Οσία Συγκλητική
5 Ιανουαρίου …
Οσία Συγκλητική …
Συγκλητικὴ λιποῦσα δουλείαν βίου ,
Κλητοῖς Θεοῦ σύνεστι δούλοις ἐν πόλῳ ...
Η Αγία Συγκλητική γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στην Μακεδονία ,
οι γονείς Της ήταν πλούσιοι κα... Διαβάστε περισσότερα
- Like Facebook: 87
- Δείτε το στο Facebook: Δημοσίευση
- Σχόλια Facebook: 9
- Κοινοποιήσεις Facebook: 7
- Ημερομηνία Εορτής:: 5 Ιανουαρίου 2024
from
0.00€
Ex Tax: 0.00€
5 Ιανουαρίου …
Οσία Συγκλητική …
Συγκλητικὴ λιποῦσα δουλείαν βίου ,
Κλητοῖς Θεοῦ σύνεστι δούλοις ἐν πόλῳ ...
Η Αγία Συγκλητική γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στην Μακεδονία ,
οι γονείς Της ήταν πλούσιοι και Ευσεβείς Χριστιανοί ...
Προτίμησαν την Αλεξάνδρεια να εγκατασταθούν μόνιμα , γιατί εκεί υπήρχαν περισσότεροι Χριστιανοί ,
Αρχιεπίσκοπος Αλεξάνδρειας ήταν Ο Μέγας Αθανάσιος , για Τον Οποίο είχαν ακούσει πολύ καλά λόγια ,
όταν εγκαταστάθηκαν το πρώτο τους μέλημα ήταν να Τον γνωρίσουν , η γνωριμία με Τον Αθανάσιο Βοήθησε να γνωρίσουν καλύτερα τις Χριστιανικές Αλήθειες και Η Κόρη τους Συγκλητική να Διδαχθεί τον δρόμο της Αρετής ...
Κατάφεραν να Την Μορφώσουν όσο καλύτερα μπορούσαν , δίδοντας Της συγχρόνως και Χριστιανική ανατροφή , τότε άρχισαν να φαίνονται τα Πλούσια ψυχικά Της Χαρίσματα , που Την έκαναν να ξεχωρίζει από τους συμμαθητές Της ,
η σωματική Της ομορφιά ήταν για τους νέους μια πρόκληση , τα προξενιά έφθαναν στους γονείς Της , το ένα μετά το άλλο , πολλοί ήταν οι νέοι που Την ζητούσαν σε γάμο ...
Όταν οι γονείς Της θεώρησαν ότι έτοιμη για γάμο , άρχισαν διακριτικά να Την πιέζουν , για να Την πείσουν χρησιμοποιούσαν το επιχείρημα , ότι θέλουν απογόνους στην οικογένεια τους ,
Η Συγκλητική δεν συμφωνούσε με την άποψη των γονιών Της , Την ενδιέφερε μόνο Ο Ουράνιος Νυμφίος Χριστός , Αυτόν ήθελε να Υπηρετήσει ...
Τα δάκρυα των γονιών και των συγγενών , δεν Την συγκινούσαν , ζούσε Ασκητική ζωή με συνεχή Προσευχή και Νηστεία ,
έλεγε ότι είναι το μοναδικό Γιατρικό , για το σώμα και την ψυχή , θεωρούσε την Νηστεία μια από τις μεγαλύτερες Αρετές ...
Όταν Πέθαναν οι γονείς Της , χάρισε την περιουσία Της στους πτωχούς και τα ορφανά της Αλεξάνδρειας και έφυγε από την πόλη , εγκαταστάθηκε σε έρημη τοποθεσία Ιδρύοντας Μοναστήρι ,
εκεί εφάρμοσε τους δικούς Της Ασκητικούς Κανόνες , πλήθος γυναικών Την ακολούθησαν και επέλεξαν να Μονάσουν μαζί Της ...
