Όσιος Αλέξιος Ο Άνθρωπος Του Θεού

17 Μαρτίου …

Όσιος Αλέξιος Ο Άνθρωπος Του Θεού …

Ἄνθρωπος ἐν γῇ τοῦ Θεοῦ κληθεὶς μόνος ,
Ἕξεις τὶ καινὸν κἄν πόλῳ , Πάτερ μόνος ,
Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ , Ἀλέξιε , πότμον ἀνέτλης ...

Ο Αλέξιος γεννήθηκε στην Ρώμη τον 4o Αιώνα κατά τους χρόνους των Αυτοκρατόρων Αρκαδίου 395 - 408 μ.Χ. και Ονώριου 395 - 423 μ.Χ. ,

από γονείς Ευγενείς και πλούσιους , τον Πατρίκιο Ευφημανό και την Αγλαΐδα ...

Ο πατέρας Του ήταν Συγκλητικός , φιλόπτωχος και συμπαθής , καθημερινά παρέθετε τρεις τράπεζες στο σπίτι του για τα ορφανά , τις χήρες και τους ξένους που ήταν πτωχοί ,

η γυναίκα του ήταν άτεκνη , στην δέηση της να αποκτήσει παιδί , Ο Θεός την εισάκουσε , τους χάρισε υιό …

Το παιδί μεγάλωσε , έλαβε την κατάλληλη παιδεία , έγινε σοφότατος και θεοδίδακτος , όταν ενηλικιώθηκε Τον στεφάνωσαν με θυγατέρα από Βασιλική και ευγενική γενιά ,

την πρώτη νύχτα του γάμου εγκατέλειψε την συζυγική εστία , Ο Αλέξιος πήρε το χρυσό δακτυλίδι και τη ζώνη , τα επέστρεψε στην σύζυγο Του και εγκατέλειψε τον κοιτώνα ...

Παίρνοντας αρκετά χρήματα από τα πλούτη Του έφυγε με πλοίο περιφρονώντας την ματαιότητα της επίγειας δόξας , πηγαίνει στην Λαοδικεία της Συρίας και από εκεί στην Έδεσσα της Μεσοποταμίας , όπου έζησε για δέκα χρόνια ως επαίτης ,

κινδύνευσε να αποκαλυφθεί η ταυτότητα Του , τότε αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την περιοχή , παρά την εκτίμηση των ντόπιων για την Αρετή Του …

Ο Αλέξιος μοίρασε τα χρήματα στους πτωχούς και τα ιμάτια Του , ενδύθηκε με κουρελιασμένα και χιλιομπαλωμένα ρούχα , κάθισε στον νάρθηκα του Ναού Της Υπεραγίας Θεοτόκου ,

προτίμησε έτσι να ζει με Νηστεία όλη την εβδομάδα και να Μεταλαμβάνει των Αχράντων Μυστηρίων κάθε Κυριακή , έτρωγε μόνο λίγο άρτο και έπινε λίγο νερό …

Οι γονείς του Τον αναζητούσαν παντού , έστειλαν υπηρέτες να Τον βρουν , στην αναζήτηση τους έφθασαν μέχρι τον Ναό της Έδεσσας , χωρίς ωστόσο να Τον αναγνωρίσουν , οι δούλοι επέστρεψαν άπρακτοι στη Ρώμη ,

η μητέρα Του με οδύνη , φορώντας πτωχά ενδύματα , καθόταν σε μια θύρα του σπιτιού πενθώντας νύχτα και ημέρα , το ίδιο και η νύφη της που φόρεσε τρίχινο σάκο και παρέμεινε κοντά στην πεθερά της …

Ο Αλέξιος για δέκα επτά χρόνια παρέμεινε στο νάρθηκα του Ναού Της Θεοτόκου ευαρεστώντας Τον Θεό ,

μια νύχτα η Θεοτόκος παρουσιάστηκε στον προσμονάριο του Ναού σε όνειρο και του ζήτησε να του φέρει μέσα στο Ναό Τον Άνθρωπο Του Θεού …

Εκείνος βγήκε από τον Ναό και δεν βρήκε κανένα παρά μόνο Τον Αλέξιο , εδεήθηκε στη Θεοτόκο να του υποδείξει Τον Άνθρωπο , όπως και έγινε ,

πήρε από το χέρι Τον Αλέξιο , Τον έβαλε στο Ναό με κάθε Τιμή και Μεγαλοπρέπεια ...

Μόλις κατάλαβε ότι έγινε γνωστός έφυγε κρυφά , σκέφτηκε να πάει στην Ταρσό , στο Ναό Του Αγίου Παύλου Του Αποστόλου , όπου εκεί θα ήταν άγνωστος ,

άλλα όμως σχεδίασε η Θεία Πρόνοια …

Ο Αλέξιος επιβιβάστηκε σε πλοίο με προορισμό την Ταρσό της Κιλικίας , στην πορεία του έπεσε σε θύελλα και βρέθηκε στη Ρώμη ,

επέστρεψε στην πατρική Του οικία , ζήτησε μια γωνιά για να μείνει χωρίς να αποκαλύψει την ταυτότητα Του ...

