Όσιος Βησσαρίων Κορκολιάκος, Ο Αγαθωνίτης
22 Ιανουαρίου …
Όσιος Βησσαρίων Κορκολιάκος , Ο Αγαθωνίτης …
Ο Όσιος Βησσαρίων Κορκολιάκος , Ο Αγαθωνίτης γεννήθηκε στο Πεταλίδι Μεσσηνίας το 1908 μ.Χ. ,
όπου έμαθε τα πρώτα Του γράμματα , το κοσμ... Διαβάστε περισσότερα
- Like Facebook: 180
- Δείτε το στο Facebook: Δημοσίευση
- Σχόλια Facebook: 16
- Κοινοποιήσεις Facebook: 9
- Ημερομηνία Εορτής:: 22 Ιανουαρίου 2024
from
0.00€
Ex Tax: 0.00€
22 Ιανουαρίου …
Όσιος Βησσαρίων Κορκολιάκος , Ο Αγαθωνίτης …
Ο Όσιος Βησσαρίων Κορκολιάκος , Ο Αγαθωνίτης γεννήθηκε στο Πεταλίδι Μεσσηνίας το 1908 μ.Χ. ,
όπου έμαθε τα πρώτα Του γράμματα , το κοσμικό Του όνομα ήταν Ανδρέας …
Στα δέκα οκτώ Του χρόνια πήγε στην Καλαμάτα , όπου συνδέθηκε με Πνευματικούς ανθρώπους και αποφάσισε να εισέλθει στον Ιερό κλήρο ,
έγινε Μοναχός , πήρε το όνομα Βησσαρίων , αργότερα Χειροτονήθηκε Διάκονος , Ιερέας , έλαβε το οφίκιο Του Αρχιμανδρίτου …
Ανώτερες σπουδές Του ήταν το Σχολαρχείο , η συνεχής μελέτη Των Ιερών βιβλίων , των κειμένων της Εκκλησίας μας ,
των βιβλίων του αναλογίου , είχαν κάνει Τον Βησσαρίωνα ,
άνθρωπο ευρύτατα και βαθύτατα μορφωμένο Θεολογικά …
Γεμάτος Πνευματικά εφόδια το 1935 μ.Χ. , ύστερα από πρόσκληση του επίσης Μεσσήνιου Μητροπολίτη Καρδίτσας Ιεζεκιήλ ,
Ο Βησσαρίων πήγε στη Καρδίτσα όπου αφοσιώθηκε στο Έργο της Διακονίας Του Κυρίου μας …
Ασκήθηκε στο Έργο της Φιλανθρωπίας και μέσα σε αυτό ανάλωσε ολόκληρη τη ζωή Του , σε σημείο που ευρισκόμενος στο Νοσοκομείο Σωτηρία , λίγο πριν τον Θάνατο Του ,
να ρωτάει από το κρεβάτι του πόνου , με ακαταπόνητη έγνοια για τα παιδιά , τους φτωχούς , για τα πράγματα της Εκκλησίας και της κοινωνίας …
Ανέλαβε πολλές και δύσκολες αποστολές , μεταξύ αυτών , έπαιξε σημαντικό ρόλο στη γερμανική κατοχή , κατά την οποία αναφέρεται ότι βοήθησε πολλούς πατριώτες
και έσωσε με προσωπικές Του παρεμβάσεις , παιδιά που είχαν συλλάβει οι Γερμανοί …
Μετά την Απελευθέρωση και τον Εμφύλιο Ο Βησσαρίων έφυγε από την Καρδίτσα ,
ήταν ήδη Αρχιμανδρίτης με πολύχρονο Ασκητικό Βίο και πλούσιο Πνευματικό και κοινωνικό Έργο …
Πήγε στην Ιερά Μονή Αγάθωνος μετά το 1955 μ.Χ. ,
επηρεασμένος από τον επίσης Πελοποννήσιο π. Γερμανό Δημάκο , εκεί ανέλαβε να Διακονεί τον Πνευματικό τομέα του Μοναστηριού ,
είχε εσωτερικό Διακόνημα μέσα στο Μοναστήρι , αλλά είχε και εξωτερική υπηρεσία στον κόσμο …