Ήταν για όλες Παράδειγμα και υπόδειγμα Μοναχής , τις ευχαριστούσε να συνομιλούν μαζί Της , να Ασκούνται στην Υπακοή και την Ταπείνωση , η Ίδια φρόντιζε να μην βλέπει κανείς την προσωπική Της ζωή και τα Έργα Της ,
δεν ήθελε καμιά ανθρώπινη διαφήμιση , ο στόχος Της ήταν πώς θα κάνει το Καλό και πώς θα το κρύψει από τους άλλους , ήταν γεμάτη από Πίστη , Έλαμπε από Χαρά και Ταπείνωση ...
Όσο περνούσε ο χρόνος , άρχισαν να Ανθίζουν οι Αρετές Της , οι Ευωδίες έφθαναν σε όλους τους ανθρώπους , ήταν πάντα πρόθυμη να συμβουλεύει και να Διδάξει τις Μοναχές όταν Της το ζήταγαν ,
Την ρώτησαν πώς πρέπει να πολεμούμε τον διάβολο , Τους έδωσε την εξής απάντηση , να γνωρίζουμε ότι όσο ανεβαίνουμε Τα Πνευματικά σκαλοπάτια , τόσο ο διάβολος προσπαθεί να μας πολεμήσει , με τις παγίδες του , για αυτό πρέπει να είμαστε πάντοτε Άγρυπνες , στους λογισμούς που συχνά μας πολεμούν ...
Ο εχθρός μας , προκειμένου να γκρεμίσει τον οίκο της ψυχής μας , η από τα θεμέλια τον γκρεμίζει , η από την σκεπή , δένει πρώτα τον νοικοκύρη , μετά κυριεύει όλα τα πράγματα του οίκου ,
Το θεμέλιο της ψυχικής μας οικίας είναι τα καλά Έργα , η σκεπή είναι η Πίστη μας , τα παράθυρα είναι οι αισθήσεις μας , αυτά χρησιμοποιεί προκειμένου να μας πολεμήσει ο εχθρός , για αυτό όποιος στέκει να Προσέχει να μην πέσει ...
Αυτός που έπεσε έχει μόνο μια φροντίδα , πώς να σηκωθεί , ενώ αυτός που στέκει πρέπει να φυλάγεται συνέχεια για να μην πέσει , κανείς από μας δεν πρέπει να κατηγορεί τον πεσμένο , αλλά να φοβάται για τον εαυτό του ,
μήπως γλιστρήσει και πέσει στο βάθος του γκρεμού , για εκείνον που στέκει , υπάρχει διπλός ο φόβος και ο κίνδυνος , όταν τον πολεμά ο εχθρός του , να μην ολιγοψυχήσει και επανέλθει στα παλιά του πάθη , να προσέχει να μην εξαπατηθεί από την υπερηφάνεια του ...
Ο εχθρός μας αφού μεταχειριστεί όλα του τα όπλα , αφήνει τελευταίο την υπερηφάνεια , το μεγαλύτερο καταστρεπτικό δηλητήριο με το οποίο ποτίζει την ψυχή μας , την κάνει να φαντάζεται ότι γνωρίζει εκείνα που δεν ξέρουν οι άλλοι και να πιστεύει ότι ξεπερνά τους άλλους στις νηστείες ,
ότι έχει περισσότερες αρετές και το χειρότερο την κάνει να ξεχνά τις δικές της αμαρτίες , η αιτία της υπερηφάνειας είναι η παρακοή και το γιατρικό της , η Υπακοή , για αυτή την Διδασκαλία και την συμπεριφορά Την φθόνησε θανάσιμα ο διάβολος , προσπαθούσε να βρει τους δικούς του διαβολικούς τρόπους να Την εξοντώσει ...
Έβλεπε ότι Η Συγκλητική είχε χωθεί για τα καλά στα δικά του χωράφια , αφαιρώντας του καθημερινά τμήματα από την ανθρώπινη περιουσία του , τότε έπρεπε να βρει γρήγορα τρόπους να Την βγάλει από την μέση , χτυπώντας Την στο σώμα κατάλληλα ,
Της έδωσε τέτοιο πόνο στα εντόσθια Της , που δεν μπορούσε κανείς να Την βοηθήσει , Της πλήγωσε τον πνεύμονα , θα μπορούσε εάν ήθελε να Την θανατώσει , όμως ήθελε να το πετύχει με αργούς ρυθμούς , προκειμένου να Την τυραννήσει περισσότερο ...
