Όσιος Νικηφόρος Ο Λεπρός

4 Ιανουαρίου …

Όσιος Νικηφόρος Ο Λεπρός …

Ο Πατήρ Νικηφόρος κατά κόσμο Νικόλαος Τζανακάκης ,

γεννήθηκε στο Σηρικάρι …

Είναι ορεινό χωριό των Χανίων , στα δυτικά του Νομού με υγιεινό κλίμα , με όμορφα δάση ,

πλούσια νερά , φαράγγια και σπήλαια ...

Το χωριό αυτό έχει μια ιδιομορφία , που δεν την συναντούμε συχνά , είναι χωρισμένο σε ένδεκα γειτονιές ,

οι οποίες πήραν και το όνομα τους , από τις οικογένειες που πρώτο κατοίκησαν εκεί …

Ο Νικόλαος γεννήθηκε στην γειτονιά των Κωστογιάννηδων , οι γονείς Του ήταν απλοί , Ευλαβείς χωρικοί , όμως πέθαναν νωρίς και Τον άφησαν ορφανό ,

Δέκα τριών ετών έφυγε από το σπίτι Του , ο παππούς Του που είχε αναλάβει να Τον μεγαλώσει , Τον πήγε στα Χανιά να εργαστεί σε κουρείο , για να μάθει την δουλειά ...

Τότε εμφάνισε τα πρώτα σημεία της Νόσου του Χάνσεν , δηλαδή την λέπρα , την εποχή εκείνη τους λεπρούς , τους απομόνωναν στο νησί Σπιναλόγκα ,

διότι η λέπρα ως μεταδοτική αρρώστια , αντιμετωπίζονταν με φόβο και αποτροπιασμό …

Ο Νικόλαος όταν έγινε δέκα έξη ετών , τα σημάδια της Νόσου , άρχισαν να γίνονται πιο εμφανή , για να αποφύγει τον εγκλεισμό Του στην Σπιναλόγκα , έφυγε με καράβι για την Αίγυπτο ,

εκεί εργαζόταν στην Αλεξάνδρεια σε κουρείο , όμως τα σημάδια της Νόσου , γίνονταν όλο και πιο εμφανή , ιδίως στα χέρια και στο πρόσωπο ...

Με την μεσολάβηση Κληρικού έφυγε για την Χίο , όπου υπήρχε λεπροκομείο , στο όποιο ήταν Ιερεύς Ο Πατήρ Άνθιμος Βαγιανός , Ο μετέπειτα Άγιος Άνθιμος ,

Ο Νικόλαος έφτασε στην Χίο το 1914 μ.Χ. , σε ηλικία είκοσι τεσσάρων ετών , στο λεπροκομείο της Χίου , που ήταν ένα συγκρότημα με πολλά ομοιόμορφα σπιτάκια ,

υπήρχε το Εκκλησάκι Του Άγιου Λαζάρου , όπου Φυλάσσονταν Η Θαυματουργός Εικόνα Της Παναγίας Της Υπακοής ...

Σε αυτόν τον χώρο , άνοιξε το Στάδιο Των Αρετών για Τον Νικόλαο , μέσα σε δύο χρόνια , Ο Άγιος Άνθιμος Τον έκρινε έτοιμο για Το Αγγελικό Σχήμα ,

Τον έκανε Μοναχό με Το Όνομα Νικηφόρο , όμως η Νόσος προχωρούσε , εξελίσσονταν και ελλείψει καταλλήλων φαρμάκων , επέφερε πολλές μεγάλες αλλοιώσεις , το φάρμακο βρέθηκε το 1947 μ.Χ. ...

Ο Πατήρ Νικηφόρος ζούσε με αδιάκριτη , γνήσια Υπακοή , με Νηστεία Αυστηρή , εργαζόμενος στους κήπους , κατέγραψε Τα Θαύματα Του Άγιου Ανθίμου , Τα οποία είχε Δει Ιδίοις όμμασι ,


πολλά αφορούσαν Θεραπείες δαιμονισμένων , υπήρχε μια Ιδιαίτερη Πνευματική Σχέση Του Άγιου Άνθιμου με Τον Μοναχό Νικηφόρο , Ο οποίος ουδέ εν βήμα μάκρυνε απ’ Αυτού , όπως αναφέρει ο Πατήρ Θεόκλητος Διονυσιάτης , στο βιβλίο του, Ο Άγιος Άνθιμος της Χίου ...

Ο Πατήρ Νικηφόρος , Προσευχόταν την νύχτα ώρες ατελείωτες , κάνοντας Μετάνοιες αμέτρητες , δεν είχε λογοφέρει με κανένα , ούτε χάλασε την καρδιά κάποιου ,

ήταν Ο κύριος ψάλτης του Ναού , εξ αιτίας της ασθενείας Του , σιγά - σιγά έχασε το φως Του , Έψαλλε τα περισσότερα Τροπάρια και Απήγγειλε Τους Αποστόλους από στήθους ...

