Οι Όσιοι Παρθένιος και Ευμένιος Οι εν Γορτύνη της Νήσου Κρήτης

10 Ιουλίου ...

Οι Όσιοι Παρθένιος και Ευμένιος Οι εν Γορτύνη της Νήσου Κρήτης ...

Οι Όσιοι Παρθένιος και Ευμένιος κατάγονταν από τα Πιτσίδια Πυργιωτίσσης ,
ήταν τέκνα της Ευλογημένης οικογένειας του Χαρίτωνος και της Μαρίας Χαριτάκη ...

Από μικρή ηλικία αποκαλύφθηκε η Μοναχική Τους κλίση με διάφορα Θαυμαστά Γεγονότα που Βίωσαν ,
Ο Παρθένιος γεννήθηκε το 1829 μ.Χ. , έλαβε το κοσμικό όνομα Νικόλαος , το 1846 μ.Χ. γεννήθηκε Ο Ευμένιος κατά κόσμο Εμμανουήλ ...

Ο Νικόλαος αγαπούσε την ησυχία από μικρός , αποστρεφόταν τα παιχνίδια , τηρούσε όλες τις καθορισμένες από την Εκκλησία ημέρες Νηστείας ,
το 1856 μ.Χ. έφυγε από τη ζωή ο πατέρας Τους , άρχιζαν να ετοιμάζονται για να αναχωρήσουν και να ακολουθήσουν τον Μοναχικό Βίο ...

Μέχρι την αναχώρηση Τους μεσολάβησαν αρκετά Θαύματα , ο μικρός Νικόλαος είχε γευθεί την Παρουσία και την Χάρη Του Κυρίου πολύ έντονα στην ζωή Του ,
το πρώτο Θαύμα συνέβη όταν έπεσε σε ένα βαθύ πηγάδι , έτρεξαν οι κάτοικοι να Τον βγάλουν , πιστεύοντας ότι ήταν νεκρός , Ο Νικόλας δεν είχε πάθει απολύτως τίποτα , όλοι Θαύμασαν το γεγονός ...

Το δεύτερο Θαύμα ήταν η πληροφορία που έλαβε από Τον Θεό , ότι το καράβι που επρόκειτο να ταξιδέψει θα βυθιζόταν ,
Ο Νικόλας βρήκε μία δικαιολογία και εξαφανίστηκε ...

Το τρίτο και καθοριστικό Θαύμα που ώθησε την μητέρα Τους να δώσει την ευχή της για να ακολουθήσουν τον Μοναχικό Βίο ήταν το εξής ,
έδωσε εντολή να ανάψουν τον φούρνο για να ψήσει ψωμί , Ο Νικόλαος δεν τον άναψε , στο παράπονο της μητέρας Του απάντησε , για να δεις μάνα πως εμάς Τα δυο παιδιά σου Ο Θεός θέλει να γίνουμε Μοναχοί , να βάλεις τα ψωμιά στον φούρνο χωρίς να τον ανάψουμε …

Έτσι έγινε και Ώ Του Θαύματος τα ψωμιά ψήθηκαν , η μητέρα Τους Θαύμασε
και Δόξασε Τον Θεό που κατέστησε Τα δυο τέκνα της σκεύος εκλογής της Χάριτος Του Αγίου Πνεύματος ...

Ξεκινούν το 1858 μ.Χ. για την Οδηγήτρια , μετά από τέσσερα χρόνια Δοκιμασίας Ο Νικόλαος γίνετε Μοναχός και λαμβάνει το όνομα Νέστωρ ,
στις 27 Αυγούστου το 1862 μ.Χ. , μετά από επτά χρόνια Δοκιμασίας το 1865 μ.Χ. γίνεται Μοναχός και Ο Εμμανουήλ λαμβάνοντας το όνομα Μεθόδιος ...

Ο Νέστωρ Ασκούσε τελεία υπακοή μέσα στο Μοναστήρι , λειτουργώντας ως παράδειγμα για τον μικρό αδελφό Του Μεθόδιο ,
τα Αδέλφια εφάρμοζαν αυστηρό πρόγραμμα Ασκήσεως , σύντομα μαθεύτηκε η Αρετή Τους , πλήθη συνέρρεαν για να πάρουν την Ευχή Τους ...

