Όσιοι Νεκτάριος και Θεοφάνης Οι Αυτάδελφοι Κτήτορες της Μονής Βαρλαάμ Μετεώρων

17 Μαΐου …

Όσιοι Νεκτάριος και Θεοφάνης Οι Αυτάδελφοι Κτήτορες της Μονής Βαρλαάμ Μετεώρων …

Οι Αυτάδελφοι Ιερομόναχοι Νεκτάριος και Θεοφάνης γεννήθηκαν στα Ιωάννινα
τον 15ο Αιώνα μ.Χ. …

Ήταν γέννημα θρέμμα του Αρχοντικού οίκου των Αψαράδων στα Ιωάννινα ,
έναν οίκο που διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στη ζωή της Ηπειρωτικής πρωτεύουσας …

Έντονη είναι η παρουσία και η ανάμειξη μελών της οικογένειας των Αψαράδων στα πολιτικά πράγματα της Ηπείρου ,
κατά την διάρκεια της εξουσίας του Σέρβου Δεσπότου Θωμά Πρελιούμποβιτς 1366/7 - 1384 μ.Χ. , αναφέρεται ο Μιχαήλ Αψαράς ,
τον οποίο τίμησε για τις υπηρεσίες του ο τύραννος με το αξίωμα του πρωτοβεστιάριου , μετά την δολοφονία του Πρελιούμποβιτς …

Ο Μιχαήλ Αψαράς συλλαμβάνεται , τυφλώνεται και κατόπιν εξορίζεται , ο συγγενής του Θεόδωρος Αψαράς καλείται ως σύμβουλος από την χήρα του Δυνάστου Μαρία Αγγελίνα Παλαιολογίνα
και ἐντίμως τὸν ἀποστάτην θάπτουσι καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτῆς τὸν βασιλέα Ἰωάσαφ εἰσφέρουσιν …

Οι ίδιοι ξεκινούν την αυτοβιογραφία Τους από την στιγμή που Αφιερώθηκαν στον Θεό , χωρίς να κάνουν καμία μνεία για την αρχοντική καταγωγή Τους ,
την ανατροφή , την μόρφωση και την περιουσία Τους , οι γονείς τους και οι τρεις αδελφές Τους ενδύθηκαν το Μοναχικό σχήμα …

Κατοικούσαν σε κάποιο Κελί κοντά σε χωριό του Νησιού , το όνομα της τρίτης αδελφής Των Οσίων , πιθανότατα είναι Μαγδαληνή , Οι δύο Αδελφοί , Νεκτάριος και Θεοφάνης , οι Αψαράδες ,
έλαβαν μια αξιόλογη για την εποχή τους Παιδεία στην περίφημη Μονή των Φιλανθρωπινών επί Ηγουμένου Μακαρίου Φιλανθρωπινού …

Τα πλούτη , η δόξα , η ικανή Μόρφωση στάθηκαν αδύνατα να Νικήσουν την Θεϊκή Τους Αγάπη , σε πολύ νεαρή ηλικία από τον Θείο έρωτα ,
κατέφυγαν στον Μοναχισμό ξεκινώντας από την Ηπειρωτική πρωτεύουσα και δικαιώνοντας τον χαρακτηρισμό της ως Μοναχοπόλεως …

Το Ιερό Μοναχικό σχήμα περιβλήθηκαν το 1495 μ.Χ. από Τον Όσιο Γέροντα , Σάββα , κοντά Του έμειναν δέκα χρόνια ,
στο Ασκητήριο Του Τιμίου Προδρόμου της Νήσου των Ιωαννίνων μέχρι την Κοίμηση Του , στις 9 Απριλίου του 1505 μ.Χ. , συλλέγοντας τους Καρπούς της Ησυχαστικής ζωής …
Μετά την Κοίμηση Του Πνευματικού Τους πατέρα Σάββα ανεχώρησαν για το Άγιον Όρος , στην αστείρευτη πηγή του αναχωρητισμού ,
για να αντλήσουν νέα στηρίγματα για την κατοπινή Τους Μοναχική πορεία , στο Περιβόλι Της Παναγίας …

Έγιναν Δεκτοί από Τον Οικουμενικό Πατριάρχη Νήφωνα Β' , Ο οποίος Μόναζε στην Μονή Διονυσίου μετά από την τρίτη Εκλογή Του το 1502 μ.Χ. , κατά το διάστημα της σύντομης παραμονής Τους στη Μονή Διονυσίου ζήτησαν
και έλαβαν από Τον Αγιασμένο και Φωτισμένο Πνευματικό Τους Καθοδηγητή , Πατριάρχη Νήφωνα , όρο και κανόνα Μοναχικής καταστάσεως …

Ο Πατριάρχης Νήφωνας με την Διδασκαλία Του εκπλήρωσε τις επιθυμίες Τους και με την αγαθή καρδιά του Τους όπλισε με τα απαραίτητα εφόδια για την Πνευματική Τους σωτηρία ,
Τους συμβούλεψε να επιστρέψουν στο Κελί της Μετανοίας Τους , συνεχίζοντας εκεί τους Ασκητικούς Αγώνες Τους …

Υπακούοντας στις παραινέσεις και στις Εντολές Του , που στάθηκε για Αυτούς δεύτερος Πνευματικός Πατέρας , με την υπόσχεση ότι δεν θα παρέκκλιναν από όσα Τους παρήγγειλε ,
γύρισαν στο Κελί Τους , στο Νησί των Ιωαννίνων ...

