Όσιος Γερμανός ο εν Αλάσκα

9 Αυγούστου …

Όσιος Γερμανός ο εν Αλάσκα …

Ο ταπεινός Άγιος Μοναχός Γερμανός 1756 – 1836 μ.Χ. , μένοντας μόνος από την Ιεραποστολική ομάδα Του και βρίσκοντας ενάντια του τον Μπαρανώφ ,
τον σκληρό νέο διευθυντή της Ρωσοαμερικανικής Εταιρείας , την μαύρη σελίδα της ιστορίας της Εκκλησίας της Αλάσκας …

Ήθελε να ξεφύγει από το μίσος του αποσύρθηκε σε ένα μικρό μοναχικό νησάκι που λέγονταν Ελόβυγ , δηλαδή νήσος των Ελάτων ,σημερινό SPRUCE ISLAND κοντά στα Κόντιακ που το μετονόμασε σε Νέο Βαλαάμ
και ακολούθησε εκεί την σιωπηλή Ιεραποστολή , μιμούμενος τον τρόπο των αρχαίων Πατέρων της ερήμου ...

Το παράδειγμα της Αγίας ζωής Του επέδρασσε βαθύτατα στους ιθαγενείς , αφοσιωμένος στον εαυτό του και τον Θεό , ζούσε σε ένα μικρό ξύλινο κελί , χωρίς καμία άνεση ,
εκτεθειμένος στα στοιχεία της άγριας φύσεως , φορώντας όλες τις εποχές τα ίδια ρούχα , Νηστεύοντας και έχοντας ως μόνη τροφή άγρια μούρα , χορταρικά και μανιτάρια …

Σέρνοντας επάνω Του σιδερένιες αλυσίδες , πιο βαρείες από οκτώ κιλά , εργαζόταν σκληρά , αναπαυόταν λίγο , αγρυπνούσε πολύ , η Προσευχή για αυτόν είχε γίνει αδιάλειπτος , μέρα και νύχτα ,
με αυτήν απωθούσε τις διαρκείς επιθέσεις των δαιμόνων και τους κακούς λογισμούς …

Γέροντα του είχε την τελευταία έκδοση της Φιλοκαλίας , που το 1793 μ.Χ. είχε κυκλοφορήσει στα σλαβονικά , σε μετάφραση Του Αγίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ ,
αντιμετώπισε ακόμα διωγμούς , συκοφαντία και ξυλοδαρμό από κάποιους Ιθαγενείς ...

Σε αυτούς που απορούσαν πως άντεχε σε τόση μοναξιά , απαντούσε , δεν είμαι μόνος , Ο Θεός είναι παρών εδώ όπως και παντού , παρόντες είναι επίσης οι Άγγελοι , είναι τίποτε πιο επιθυμητό από μια τέτοια συντροφιά ,
Εγώ ο φτωχός και αμαρτωλός προσπαθώ να αγαπώ Τον Θεό εδώ και σαράντα χρόνια , έλεγε προς τα τέλη του βίου Του και δεν είμαι βέβαιος ότι Τον αγαπώ όπως πρέπει , να αγαπάς Τον Θεό σημαίνει να Τον σκέπτεσαι συνεχώς πάντοτε και παντού , να Τον υπηρετείς και να κάνης πάντα το θέλημα Του …

Για αυτήν την Θεάρεστη ζωή Του , Ο Χριστός του χάρισε άφθονη Θεία Χάρη και πολλή Ευλογία , που εκδηλωνόταν ως απέραντη αγάπη για όλους τους ανθρώπους και περισσότερο για τους ιθαγενείς Αλεούτιους , για τους οποίους είχε γίνει ο Πατέρας και Προστάτης τους ,
Πρόσφερε σε αυτούς ότι είχε , μα κυρίως τον ίδιο τον εαυτό Του , μιμούμενος Τον Κύριο Του , ενώ παράλληλα δεν σταματούσε να Προσεύχεται εσωτερικά , Αδιάλειπτα …

Αγαπούσε ιδιαίτερα τα παιδιά και ίδρυσε ένα ορφανοτροφείο στο Νέο Βαλαάμ , οπού τα κατηχούσε στην αγάπη Του Θεού και της Εκκλησίας ,
κατασκεύασε με τα χέρια Του ένα Παρεκκλήσιο και κει κάθε Κυριακή μάζευε τις οικογένειες που σιγά σιγά πήγαν και εγκαταστάθηκαν γύρω από το Βαλαάμ …

Λειτουργούσε και κήρυττε τον λόγο Του Θεού , η αγάπη Του για τους συνανθρώπους του δε σταματούσε ούτε όταν κινδύνευε η ίδια η ζωή Του , κάποτε ξέσπασε μια επιδημία στο Κόντιακ ,
Ο Γερμανός δεν εγκατέλειψε το χωριό για να προφυλαχθεί , παρέμεινε κοντά στους αρρώστους επί ένα μήνα , πήγαινε από σπίτι σε σπίτι για να φροντίσει τους αρρώστους , αψηφώντας τον κίνδυνο να προσβληθεί και ο Ίδιος , όταν πέθαιναν , έθαβε και έψαλλε τους νεκρούς , ενίσχυε τους απορφανισθέντες ...

Πάντοτε ήταν τριγυρισμένος από παιδιά με τα οποία έπαιζε , ενώ συγχρόνως τα δίδασκε τα της Εκκλησίας , για να τους προσφέρει χαρά , τους έψηνε με τα ίδια του τα χέρια κουλουράκια και τους τα πρόσφερε ,
πέρναγαν τα χρόνια και οι Χριστιανοί Εσκιμώοι πλήθαιναν στην γύρω περιοχή ...

Ο Γερμανός έφθασε σε μεγάλη ηλικία , γερνώντας , άρχισε σιγά σιγά να χάνει το φως Του , όμως Ο Θεός Του Χάρισε να βλέπει Αγγέλους ,
ακόμα Του δόθηκε το Χάρισμα να εξουσιάζει τα στοιχεία της φύσεως , το Χάρισμα των ιάσεων και το προορατικό ...

Ο Όσιος Γερμανός Κοιμήθηκε εν ειρήνη στις 15 Νοεμβρίου του 1836 μ.Χ , σε ηλικία ογδόντα ένα ετών ,
Μια τοιχογραφία στο Εκκλησάκι Του που βρίσκεται στο νησί Σπρούς γράφει , The repose of Saint Herman on the day of his beloved St.Paisius , Ο Άγιος Γερμανός Κοιμήθηκε την ημέρα που Τιμούμε την Μνήμη του αγαπημένου Του Αγίου Παισίου Βελιτσκόφσκυ …

Τη στιγμή που Οι Άγγελοι μετέφεραν στον Ουρανό την Αγία ψυχή Του , οι κάτοικοι των γειτονικών νησιών είδαν μια στήλη Φωτός πάνω από το Νέο Βαλαάμ ,
Το πρόσωπο του Αγίου Λειψάνου Του , όπως Μαρτυρεί ο υποτακτικός του , έλαμπε από υπερκόσμιο φως , πολλά Θαύματα ακολούθησαν την Κοίμηση Του …

Ο Όσιος Γερμανός παραμένει ολοζώντανος στη Μνήμη των Χριστιανών όλης της Αλάσκας ,
Η Μνήμη Του Εορτάζεται την ημέρα της Κοίμησης Του , και στις 9 Αυγούστου ημέρα της επίσημης Άγιο κατάταξης Του το 1970 μ.Χ. και στις 13 Δεκεμβρίου ήμερα της Συνάξεως Όλων Των Αγίων των εν Αλάσκα .......