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη πήγαινε στα Νοσοκομεία της Λαμίας , έβλεπε τους ασθενείς , τους παρηγορούσε και τους Εξομολογούσε ,
με την Χαρισματική προσωπικότητα Του , την αγάπη Του για τον άνθρωπο , τον γλυκύ και απλό τρόπο Του , κατάφερνε να Ανακουφίζει τις πονεμένες ψυχές …
Τις λοιπές ημέρες , καθόταν στο Μοναστήρι μπροστά στην Εκκλησία , υποδεχόταν με το ευπροσήγορο χαμόγελο Του τον κόσμο και άκουγε τα προβλήματα του ,
οι άνθρωποι που πήγαιναν φορτωμένοι με πόνο , βάσανα και άγχος , έφευγαν από Τον Γέροντα ανακουφισμένοι , πολλούς από αυτούς τους βοηθούσε και οικονομικά …
Όσα πράγματα και χρήματα Του πρόσφεραν πολλοί άνθρωποι που Τον εμπιστεύονταν , τα μοίραζε στους φτωχούς και σε όσους είχαν ανάγκη ,
Ο Βησσαρίων έλεγε συνεχώς , έξω οι άνθρωποι είναι φτωχοί , έξω πεινάνε , πρέπει να τους βοηθήσουμε ...
Κάθε Σαρακοστή έφευγε από το Μοναστήρι , με την Ευχή του Γέροντα Γερμανού και ταξίδευε από την μια άκρη του Νομού Φθιώτιδος στην άλλη , πήγαινε σε όλα τα σπίτια και βοηθούσε ,
πολλές φορές κοιμόταν και εκεί , η περιοδεία Του περιλάμβανε , κατ' αρχήν την Εξομολόγηση για την οποία Τον ανέμεναν με αδημονία σε όλα τα χωριά …
Ο Βησσαρίων Εξομολογούσε και τα παιδιά στο Εκκλησιαστικό Λύκειο της Λαμίας και ήταν Ο Πνευματικός τους ,
στο τέλος πάντοτε τους έβαζε κάτι στο χέρι , για να τα ενισχύσει …
Όταν Λειτουργούσε Ο Πατέρας Βησσαρίων Έλαμπε ολόκληρος , καθώς Τελούσε Την Θεία Λειτουργία με όλο το σεβασμό και την Ιεροπρέπεια που αρμόζει ,
παρά το γεγονός ότι δεν μπορούσε να μιλήσει καλά , καθώς η φωνή Του ήταν φθίνουσα , εξαιτίας ενός περιστατικού με τους Γερμανούς …
Δεν παραιτήθηκε από Το Άγιο Θυσιαστήριο , έλεγε πως , ο δε έχω , Κύριε , τούτο σοι δίδωμι , με συμβουλές που η Θεία Χάρις παραχωρούσε στην Προσευχή Του , με εμπνευσμένη κατήχηση ,
με μυστική Εξομολόγηση φιλοτεχνούσε Το Έργο Του Ο Λειτουργός Του Θεού , ήταν μέγας Εξομολόγος , Τον έβλεπαν οι άνθρωποι ευπροσήγορο , απλό , ταπεινό , με την αδύναμη φωνούλα Του και έλκονταν …
Ο Βησσαρίων ήταν και Ο κουβαλητής του Μοναστηριού , έβγαινε με την Εικόνα Της Παναγίας στα χωριά , όπου με Λαχτάρα Τον περίμεναν στους δρόμους οι Πιστοί , Τελούσαν Ακολουθίες ,
Ο Παππούλης τους Εξομολογούσε , τους μιλούσε με Λόγους Πνευματικούς και Οικοδομητικούς …