Οι πόνοι Της ήταν ανυπόφοροι , ο πυρετός Της κρατούσε συνέχεια συντροφιά , καθημερινά υπέφερε και έλιωνε σαν κερί , την αρρώστια Της την Αντιμετώπιζε μεγαλόψυχα , δεν κατάπεσε ούτε λιποψύχησε ,
είχε το κουράγιο και την Δύναμη να συμβουλεύει τις Μοναχές , που έδειχναν να τα έχουν χαμένα , τους έλεγε ότι δεν πρέπει ποτέ να είναι αμέριμνες οι ψυχές , που είναι Αφιερωμένες στον Θεό , γιατί βοηθούν τον εχθρό να ακονίζει τα δόντια του ...
Δεν υπάρχει κακός άνθρωπος έλεγε , που να μην έχει μέσα του μια σπίθα από Καλοσύνη , όπως δεν υπάρχει και καλός που να μην έχει μέσα του κάποια κακία ,
πάντοτε συμβαίνει να βρίσκεται μέρος του καλού στους κακούς ανθρώπους , όπως υπάρχει και μέρος κακού στους καλούς ανθρώπους ...
Αγωνίστηκε με τις ανυπόφορες πληγές Της , η σωματική Της δύναμη χαλάρωνε κάθε μέρα , δεν μπορούσε να φάει , να πιει , ούτε να κοιμηθεί από τους πόνους , τότε μάζεψε τις Μοναχές και τους είπε ότι σε τρείς ημέρες θα φύγει από κοντά τους ,
Η Οσία Συγκλητική σε ηλικία ογδόντα χρονών , Εγκατέλειψε την παρούσα ζωή και Κέρδισε Την Αιώνια , που είναι Η Βασιλεία Των Ουρανών …….
Απολυτίκιο …
Σοφίᾳ καὶ χάριτι , κεκοσμημένη σεμνή , ἀκλόνητος ἔμεινας , ὡς ὁ Ἰὼβ ὁ κλεινός , ἐχθροῦ ἐπίθεσιν· ὅθεν Συγκλητική σε , ἡ οὐράνιος δόξα , δέδεκται μετὰ τέλος , ὡς παρθένον φρονίμην · ἐν ᾗ τῶν μεμνημένων σου ἀεὶ μνημόνευε …….
Οσία Συγκλητική …
Συγκλητικὴ λιποῦσα δουλείαν βίου ,
Κλητοῖς Θεοῦ σύνεστι δούλοις ἐν πόλῳ ...
Η Αγία Συγκλητική γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στην Μακεδονία ,
οι γονείς Της ήταν πλούσιοι και Ευσεβείς Χριστιανοί ...
Προτίμησαν την Αλεξάνδρεια να εγκατασταθούν μόνιμα , γιατί εκεί υπήρχαν περισσότεροι Χριστιανοί ,
Αρχιεπίσκοπος Αλεξάνδρειας ήταν Ο Μέγας Αθανάσιος , για Τον Οποίο είχαν ακούσει πολύ καλά λόγια ,
όταν εγκαταστάθηκαν το πρώτο τους μέλημα ήταν να Τον γνωρίσουν , η γνωριμία με Τον Αθανάσιο Βοήθησε να γνωρίσουν καλύτερα τις Χριστιανικές Αλήθειες και Η Κόρη τους Συγκλητική να Διδαχθεί τον δρόμο της Αρετής ...
Κατάφεραν να Την Μορφώσουν όσο καλύτερα μπορούσαν , δίδοντας Της συγχρόνως και Χριστιανική ανατροφή , τότε άρχισαν να φαίνονται τα Πλούσια ψυχικά Της Χαρίσματα , που Την έκαναν να ξεχωρίζει από τους συμμαθητές Της ,
η σωματική Της ομορφιά ήταν για τους νέους μια πρόκληση , τα προξενιά έφθαναν στους γονείς Της , το ένα μετά το άλλο , πολλοί ήταν οι νέοι που Την ζητούσαν σε γάμο ...
