Σύναξη Της Παναγιάς της Προυσιώτισσας, στην Ευρυτανία Παναγία η ἐν τῷ Πυρσῷ τῆς Εὐρυτανίας

23 Αυγούστου ...

Σύναξη Της Παναγιάς της Προυσιώτισσας , στην Ευρυτανία Παναγία η ἐν τῷ Πυρσῷ τῆς Εὐρυτανίας …

Προύσηθεν εικών , της Aγνής τη Eλλάδι ,
Ποταμός ίκται , θαυμάτων αεννάων ...

Στις ελατόφυτες βουνοκορφές της Ευρυτανίας , σφηνωμένη ανάμεσα σε κάθετους γκριζωπούς βράχους με άγρια μεγαλοπρέπεια , προβάλλει η Ιερά Μονή του Προύσου ,
είναι Ιστορικό Μοναστήρι , με μεγαλόπρεπα τριώροφα κτίρια , εκεί Φυλάσσεται η Θαυματουργή Εικόνα Της Παναγίας , που επονομάζεται Προυσιώτισσα και Εορτάζει με κάθε Εκκλησιαστική και βυζαντινή μεγαλοπρέπεια στις 22 - 23 Αυγούστου ...

Την Θαυματουργή Εικόνα Της Θεοτόκου λέγεται ότι την ζωγράφισε Ο Ευαγγελιστής Λουκάς και ήλθε από την Προύσα της Μικράς Ασίας ,
σύμφωνα με το χειρόγραφο 3 του κώδικα της Ιεράς Μονής Προυσιωτίσσης , την έφερε κάποιος ευγενής νέος στα χρόνια της εικονομαχίας του 829 μ.Χ. , επί εικονομάχου Βασιλέως Θεοφίλου , στο δρόμο για την Ελλάδα , στην Καλλίπολη της Θράκης την έχασε ...

Η Εικόνα Αποκαλύφθηκε Θαυματουργικά σε ένα τσοπανόπουλο , με μια στήλη Φωτός σαν πυρσός , για αυτό πήρε και την επωνυμία Πυρσός , ο νέος όταν το έμαθε θέλησε να την πάρει ,
αλλά η Εικόνα Θαυματουργικά γύρισε και πάλι στο άγριο μέρος της Ευρυτανίας , όπου αποκαλύφθηκε στους ντόπιους βοσκούς τη νύχτα από 22 προς 23 Αυγούστου , ο νέος μαζί με έναν υπηρέτη του πήγαν και αυτοί εκεί , όπου έγιναν Μοναχοί μετανομασθέντες Διονύσιος και Τιμόθεος αντίστοιχα ...

Η Εικόνα Της Παναγίας είναι τύπου Οδηγήτριας , είναι επιχρυσωμένη με αργυρό επίχρυση ένδυση , δώρο του Στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη που φιλοξενούνταν στην Μονή την περίοδο της επανάστασης του 1821 μ.Χ. ,
την ένδυση την κατασκεύασε ο χρυσοχόος Γεώργιος Καρανίκας το 1824 μ.Χ. , όπως μας αποκαλύπτει η ανάγλυφη επιγραφή πάνω από τον δεξιό ώμο Της Παναγίας ...

Στο Ιστορικό της Μονής αναφέρεται ότι επί τουρκοκρατίας καταστράφηκε πολλές φορές , η τελευταία καταστροφή μετέβαλε τα κτίρια σε σωρούς ερειπίων , έγινε το 1944 μ.Χ. από τους Γερμανούς ,
ένας αξιωματικός θέλησε να κάψει και την Εκκλησία , προσπάθησε πολλές φορές , αλλά χωρίς αποτέλεσμα , ενώ στεκόταν από έξω και έδινε διαταγές , τιμωρήθηκε παραδειγματικά από το χέρι Της Παναγίας ...

Μια αόρατη δύναμη τον έριξε με ορμή πάνω στο πλακόστρωτο , το χτύπημα ήταν δυνατό και ο Γερμανός ήταν ανίκανος να σηκωθεί ,
τον σήκωσαν οι στρατιώτες και τον έβαλαν πάνω σε ζώο για να τον μεταφέρουν στο Αγρίνιο , έτσι ο Ναός παρέμεινε αβλαβής , όπως διαφυλάχθηκε ακέραιος δια μέσου των αιώνων ...