Επειδή το βρήκαν κατειλημμένο από κάποιους κοσμικούς άρχοντες , αναγκάσθηκαν να το εγκαταλείψουν για δεύτερη φορά , έφυγαν στα ενδότερα μέρη του Νησιού ,
όπου βρήκαν κατά την επιθυμία Τους , τόπο κατάλληλο για Ησυχία και Άσκηση , κοντά σε κάποιο έρημο Ησυχαστήριο , Αφιερωμένο στον Άγιο Παντελεήμονα …

Ήταν κτισμένο σε μια σπηλιά , επάνω από τη λίμνη , όπου τα νερά της είχαν εισχωρήσει μέσα στην κοιλότητα του βράχου , πριν πολλά χρόνια είχε Αγιάσει στον τόπο αυτό , ένας περίφημος για την Άσκηση Του Ερημίτης , Ο Αντώνιος ,
Δέκα οκτώ χρόνια είχε μείνει έγκλειστος στο Κελί Του , είχε Προικισθεί από Τον Θεό με το Διορατικό Χάρισμα ...

Επισκέφθηκαν και έλαβαν από τον Μητροπολίτη Ιωαννίνων την Ευλογία του και την έγγραφη άδεια του για την ανέγερση νέου Ησυχαστηρίου ,
για περισσότερη ασφάλεια ζήτησαν και την έγκριση του Οικουμενικού Πατριάρχου Παχωμίου Α' 1503 - 1504 μ.Χ. , 1504 - 1513 μ.Χ. …

Εκείνος με ιδιόγραφο Πατριαρχικό γράμμα Του στήριξε τις προσπάθειες Τους , ενισχύοντας Τους με την διαβεβαίωση , όπως έκανε και Ο Μητροπολίτης , ότι κανένας δεν θα Τους εμπόδιζε στο Θεάρεστο Έργο Τους ,
προχώρησαν αμέσως στην ανέγερση Ναού και στο κτίσιμο Κελιών , η δημιουργία στην πράξη αποδείχθηκε ένας μεγάλος και κοπιαστικός Αγώνας ...

Τελικά το 1506 - 1507 μ.Χ. ανήγειραν με προσωπικά Τους έξοδα τον Ναό Του Τιμίου Προδρόμου και μαζί με αυτόν σε σύντομο χρονικό διάστημα , περατώθηκε και η ανέγερση των Κελιών και των λοιπών απαραίτητων οικοδομών ,
Οι Ιερομόναχοι Νεκτάριος και Θεοφάνης ήταν Κτήτορες ενός ακόμα Μοναστηριού , ανήγειραν για τις Αδελφές Τους και τους γονείς Τους το Μοναστικό Ησυχαστήριο Του Αγίου Νικολάου στο Λεπενό …

Με την Διαθήκη Των Κτητόρων κληροδοτήθηκε στην Ιερά Μονή Βαρλαάμ , η οποία την χρησιμοποιούσε από τον 16ο Αιώνα μ.Χ. , ως Μετόχι
και ως κατάλυμα σταθμεύσεως των Διακονητών Βαρλααμιτών , που φρόντιζαν τα κτήματα των Αψαράδων στην Ουσδίνα …

Η πορεία Τους συνεχίστηκε με Δοκιμασίες , η τελευταία επίθεση εναντίων Τους ήταν η πιο επώδυνη , τα βέλη δεν προέρχονταν από τους αλλόπιστους Τούρκους ,
αλλά από αυτούς τους ίδιους τους Εκκλησιαστικούς και κοσμικούς Άρχοντες του τόπου …

Για λόγους τους οποίους , όπως αναφέρουν στην αυτοβιογραφία Τους , δεν θέλησαν να κοινοποιήσουν , βλέποντας όλη αυτή την δοκιμασία , τον πόλεμο και την κακία των εχθρών να αυξάνεται , ήλθε στο νου Τους η συμβουλή του Γέροντος Τους , Του Αγίου Νήφωνος ,
που Προορατικά Τους είχε πει , Ὅταν καταλάβη ὑμᾶς πειρασμός , μὴ ἀντιστῆτε αὐτῶ , ἀλλὰ ἀναχωρήσατε ἐν μοναστηρίῳ καὶ εἰρηνεύσετε …

Εγκατέλειψαν οριστικά τη νεόκτιστη Μονή Τους και μετέβησαν το 1510 - 1511 μ.Χ. στους μετεωρίτικους βράχους , αναζητώντας εκεί τη νέα Εστία για την Ασκητική τους Τελείωση ,
Τους δόθηκε από τους Πατέρες της Σκήτης του Μεγάλου Μετεώρου Ο Στύλος Του Ιερού Προδρόμου όπου και παρέμειναν για επτά χρόνια …