Όταν οι γονείς Της θεώρησαν ότι έτοιμη για γάμο , άρχισαν διακριτικά να Την πιέζουν , για να Την πείσουν χρησιμοποιούσαν το επιχείρημα , ότι θέλουν απογόνους στην οικογένεια τους ,
Η Συγκλητική δεν συμφωνούσε με την άποψη των γονιών Της , Την ενδιέφερε μόνο Ο Ουράνιος Νυμφίος Χριστός , Αυτόν ήθελε να Υπηρετήσει ...
Τα δάκρυα των γονιών και των συγγενών , δεν Την συγκινούσαν , ζούσε Ασκητική ζωή με συνεχή Προσευχή και Νηστεία ,
έλεγε ότι είναι το μοναδικό Γιατρικό , για το σώμα και την ψυχή , θεωρούσε την Νηστεία μια από τις μεγαλύτερες Αρετές ...
Όταν Πέθαναν οι γονείς Της , χάρισε την περιουσία Της στους πτωχούς και τα ορφανά της Αλεξάνδρειας και έφυγε από την πόλη , εγκαταστάθηκε σε έρημη τοποθεσία Ιδρύοντας Μοναστήρι ,
εκεί εφάρμοσε τους δικούς Της Ασκητικούς Κανόνες , πλήθος γυναικών Την ακολούθησαν και επέλεξαν να Μονάσουν μαζί Της ...
Ήταν για όλες Παράδειγμα και υπόδειγμα Μοναχής , τις ευχαριστούσε να συνομιλούν μαζί Της , να Ασκούνται στην Υπακοή και την Ταπείνωση , η Ίδια φρόντιζε να μην βλέπει κανείς την προσωπική Της ζωή και τα Έργα Της ,
δεν ήθελε καμιά ανθρώπινη διαφήμιση , ο στόχος Της ήταν πώς θα κάνει το Καλό και πώς θα το κρύψει από τους άλλους , ήταν γεμάτη από Πίστη , Έλαμπε από Χαρά και Ταπείνωση ...
Όσο περνούσε ο χρόνος , άρχισαν να Ανθίζουν οι Αρετές Της , οι Ευωδίες έφθαναν σε όλους τους ανθρώπους , ήταν πάντα πρόθυμη να συμβουλεύει και να Διδάξει τις Μοναχές όταν Της το ζήταγαν ,
Την ρώτησαν πώς πρέπει να πολεμούμε τον διάβολο , Τους έδωσε την εξής απάντηση , να γνωρίζουμε ότι όσο ανεβαίνουμε Τα Πνευματικά σκαλοπάτια , τόσο ο διάβολος προσπαθεί να μας πολεμήσει , με τις παγίδες του , για αυτό πρέπει να είμαστε πάντοτε Άγρυπνες , στους λογισμούς που συχνά μας πολεμούν ...
Ο εχθρός μας , προκειμένου να γκρεμίσει τον οίκο της ψυχής μας , η από τα θεμέλια τον γκρεμίζει , η από την σκεπή , δένει πρώτα τον νοικοκύρη , μετά κυριεύει όλα τα πράγματα του οίκου ,
Το θεμέλιο της ψυχικής μας οικίας είναι τα καλά Έργα , η σκεπή είναι η Πίστη μας , τα παράθυρα είναι οι αισθήσεις μας , αυτά χρησιμοποιεί προκειμένου να μας πολεμήσει ο εχθρός , για αυτό όποιος στέκει να Προσέχει να μην πέσει ...
Αυτός που έπεσε έχει μόνο μια φροντίδα , πώς να σηκωθεί , ενώ αυτός που στέκει πρέπει να φυλάγεται συνέχεια για να μην πέσει , κανείς από μας δεν πρέπει να κατηγορεί τον πεσμένο , αλλά να φοβάται για τον εαυτό του ,
μήπως γλιστρήσει και πέσει στο βάθος του γκρεμού , για εκείνον που στέκει , υπάρχει διπλός ο φόβος και ο κίνδυνος , όταν τον πολεμά ο εχθρός του , να μην ολιγοψυχήσει και επανέλθει στα παλιά του πάθη , να προσέχει να μην εξαπατηθεί από την υπερηφάνεια του ...