Ο Βησσαρίων όσα μάζευε τα μοίραζε σε δύο σακιά , ένα σακί πήγαινε στο Μοναστήρι για τις ανάγκες του , καθώς τότε Λειτουργούσε η Γεωργοτεχνική Σχολή και η Ιερά Μονή φιλοξενούσε ογδόντα δυο άπορα παιδιά ,
όσα περιείχε το άλλο σακί , τα μοίραζε κατευθείαν στους φτωχούς , γνώριζε ποιες ήταν οι ανάγκες κάθε οικογένειας και ανάλογα έκανε τη διανομή …
Ο Γέρων Βησσαρίων πέρασε τη ζωή Του Νουθετώντας , συμβουλεύοντας , Διακονώντας με παντοειδείς τρόπους Το Ποίμνιο Του Θεού ,
ήταν Ο καλός Ποιμήν , που Θυσίασε Τη ζωή Του υπέρ των προβάτων , τα του κόσμου όλα τα θεωρούσε σκύβαλα , όπως λέει Ο Απόστολος Παύλος , ίνα Χριστόν κερδίσει και Τον κέρδισε Τον Χριστό , είναι σήμερα κοντά στο Κύριο …
Ο οποίος οικονόμησε εξαιρετικά , να Του δώσει ιδιαίτερη Τιμή , δεν Τον Αγίασε απλά , Του κράτησε Το σώμα σε αφθαρσία ,
για να Το δούμε όλοι εμείς ιδίοις όμμασι και να Πιστέψουμε , να Δυναμώσουμε , να συνετιστούμε , να συγκλονιστούμε …
Ο Γέροντας ήταν καλά στην υγεία Του , σε γενικές γραμμές , δεν είχε μεγάλα προβλήματα , προς το Τέλος της ζωής Του , Τον έριξε η κόπωση και τα γεράματα ,
λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης Του μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Σωτηρία στην Αθήνα ,
Ο Όσιος Βησσαρίων Κοιμήθηκε , από πνευμονικό οίδημα , την 22 Ιανουαρίου του 1991 μ.Χ. …
Η πρόσβαση στο Μοναστήρι , εκείνες τις ημέρες ήταν δύσκολη , λόγω έντονης χιονόπτωσης , με δυσκολία ανέβηκε η νεκροφόρα ,
για δύο ημέρες τοποθετήθηκε στην Εκκλησία , όπου πολύς κόσμος περνούσε για να χαιρετήσει Τον Γέροντα και να κλάψει …
Έλαμπε το πρόσωπό Του , μέσα στο φέρετρο και Το σώμα Του Ευωδίαζε , το σώμα Του δεν μπορούσε να Ενταφιαστεί στο Κοιμητήριο λόγω των καιρικών συνθηκών
και ως εκ τούτου κηδεύτηκε στα Βαπτιστήρια , όπου υπήρχαν δωμάτια προορισμένα για την Εξομολόγηση ...
Πολλοί άνθρωποι για χρόνια κατέβαιναν να Προσκυνήσουν Το σκήνωμα , δείχνοντας την Ευσέβεια τους , πολλοί Του πήγαιναν αφιερώματα ,
σαν να τα προσέφεραν σε Άγιο , χωρίς να περιμένουν οποιοδήποτε σημείο , για να αποδείξει Την Αγιότητα Του …
Υπάρχουν αναφορές των Θαυμαστών εμπειριών και των βιωμάτων που είχαν στον Τάφο Του Γέροντα , πολλοί είχαν ταραχή μέσα στο σπίτι τους ,
μα όταν είδαν Τον Όσιο Βησσαρίωνα στον ύπνο τους , ήρθε η γαλήνη πάλι στην οικογένεια τους …
Αποφασίστηκε να μη γίνει Εκταφή , αλλά αναβάθμιση του χώρου των Βαπτιστηρίων , ωστόσο η καθίζηση που παρουσιάστηκε στην ανατολική πλευρά του Μοναστηριού ,