Το 1957 μ.Χ. έκλεισε το λεπροκομείο της Χίου , τους εναπομείναντες ασθενείς , μαζί με Τον Πατέρα Νικηφόρο , τους έστειλαν στον Αντιλεπρικό Σταθμό Αγίας Βαρβάρας Αθηνών , στο Αιγάλεω ,

Ο Νικηφόρος ήταν εξήντα επτά ετών , τα μέλη Του , τα μάτια Του είχαν τελείως αλλοιωθεί και παραμορφωθεί από την Νόσο ...

Στον Αντιλεπρικό σταθμό ζούσε και Ο Πατήρ Ευμένιος , Ο οποίος είχε και Αυτός προσβληθεί , από την Νόσο του Χάνσεν , αλλά με την επιτυχή φαρμακευτική αγωγή , Θεραπεύτηκε τελείως ,

τότε αποφάσισε να μείνει όλο το υπόλοιπο της ζωής Του , μέσα στον Αντιλεπρικό σταθμό , κοντά στους συν ασθενείς Του , τους οποίους φρόντιζε με πολλή Αγάπη …

Έγινε και Υποτακτικός στον Πατέρα Νικηφόρο , στον οποίο ως Ανταμοιβή , της Υπομονής Του , Ο Κύριος Του είχε δώσει Πολλά Χαρίσματα ,

πλήθος κόσμου συνέρρεε στο Ταπεινό Κελί , Του λεπρού Μοναχού Νικηφόρου , στην Αγία Βαρβάρα του Αιγάλεω , για να πάρει Την Ευχή Του …

Ενώ Ο Νικηφόρος ήταν κατάκοιτος , με πληγές και πόνους , δεν γόγγυζε αλλά έδειχνε μεγάλη Καρτερία , Είχε Το Χάρισμα της Παρηγοριάς των Θλιμμένων ,

τα μάτια Του ήταν μονίμως ερεθισμένα , η όραση Του ελαχίστη , είχε αγκυλώσεις στα χέρια και παράλυση στα κάτω άκρα , παρόλα αυτά ήταν Γλυκύτατος , Μειλίχιος , Χαμογελαστός …

Διηγείται χαριτωμένα Περιστατικά , ήταν Ευχάριστος , Αξιαγάπητος , το πρόσωπο Του ήταν φαγωμένο από τα στίγματα της ασθένειας , είχε πληγές , παρόλα αυτά Έλαμπε ,

έπαιρναν Χαρά , όσοι Τον έβλεπαν Αυτόν Τον Πάμπτωχο Ασθενή που Έλεγε ,

Ας Είναι Δοξασμένο Το Άγιο Όνομα Του …

Όσιος Νικηφόρος Ο Λεπρός , σε ηλικία εβδομήντα τεσσάρων ετών , στις 4 Ιανουαρίου το 1964 μ.Χ. , Κοιμήθηκε ,

μετά Την Εκταφή , Τα Άγια Του Λείψανα Ευωδίαζαν ...

Ο Πατήρ Ευμένιος και άλλοι Πιστοί , ανέφεραν πολλές περιπτώσεις , όπου έγιναν Θαύματα , με Την Επίκληση Των Πρεσβειών προς Τον Θεό , Του Πατρός Νικηφόρου , Λαμπρό παράδειγμα ,

Πρότυπο για όλους μας , Ο Βίος Του Οσίου Νικηφόρου , ήταν Ευάρεστος στον Θεό διότι υπέμενε πολλά , για τον λόγο αυτό έχουμε πολλές Μαρτυρίες ,

ότι Ο Άγιος είχε Δεχθεί από Το Πανάγιο Πνεύμα , Το Χάρισμα της διορατικότητας , καθώς και Πλήθος Άλλων Χαρισμάτων ...

Πλείστα είναι Τα Θαύματα που είναι καταγραμμένα , καθώς μέχρι και σήμερα ,

Ο Άγιος Δίδει Απλόχερα Βοήθεια σε όποιον έχει ανάγκη ,
Παιδιά μου , Προσεύχεστε , και πώς Προσεύχεστε , με Την Ευχή Του Ιησού να Προσεύχεστε , με Το ΚΎΡΙΕ ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΈ , ΕΛΈΗΣΟΝ ΜΕ ,

Έτσι να Προσεύχεστε , έτσι είναι καλά έλεγε , Πατήρ Νικηφόρος …….

Απολυτίκιο …

Νικηφόρου Ὁσίου , τοῦ λεπροῦ τὰ παλαίσματα , καὶ τὴν ἐν ἀσκήσει ἀνδρείαν , κατεπλάγησαν Ἄγγελοι ὡς ἄλλος γὰρ Ἰὼβ τὰ ἀλγεινά , ὑπέμεινε δοξάζων τὸν Θεόν , νῦν δὲ δόξῃ ἐστεφάνωται παρ᾽ Αὐτοῦ , θαυμάτων διακρίσεσιν , Χαίροις τῶν Μοναστῶν χειραγωγέ , χαίροις φωτὸς ὁ πρόβολος · χαίροις ὁ εὐωδίας χαρμονήν , προχέων ἐκ λειψάνων σου …….