Ο εχθρός μας αφού μεταχειριστεί όλα του τα όπλα , αφήνει τελευταίο την υπερηφάνεια , το μεγαλύτερο καταστρεπτικό δηλητήριο με το οποίο ποτίζει την ψυχή μας , την κάνει να φαντάζεται ότι γνωρίζει εκείνα που δεν ξέρουν οι άλλοι και να πιστεύει ότι ξεπερνά τους άλλους στις νηστείες ,
ότι έχει περισσότερες αρετές και το χειρότερο την κάνει να ξεχνά τις δικές της αμαρτίες , η αιτία της υπερηφάνειας είναι η παρακοή και το γιατρικό της , η Υπακοή , για αυτή την Διδασκαλία και την συμπεριφορά Την φθόνησε θανάσιμα ο διάβολος , προσπαθούσε να βρει τους δικούς του διαβολικούς τρόπους να Την εξοντώσει ...
Έβλεπε ότι Η Συγκλητική είχε χωθεί για τα καλά στα δικά του χωράφια , αφαιρώντας του καθημερινά τμήματα από την ανθρώπινη περιουσία του , τότε έπρεπε να βρει γρήγορα τρόπους να Την βγάλει από την μέση , χτυπώντας Την στο σώμα κατάλληλα ,
Της έδωσε τέτοιο πόνο στα εντόσθια Της , που δεν μπορούσε κανείς να Την βοηθήσει , Της πλήγωσε τον πνεύμονα , θα μπορούσε εάν ήθελε να Την θανατώσει , όμως ήθελε να το πετύχει με αργούς ρυθμούς , προκειμένου να Την τυραννήσει περισσότερο ...
Οι πόνοι Της ήταν ανυπόφοροι , ο πυρετός Της κρατούσε συνέχεια συντροφιά , καθημερινά υπέφερε και έλιωνε σαν κερί , την αρρώστια Της την Αντιμετώπιζε μεγαλόψυχα , δεν κατάπεσε ούτε λιποψύχησε ,
είχε το κουράγιο και την Δύναμη να συμβουλεύει τις Μοναχές , που έδειχναν να τα έχουν χαμένα , τους έλεγε ότι δεν πρέπει ποτέ να είναι αμέριμνες οι ψυχές , που είναι Αφιερωμένες στον Θεό , γιατί βοηθούν τον εχθρό να ακονίζει τα δόντια του ...
Δεν υπάρχει κακός άνθρωπος έλεγε , που να μην έχει μέσα του μια σπίθα από Καλοσύνη , όπως δεν υπάρχει και καλός που να μην έχει μέσα του κάποια κακία ,
πάντοτε συμβαίνει να βρίσκεται μέρος του καλού στους κακούς ανθρώπους , όπως υπάρχει και μέρος κακού στους καλούς ανθρώπους ...
Αγωνίστηκε με τις ανυπόφορες πληγές Της , η σωματική Της δύναμη χαλάρωνε κάθε μέρα , δεν μπορούσε να φάει , να πιει , ούτε να κοιμηθεί από τους πόνους , τότε μάζεψε τις Μοναχές και τους είπε ότι σε τρείς ημέρες θα φύγει από κοντά τους ,
Η Οσία Συγκλητική σε ηλικία ογδόντα χρονών , Εγκατέλειψε την παρούσα ζωή και Κέρδισε Την Αιώνια , που είναι Η Βασιλεία Των Ουρανών …….
Απολυτίκιο …
Σοφίᾳ καὶ χάριτι , κεκοσμημένη σεμνή , ἀκλόνητος ἔμεινας , ὡς ὁ Ἰὼβ ὁ κλεινός , ἐχθροῦ ἐπίθεσιν· ὅθεν Συγκλητική σε , ἡ οὐράνιος δόξα , δέδεκται μετὰ τέλος , ὡς παρθένον φρονίμην · ἐν ᾗ τῶν μεμνημένων σου ἀεὶ μνημόνευε …….