμετρη άσκηση Του ...

Η Θεία Χάρη που είχε μέσα του Τον έκανε να Επιτελεί Θαύματα , να ημερεύει λιοντάρια και να Τον υπακούν ,

με Θεϊκή δια Αγγέλου εντολή αναχώρησε από το Μοναστήρι , οι Μοναχοί Τον αποχωρίσθηκαν θλιμμένοι ...

Στα Ιεροσόλυμα Τον υποδέχθηκαν με μεγάλες Τιμές , πορεύθηκε προς την Δαμασκό και την Αντιόχεια της Συρίας , στον δρόμο Του συνάντησε μια γυναίκα με το νεκρό παιδί της στην αγκαλιά της ,

βλέποντας τα δάκρυα της και τις παρακλήσεις της το Ανάστησε , για να αποφύγει τις Τιμές αναχώρησε αμέσως αλλάζοντας δρόμο ...

Με πλοίο Ο Σάββας έφθασε στη Κρήτη , Ασκήθηκε στα έρημα βουνά της με Θαυμαστό και υπεράνθρωπο τρόπο ώστε να ασθενήσει , μετέβη στην Εύβοια , στην Πελοπόννησο , στην Αθήνα , στην Μακεδονία , στην Θράκη , στην Ηράκλεια

και στην Κωνσταντινούπολη , όπου παρέμεινε σιωπηλός και έγκλειστος στην Μονή Του Αγίου Διομήδους ...

Η φήμη Του δεν μπόρεσε να κρυφτεί , Τον αναζήτησε ο Πατριάρχης Ησαΐας και ο Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β’ ο Παλαιολόγος ,

Του ζητήθηκε και υπέγραψε ορθή Ομολογία Πίστεως , που καταλύσει τους πάντες και τους κάνει να τον Τιμούν και να Τον μεγαλύνουν ...

Επέστρεψε στο Άγιον Όρος , το περιόδευσε σιωπηλός , μετέβη στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου όπου είχε επιστρέψει και ο Γέροντας Του που είχε Μακάρια Αναπαυθεί ,

Ο Ταπεινόφρων Σάββας προτίμησε την υπακοή , έλυσε την σιωπή Του , έγινε ξανά Εκκλησιαστικός , ψάλτης , αναγνώστης , τραπεζάρης και νοσοκόμος , σε όλα τα Διακονήματα ήταν πρόθυμος , ακριβής , προσεκτικός και αποδοτικός , όλη η Βατοπαιδινή Αδελφότητα Τον παρακαλούσε να δεχθεί την Ιεροσύνη , μα στάθηκε αδύνατον ...

Ο Σάββας κατόπιν Ουρανίων Αποκαλύψεων έγινε ορθός υπερασπιστής των δογμάτων , αυστηρός επιτιμητής του δεύτερου Ιούδα και Αρείου , Γρηγορίου Ακινδύνου , ακολούθου του Βαρλαάμ ,

ήταν σύμβουλος του Αυτοκράτορα Ιωάννου ΣΤ΄ του Καντακουζηνού , τον όποιο στήριζε με τις Προσευχές Του , υπήρξε υπέρμαχος της Ορθοδοξίας ...

Ο Αυτοκράτορας πρότεινε στην Εκκλησία την εκλογή Του Σάββα ως Πατριάρχη , όλοι συμφώνησαν απόλυτα ,

Εκείνος όμως επίμονα αρνήθηκε , ως απαθής έφθασε στην Αρίστη ταπεινοφροσύνη και στο μέγα της Αγάπης Μυστήριο ...

Προ είδε το Τέλος Του , το ανάφερε στον μαθητή του , λέγοντας του Λόγους περί ταπεινοφροσύνης ,

Ο Όσιος Σάββας Κοιμήθηκε Ειρηνικά το 1349 μ.Χ. …

Τον Οκτώβριο του 1840 μ.Χ. , όταν γίνονταν επισκευές στο Οστεοφυλάκιο του Κοιμητηρίου της Μονής Βατοπαιδίου ,

Βρέθηκαν τα Οστά ενός Μοναχού να Ευωδιάζουν , ήταν Του Οσίου Σάββα .......