Οσία Ειρήνη η Χρυσοβαλάντου

28 Ιουλίου …

Οσία Ειρήνη η Χρυσοβαλάντου ...

Eιρηνικώς έζησας Eιρήνη πάλαι ,
Kαι νυν κατοικείς ένθα ειρήνη βρύει ...

Η Οσία Ειρήνη γεννήθηκε το 828 μ.Χ. , έζησε στα χρόνια Της Βασίλισσας Θεοδώρας που αναστήλωσε τις Άγιες Εικόνες ,

καταγόταν από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας ...

Πατέρας της ήταν ο πατρίκιος Φιλάρετος ο Καππαδόκης , ήταν από την Καισαρεία της Καππαδοκίας ,

ευνοούμενος του Αυτοκράτορα Θεόφιλου και έμπιστος Της συζύγου του Θεοδώρας , ήταν ο στρατιωτικός διοικητής της Καππαδοκίας …

Μητέρα της ήταν η πατρικία Ζωή , γυναίκα όμορφη και σεβαστή σε όλη την Καισαρεία για τον ενάρετο βίο της ,

το ανδρόγυνο είχε αποκτήσει δυο κόρες , την Καλλινίκη και την Ειρήνη , δυστυχώς η μητέρα τους πέθανε όταν ήταν ακόμη πολύ νέα …

Η Ειρήνη διακρινόταν όχι μόνο για την Ευσέβεια Της , για την ωραιότητα της αλλά και για την ευγενή ανατροφή Της ,

σε ηλικία δέκα πέντε χρονών είχε ζητηθεί σε γάμο , θα παντρευόταν τον Αυτοκράτορα και θα φορούσε το στέμμα της αυτοκρατορίας , έτσι ξεκίνησε για το Βυζάντιο …

Ο πατέρας της Φιλάρετος , συνειδητοποιώντας ότι η Ειρήνη είχε λάβει μια απόφαση ζωής , Την οδήγησε ο ίδιος στη γυναικεία κοινοβιακή Μονή των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ & Γαβριήλ Χρυσοβαλάντου ,

η οποία βρισκόταν στα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης …

Ελκύστηκε από την συναναστροφή των Καλογριών και πήρε την μεγάλη απόφαση να παραμείνει μαζί τους , η Ειρήνη απέρριψε τις κοσμικές δόξες ,

γύρισε στην πατρίδα της , πούλησε τα υπάρχοντα Της , βοηθώντας πολλούς φτωχούς , τα υπόλοιπα χρήματα τα εναπόθεσε στη Μονή ...

Έγινε Μοναχή , η ζωή Της μέσα στο Μοναστήρι υπήρξε Ασκητική και Αγία ,

όταν πέθανε η Ηγουμένη , η Ειρήνη παρά την άρνηση Της , ορίστηκε διάδοχος της , από την νέα της θέση επιτέλεσε τα καθήκοντα Της άριστα ...

Ο Θεός Την Προίκισε με το Προφητικό και Θαυματουργικό Χάρισμα ,

δια της Προσευχής Της , απάλλαξε πολλούς από τα δαιμόνια …

Οι συναξαριστές αναφέρουν πολλά Θαύματα τα οποία επιτέλεσε η Ειρήνη ως Ηγουμένη ,

τρία όμως από αυτά θεωρήθηκαν ιδιαίτερα σημαντικά …

Η Ειρήνη έδινε πολύ μεγάλη σημασία στην Πνευματική καθοδήγηση , κάθε πρωί προσκαλούσε τις Αδελφές στον Ιερό Ναό των Αρχαγγέλων και τις συμβούλευε Πνευματικά ,

ενώ πολλές φορές πήγαιναν και λαϊκοί να Την επισκεφθούν και να ζητήσουν την καθοδήγηση Της , έχοντας το Διορατικό χάρισμα , μέσω της Προσευχής ώστε να γνωρίζει τι κρύβει ο Πνευματικά καθοδηγούμενος στην καρδιά του ...

Η παράδοση μας μεταφέρει , τις έναστρες νύχτες , η Ειρήνη στεκόταν έξω από το κελί Της και Προσευχόταν , μία από τις βραδιές αυτές , κάποια Αδελφή αγρυπνούσε έξω από το κελί της και είδε το εξής παράδοξο ,

τα δύο πανύψηλα κυπαρίσσια , τα οποία ορθώνονταν αριστερά και δεξιά στην είσοδο του Καθολικού , λύγιζαν μπροστά στην Προσευχόμενη σαν να Την Προσκυνούσαν και η Ίδια δεν πάταγε στη γη αλλά αιωρούνταν περίπου ένα μέτρο πάνω από το έδαφος ...

Όταν ολοκλήρωσε την Προσευχή Της , σταύρωσε τα δυο κυπαρίσσια και εκείνα επανήλθαν στη φυσιολογική τους θέση ,

η Μοναχή κατάπληκτη , με ανάμειχτα συναισθήματα φόβου και θαυμασμού , συγκρατήθηκε και δεν είπε τίποτα στην υπόλοιπη Αδελφότητα …

Το επόμενο βράδυ παραφύλαξε πάλι έξω από το κελί Της και το ίδιο παράδοξο γεγονός επαναλήφθηκε , το τρίτο κατά σειρά βράδυ , την επόμενη νύχτα η Μοναχή ,

χωρίς να την αντιληφθεί η Ηγουμένη της , έτρεξε στα λυγισμένα κυπαρίσσια , έδεσε από ένα λευκό μαντήλι στις κορυφές τους και επέστρεψε στο κελί της …

Το επόμενο πρωί , η ήρεμη ατμόσφαιρα του κοινοβίου αναστατώθηκε , όταν οι Μοναχές είδαν τα δεμένα μαντήλια και κατάπληκτες ρωτούσαν η μια την άλλη ποιος ήταν αυτός που τα έδεσε τόσο ψηλά ,

για ποιον λόγο το έπραξε και προπάντων με ποιον τρόπο …

Η Αδελφή που υπήρξε Μάρτυρας στα θαυμάσια αυτά περιστατικά αποκάλυψε όλη την αλήθεια και τότε όλες έκλαιγαν από χαρά και συγκίνηση

και παραπονιόντουσαν γιατί δεν τις ξύπνησε να δουν και εκείνες το Θαύμα της Ηγουμένης τους …

Η Ειρήνη όταν κατάλαβε τι συνέβη και πώς μαθεύτηκε ένα μυστικό που εκείνη κρατούσε επτασφράγιστο για χρόνια ολόκληρα , επέπληξε αυστηρά την Αδελφή που το μαρτύρησε με τα παρακάτω λόγια ,

αν με έβλεπες να αμαρτάνω σαν άνθρωπος , θα φανέρωνες την αμαρτία μου …

Από τότε έθεσε βαρύ επιτίμιο για όποια τολμούσε να φανερώσει οτιδήποτε παράδοξο έβλεπε , όσο ήταν η Ίδια εν ζωή ,

Έτσι , πολλά από τα Θαύματα Της εξαφανίστηκαν στη σιωπή της συνοδείας Της …

Η Ειρήνη προαισθάνθηκε τον Θάνατο Της , τακτοποίησε τις υποθέσεις του Μοναστηριού και υπέδειξε την άξια διάδοχο Της , μια εβδομάδα πριν τη μεγάλη ημέρα ,

Νήστεψε τρώγοντας μόνο από το παραδεισένιο μήλο και καθημερινά Κοινωνούσε Των Αχράντων Μυστηρίων …

Ξημέρωσε τέλος η Κυριακή , όπου για τελευταία φορά η Ειρήνη παρακολούθησε τη Θεία Λειτουργία , απάγγειλε το σύμβολο της Πίστης , το Πιστεύω ,

Κοινώνησε, αγκάλιασε τις Αδελφές και τους ζήτησε συγγνώμη …

Τέλος γονάτισε μπροστά στην Ωραία Πύλη , ύψωσε τα χέρια της και Προσευχήθηκε για τελευταία φορά με αυτά τα λόγια ,

