Όσιος Άνθιμος Ο Βαγιανός Ο εν Χίω

15 Φεβρουαρίου …

Όσιος Άνθιμος Ο Βαγιανός Ο εν Χίω …

Ο Όσιος Άνθιμος κατά κόσμο Αργύριος Κ. Βαγιανός , γεννήθηκε το 1869 μ.Χ. στην περιοχή Του Αγίου Λουκά Λιβαδίων ,
οι Ευσεβείς και Ενάρετοι γονείς Του Κωνσταντίνος και Αργυρώ , φρόντισαν να δώσουν Χριστιανική Αγωγή στο Τέκνο τους ,
ήταν Δωρεοδέκτης Του Αγίου Πνεύματος με Πνεύμα Σοφίας ,
Προορισμένος από Τον Θεό να αναδειχθεί σκεύος Εκλογής και να γίνει μέγας Παιδαγωγός Εις Χριστό ...

Η ανατροφή Του Τελούσε υπό την βαθιά επίδραση του Χριστιανικού οικογενειακού Του περιβάλλοντος , γράμματα δεν έμαθε πολλά , περιορίσθηκε στις Γνώσεις του Δημοτικού Σχολείου ,
χωρίς τις θεωρητικές γνώσεις της εγκόσμιου καταξιώσεως , αλλά με ευφυΐα και διεισδυτικότητα Πνεύματος , με έντονη την Επιθυμία για Βίο Πνευματικό , προχωρά αταλάντευτος στην Ενάρετη ζωή με την πολύτιμη Δωρεά της Ακλόνητης Πίστεως ...

Ο Θείος Έρως Τον οδηγεί στην απάρνηση του κόσμου και της βοής του και στη Μοναχική Πολιτεία από όπου Έλαμψαν οι Αρετές Του ,
αφορμή για να ακολουθήσει την Μοναχική οδό υπήρξε η επίσκεψη Του στην Σκήτη Των Αγίων Πατέρων της Χίου , με σκοπό την επισκευή Εικόνας Της Παναγίας ,
με αυτή Την Εικόνα έκτοτε συνέδεσε άρρηκτα ολόκληρη την ζωή Του ...

Η Παναγία έγινε για Εκείνον Πηγή Ανεξάντλητης Δύναμης στους μετέπειτα σκληρούς Αγώνες Του , αλλά και Πηγή Δροσιάς και Ανακουφίσεως ,
οδηγός Του στον Ασκητικό Βίο υπήρξε ο Σεβάσμιος Γέροντας της Σκήτης Παχώμιος , από τον οποίο εκάρη μικρόσχημος Μοναχός , όπου μετονομάσθηκε Άνθιμος ,
υποτάσσεται στον Γέροντα Παχώμιο , με τις αδιάλειπτες Προσευχές και Νηστείες , με τους σκληρούς Αγώνες Του αναδεικνύεται με την Ευδοκία Του Θεού μεγάλος στην Άσκηση και την Αρετή ...

Με την σωματική και Πνευματική Του Άσκηση εξαντλήθηκε και ασθένησε , τότε με την Ευλογία Του Παχωμίου επιστρέφει στο σπίτι Του όπου εγκαθίσταται για ανάρρωση ,
Ο Άνθιμος δεν εγκατέλειψε την Άσκηση , όταν αποκαταστάθηκε η υγεία Του αποσύρθηκε σε απομονωμένο Κελί μέσα στα πατρικά Του κτήματα στα Λιβάδια της Χίου ,
συνεχίζοντας τους Πνευματικούς Του Αγώνες Μόναζε ασκώντας ταυτοχρόνως την τέχνη του υποδηματοποιού , για να βοηθά τους φτωχούς γονείς Του και να Ελεεί του πάσχοντες ...

Στο Κελί Του με την Αδιάλειπτη Προσευχή και την Μελέτη Του Βίου μεγάλων Ασκητών Λάμβανε Δύναμη , σε Πνευματικό επίπεδο αλλά και προκαλούσε την δαιμονιώδη λύσσα του πονηρού ,
Αγωνιζόταν σκληρά και Αποτελεσματικά , διεξήγαγε πολυμέτωπους Νικηφόρους Αγώνες κατά του πονηρού με την Πύρινη Προσευχή Του , καθημερινά ανερχόταν την Ευλογημένη Κλίμακα των Αρετών και της Αγιότητας ,
σε ηλικία σαράντα ετών το 1909 μ.Χ. Κείρεται μεγαλόσχημος Μοναχός από τον διάδοχο του Παχωμίου Ιερομόναχο Ανδρόνικο ...

