Όσιος Δαβίδ από την Θεσσαλονίκη

26 Ιουνίου ...

Όσιος Δαβίδ από την Θεσσαλονίκη ...

Δαυῒδ συνήφθης τῷ πάλαι Δαυῒδ νέε ,
Ἄλλον Γολιὰθ σαρκικά κτείνας πάθη ,
Ἕκτῃ ἐξεπέρησε πύλας βίου εἰκάδι Δαυΐδ ...

Ο Όσιος Δαβίδ καταγόταν από την βόρεια Μεσοποταμία ,

γεννήθηκε το 450 μ.Χ. ...

Πήγε στην Θεσσαλονίκη μαζί με τον Μοναχό Αδολά , Ο Δαβίδ εισήλθε αρχικά στην Μονή Των Αγίων Μαρτύρων Θεοδώρου και Μερκουρίου , επιλεγόμενη Κουκουλλιατών ,

το προσωνύμιο Κουκουλλιατών δηλώνει τους Μοναχούς που έφεραν κουκούλιο , αν κρίνει κανείς από τις σωζόμενες Απεικονίσεις Του Οσίου , δηλαδή ριγμένο στους ώμους ...

Τα παραδείγματα Των Αγίων Ανδρών της Παλαιάς Διαθήκης , ιδιαιτέρως Του Προφήτου και Βασιλέως Δαβίδ , Ο Οποίος τριετῆ χρόνον ᾐτήσατο , ἵνα δοθῇ αὐτῷ χρηστότης και παιδεία και σύνεσις ,

ώθησαν Τον Δαβίδ να αποφασίσει να καθίσει σε δένδρο αμυγδαλιάς μέχρι Ο Κύριος να Του Αποκαλύψει το Θέλημα Του , να Του Χαρίσει σύνεση και ταπείνωση ...

Εμφανίσθηκε στον Δαβίδ , Άγγελος Κυρίου , Ο οποίος Τον διαβεβαίωσε ότι Εισακούσθηκε η Παράκληση Του και η Δοκιμασία Του ως Δενδρίτου Ασκητού έληξε ,

Του είπε να κατέλθει από το δένδρο και να συνεχίσει τον Ασκητικό Του Βίο σε Κελί αίνων και Ευλογών Τον Θεό , κοινοποίησε την Οπτασία αυτή στους μαθητές Του , ζητώντας την Βοήθεια τους για την κατασκευή του Κελιού Του ...

Μετά από χρόνια εγκλεισμού Ο Δαβίδ εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στο Φως του ήλιου , η μορφή Του είχε αλλάξει , τα μαλλιά Του είχαν μακρύνει μέχρι την οσφύ αυτού και τα γένια Του μέχρι τα πόδια Του ,

Το Άγιο πρόσωπο Του Έλαμπε σαν τις ακτίνες του ήλιου , συνοδευόμενος από δύο μαθητές Του , τον Θεόδωρο και τον Δημήτριο απέπλευσε προς την Βασιλεύουσα …

Η φήμη Του είχε προστρέξει , όταν έφθασε εκεί όλη η Πόλη Τον υποδέχθηκε , η υποδοχή Του από Την Θεοδώρα σύζυγο του Ιουστινιανού ,

καθώς οι Τιμές και ο σεβασμός Της προς το πρόσωπο Του Δαβίδ , προκάλεσαν τον Θαυμασμό όλων των παρισταμένων , όταν επέστρεψε ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός Τον προσκάλεσε ενώπιον της συγκλήτου …

Ο Δαβίδ παρουσιάσθηκε στην σύγκλητο κατά τρόπο Θεαματικό , κρατώντας στα χέρια Του Φωτιά με Θυμίαμα που δεν κατάκαιγε την σάρκα Του ,

το παράστημα Του καθώς και το προφανές Θαύμα επέβαλε σε όλους κλίμα Δέους και Κατανύξεως …


Ο Βασιλέας πρόθυμα ικανοποίησε το αίτημα Του με σπουδή , κομίζοντας τα αγαθά νέα , Εκείνος απέπλευσε για την Θεσσαλονίκη , όμως έμελλε να είναι το τελευταίο Του ταξίδι ,

Ο Όσιος Δαβίδ Παρέδωσε το Πνεύμα Του στον Θεό , μεταξύ των ετών 535 - 541 μ.Χ. ...

Η Είδηση της Αφίξεως Του Ιερού Λειψάνου Του Οσίου κάτω από τις συνθήκες αυτές συγκλόνισε ολόκληρη την πόλη της Θεσσαλονίκης ,

Το Σκήνωμα Του Οσίου Δαβίδ κατατέθηκε στον τόπο όπου είχαν αποτεθεί Τα Ιερά Λείψανα Των Μαρτύρων Θεοδούλου και Αγαθόποδος …

Ο Αρχιεπίσκοπος Αριστείδης με Θλίψη όρισε πάνδημη Κηδεία ,

Το Λείψανο Του Οσίου Δαβίδ Ενταφιάστηκε στην Μονή Του των Απροΐτων , σύμφωνα με την Επιθυμία Του ...

Εκατόν πενήντα χρόνια μετά την Κοίμηση Του Οσίου , έγινε μία προσπάθεια για την διάνοιξη του Τάφου , όταν ο Ηγούμενος της Μονής των Απροΐτων Δημήτριος , ἠθέλησεν ἀπὸ πολλὴν πίστιν λαβεῖν τι μέρος εκ Του Αγίου αυτού Λειψάνου ,

μόλις ξεκίνησε η εργασία αυτή , η πλάκα που κάλυπτε τον Τάφο έσπασε και αυτό Θεωρήθηκε ως Φανέρωση του Θελήματος Του Οσίου να μη θιγεί …

Το Ιερό Λείψανο παρέμεινε στην αρχική Του θέση μέχρι την εποχή των σταυροφοριών ,

κατά την περίοδο της λατινικής κυριαρχίας του μομφερρατικού οίκου στη Θεσσαλονίκη 1204 - 1222 μ.Χ. …

Το Ιερό Λείψανο μεταφέρθηκε στην Ιταλία και το 1236 μ.Χ. στην Παβία , από όπου Μεταφέρθηκε στο Μιλάνο το 1967 μ.Χ. ,

Το Σεπτό Λείψανο Του Οσίου Δαβίδ Μεταφέρθηκε στην Θεσσαλονίκη και Κατατέθηκε στην Βασιλική Του Αγίου Δημητρίου στις 16 Σεπτεμβρίου του 1978 μ.Χ. .......

Απολυτίκιο ...

Ὡς φοῖνιξ ἐξήνθησας , τῶν ἀρετῶν τοὺς καρπούς , ἀσκήσας ὡς ἄσαρκος , ἀμυγδαλῆς ἐν φυτῷ , Δαβὶδ Πάτερ Ὅσιε , Ὅθεν Θεσσαλονίκη , τοὶς ὀσίοις σου πόνοις , χάριν παρὰ Κυρίου , δαψιλῆ καρπουμένη , γεραίρει ὡς μεσίτην σέ , θερμὸν πρὸς τὸν Κύριον .......