Στην Επανάσταση του 1866 μ.Χ. οι Τούρκοι προέβησαν σε λεηλασίες , μετά την καταστροφή Τα δυο Αδέλφια αποκατέστησαν τις ζημιές ,
ζήτησαν από τον Ηγούμενο Γεράσιμο να Τους κάνει Μεγαλόσχημους Μοναχούς , Ο Νέστωρ ονομάστηκε Παρθένιος και Ο Μεθόδιος Ευμένιος ...

Αύξησαν τους Ασκητικούς Αγώνες , Ευαρεστώντας Τον Κύριο , το 1868 μ.Χ. ο Επίσκοπος Πέτρας Μελέτιος Χειροτονεί σε Διάκονο Τον Ευμένιο στην Ιερά Μονή Οδηγήτριας
και το 1870 μ.Χ. ο Επίσκοπος Αρκαδίας Τον Χειροτονεί Πρεσβύτερο …

Όταν ανέλαβε Ηγούμενος της Μονής ο Ιερομόναχος Αγαθάγγελος , άρχισε να δημιουργεί προβλήματα στα Αδέλφια Τα οποία αποχώρησαν από το Μοναστήρι το 1874 μ.Χ. ,
βρέθηκαν έπειτα από τετραετή περιπλάνηση στα Σπήλαια των Αστερουσιών στον Κουδουμά ...

Περιπλανήθηκαν , δέχονταν Ελεημοσύνη από βοσκούς της περιοχής , αλλά και από τους ψαράδες , μακριά από τα βλέμματα των ανθρώπων με μεγαλύτερο ζήλο ζητούσαν το Έλεος Του Θεού ,
η Παναγία μας Τους Επιφύλασσε μία μεγάλη Ευλογία ...

Στον Κουδουμά υπήρχε από Αιώνες το εγκαταλειμμένο Μοναστήρι Της Παναγίας , Ασκητές και Ερημίτες των πρώτων Χριστιανικών χρόνων ,
όπως Ο Άγιος Κοσμάς ο Ερημίτης είχαν εκεί προσφέρει την ζωή Τους ως Θυμίαμα ευπρόσδεκτο στην Αγάπη Του Θεού ...

Ο τόπος ήταν άγριος , ακατοίκητος , το κτίσιμο ενός Μοναστηριού φάνταζε αδύνατο , μέσα στα χαλάσματα του Ερημωμένου Ναού , Ο Παρθένιος ως άλλος Μωυσής είδε και συνομίλησε με Την Υπεραγία Θεοτόκο , η οποία Τον Πρόσταξε λέγοντας του ,
μεῖνε ἐδῶ νὰ ἱδρύσεις Μονύδριον νὰ ἐκτελεῖτε τὰ τῆς μοναδικῆς πολιτείας καθήκοντα καὶ τὴν τάξιν τῆς ἀκολουθίας σώαν καὶ μὴ φοβοῦ διότι Ἐγὼ θὰ εἶμαι οἰκονόμος ...

Με την προτροπή Της Παναγίας , εισέρχονται εις ένα μεγάλο Αγώνα για την Ίδρυση της Μονής Κουδουμά , άρχισαν να κτίζουν το Μοναστήρι ,
Ο Ευμένιος αναφέρει στον Επίσκοπο Αρκαδίας Βασίλειο στις 08 - 10 του 1915 μ.Χ. λέγοντας , Ίδρύσαμε ἐκ βάθρων τὴν Μονὴν , μὴ ἔχων τότε εἰμὴ ὀλίγον τεῖχος παλαιὸν ἐν τὴ Εκκλησία ...

Με την προσέλευση Μοναχών μεγάλωσαν τον Ναό Της Παναγίας , χτίστηκε με Θαυμαστό τρόπο , ήταν πολύ δύσκολο εγχείρημα , ήταν αδύνατη η υλοποίηση του Ευλογημένου Έργου Τους ,
για τον λόγο αυτό οι κτίστες αποφάσισαν να αποχωρήσουν από τη Μονή χωρίς να τελειώσουν , Οι Πατέρες τους παρακάλεσαν να μείνουν , τη νύχτα Αφιερώθηκαν με Θερμή Προσευχή στην Παναγία ...