Λόγω του εμφυλίου πολέμου οι κάτοικοι της Ευρυτανίας και ορεινής Ναυπακτίας εγκαταλείπουν τα χωριά τους και προσφεύγουνε για ασφάλεια σε άλλα μέρη της Ελλάδος ,
μαζί τους προσφεύγει και η Θαυματουργή Εικόνα Της Παναγίας , Μεταφέρεται από τους Μοναχούς του Προύσου στη ακρόπολη της Ναυπάκτου , το Μοναστήρι παραμένει τελείως έρημο ...
Ύστερα από καιρό αρχίζουν οι επιχειρήσεις του στρατού , η ενάτη μεραρχία αναλαμβάνει εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην Ευρυτανία , τμήματα περνούν από τον Προυσό ,
Αξιωματικοί και Στρατιώτες πλησιάζουν στη σκοτεινή Εκκλησούλα της σπηλιάς και μπαίνουν για να Προσκυνήσουν , μέσα αντικρίζουν ένα παράδοξο θέαμα , μπροστά το τέμπλο , στα αριστερά της ωραίας πύλης , ένα αναμμένο καντήλι και μια καλόγρια γονατιστή ...

Οι Στρατιώτες απορούν πως ζει αυτή η Μοναχή εδώ , την στιγμή που η Ευρυτανία είναι τελείως έρημη από κατοίκους , πως συντηρείται , τι τρώει , που βρίσκει λάδι για το καντήλι , Την ερωτούν και Εκείνη σεμνά και πονεμένα τους απαντά ,
Παιδιά μου , ζω εδώ Μοναχή μου δυόμισι τώρα χρόνια , για τη δική μου ζωή δεν χρειάζονται φαγητό και ψωμί , μου αρκεί ότι έχω το καντήλι μου αναμμένο …

Οι Στρατιώτες κουρασμένοι από τις επιχειρήσεις και βιαστικοί να φύγουν , δεν έδωσαν προσοχή στα λόγια Της , την επομένη μέρα , όταν τα έφεραν πάλι στη μνήμη τους , κατάλαβαν πως επρόκειτο για κάτι Θαυμαστό ,
όταν περνούσαν από τη Ναύπακτο , ζήτησαν με επιμονή άδεια από τον Διοικητή τους να επισκεφθούν τον Μητροπολίτη , ο Επίσκοπος Ναυπακτίας και Ευρυτανίας Χριστόφορος τους υποδέχθηκε με αγάπη , αφού τους άκουσε συγκινημένος , έριξε φως στο Μυστήριο ...

Ο Ναός που επισκεφθήκατε τους είπε , ανήκει στην έρημη τώρα Ιερά Μονή Προυσιώτισσας , της οποίας η Θαυματουργή Εικόνα βρίσκεται πάνω από δυο χρόνια εδώ ,
στο Παρεκκλήσι της Μητροπόλεως μας , στον Άγιο Διονύσιο , πηγαίνετε να την Προσκυνήσετε και θα καταλάβετε …

Πήγαν και Προσκύνησαν , τότε αυθόρμητα δόθηκε η εξήγηση στην απορία τους , στην Εικόνα Της Θεομήτορος αναγνώρισαν Την Μοναχή ,
εκείνη που συνάντησαν στο Εκκλησάκι της σπηλιάς , ψηλά στον Προυσό .......

Απολυτίκιο ...

Της Ελλάδος απάσης συ προΐστασαι πρόμαχος και τερατουργός εξαισίων τη εκ Προύσσης εικόνι Σου , Πανάχραντε Παρθένε Μαριάμ , και γαρ φωτίζεις εν τάχει τους τυφλούς δεινούς τε απελαύνεις δαίμονας και παραλύτους δε συσφίγγεις αγαθή , Κρημνών τε σώζεις και πάσης βλάβης τους σοι προστρέχοντας , Δόξα τω σω ασπόρω τοκετώ , δοξα τω σε θαυμαστώσαντι , δόξα το ενεργούντι δια σου τοιαύτα θαύματα .......

Σύναξη Της Παναγίας της Πολίτισσας , στα Λιβάδια Τήλου …….

Σύναξη Της Κυρά-Παναγίας , στην Κάρπαθο …….

Σύναξη Της Παναγιάς της Αποκουής , στον Νίμο της Σύμης …….

Σύναξη Της Παναγίας της Σκριπούς , στον Ορχομενό …….