Δέσποτα , Κύριε Ιησού Χριστέ , Υιέ του Θεού του Ζώντος , συ ο Ποιμήν ο Καλός που με το Πανάγιο και Πολύτιμο Αίμα σου μας λύτρωσες από τα δεσμά της αμαρτίας , άκουσε την τελευταία δέηση της ταπεινής σου δούλης , στην κραταιά σου χείρα παραδίδω σήμερα το μικρό τούτο Ποίμνιο , σκέπασε το με την Θεία σκέπη σου και διαφύλαξε το από τις επιθέσεις του αοράτου εχθρού , διότι συ είσαι ο Αγιασμός μας και η απολύτρωσις και σε θα Δοξάζουμε Αιωνίως … Αμήν …

Στη συνέχεια , σιωπηλά και ήρεμα , αποσύρθηκε στο κελί Της και πλάγιασε στην Ασκητική της κλίνη , οι Μοναχές Της , με ευλαβική σιωπή , Την περικύκλωσαν και την έβλεπαν να χαμογελά ,

με αυτό το ουράνιο χαμόγελο , το οποίο αποδείκνυε την απόλυτη Μακαριότητα και γαλήνη της ψυχής Της …

Παρέδωσε το Πνεύμα Της η Οσία Ειρήνη , Ηγουμένη της Μονής Χρυσοβαλάντου ,

σε ηλικία εκατόν τεσσάρων χρόνων …

Η Οσιακή της Κοίμηση διαδόθηκε σε όλη τη Βασιλεύουσα αστραπιαία , χιλιάδες κόσμου συνέρρευσαν στο Μοναστήρι ,

για να προλάβουν να Προσκυνήσουν Το Ιερό σκήνωμα Της Πνευματικής τους μητέρας …

Επικεφαλής ήταν ο Πατριάρχης , ο οποίος με πλήθος λαού από όλες τις κοινωνικές τάξεις , των Αρχιερέων και λοιπών Κληρικών ,

συνόδευσαν την Μακαριστή Ηγουμένη στην τελευταία της κατοικία , στο Παρεκκλήσι Του Μεγαλομάρτυρα Αγίου Θεοδώρου .......

Απολυτίκιο ...

Βασιλείας γήινους πάλαι οὐκ ἔτυχες , ἀλλ' ἄφθάρτων στεφάνων νῦν σὲ ἠξίωσεν , ὁ Νυμφίος σου Χριστὸς ὁ ὡραιότατος , ᾧ καθιέρωσας σαυτήν , ὅλῃ καρδίᾳ καὶ ψυχῇ , Εἰρήνη Ὁσία Μῆτερ , Χρυσοβαλάντου ἡ δόξα , ἡμῶν δὲ προσφυγὴ καὶ βοήθεια .......

Ο Άγιος Ευστάθιος που Μαρτύρησε στην Άγκυρα ...

Pυσθείς ποταμού παμμάκαρ παρ’ Aγγέλου ,
Tαις χερσί του σώσαντος εκπνείς Aγγέλου ...

Ο Άγιος Ευστάθιος , γεννήθηκε στην πόλη Άγκυρα , είναι από τα Λαμπρά στολίσματα της Εκκλησίας ,

Θαρραλέος κήρυκας του Ευαγγελίου και ακούραστος Εργάτης των Εντολών Του Κυρίου ...

Καταγγέλθηκε στον έπαρχο Κορνήλιο , στην ανάκριση που Του έκαναν , επέμεινε στην Ομολογία Του Χριστού , καταδικάστηκε στην πιο βάρβαρη ποινή ,

Του τρύπησαν τους αστραγάλους , έπειτα Τον έδεσαν από τις τρύπες των πληγών του με σχοινί , Τον έσυραν στον ποταμό Σάγαρι και τον έριξαν μέσα ...

Διασώθηκε από Την Θεία Χάρη και βγήκε έξω , όταν το έμαθε ο Έπαρχος , ντροπιασμένος Τον σκότωσε με το δικό του μαχαίρι ,

Ο Άγιος Ευστάθιος Παρέδωσε την Αγία Του ψυχή , στεφανωμένος με το Στεφάνι Του Μαρτυρίου .......