Εκείνη με τις Πρεσβείες Της στον Κύριο έκανε Το Θαύμα , το πρωί είχαν βγει από την θάλασσα λαξευμένες πέτρες , έτοιμες για το κτίσιμο του Ναού ,
ολοκληρώθηκε το 1895 μ.Χ. , ο Ναός λέγεται και Θεόκτιστος εξ αιτίας αυτού Του Θαύματος ...

Οι Πατέρες Επιδοθήκαν σε μεγάλα Ασκητικά Παλαίσματα , κοιμόντουσαν πάνω σε ένα χορταρένιο ψαθί , σε ένα πέτρινο προσκέφαλο ,
τα σώματα Τους ήταν σκελετωμένα από τη Νηστεία , την Αγρυπνία , την Άσκηση και την πολύμοχθη εργασία για την κατασκευή της Μονής ...

Δεν έτρωγαν ποτέ κρέας , είχαν μόνο ένα τρίχινο ράσο , το οποίο έπλεναν μια φορά το χρόνο στην θάλασσα και μόνο Οι Ίδιοι ,
Ο Παρθένιος ήταν πολύ Αυστηρός με τον κανονισμό της Μοναχικής ζωής , για αυτό έκανε Άβατο το Μοναστήρι Του , ακόμη και οι Δόκιμοι έμεναν εκτός Μονής , στα γύρω σπήλαια ...

Παιδαγωγούσε πολύ Αυστηρά , πάντα με γνώμονα την Αγάπη και την Πνευματική τελείωση των ανθρώπων που Του εμπιστεύτηκε Ο Θεός ,
το Χάρισμα και οι Διδαχές Του Παρθενίου ασκούσαν μεγάλη Πνευματική επιρροή , σύντομα ο Κουδουμάς ανεδείχθη σε μεγάλο Πνευματικό κέντρο ...

Ο Πνευματικός της Μονής ήταν Ο Ευμένιος που Χειροθετήθηκε από τον Μητροπολίτη Κρήτης Μελέτιο ,
έχοντας πλήρη συναίσθηση της Πνευματικής Πατρότητας , τηρώντας τους Ιερούς κανόνες , ανέπαυσε χιλιάδες ψυχές με τις σοφές και πλήρεις Αγίου Πνεύματος συμβουλές Του …

Οδηγώντας στην σωτηρία και την Λύτρωση που μας Χάρισε Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός , ως καλός Παιδαγωγός των ψυχών , προετοίμαζε πολλούς νέους που κατέφευγαν κάτω από τις Πνευματικές Του συμβουλές ,
για το μέγα Λειτούργημα της Ιεροσύνης , απαιτούσε από τους Κληρικούς Του δυο προϋποθέσεις , να έχουν Φόβο Θεού και Καθαρότητα ...

Οι Όσιοι Χαριτώθηκαν από Τον Θεό , τα πάντα γύρω Τους διαλαλούσαν την Αγιότητα Τους , δεν ήταν λίγες οι φορές που οι Μοναχοί και οι Δόκιμοι ,
είχαν Δει να Λάμπουν από Φως , να μην περπατούν στη γη , να Περιβάλλονται από ένα Φωτοστέφανο που Φώτιζε όλη την πλαγιά των γύρω σπηλαίων της Μονής ...

Το 1905 μ.Χ. Ο Μοναχός Παρθένιος ασθένησε βαριά , ο οργανισμός Του ήταν ήδη βεβαρημένος από την Αυστηρή Άσκηση , κάλεσε όλους τους Μοναχούς , Ασκητές , τους Δόκιμους και τους Νουθέτησε μετά δακρύων ,
τους είπε να μείνουν Πιστοί στην Παράδοση , στο παράδειγμα που τους έδωσε , όρισε διάδοχο Του τον αδελφό Του Ευμένιο , του έδωσε και το σακουλάκι με το Φυλαχτό Του ...

