Όσιος Γερμανός ο Αγιορείτης ο Μαρουλής

11 Οκτωβρίου ...

Όσιος Γερμανός ο Αγιορείτης ο Μαρουλής ...

Γερμανέ , ἀφάτου ὑπακοῆς κέρας ,
ἡγίασας Ἄθωνα ἱδρώτων ῥείθροις ...

Ο Όσιος Γερμανός γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1252 μ.Χ. από φιλάνθρωπους , ευκατάστατους , Ευσεβείς και πολύτεκνους γονείς ,

ήταν ο τρίτος από τα οκτώ τέκνα των γονέων Του ...

Τον κατά κόσμο Γεώργιο από μικρό τον διέκρινε ευταξία τις και σύννοια θαυμαστή ,

Αγάπησε υπέρμετρα την ησυχία , την Προσευχή , την Άσκηση , τη Νηστεία , την Αγρυπνία , την Κατάνυξη , την φιλαδελφεία και φιλοπτωχία ...

Ο Ένθεος και Ενάρετος Βίος Του διακρινόταν με την απαθή στάση Του , την πραότητα , την υπομονή Του στην σκληρή

και άπρεπη στάση των ζωηρών συμμαθητών του απέναντι Του στο σχολείο ...

Στους ταλαιπωρημένους εργάτες των κτημάτων τους συμπεριφερόταν με ιδιαίτερη στοργή , όταν τους είδε κάποτε καταϊδρωμένους και αποκαμωμένους , τους είπε να διακόψουν την εργασία και να αναπαυθούν ,

ο πατέρας του Τον επιτίμησε , κατά βάθος χάρηκε για τα φιλάνθρωπα αισθήματα Του Ενάρετου παιδιού του ...

Οι γονείς του σκέπτονταν να Τον νυμφεύσουν , αυτός δεν ήθελε κανένα σύνδεσμο με τον μάταιο κόσμο , γιατί ετοιμαζόταν για μόνιμη αναχώρηση ,

πήγε από το Άγιον Όρος στη Θεσσαλονίκη το 1270 μ.Χ. , στον Ενάρετο Αγιορείτη Γέροντα Ιωάννη , που κατοικούσε σε κελί ...

Εκάρη Μοναχός από τον Γέροντα Του , από Γεώργιος ονομάσθηκε Γερμανός ,

διακρίθηκε για την υπεράνθρωπη Άσκηση του και την πρόθυμη υπακοή Του ...

Ο Γερμανός θαυμαζόταν από τον γηραιό Γέροντα Του , γιατί παρά το βάρος που σήκωνε πήγαινε το μακρύ και δύσκολο δρόμο από το κελί τους στο Βατοπέδι αγόγγυστα και ευχάριστα ,

αλλά και όταν δοκιμάσθηκε ενώπιον πάντων των Βατοπαιδινών Μοναχών , υπέμενε γενναία προς διδασκαλία και εντυπωσιασμό όλων για την Αρετή Του , που τόσο πρόθυμα Ασκούνταν στην ταπείνωση και την υπακοή ...

Μετά την Μαρτυρική τελείωση του προσφιλούς Του Γέροντα , Ο Γερμανός αναχώρησε για τις Καρυές , κατόπιν για τα όρια της Μεγίστης Λαύρας ,

υποτάχθηκε στον Γέροντα Ιώβ , που Ασκήτεψε στο σπήλαιο της Παναγίας κοντά στην Μεγίστη Λαύρα ...

Αργότερα ο Ιώβ ανέλαβε την Ηγουμενία της Μεγίστης Λαύρας , προς το τέλος της ζωής του δέχθηκε ως υποτακτικό Του τον ανάπηρο Ιωαννίκιο ,

τον όποιο έσωσε από βέβαιο θάνατο με την Προσευχή Του ...

Σε ηλικία ογδόντα τεσσάρων ετών μετά από ασθένεια ,

Ο Όσιος Γερμανός Προσευχόμενος θα Αναπαυθεί στον Κύριο …

Έζησε με υπακοή , Άσκηση και Προσευχή ,

για αυτό και Χαριτώθηκε από Τον Θεό .......