απαιτούσε το γκρέμισμα και την ανοικοδόμηση αυτής με νέα στηρίγματα , επομένως η Εκταφή ήταν απαραίτητο να γίνει …
Τελέστηκε Τρισάγιο , ξεκίνησε η αφαίρεση των τούβλων , φάνηκε το Φέρετρο σε άριστη κατάσταση , μεταφέρθηκε στο Κοιμητήριο ,
άνοιξαν οι Μοναχοί το Φέρετρο για να αφαιρέσουν Τα Οστά ,
όταν όμως το άνοιξαν , διαπίστωσαν με έκπληξη , ότι το σώμα Του κάτω από το σάβανο ήταν Άφθαρτο …
Αυτό Αποτελούσε Θαυμαστό Γεγονός και Θεία Οικονομία , παρά το γεγονός ότι όλοι οι Μοναχοί Πίστευαν στην Αγιότητα Του ,
η Αγία Εκκλησία έπρεπε να επιληφθεί της υπόθεσης , ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ.κ. Νικόλαος , όταν Το έμαθε συγκλονίστηκε …
Επισκέφθηκε το Μοναστήρι και Προσκύνησε συγκινημένος Το Ιερό σκήνωμα , Το Άφθαρτο σώμα Του Όσιου Γέροντα μεταφέρθηκε στο Παρεκκλήσιο Της Αγίας Τριάδας ,
για να Προστατεύεται και έκτοτε εκεί Βρίσκεται προς Προσκύνηση από χιλιάδες Πιστούς …
Ο Όσιος Βησσαρίωνας , με Την Χάρη Του Θεού τάραξε το πανελλήνιο , μετά από δέκα πέντε χρόνια , Βρέθηκε Το σκήνωμα Αυτού Του Αγίου σε πλήρη συνοχή ,
απλώς συρρικνωμένο , αφυδατωμένο , να κρατά μάλιστα το Ιερό Ευαγγέλιο και να μην είναι εύκολο να Του Το αποσπάσει κανείς …
Σαν να θέλει να μας πει , ότι ξεφύγαμε από Το Ευαγγέλιο και να μας προτρέπει , κυρίως τους Ιερείς , γυρίστε πάλι στις γάργαρες πληγές της Πίστεως μας , στην Αγία Γραφή και Την Ιερά Παράδοση ,
Πάψτε να ασχολείστε με τις κοσμικότητες και τα κοινωνικά ζητήματα , είναι άλλοι αρμόδιοι για αυτά τα θέματα , εσείς έχετε Χρέος να οδηγήσετε τις ψυχές εις νομάς σωτηρίους και να Ανεβάσετε τον άνθρωπο από τη γη στον Ουρανό …
Στις 14 Ιουνίου του 2022 μ.Χ. το Οικουμενικό Πατριαρχείο , Τον Κατέταξε στο Αγιολόγιο Της Εκκλησίας
και στις 31 Αυγούστου του ιδίου έτους , η υπογραφή της Συνοδικής Πράξης Της Άγιο κατάταξης Του Οσίου Βησσαρίωνος από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο …….
Όσιος Βησσαρίων Κορκολιάκος , Ο Αγαθωνίτης …
Ο Όσιος Βησσαρίων Κορκολιάκος , Ο Αγαθωνίτης γεννήθηκε στο Πεταλίδι Μεσσηνίας το 1908 μ.Χ. ,
όπου έμαθε τα πρώτα Του γράμματα , το κοσμικό Του όνομα ήταν Ανδρέας …
Στα δέκα οκτώ Του χρόνια πήγε στην Καλαμάτα , όπου συνδέθηκε με Πνευματικούς ανθρώπους και αποφάσισε να εισέλθει στον Ιερό κλήρο ,
