Όσιος Γρηγόριος O Α’ Διάλογος Πάπας Ρώμης

12 Μαρτίου …

Όσιος Γρηγόριος O Α’ Διάλογος Πάπας Ρώμης …

Ὁ Γρηγόριος ἐκ μέσου μὲν τοῦ βίου ,
Ἐν τῷ μέσῳ δὲ τοῦ χοροῦ τῶν Ἀγγέλων ...

O Όσιος Γρηγόριος γεννήθηκε και έζησε στην Ρώμη , κατά τους χρόνους του Αυτοκράτορα ,

Ιουστινιανού Α’ του Μεγάλου ...

Ο πατέρας Του ονομαζόταν Γορδιανός και η μητέρα Του Σύλβια , οι δύο αδελφές του πατέρα Του , η Ταρσίλα και η Αιμιλιανή Διακρίνονταν για την Ευσέβεια τους ,

Επέδρασσαν ευεργετικά στην διαμόρφωση της προσωπικότητας Του Γρηγορίου , ως γόνος πλούσιας οικογένειας έλαβε Μόρφωση , ιδιαίτερα στη Νομική …

Έζησε σε μια εποχή όπου η καλλιέργεια της Ελληνικής γλώσσας και των Ελληνικών γραμμάτων στη Ρώμη είχε σβήσει ,

ήταν κάτοχος της Λατινικής γλώσσας , γεγονός που δεν Του επέτρεπε να Μελετήσει την πλούσια Θεολογική γραμματεία των Ελλήνων Πατέρων ...

Ονομάσθηκε Διάλογος επειδή τα περισσότερα Έργα Του τα έγραψε με Διαλογικό τρόπο , δηλαδή με ερωτήσεις και αποκρίσεις ,

το 570 μ.Χ. Διορίσθηκε από τον Αυτοκράτορα Ιουστινιανό Β’ στο Αξίωμα του Πραίτορα της Ρώμης …

Μετά τον θάνατο του πατέρα Του O Γρηγόριος διέθεσε το μέγιστο μέρος της περιουσίας που κληρονόμησε σε φιλανθρωπικά Έργα και στην Ίδρυση Μονών ,

Ίδρυσε έξη Μοναστήρια στη Σικελία , μετέτρεψε την οικία Του στη Ρώμη σε Μοναστήρι Αφιερωμένο στον Απόστολο Ανδρέα , όπου έγινε Μοναχός και αναδείχθηκε Ηγούμενος της …

Ζούσε Ασκητική ζωή , Αφιερώθηκε στην Προσευχή , στην Μελέτη της Αγίας Γραφής και Των Αγίων Πατέρων ,

Χειροτονήθηκε Διάκονος , εστάλη στην Αυτοκρατορική Αυλή της Κωνσταντινουπόλεως ως Αποκρισάριος , Αντιπρόσωπος του Πάπα Ρώμης …

O Γρηγόριος μαζί με τους Μοναχούς που Τον συνόδευσαν από την Ρώμη , γνώρισε τα πολιτικά και Εκκλησιαστικά προβλήματα της Αυτοκρατορίας ,

Σύναψε γνωριμίες με σημαίνοντα πρόσωπα , το 586 μ.Χ. επιστρέφει στη Ρώμη ...

Το 590 μ.Χ. ο Πάπας Πελάγιος Β’ ασθένησε από επιδημική ασθένεια και πέθανε , ο Κλήρος και ο λαός της Ρώμης ζητούσαν Τον Γρηγόριο για Επίσκοπο τους , η απροθυμία Του ιδίου να ανέλθει στον Επισκοπικό Θρόνο ήταν έκδηλη ,

η στάση Του προερχόταν από την συναίσθηση του βάρους της ευθύνης και από την Ταπεινή πεποίθηση ότι οι δυνάμεις Του δεν ήταν επαρκείς για ένα τόσο σπουδαίο Έργο ...