Ο Ενάρετος Ασκητής Άνθιμος ήταν σκεύος Εκλογής , έτοιμος για το Αξίωμα της Ιεροσύνης , καλείται στο Αδραμύττιο της Μικράς Ασίας από τον Ανάδοχο του Στέφανο Διοματάρη το 1910 μ.Χ. για τον σκοπό αυτό , η Χειροτονία Του δεν ήταν κάτι το συνηθισμένο ,
στην περίπτωση Του είχαμε Θεία συγκατάθεση που Απεκάλυψαν οι Θεοσημίες Ευδοκίας κατά στο τέλος της Χειροτονίας , σεισμός , αστραπές , βροντές , κατακλυσμιαία βροχή συμβαίνουν την Ιερή εκείνη ώρα ,
τα κανδήλια του Ναού κινούνται , ενώ ένα από αυτά καταπίπτει , μετά την Χειροτονία επικρατεί Γαλήνη , Ηρεμία , Χαρά Θεού ,
τα φυσικά αυτά φαινόμενα Αποκαλύπτουν και Μαρτυρούν την Ευαρέσκεια Του Θεού και Την Θεία συγκατάνευση ...

Όσο καιρό παρέμενε στο Αδραμύττιο , Ακτινοβολούσε Εκθαμβωτικά με την Αρετή και την Αγιότητα Του , εγκατέλειψε το 1911 μ.Χ. και μετέβη στο Άγιον Όρος όπου οι Αγιορείτες Μοναχοί Του επιδαψίλευσαν πολλές Τιμές ,
επέστρεψε στη Χίο , τοποθετήθηκε ως Εφημέριος στο Λεπροκομείο , εκεί άνοιξε το νέο στάδιο των Αρετών και της Αγαθοεργού Δράσεως Του ,
Η Εικόνα Της Παναγίας Υπαπαντής Επικεντρώνει όλη Του την Ευεργετική Δράση , Η Θεοτόκος δια της Μεσιτείας και της Προσευχής Του Ανθίμου Επιτελεί Αναρίθμητα Θαύματα Θεραπείας ασθενών επωνύμων και ανώνυμων Πιστών ...

Το Ίδρυμα με τους δυστυχείς λεπρούς καθίσταται Πνευματικό Κέντρο σωματικής και Πνευματικής Υγείας , η όλη Διακονία Του στο Λεπροκομείο καταδεικνύει την βαθύτατη Πίστη Του και την πολύτιμη Προσφορά Του ,
Ο Άνθιμος ως Εφημέριος του Ναού παρευρισκόταν συν έτρωγε και συνομιλούσε με τους λεπρούς , τους Κοινωνούσε Των Αχράντων Μυστηρίων , μετά Την Θεία Λειτουργία κατέλυε ,
οραματίζεται την Ίδρυση Μονής , για να στεγάσει πρόσφυγες Καλόγριες προερχόμενες από την Μικρά Ασία , προχωρεί στην πραγμάτωση των οραματισμών Του ...

Υψώνει τον μεγαλοπρεπή Ιερό Ναό Της Παναγίας Βοηθείας Χίου , εγκαταστάθηκε στην Μονή με πλήρη Αφοσίωση στην Παναγία ,
με την Ασκητική Του Βιωτή , το πλήθος των Αρετών και την Αγιότητα Του , με την Μεσιτεία και Βοήθεια Της Θεοτόκου , Ποίμαινε με πλεονάζουσα στοργή και Αγάπη το Ποίμνιο Του ,
Ενίσχυε και Παρηγορούσε με τον Γλυκύ και απλό Του λόγο , Θεράπευε ασθενείς και πάσχοντες που κατέφευγαν κοντά Του ...

Μέσα σε αυτή την δια Βίου Διακονία Ο Όσιος Άνθιμος Ο Βαγιανός , ώριμος πλέον , πλήρης ημερών , σε ηλικία ενενήντα ετών με Οσιότητα που θύμιζε Τους μεγάλους Ασκητές της ερήμου ,
Τέλεσε την Τελευταία Θεία Λειτουργία την 27 η Ιανουαρίου του 1960 μ.Χ. , λίγες ημέρες μετά Κοιμήθηκε με Ειρήνη ,
Ο Όσιος Άνθιμος Ο Βαγιανός Ο εν Χίο Εορτάζει και στις 15 Φεβρουαρίου …….

Απολυτίκιο …

Νέον στήριγμα Ὀρθοδοξίας , νεοκόσμητον ἄνθος ἁγνείας , Νικομηδείας Ἀνθίμου συνώνυμος τῶν ἀρετῶν τε ἐκείνου ὁμότροπος , νέων Ὁσίων σφραγίς , καί ἀγλάισμα , Πάτερ Ἄνθιμε , τῆς Χίου πάσης τό καύχημα , Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε , δωρήσασθε ἡμῖν τό μέγα ἔλεος …….