έγινε Μοναχός , πήρε το όνομα Βησσαρίων , αργότερα Χειροτονήθηκε Διάκονος , Ιερέας , έλαβε το οφίκιο Του Αρχιμανδρίτου …
Ανώτερες σπουδές Του ήταν το Σχολαρχείο , η συνεχής μελέτη Των Ιερών βιβλίων , των κειμένων της Εκκλησίας μας ,
των βιβλίων του αναλογίου , είχαν κάνει Τον Βησσαρίωνα ,
άνθρωπο ευρύτατα και βαθύτατα μορφωμένο Θεολογικά …
Γεμάτος Πνευματικά εφόδια το 1935 μ.Χ. , ύστερα από πρόσκληση του επίσης Μεσσήνιου Μητροπολίτη Καρδίτσας Ιεζεκιήλ ,
Ο Βησσαρίων πήγε στη Καρδίτσα όπου αφοσιώθηκε στο Έργο της Διακονίας Του Κυρίου μας …
Ασκήθηκε στο Έργο της Φιλανθρωπίας και μέσα σε αυτό ανάλωσε ολόκληρη τη ζωή Του , σε σημείο που ευρισκόμενος στο Νοσοκομείο Σωτηρία , λίγο πριν τον Θάνατο Του ,
να ρωτάει από το κρεβάτι του πόνου , με ακαταπόνητη έγνοια για τα παιδιά , τους φτωχούς , για τα πράγματα της Εκκλησίας και της κοινωνίας …
Ανέλαβε πολλές και δύσκολες αποστολές , μεταξύ αυτών , έπαιξε σημαντικό ρόλο στη γερμανική κατοχή , κατά την οποία αναφέρεται ότι βοήθησε πολλούς πατριώτες
και έσωσε με προσωπικές Του παρεμβάσεις , παιδιά που είχαν συλλάβει οι Γερμανοί …
Μετά την Απελευθέρωση και τον Εμφύλιο Ο Βησσαρίων έφυγε από την Καρδίτσα ,
ήταν ήδη Αρχιμανδρίτης με πολύχρονο Ασκητικό Βίο και πλούσιο Πνευματικό και κοινωνικό Έργο …
Πήγε στην Ιερά Μονή Αγάθωνος μετά το 1955 μ.Χ. ,
επηρεασμένος από τον επίσης Πελοποννήσιο π. Γερμανό Δημάκο , εκεί ανέλαβε να Διακονεί τον Πνευματικό τομέα του Μοναστηριού ,
είχε εσωτερικό Διακόνημα μέσα στο Μοναστήρι , αλλά είχε και εξωτερική υπηρεσία στον κόσμο …
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη πήγαινε στα Νοσοκομεία της Λαμίας , έβλεπε τους ασθενείς , τους παρηγορούσε και τους Εξομολογούσε ,
με την Χαρισματική προσωπικότητα Του , την αγάπη Του για τον άνθρωπο , τον γλυκύ και απλό τρόπο Του , κατάφερνε να Ανακουφίζει τις πονεμένες ψυχές …
Τις λοιπές ημέρες , καθόταν στο Μοναστήρι μπροστά στην Εκκλησία , υποδεχόταν με το ευπροσήγορο χαμόγελο Του τον κόσμο και άκουγε τα προβλήματα του ,
οι άνθρωποι που πήγαιναν φορτωμένοι με πόνο , βάσανα και άγχος , έφευγαν από Τον Γέροντα ανακουφισμένοι , πολλούς από αυτούς τους βοηθούσε και οικονομικά …
Όσα πράγματα και χρήματα Του πρόσφεραν πολλοί άνθρωποι που Τον εμπιστεύονταν , τα μοίραζε στους φτωχούς και σε όσους είχαν ανάγκη ,
Ο Βησσαρίων έλεγε συνεχώς , έξω οι άνθρωποι είναι φτωχοί , έξω πεινάνε , πρέπει να τους βοηθήσουμε ...
