Σύναξη Της Παναγίας Της Πορταΐτισσας στο Άγιον Όρος

7 Μαΐου …

Σύναξη Της Παναγίας Της Πορταΐτισσας στο Άγιον Όρος …

Ξένως ἡμῖν ἧκες εν τῇ Σῇ Εἰκόνι ,
Καὶ τῆς ποίμνης Σου πυλωρὸς ὤφθης Κόρη ,
Θεοτόκου Πορταϊτίσσης τέρατ’ ἀείδω λιγυρῶς ...

Στην Ιερά Μονή των Ιβήρων Βρίσκεται η Θαυματουργή Εικόνα Πορταΐτισσα ,

η οποία κατά την Παράδοση είναι Έργο Του Ευαγγελιστή Λουκά ...

Έχει διαστάσεις 137 εκατοστά ύψος , 94 πλάτος , το βάρος είναι 96 κιλά , μαζί με τα αναθήματα και τα λοιπά , η αυστηρή έκφραση του Ιερού Προσώπου Της , τονιζόμενη από την επιβλητική και καθηλωτική ματιά Της Προξενεί Δέος ,

Δόθηκε το προσωνύμιο στην Παναγία επειδή είναι τοποθετημένη η Ιερά Εικόνα στο Παρεκκλήσιο της Μονής Ιβήρων , ευρίσκεται αριστερά της κεντρικής Πύλης ...

Η Εικόνα ήταν κτήμα μιας Ευλαβούς χήρας στη Νίκαια , όταν εικονομάχοι στρατιώτες την ανακάλυψαν στο σπίτι της , έκαιγε ακοίμητη Καντήλα ,

η σώφρων χήρα τη νύχτα έριξε με το γιο της την Εικόνα στη θάλασσα …

Η οποία στάθηκε όρθια και έπλεε προς τη δύση , κανείς δεν ξέρει που βρισκόταν εκατόν εβδομήντα χρόνια η Εικόνα ,

από το 829 μ.Χ. που έπεσε στη θάλασσα ως το 1004 μ.Χ. που βγήκε στην Μονή Ιβήρων ...

Οι Άγιοι Γέροντες της Ιβήρων μιλούσαν περί σωτηρίας ψυχής , όταν ξαφνικά βλέπουν μέσα στη θάλασσα μια Λάμψη ,

μαζεύτηκαν όλοι οι Μοναχοί του Όρους , με βάρκες θέλησαν να πάνε στο περίεργο και Θαυμαστό σημείο , μπόρεσαν να διακρίνουν ότι ήταν μία Εικόνα Της Θεοτόκου …

Όσο πλησίαζαν η Εικόνα απομακρυνόταν , οι Πατέρες συγκεντρώθηκαν στην Εκκλησία , Ικέτευσαν Θερμώς Τον Πανάγαθο να τους επιτρέψει να πάρουν την Αγία Εικόνα ,

Πράγματι Ο Θεός Άκουσε την Δέηση τους και απάντησε ως έξης ...

Έξω από το Μοναστήρι Ασκήτευε κάποιος Μοναχός Γαβριήλ από την Ιβηρία , ήταν απλός , Αναχωρητής , αδιαλείπτως έλεγε ,

Κύριε Ιησού Χριστέ , ελέησον με τον αμαρτωλό και Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ , μέρα - νύχτα Μελετούσε το νόμο Του Κυρίου …

Ενώ Προσευχόταν νύσταξε , έκλεισε τα μάτια του , Βλέπει Την Αγία Θεοτόκο με Ιδιαίτερη Λαμπρότητα , του λέει ,

πήγαινε στο Μοναστήρι σου και πες στον Ηγούμενο ότι ήρθα για να τους δώσω την Εικόνα μου , μετά βάδισε στη θάλασσα για να γνωρίσουν όλοι την Αγάπη και Πρόνοια που έχω στο Μοναστήρι σας , ολοκληρώνοντας η Παναγία χάθηκε από τα μάτια του Γαβριήλ …

Πήγε στο Μοναστήρι , μετέφερε το Μήνυμα Της Θεοτόκου , οι Πατέρες με Πομπή και Θεομητορικούς ύμνους πήγαν προς την παραλία ,

ο Γέρων Γαβριήλ περπάτησε στη θάλασσα , η Εικόνα ήρθε στην αγκαλιά του , οι Πατέρες με πολλή Ευλάβεια και Χαρά Την υποδέχτηκαν …

Έκαναν ολονύκτιες Αγρυπνίες , Δεήσεις και Λειτουργίες επί τρία μερόνυχτα , για να Ευχαριστήσουν Τον Θεό και Την Παναγία ,

Την έβαλαν στο Ναό της Μονής , Εκείνη έφευγε και στεκόταν πάνω από την Πύλη του Μοναστηριού , αυτό Επαναλήφθηκε πολλές φορές …

Ξαναπαρουσιάστηκε η Παναγία στον Γέροντα Γαβριήλ λέγοντας του ,

πες στον Ηγούμενο να παύσετε να με πειράζετε , δεν ήρθα στο Μοναστήρι για να με φυλάξετε εσείς , ήρθα για να γίνω Εγώ Φύλακας και Φρουρός σας , σε αυτήν και στην μέλλουσα ζωή , όσοι θα ζήσουν με Ευλάβεια και Φόβο Θεού και δεν αμελούν στην απόκτηση των Αρετών και τελειώσουν την πρόσκαιρη ζωή τους σε αυτόν τον τόπο , ας έχουν Θάρρος και να μην φοβούνται την κόλαση , διότι αυτή την Χάρη ζήτησα από Τον Θεό και Υιό μου και την πήρα , ως επιβεβαίωση των Λόγων μου σας δίνω αυτό το σημείο , όσο βλέπετε την Εικόνα μου στο Μοναστήρι σας , δεν θα λείψει από το Όρος τούτο , η Χάρις και το Έλεος Του Υιού μου και Θεού ...

Ο Ασκητικός και Θεοφόρος Πατήρ Γαβριήλ , πήγε στο Μοναστήρι , τα αναφέρει στον Ηγούμενο ο όποιος χάρηκε πολύ ,

συνάθροισε την Αδελφότητα , διατάζει να κτισθεί στην Είσοδο της Μονής ειδικό Παρεκκλήσιο για Την Φύλακα Της Μονής …

Η Θαυματουργή Εικόνα , λέγεται ότι , εάν χαθεί η Εικόνα από την θέση Της , τότε θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την Δευτέρα Παρουσία Του Κυρίου ,

Η Αγία Εικόνα φέρει στο κάτω μέρος της σιαγόνας Της Θεοτόκου μία ουλή από το μαχαίρι ενός πειρατή , από την ουλή αυτή έρευσε Αίμα , το οποίο διακρίνεται και σήμερα επάνω στην Εικόνα …….

Απολυτίκιο …

Τὴν σεπτήν Σου εἰκόνα Πορταΐτισσα Δέσποινα , ἣ διὰ θαλάσσης ἐπέστη , θαυμαστῶς ἐν τῇ ποίμνῃ Σου , τιμῶμεν ὡς ἁγίασμα σεπτόν , καὶ σκήνωμα τῆς δόξης Σου πιστῶς , ἐξ αὐτῆς γὰρ ἀναβλύζεις τὰς δωρεάς , τοις πόθῳ ἐκοῶσί Σοι· δόξα τοῖς θαυμασίοις Σου Ἁγνή , φόξα τῇ προμηθεία Σου , δόξα τῇ πρὸς ἡμᾶς Σου πλουσίᾳ χρηστότητι …….