Άγιος Ιωσήφ Ιερομάρτυς Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης

3 Ιουνίου …

Άγιος Ιωσήφ Ιερομάρτυς Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης …

Ο Ιωσήφ καταγόταν από την Δημητσάνα της Πελοποννήσου , Διετέλεσε Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης την δύσκολη περίοδο της Τουρκοκρατίας ,

πριν από την έκρηξη της Επαναστάσεως , κατά την έναρξη της οποίας συνελήφθη από τους Τούρκους , Θανατώθηκε ως Εθνομάρτυρας ...

Δεν υπάρχει Επίσημη πράξη Ανακηρύξεως της Αγιότητας Του από το Οικουμενικό Πατριαρχείο , διότι κάτι τέτοιο θα προκαλούσε έντονες αντιδράσεις από μέρους της Τουρκικής κυβερνήσεως ,

συγκαταλέχτηκε στο Αγιολόγιο της Θεσσαλονίκης , έχει καθιερωθεί στην συνείδηση του Χριστιανικού πληρώματος όχι μόνο ως Εθνομάρτυρας , αλλά και ως Ιερομάρτυρας ...

Ο Ιωσήφ προερχόταν από την γνωστή οικογένεια των Αντωνόπουλων , η οποία προσέφερε πολλά στον αγώνα του 1821 μ.Χ. ,

την Μόρφωση Του την έλαβε στην γενέτειρα Του , την ολοκλήρωσε στην Σμύρνη η στην Κωνσταντινούπολη η στο Άγιο Όρος …

Ο Μοναχός Χριστόφορος Ο Προδρομίτης σημειώνει ,

ἱκανὴν παίδευσιν , τήν τε θύραθεν καὶ μάλιστα τῶν καθ᾿ ἡμᾆς παιδευμάτων , ικανήν παίδευσιν , την τε θύραθεν και μάλιστα των καθ ἡμᾆς παιδευμάτων ...

Ο Ιωσήφ διακρινόταν ιδιαίτερα για την Μόρφωση Του , την Ευσέβεια Του , την εργατικότητα Του , συνέβαλε οικονομικά στην έκδοση διαφόρων Έργων όπως ,

της Επιτομῆς χρονολογικῆς τῆς Γενικῆς ῾Ιστορίας , ἐκ τῆς Γαλλικῆς εἰς τὴν ἡμετέραν μετενεχθείσης διάλεκτον μετὰ πλείστων σημειώσεων ἐπαυξηθείσης ὑπὸ τοῦ φιλογενοῦς Λάμπρου ᾿Αντωνιάδου , τοῦ ἐκ Μοισίας και της Γεωγραφίας του Διονυσίου Πύρρου του Θετταλού , η οποία εκδίδεται για πρώτη φορά το 1818 μ.Χ. …

Προέτρεψε Τον Όσιο Νικόδημο Τον Αγιορείτη , στην Σύνταξη του Συναξαριστή , ενός Έργου την έκδοση του οποίου είχε υποσχεθεί να χρηματοδοτήσει , μετά τον Θάνατο Του Νικοδήμου το 1819 μ.Χ. ,

Ο Ιωσήφ εκπλήρωσε την υπόσχεση Του , επιθυμώντας να παραμείνει μυστική η προσφορά Του , ενίσχυσε οικονομικά και την Σχολή της γενέτειρας Του …

Το φθινόπωρο του 1809 μ.Χ. μετείχε στην Πατριαρχική Σύνοδο ως Μητροπολίτης Δράμας ,

τον Νοέμβριο του 1810 μ.Χ. Ο Ιωσήφ μετατέθηκε στην Θεσσαλονίκη για να Διαδεχθεί τον αποθανόντα Γεράσιμο …

Η Μητρόπολη της Δράμας ήταν μία πτωχή Εκκλησιαστική Περιφέρεια σε σχέση με την Θεσσαλονίκη , η προαγωγή αποτελούσε πράξη Αναγνωρίσεως της προσφοράς Του , από την περίοδο της Ποιμαντορίας Του στην Θεσσαλονίκη ,

Διασώζεται μία ενθύμηση σε Χειρόγραφο του ΙΕ - ΙΣΤ Αιώνα , που Αναφέρεται σε επίσκεψη Του στην Μονή Βλατάδων , αωιβ 1812 Φεβρουαρίῳ β' ἦλθεν ὁ ἅγιος Θεσσαλονίκης κῦρ ᾿Ιωσήφ , ῾Ο γράψας σύγκελλος ῎Ανθιμος ...

Το 1815 μ.Χ. σε κώδικα του 1789 μ.Χ. που ανήκε στον Ιερό Ναό της Παναγούδας , βρίσκουμε σημείωση που αναφέρει ότι θεωρήθηκε ο λογαριασμός του Επιτρόπου Γ. Πάϊκου κατά τον Ιούνιο του 1815 μ.Χ. ενώπιον του Αρχιερέως ,

στο τέλος υπάρχει υπογραφή Του Μητροπολίτη οὕτως † ὁ Θεσσαλονίκης ᾿Ιωσὴφ ὑποβεβαιοῖ …

Από το 1819 μ.Χ. έως το 1821 μ.Χ. Ο Ιωσήφ μετείχε στην Πατριαρχική Σύνοδο , ως Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης , συναντούμε την υπογραφή Του σε συνοδικά έγγραφα και γράμματα ,

στην εγκύκλιο του 1820 μ.Χ. την οποία απευθύνει Ο Γρηγόριος Ο Ε’ προς Τον Μητροπολίτη , τους Επισκόπους και τον Λαό της Θεσσαλονίκης με σκοπό να μην παρασυρθούν από το κίνημα του Αλή , αλλά να παραμείνουν πιστοί στο Σουλτάνο ...

Επίσης το 1821 μ.Χ. Ο Ιωσήφ ως Συνοδικός υπογράφει και την αφοριστική επιστολή των πρωταγωνιστών του Απελευθερωτικού Αγώνος , αυτές οι ενέργειες Του δεν πρέπει όπως έχει αποδειχθεί από την Ιστορική έρευνα , να εκληφθούν ως προδοτικές ,

αλλά να ερμηνευθούν σε συνδυασμό με το όλο κλίμα της περιόδου και κυρίως με το δύσκολο ρόλο που είχε αναλάβει το Πατριαρχείο ως Προστάτης του Χριστιανικού πληθυσμού …

Μετά την έκρηξη της Επανάστασης στις παραδουνάβιες περιοχές , Ο Πατριάρχης διατάχθηκε δια φιρμανίου στις 9 Μαρτίου

να στείλει στην Πύλη κάποιους από τους προκρίτους Αρχιερείς …

Οι συλλήψεις Των Αρχιερέων πρέπει να έγιναν σταδιακά , πρώτος πρέπει να συνελήφθη και να φυλακίσθηκε ο Εφέσου Διονύσιος , δεν συναντούμε την υπογραφή του σε κανένα από τα Πατριαρχικά έγγραφα που αποκηρύσσουν το κίνημα ,

ακολούθησαν Ο Νικομηδείας Αθανάσιος και Ο Αγχιάλου Ευγένιος που Θανατώθηκαν μαζί με Τον Πατριάρχη Γρηγόριο Τον Ε’ …

Μετά την 10η Απριλίου συνελήφθησαν και φυλακίσθηκαν στο φούρνο του Μποσταντζήμπαση Ο Δέρκων Γρηγόριος , Ο Τυρνόβου Ιωαννίκιος , Ο Αδριανουπόλεως Δωρόθεος και Ο Θεσσαλονίκης Ιωσήφ ,

η φυλάκιση Των Αρχιερέων διήρκεσε για αρκετό χρονικό διάστημα , στις 27 Μαΐου , όταν ο Σουλτάνος πληροφορήθηκε την πυρπόληση του τουρκικού δικρότου στη Λέσβο , διέταξε προς αντεκδίκηση την Θανάτωση των φυλακισμένων …

Έτσι , στις 3 Ιουνίου Τα Θύματα μαζί με τον Δήμιο τους μεταφέρθηκαν στην ευρωπαϊκή παραλία του Βοσπόρου για να εκτελεσθούν ,

Πρώτος απαγχονίσθηκε Ο Τυρνόβου Ιωαννίκιος στο Αρναούτ Κιοΐ , μετά Ο Αδριανουπόλεως στο Μεγάλο Ρεύμα , τρίτος Ο Ιωσήφ στο Νεοχώρι και Τέλος Ο Δέρκων στα Θεραπειά …

Μετά τον Θάνατο Του Ιωσήφ η περιουσία Του δημεύθηκε και έτσι στερήθηκε και η Σχολή της πατρίδας Του την οικονομική ενίσχυση που δεχόταν από Αυτόν ,

τον Ιούλιο του ίδιου έτους στον Μητροπολιτικό Θρόνο της Θεσσαλονίκης μετατέθηκε Ο Αίνου Ματθαίος , Ο οποίος παρέμεινε μέχρι το 1824 μ.Χ. .......