Κάθε Σαρακοστή έφευγε από το Μοναστήρι , με την Ευχή του Γέροντα Γερμανού και ταξίδευε από την μια άκρη του Νομού Φθιώτιδος στην άλλη , πήγαινε σε όλα τα σπίτια και βοηθούσε ,
πολλές φορές κοιμόταν και εκεί , η περιοδεία Του περιλάμβανε , κατ' αρχήν την Εξομολόγηση για την οποία Τον ανέμεναν με αδημονία σε όλα τα χωριά …
Ο Βησσαρίων Εξομολογούσε και τα παιδιά στο Εκκλησιαστικό Λύκειο της Λαμίας και ήταν Ο Πνευματικός τους ,
στο τέλος πάντοτε τους έβαζε κάτι στο χέρι , για να τα ενισχύσει …
Όταν Λειτουργούσε Ο Πατέρας Βησσαρίων Έλαμπε ολόκληρος , καθώς Τελούσε Την Θεία Λειτουργία με όλο το σεβασμό και την Ιεροπρέπεια που αρμόζει ,
παρά το γεγονός ότι δεν μπορούσε να μιλήσει καλά , καθώς η φωνή Του ήταν φθίνουσα , εξαιτίας ενός περιστατικού με τους Γερμανούς …
Δεν παραιτήθηκε από Το Άγιο Θυσιαστήριο , έλεγε πως , ο δε έχω , Κύριε , τούτο σοι δίδωμι , με συμβουλές που η Θεία Χάρις παραχωρούσε στην Προσευχή Του , με εμπνευσμένη κατήχηση ,
με μυστική Εξομολόγηση φιλοτεχνούσε Το Έργο Του Ο Λειτουργός Του Θεού , ήταν μέγας Εξομολόγος , Τον έβλεπαν οι άνθρωποι ευπροσήγορο , απλό , ταπεινό , με την αδύναμη φωνούλα Του και έλκονταν …
Ο Βησσαρίων ήταν και Ο κουβαλητής του Μοναστηριού , έβγαινε με την Εικόνα Της Παναγίας στα χωριά , όπου με Λαχτάρα Τον περίμεναν στους δρόμους οι Πιστοί , Τελούσαν Ακολουθίες ,
Ο Παππούλης τους Εξομολογούσε , τους μιλούσε με Λόγους Πνευματικούς και Οικοδομητικούς …
Ο Βησσαρίων όσα μάζευε τα μοίραζε σε δύο σακιά , ένα σακί πήγαινε στο Μοναστήρι για τις ανάγκες του , καθώς τότε Λειτουργούσε η Γεωργοτεχνική Σχολή και η Ιερά Μονή φιλοξενούσε ογδόντα δυο άπορα παιδιά ,
όσα περιείχε το άλλο σακί , τα μοίραζε κατευθείαν στους φτωχούς , γνώριζε ποιες ήταν οι ανάγκες κάθε οικογένειας και ανάλογα έκανε τη διανομή …
Ο Γέρων Βησσαρίων πέρασε τη ζωή Του Νουθετώντας , συμβουλεύοντας , Διακονώντας με παντοειδείς τρόπους Το Ποίμνιο Του Θεού ,
ήταν Ο καλός Ποιμήν , που Θυσίασε Τη ζωή Του υπέρ των προβάτων , τα του κόσμου όλα τα θεωρούσε σκύβαλα , όπως λέει Ο Απόστολος Παύλος , ίνα Χριστόν κερδίσει και Τον κέρδισε Τον Χριστό , είναι σήμερα κοντά στο Κύριο …
Ο οποίος οικονόμησε εξαιρετικά , να Του δώσει ιδιαίτερη Τιμή , δεν Τον Αγίασε απλά , Του κράτησε Το σώμα σε αφθαρσία ,
για να Το δούμε όλοι εμείς ιδίοις όμμασι και να Πιστέψουμε , να Δυναμώσουμε , να συνετιστούμε , να συγκλονιστούμε …
Ο Γέροντας ήταν καλά στην υγεία Του , σε γενικές γραμμές , δεν είχε μεγάλα προβλήματα , προς το Τέλος της ζωής Του , Τον έριξε η κόπωση και τα γεράματα ,
λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης Του μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Σωτηρία στην Αθήνα ,
Ο Όσιος Βησσαρίων Κοιμήθηκε , από πνευμονικό οίδημα , την 22 Ιανουαρίου του 1991 μ.Χ. …
Η πρόσβαση στο Μοναστήρι , εκείνες τις ημέρες ήταν δύσκολη , λόγω έντονης χιονόπτωσης , με δυσκολία ανέβηκε η νεκροφόρα ,
για δύο ημέρες τοποθετήθηκε στην Εκκλησία , όπου πολύς κόσμος περνούσε για να χαιρετήσει Τον Γέροντα και να κλάψει …
Έλαμπε το πρόσωπό Του , μέσα στο φέρετρο και Το σώμα Του Ευωδίαζε , το σώμα Του δεν μπορούσε να Ενταφιαστεί στο Κοιμητήριο λόγω των καιρικών συνθηκών
και ως εκ τούτου κηδεύτηκε στα Βαπτιστήρια , όπου υπήρχαν δωμάτια προορισμένα για την Εξομολόγηση ...