Η στενότητα του βράχου και το ανθυγιεινό κλίμα από τους δυνατούς ανέμους , δεν Τους επέτρεψε να παραμείνουν περισσότερο εκεί , στράφηκαν στην αναζήτηση καταλληλότερου χώρου ,
Τους έλκυσε ένας πλατύς και ευάερος λίθος , ησυχαστικός και αρκετά ευρύχωρος , κατάλληλος για κατοικία , ο οποίος ονομαζόταν του Βαρλαάμ , η επωνυμία ήταν παρμένη από τον πρώτο Ερημίτη – οικιστή , που σκαρφάλωσε και Εγκαταβίωσε στην απάτητη αυτή κορυφή ...

Στον βράχο του Βαρλαάμ , ο οποίος ήταν ολοκληρωτικά έρημος και ακατοίκητος πριν από πολλά χρόνια , Οι Ιερομόναχοι Νεκτάριος και Θεοφάνης ανέβηκαν και εγκαταστάθηκαν με την άδεια του Μητροπολίτου Λαρίσης Βησσαρίωνος
και του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής του Μεγάλου Μετεώρου τον Οκτώβριο του 1517 - 1518 μ.Χ. …

Μετά την ανάβαση Τους στον βράχο άρχισαν τις οικοδομικές εργασίες , έκτισαν πρόχειρα Κελιά για κατοίκηση , πρώτη Τους δουλειά ήταν να ανεγείρουν τον ερειπωμένο Ναό ,
από το Εκκλησάκι που ο Ερημίτης Βαρλαάμ είχε αφιερώσει στους Αγίους Τρεις Ιεράρχες , σώζονταν μόνο μερικά ετοιμόρροπα τμήματα από το Άγιο Βήμα …

Με ανεξάντλητους σωματικούς κόπους και ταλαιπωρίες , με την αμέριστη συμπαράσταση Των Οσίων υποτακτικών Τους , Βενεδίκτου και Παχωμίου ,
Οι οποίοι ήταν από την αρχή μαζί Τους και με την Χάρη Του Θεού προχώρησαν στην εκ βάθρων ανέγερση του Ναού …
Για περισσότερα από τριάντα χρόνια φύλαξαν την Ακολουθία των Θείων ύμνων και Προσευχών , την ολονύκτια Αγρυπνία των Κυριακών , καθώς και κάθε άλλης Δεσποτικής Εορτής και Μνήμης μεγάλου Αγίου ,
τις υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδος το ήμισυ της νυκτός το είχαν Αφιερώσει στην Δοξολογία Του Θεού , το 1542 μ.Χ. θεμελίωσαν τον Ναό Των Αγίων Πάντων …

Στις 17 Μαΐου του 1544 μ.Χ. , ημέρα Σάββατο , την ενάτη βυζαντινή ώρα ο Ναός Των Αγίων Πάντων ολοκληρώθηκε , Ο Θεοφάνης είχε ήδη δέκα μήνες ασθενής στο κρεβάτι και εξαντλημένος από την ασθένεια Του βρισκόταν στα πρόθυρα του Θανάτου Του ,
ενώ όλοι οι Αδελφοί και Πατέρες γύρω Του έκλαιγαν και Θρηνούσαν και με μάτια δακρυσμένα έψελναν τον κατανυκτικό Παρακλητικό κανόνα , έγινε ένα Θαύμα …

Ξαφνικά ένα υπέρλαμπρο και διαυγέστατο Αστέρι είχε σταθεί πάνω από το Κελί Του με υπερκόσμιο Φως , με την δύση του ηλίου η ψυχή Του Οσίου Θεοφάνους μετέστη στις Αιώνιες Μονές ,
ταυτόχρονα έσβησε και το υπερφυσικό αστέρι , σημείο της αμέτρητης Δόξας που Τον περίμενε στην Ουράνια Πολιτεία …

Έξι χρόνια αργότερα , δεύτερη ημέρα της Διακαινησίμου , στις 7 Απριλίου του 1550 μ.Χ. , Αναπαύθηκε και Ο Όσιος Νεκτάριος ,
Ο Τάφος Τους και Τα Άγια Λείψανα Τους , Αποτελούν Πηγή Δυνάμεως για Τους Αδελφούς της Μονής και τους Ευλαβείς Προσκυνητές …

Το δεξί χέρι Του Οσίου Νεκταρίου και Το αριστερό χέρι Του Οσίου Θεοφάνους με Άφθαρτο το δέρμα επί Των Αγίων Οστών Τους ,
Η δεξιά παλάμη Του Αγίου Νεκταρίου , Βρίσκεται Αδιάφθορη στην Ιερά Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων …

Η αριστερή παλάμη Του Αγίου Θεοφάνους , Βρίσκεται Αδιάφθορη στην Ιερά Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων …….