Άγιος Ησαΐας Ο Θαυματουργός Επίσκοπος Ροστώβ

15 Μαΐου …

Άγιος Ησαΐας Ο Θαυματουργός Επίσκοπος Ροστώβ …

Ο Άγιος Ησαΐας γεννήθηκε στο Κίεβο από Ευγενείς και Φιλόθεους γονείς ,
που Του έδωσαν Χριστιανική αγωγή ...

Από τα νεανικά Του χρόνια αγάπησε Τον Χριστό , περιφρόνησε όλες τις κοσμικές απολαύσεις και πήγε στην Μονή των Σπηλαίων , για να γίνει Μοναχός , Ηγούμενος ήταν τότε Ο Όσιος Θεοδόσιος ,
που διείδε με την Χαρισματική Του διάνοια την μελλοντική εξέλιξη Του Νέου …

Τον ένδυσε με το Μοναχικό ένδυμα , Ο Ησαΐας αφιερώθηκε ψυχή τε και σώματι στον Νυμφίο Χριστό , άρχισε μια Αυστηρή Ασκητική ζωή ,

ήταν απλός , ταπεινός , υπάκουος , αφιλάργυρος , φιλάνθρωπος , γνήσιος ενσαρκωτής της Αγγελικής ζωής …

Η φήμη της Αρετής και της Αγιότητος Του διαδόθηκε σε όλη τη χώρα και έφθασε μέχρι τα αυτιά του μεγάλου ηγεμόνα Ιζιασλάβου Παροσλάβιτς ,
τότε εκείνος άρχισε να παρακαλεί επίμονα Τον Όσιο Θεοδόσιο να δώσει την Ευλογία Του , για να τοποθετηθεί Ο Ησαΐας Ηγούμενος στο Μοναστήρι Του Αγίου Δημητρίου , μια και ο Μακάριος Βαρλαάμ είχε Κοιμηθεί εν Κυρίω …

Ο Θεοφώτιστος Θεοδόσιος πληροφορήθηκε εσωτερικά από Το Πανάγιο Πνεύμα ότι ήταν Θέλημα Θεού να αναλάβει Ο υποτακτικός Του την Διακονία Του Ηγουμένου ,
έδωσε την συγκατάθεση και την Ευλογία να γίνει Ο Ησαΐας Ηγούμενος , εκείνος μη θέλοντας να παρακούσει , σήκωσε με πόνο το βαρύ φορτίο και έγινε Ο Ποιμένας ο καλός των Μοναχών της νέας Μονής Του …

Ούτε ο τρόπος της ζωής Του άλλαξε , ούτε το ταπεινό φρόνημα Του αλλοιώθηκε από το Αξίωμα που ανέλαβε , ο νους Του ήταν πάντοτε προσκολλημένος στην Μνήμη Του Θεού
και του Θανάτου , της κρίσεως και της Βασιλείας των Ουρανών …

Συνέχιζε με περισσότερο ζήλο , τις Ασκήσεις και τους Αγώνες Του , γινόταν ζωντανό παράδειγμα Αγγελικής Βιοτής για τους υποτακτικούς Του ,
καλώντας τους στις κορυφές των Αρετών και εκπληρώνοντας πάντοτε πρώτος εκείνο που ζητούσε από τους άλλους …

Ο Ηγεμόνας Ιζιασλάβος χαιρόταν και ευγνωμονούσε Τον Θεό και Τον Όσιο Θεοδόσιο , που έστειλαν στη Μονή Του Αγίου Δημητρίου Αυτόν Τον έμψυχο Αδάμαντα ,
Ο Κύριος Δόξασε Τον Πιστό δούλο Του , Τιμώντας Τον με το υψηλό και Θείο Αρχιερατικό Αξίωμα …

Μετά την Μακαρία Κοίμηση Του Θεοφιλούς Λεοντίου , Επισκόπου του Ροστώβ , Ο Ησαΐας με κοινή Βουλή Θεού και ανθρώπων , αναδείχθηκε Επίσκοπος σε εκείνη την επαρχία ,
Ο Ποιμενάρχης βρήκε πολλούς Χριστιανούς , πρόσφατα Βαπτισμένους αλλά αστερέωτους στην Πίστη …

Είχαν κρατήσει πολλές παλαιές ειδωλολατρικές συνήθειες και διέπρατταν , από άγνοια , σοβαρά αμαρτήματα , άρχισε τότε ένα δύσκολο και κοπιαστικό Ποιμαντικό Αγώνα ,
για την Διαφώτιση και την στήριξη του Ποιμνίου Του στην Πίστη και την Διδασκαλία Του Χριστού …

Περιόδευε ακατάπαυστα στις πόλεις και τα χωριά της περιοχής του Ροστώβ και της Σουζδαλίας , Κατηχούσε , Κήρυττε , Νουθετούσε , Δίδασκε ,
Διέλυε τις πλάνες , Κατέλυε τα προπύργια του νοητού εχθρού , όπου έβλεπε να υπάρχουν ακόμα είδωλα η ειδωλολατρικοί ναοί , έδινε εντολή να κατεδαφισθούν η να παραδοθούν στη φωτιά …

Δίδασκε στους κατοίκους την Ορθόδοξη Πίστη στην Αγία και Ομοούσιο Τριάδα , όσοι από τους αβάπτιστους Ρώσους Πίστευαν , Βαπτίζονταν από Τον Ιεράρχη ,
στο όνομα Του Πατρός και Του Υιού και Του Αγίου Πνεύματος , όσοι δεν Πίστευαν με την Κατήχηση και το Κήρυγμα , πείθονταν με τα υπερφυσικά Θαύματα και σημεία που Επιτελούσε με την Δύναμη Του Θεού …

Και τις πιο σκληρές καρδιές τις λύγιζε η Αγάπη , η Ευσπλαχνία , η Ακακία και η Μακροθυμία Του Ησαΐα , ήταν παρηγορητής των Θλιβομένων ,
Τροφός των πεινασμένων , Προστάτης των χειρών και ορφανών , Βοηθός των φτωχών και υπερασπιστής των αδικημένων …

Ο Άγιος Ησαΐας Κοιμήθηκε με Ειρήνη το 1090 μ.Χ. …….