Με την Ανάληψη του Επισκοπικού Αξιώματος αναλώθηκε στην υπηρεσία του Ποιμνίου Του και της Εκκλησίας , φρόντισε με Θαυμαστή επιμέλεια το φιλανθρωπικό Του Έργο στη Ρώμη , μερίμνησε με επιτυχία για τον Εκχριστιανισμό των Αγγλοσαξόνων ,

αποστέλλοντας στη Βρετανία από την Μονή Του Αποστόλου Ανδρέα , ομάδα σαράντα Μοναχών ως Ιεραποστόλων με Επικεφαλής τον Αυγουστίνο της Καντουαρίας ...

Ο Γρηγόριος προσκαλούσε τους πιο πτωχούς της πόλεως και έτρωγε μαζί τους , έδωσε εντολή να έλθουν στην Επισκοπή δώδεκα πτωχοί για να τους προσφέρει φαγητό , την ώρα που έτρωγαν έβλεπε δέκα τρείς προσκεκλημένους ,

Ένας από αυτούς ήταν διαφορετικός στην όψη , είχε πρόσωπο Φωτεινό , πότε έμοιαζε με Γέροντα στην ηλικία , πότε με νέο …

Όταν οι επισκέπτες έφυγαν , Τον ρώτησε ποιος είναι , Εκείνος Του Απάντησε ,

Είμαι Άγγελος Κυρίου , σε έχω επισκεφθεί και άλλη φορά όταν ήσουν Μοναχός και μου έδωσες Ελεημοσύνη , Ο Θεός θέλησε να δοκιμάσει την προαίρεση σου , με το παράδειγμα σου να Διδάξει και άλλους , έλαβα Εντολή να Είμαι πάντα μαζί σου για να σε Προστατεύω , ότι θελήσεις από Τον Θεό να μου Το πεις και θα το μεταφέρω ...

O Γρηγόριος δεν φέρει καμία ευθύνη για την μετά από Αιώνες εξέλιξη του παπικού θρόνου σε κοσμική εξουσία , ούτε για την συνεργασία μεταγενέστερων παπών με τους Φράγκους ,

έκανε αυτό που θεωρούσε καθήκον και υποχρέωση Του , για την προάσπιση του Ποιμνίου και της Πατρίδας Του …

Σε ορισμένα θέματα διαφωνούσε με τον βυζαντινό Αυτοκράτορα , το ίδιο συνέβαινε και με τους Πατριάρχες της Ανατολής ,

μέσα από τα γραπτά κείμενα Του , θεωρούσε τον Εαυτό Του Πιστό υπήκοο του βυζαντινού Κράτους ...

Ουδέποτε αμφισβήτησε την εξουσία του βυζαντινού Αυτοκράτορα , συμβούλευε τους Πιστούς να αναπέμπουν Προσευχές για αυτόν ,

ήταν άνθρωπος Ταπεινού φρονήματος , αρνιόταν κατηγορηματικά για τον Εαυτό Του τον τίτλο του Οικουμενικού Πάπα , τον οποίο Του πρότεινε O Πατριάρχης Αλεξανδρείας Ευλόγιος , με ειλικρίνεια προτιμούσε τον τίτλο Δούλος Του Θεού …

Ο Όσιος Γρηγόριος Κοιμήθηκε από αρθριτική νόσο το 604 μ.Χ. ,

Απότμημα Του Ιερού Λειψάνου Του Αγίου , Βρίσκεται στην Μονή Μπούρα Μεγαλουπόλεως …….

Απολυτίκιο …

Στόμα γρήγορον καταπλουτήσας , νομεὺς ἄριστος τοῦ θείου λόγου , ἀνεδείχθης Ἱεράρχα Γρηγόριε , τῶν ἀρετῶν γὰρ ἐκφάντωρ γενόμενος , δικαιοσύνης ἐκφαίνεις τὴν ἔλλαμψιν Πάτερ Ὅσιε , Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε , δωρήσασθαι ἠμιν τὸ μέγα ἔλεος …….