Έλαβε Θεία Κοινωνία , ως Εφόδιο ζωής Αιωνίου , τότε το πρόσωπο Του Έλαμψε , Ακούστηκαν Ουράνιες Μελωδίες , μία Ευωδία Απλώθηκε σε όλη την πλαγιά ,
Του Εμφανίσθηκε η Υπεραγία Θεοτόκος , η οποία ήρθε να Παραλάβει την Αγιασμένη ψυχή Του Πιστού και Αφοσιωμένου Τέκνου Της …

Ο Όσιος Παρθέμιος Της Παρέδωσε την Μακαρία Του ψυχή , ψελλίζοντας στα χείλη Του τα τελευταία Λόγια , Καλώς όρισες Παναγία μου ,
Αναχώρησε για Την Αιώνιο ζωή , προς Αιώνια συνάντηση Του Κυρίου μας και Της Υπεραγίας Θεοτόκου , Τους οποίους υπηρέτησε Πιστά σε όλη την Πορεία της ζωής Του ...

Ο Ευμένιος όλα τα χρόνια της ζωής Του ήταν ο απόλυτα υπάκουος , Ο υποτακτικός εκείνος που παραμέρισε ακόμα και το γεγονός της συγγενείας με τον Αδελφό Του Παρθένιο ,
ήταν Ο άνθρωπος της Νοεράς Προσευχής , Αυτός που με την ευπρέπεια της Ιεροσύνης Του Ιερούργησε την ακοίμητη Ευχαριστία της Εκκλησίας εν πομπή , μετ' Αγγέλων και Αρχαγγέλων που Τον συνόδευαν στο υπερουράνιο Θυσιαστήριο ...

Ο Όσιος Ευμένιος κουρασμένος από την πολύ Άσκηση , την Εξομολόγηση και την Διοίκηση της Μονής ,
μέσα στην Αγαπημένη Του υπακοή και ταπείνωση Κοιμήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου του 1920 μ.Χ. …

Πήγε προς συνάντηση Του Αδελφού και Γέροντα Του , Όσιου Παρθένιου , στον Ουρανό και εκεί , εὗρε μισθὸ τῶν καμάτων του , από Τον Χριστό ,
Την Παναγία την οποία Πιστά Την υπηρέτησε και Δόξασε , Οι δύο Γέροντες υπεβλήθησαν στην συνείδηση των Πιστών ως Άγιοι της Εκκλησίας μας ...

Τα Εγκαίνια του πρώτου Ναού προς Τιμήν Των Αγίων έγιναν στην Ιερά Μονή Κουδουμά από τον Μητροπολίτη Γορτύνης και Αρκαδίας κυρό Κύριλλο στις 10 Ιουλίου του 1983 μ.Χ. ,
οπότε και καθιερώθηκε ως ημέρα Της Μνήμης Τους ...

Το 2007 μ.Χ. έγινε η Επίσημη κατάταξη Των Οσίων Πατέρων Παρθενίου και Ευμενίου υπό του Οικουμενικού Πατριαρχείου , στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας ,
κατόπιν εισηγήσεως , διά της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης , του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γορτύνης και Αρκαδίας κ.κ. Μακαρίου ...

Τα Ιερά Λείψανα Του Οσίου Ευμένιου Βρίσκονται στην Ιερά Μονή Κουδουμά Κρήτης ,
Η Κάρα και Λείψανα Του Οσίου Παρθενίου Βρίσκονται στην Ιερά Μονή Κουδουμά Κρήτης ,
Μια των πλευρών Του Οσίου Παρθενίου Βρίσκεται στον Ιερό Ναό της Αγίας Αικατερίνης Στρογγύλης Κορωπίου Αττικής …

Μέρος πλευράς Του Οσίου Παρθενίου Βρίσκεται στις Ιερές Μονές Μεταμόρφωσης Σωτήρος Σλατιοάρας Ρουμανίας και Αγίου Γρηγορίου Του Παλαμά ,
Έτνα Καλλιφορνίας και στο Παρεκκλήσιο Της Οσίας Ξένης Της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής .......

Απολυτίκιο ...

Κουδουμᾶ τοῦ σεμνείου τούς νέους κτίτορας , τούς αὐταδέλφους ὁσίους ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἐγκρατείας καί εὐχῆς βολαῖς ἐκλάμψαντας , θεῖον Εὐμένιον ᾠδαῖς καί Παρθένιον σοφόν , τιμῶντες ἀξιοχρέως ὑπέρ ὑμῶν τάς ἐντεύξεις πρός τόν Χριστόν αὐτῶν αἰτούμεθα .......