Όσιος Λεόντιος Ο εν Βλαχέρνα Αρκαδίας

8 Μαΐου …

Όσιος Λεόντιος Ο εν Βλαχέρνα Αρκαδίας …

Ο Όσιος Λεόντιος έζησε το 1650 - 1750 μ.Χ. , η καταγωγή Του ήταν από το χωριό Στεμνίτσα Γορτυνίας ,

το επώνυμο του ήταν Πασωμένος …

Για τον Βίο Του Οσίου Λεοντίου οι κυριότερες πηγές είναι ο Κώδικας της Ιεράς Μονής του Τιμίου Προδρόμου Γορτυνίας και ο υπ' αριθμόν 163 Κώδικας της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Σχολής της Δημητσάνας ,

στοιχεία διέσωσε και η προφορική παράδοση της περιοχής ...

Η Μοναχική Του Κουρά έγινε σε μία από τις πολλές Μονές που ήκμαζαν την εποχή εκείνη στην περιοχή της Στεμνίτσας ,

Ο Λεόντιος αρχίζει την Ασκητική Του πορεία στην κορυφή του όρους Καστανιά , πρόκειται για το αρχαίο όρος Κνάκαλος όπως το αναφέρει ο Παυσανίας …

Βρίσκετε σε υψόμετρο χιλίων διακοσίων μέτρων , ακριβώς απέναντι από το χωριό της Βλαχέρνας ,

η ευρύτερη περιοχή και τα σπήλαια που κοσμούν τα γύρω όρη ήταν τόπος Ασκήσεως Αναχωρητών ...

Σε ένα φυσικό σπήλαιο κατοίκησε Ο Λεόντιος , στην πορεία του χρόνου προχώρησε στην διάνοιξη του σπηλαίου

και στην κατασκευή Μονύδριου προς Τιμήν της Καταθέσεως της Τιμίας Εσθήτας Της Θεοτόκου …

Αφορμή ήταν η παρουσία της Ιεράς Εικόνας Της Κυρίας Θεοτόκου , στην οποία Αναγράφεται , ΜΗΤΕΡΑ ΘΕΟΥ η Βλαχέρνα ,

από την Εικόνα πήρε το σημερινό του όνομα το χωριό και από Μπεζενίκος μετονομάστηκε σε Βλαχέρνα …

Η Εικόνα Της Θεοτόκου είχε κρυφτεί κάτω από το Κελί Του Λεοντίου μέσα σε μικρή κρύπτη του βράχου , ώστε να παραμείνει προστατευμένη

και να μην πέσει στα βέβηλα χέρια των τούρκων …

Η Εικόνα ευρέθη Θαυματουργικός μετά την απελευθέρωση από τους τούρκους , υπό την Σκέπη Της Θεοτόκου έζησε χρόνους απομόνωσης και αφιέρωσης στην Προσευχή και την Άσκηση ,

παράλληλα δεν παρέλειψε να προσφέρει Πνευματική ωφέλεια στους κατοίκους της περιοχής και σε όλους όσους περνούσαν από εκεί , ήταν χαρακτηριστικό της αγάπης και της φιλανθρωπίας Του …

Κοντά στην Βλαχέρνα δεν υπήρχε νερό προς ξεκούραση των οδοιπόρων , επισημαίνοντας την ανάγκη των ανθρώπων για λίγη ξεκούραση και δροσερό νερό , μετέφερε νερό μέσα σε ασκί ,

το τοποθετούσε σε πιθάρι στον ίσκιο ενός δέντρου δίπλα στο δρόμο , εκεί όπου και σήμερα υπάρχει το τοπωνύμιο δέντρος …

Έτσι οι περαστικοί εύρισκαν λίγη ανάπαυση στην μακρά πορεία τους , κυρίως κατά τους ζεστούς μήνες του καλοκαιριού , το Διακόνημα αυτό δεν ήταν μικρό ,

Ο Λεόντιος είχε μακρύ δρόμο να διανύσει κάθε φορά , από την κορυφή του βουνού έως τον δρόμο , για να μεταφέρει το νερό και να επιστρέψει και πάλι στο Ασκητήριο Του ...

Εκείνος συνδύαζε μέσα από το Διακόνημα αυτό αγάπη για τον άνθρωπο και Αγάπη για Τον Θεό , κάθε φορά που επέστρεφε , αφού είχε ήδη μεταφέρει το νερό για τους οδοιπόρους , έπαιρνε το ανηφορικό μονοπάτι προς το Ασκητήριο Του κουβαλώντας μία μεγάλη πέτρα κάθε φορά ,

ώστε να βρίσκεται συνεχώς σε σωματική άσκηση , να συγκεντρώνει υλικά για την Ανοικοδόμηση του Ναού προς Τιμήν Της Θεοτόκου Της Βλαχέρνας , αλλά και την κατασκευή Του Τάφου Του …

Δίπλα στο Ασκητήριο Του και τον Ναό που έκτισε προς Τιμήν Της Παναγίας ,

κατασκεύασε μία μικρή δεξαμενή νερού και καλλιεργούσε κήπο για τις ανάγκες Του …

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός , για να Τον Ανταμείψει για τον Αγώνα Του και την προθυμία Του , που Τον Ακολούθησε και Τον Διακόνησε σε όλη Του την ζωή ,

Του Έδωσε το Χάρισμα να Προ γνωρίσει την Κοίμηση Του …

Μεγάλο Σάββατο Ο Λεόντιος ασθένησε , ένας φίλος Του τσοπάνης της περιοχής θέλησε να Τον επισκεφθεί και να Του προσφέρει γάλα για να Τον ανακουφίσει , όμως δεν είχε δοχείο άδειο για να αδειάσει το γάλα ,

είπε έτσι στον ποιμένα να έρθει την επόμενη μέρα να πάρει το δοχείο του και συγχρόνως του έδωσε οδηγίες για την Ταφή Του εντός του σπηλαίου , στον Τάφο τον οποίο Ο ίδιος είχε κατασκευάσει …

Την επόμενη μέρα ήταν η Κυριακή Του Πάσχα , πηγαίνοντας ο τσοπάνης να πάρει το δοχείο ,

βρήκε Τον Άγιο Λεόντιο να έχει Κοιμηθεί , αμέσως έκανε ότι Ο Άγιος του είχε ανακοινώσει …

Ο Τάφος Του Αγίου σώζεται μέχρι σήμερα , έχει σχήμα ορθογωνίου παραλληλεπιπέδου , η στέγη του είναι θολωτή , με μικρή τρύπα στη μέση , εκεί βρισκόταν και το ραβδάκι Του ,

το οποίο έχει απομείνει το μισό και Φυλάσσεται μέχρι σήμερα μαζί με μικρά Τεμάχια του Ιερού Λειψάνου Του , που έχουν Τεθεί προς Προσκύνηση , εις τον Ιερό Ναό Του Αγίου Αθανασίου της Βλαχέρνας …

Σύμφωνα με τον κώδικα της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Γορτυνίας , που αποτελεί πλέον την πιο Έγκυρη πηγή της ζωής Του Αγίου Λεοντίου , μαθαίνουμε ότι μετά από παρέλευση ενός έτους οι χωρικοί μετά του ποιμένος εκχώσαντες το Λείψανο Του Οσίου ,

εύρον αυτό λελυμένον και Ευωδίας ανάπλεων , ένα μεγάλο δείγμα Αγιότητος , Τιμής και Ανταμοιβής από Τον Θεό προς Τον Όσιο για τον Αγώνα Του και την Οσιακή Βιωτή Του …

Η Παράδοση διασώζει ότι κάποιος τσοπάνης από το χωριό Του Οσίου Λεοντίου ,

μετά από προτροπή Του Αγίου Μετέφερε Το Ιερό Λείψανο Του στη Στεμνίτσα και συγκεκριμένα στην Ιερά Μονή Αγίου Δημητρίου …

το 1779 μ.Χ. απόσπασμα Αλβανών πήγε στη Στεμνίτσα και έκαψε αρκετά σπίτια , πυρπόλησαν και την Ιερά Μονή του Αγίου Δημητρίου , όπου βρήκαν την Κάρα Του Οσίου Λεοντίου και Την πούλησαν σε Χριστιανούς της Πρέβεζας ,

Ο Όσιος Λεόντιος Εορτάζει την Τετάρτη Του Πάσχα στην Ιερά Μονή Παναγίας των Βλαχερνών , στο όρος Καστανιά …….

Απολυτίκιο …

Στεμνίτσης το βλάστημα και της Βλαχέρνης φρουρόν , τιμώμεν σε, όσιε , των εν δακρύων ροαϊς και πόνοις ασκήσεως , λάμψαντα εν ερήμοις και εν όρεσι όντως ένθα και ωκειώθης τω Χριστώ θείω πόθω , Αυτόν ουν ικέτευε Λεόντιε σωθήναι τας ψυχάς ημών …….