Όταν συνάντησε τον πατέρα Του , δεν αναγνώρισε ότι ήταν ο υιός Του , του ζήτησε να Τον Ελεήσει και να Τον αφήσει να τρώει από τα περισσεύματα της τράπεζας του ,

με μεγάλη προθυμία ο πατέρας Του δέχθηκε να Τον ελεήσει και μάλιστα του έδωσε κάποιο υπηρέτη για να Τον βοηθάει …

Συνάντησε την αδιαφορία και την περιφρόνηση όπως Αναφέρουν οι Συναξαριστές , έβλεπε τον πατέρα Του , την μητέρα Του να περνούν από μπροστά Του και να μην Του δίνουν σημασία ,

ενώ κάποιοι δούλοι από την οικία Τον πείραζαν και Τον κορόιδευαν …

Όμως αυτό δεν Τον ένοιαζε , Ο Αλέξιος έδινε την τροφή Του σε άλλους , παραμένοντας όλη την εβδομάδα χωρίς τροφή και νερό ,

μόνο μετά την Κοινωνία Των Θείων και Αχράντων Μυστηρίων δεχόταν λίγο άρτο και νερό …

Όταν κατάλαβε ότι πλησίαζε το Τέλος Του , ζήτησε ένα χαρτί και έγραψε τα πάντα για την ζωή Του , το χαρτί βρήκε με Θεϊκή εντολή ο Αυτοκράτορας του Δυτικού Ρωμαϊκού Κράτους Ονώριος ,

το διάβασε ενώπιον μεγάλου ακροατηρίου , προκαλώντας γενική κατάπληξη …

Η Κηδεία Του Οσίου Αλέξιου ήταν Μεγαλοπρεπής , έγινε στον Ναό Του Αποστόλου Πέτρου στην Ρώμη ,

Ονομάσθηκε Άνθρωπος Του Θεού , επειδή όταν Πέθανε Ακούστηκε Ουράνια Φωνή που Φανέρωνε την Αγιότητα Του Λέγοντας , ζητήσατε Τον Άνθρωπο Του Θεού ...

Ο Βασιλεύς Ονώριος και ο Αρχιεπίσκοπος μετέφεραν Το Τίμιο Λείψανο Του Οσίου Αλεξίου στο μέσον της πόλεως , κάλεσαν όλο το λαό να έλθει να Προσκυνήσει και να Λάβει Ευλογία ,

όσοι προσέρχονταν και Ασπάζονταν Το Τίμιο Λείψανο , άλαλοι , κουφοί , τυφλοί , λεπροί , δαιμονισμένοι , όλοι Θεραπεύονταν …

Βλέποντας αυτά Τα Θαύματα οι Πιστοί Δόξαζαν Τον Θεό , ήταν τόσος πολύς ο κόσμος που προσερχόταν για να δει Το Τίμιο Λείψανο ,

με αποτέλεσμα δεν μπορούσαν να Το μεταφέρουν στο Ναό Του Αγίου Βονιφατίου για να Το Ενταφιάσουν , έριξαν χρυσό και άργυρο στον κόσμο για να του αποσπάσουν την προσοχή , αλλά μάταια …

Όταν μεταφέρθηκε Το Τίμιο Λείψανο στον Ναό , για επτά μέρες Γιόρταζαν Πανηγυρικά , στην συνέχεια τοποθετήθηκε σε θήκη φτιαγμένη από χρυσό , άργυρο και πολύτιμους λίθους ,

Αμέσως άρχισε να Ευωδιάζει και να Αναβλύζει Μύρο , το οποίο έγινε Ίασμα και Θεραπεία για όλους ...

Η Κάρα Του Οσίου Αλεξίου δωρίσθηκε στην Μονή Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων το 1398 μ.Χ. , από τον Αυτοκράτορα Μανουήλ τον Παλαιολόγο ,

κατά την πυρπόληση της Μονής από τους Οθωμανούς το 1585 μ.Χ. διασώθηκε από δύο Μοναχούς , όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα …

Απότμημα Κάρας Του Οσίου Βρίσκεται στην Μονή Γεννήσεως Θεοτόκου Πελαγίας Ακραιφνίου Βοιωτίας ,

Αποτμήματα Του Ιερού Λειψάνου Του Οσίου Βρίσκονται στην Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους , στην Μονή Κύκκου Κύπρου και στην Λαύρα Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως …

Η Μνήμη Του Οσίου Αλεξίου Εορτάζεται στις 17 Μαρτίου από την Ορθόδοξη Εκκλησία

και στις 17 Ιουλίου από την Καθολική Εκκλησία .......

Απολυτίκιο …

Εκ ρίζης εβλάστησας , περιφανούς και κλεινής , εκ πόλεως ήνθησας , βασιλικής και λαμπράς , Αλέξιε πάνσοφε · πάντων δ’ υπερφρονήσας , ως φθαρτών και ρεόντων , έσπευσας συναφθήναι , τω Χριστώ καί Δεσπότη , Αυτόν ουν εκδυσώπει αεί , υπέρ των ψυχών ημών …….