Πολλοί άνθρωποι για χρόνια κατέβαιναν να Προσκυνήσουν Το σκήνωμα , δείχνοντας την Ευσέβεια τους , πολλοί Του πήγαιναν αφιερώματα ,
σαν να τα προσέφεραν σε Άγιο , χωρίς να περιμένουν οποιοδήποτε σημείο , για να αποδείξει Την Αγιότητα Του …
Υπάρχουν αναφορές των Θαυμαστών εμπειριών και των βιωμάτων που είχαν στον Τάφο Του Γέροντα , πολλοί είχαν ταραχή μέσα στο σπίτι τους ,
μα όταν είδαν Τον Όσιο Βησσαρίωνα στον ύπνο τους , ήρθε η γαλήνη πάλι στην οικογένεια τους …
Αποφασίστηκε να μη γίνει Εκταφή , αλλά αναβάθμιση του χώρου των Βαπτιστηρίων , ωστόσο η καθίζηση που παρουσιάστηκε στην ανατολική πλευρά του Μοναστηριού ,
απαιτούσε το γκρέμισμα και την ανοικοδόμηση αυτής με νέα στηρίγματα , επομένως η Εκταφή ήταν απαραίτητο να γίνει …
Τελέστηκε Τρισάγιο , ξεκίνησε η αφαίρεση των τούβλων , φάνηκε το Φέρετρο σε άριστη κατάσταση , μεταφέρθηκε στο Κοιμητήριο ,
άνοιξαν οι Μοναχοί το Φέρετρο για να αφαιρέσουν Τα Οστά ,
όταν όμως το άνοιξαν , διαπίστωσαν με έκπληξη , ότι το σώμα Του κάτω από το σάβανο ήταν Άφθαρτο …
Αυτό Αποτελούσε Θαυμαστό Γεγονός και Θεία Οικονομία , παρά το γεγονός ότι όλοι οι Μοναχοί Πίστευαν στην Αγιότητα Του ,
η Αγία Εκκλησία έπρεπε να επιληφθεί της υπόθεσης , ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ.κ. Νικόλαος , όταν Το έμαθε συγκλονίστηκε …
Επισκέφθηκε το Μοναστήρι και Προσκύνησε συγκινημένος Το Ιερό σκήνωμα , Το Άφθαρτο σώμα Του Όσιου Γέροντα μεταφέρθηκε στο Παρεκκλήσιο Της Αγίας Τριάδας ,
για να Προστατεύεται και έκτοτε εκεί Βρίσκεται προς Προσκύνηση από χιλιάδες Πιστούς …
Ο Όσιος Βησσαρίωνας , με Την Χάρη Του Θεού τάραξε το πανελλήνιο , μετά από δέκα πέντε χρόνια , Βρέθηκε Το σκήνωμα Αυτού Του Αγίου σε πλήρη συνοχή ,
απλώς συρρικνωμένο , αφυδατωμένο , να κρατά μάλιστα το Ιερό Ευαγγέλιο και να μην είναι εύκολο να Του Το αποσπάσει κανείς …
Σαν να θέλει να μας πει , ότι ξεφύγαμε από Το Ευαγγέλιο και να μας προτρέπει , κυρίως τους Ιερείς , γυρίστε πάλι στις γάργαρες πληγές της Πίστεως μας , στην Αγία Γραφή και Την Ιερά Παράδοση ,
Πάψτε να ασχολείστε με τις κοσμικότητες και τα κοινωνικά ζητήματα , είναι άλλοι αρμόδιοι για αυτά τα θέματα , εσείς έχετε Χρέος να οδηγήσετε τις ψυχές εις νομάς σωτηρίους και να Ανεβάσετε τον άνθρωπο από τη γη στον Ουρανό …
Στις 14 Ιουνίου του 2022 μ.Χ. το Οικουμενικό Πατριαρχείο , Τον Κατέταξε στο Αγιολόγιο Της Εκκλησίας
και στις 31 Αυγούστου του ιδίου έτους , η υπογραφή της Συνοδικής Πράξης Της Άγιο κατάταξης Του Οσίου Βησσαρίωνος από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο …….