Όσιος Αλέξανδρος εκ Ρωσίας

20 Απριλίου …

Όσιος Αλέξανδρος εκ Ρωσίας …

Ο Όσιος Αλέξανδρος του Όσεβεν , κατά κόσμο Αλέξιος , γεννήθηκε στις 17 Μαρτίου του 1427 μ.Χ. στην περιοχή Βυζεοζέρο της Ρωσίας , από την οικογένεια του Νικηφόρου και της Φωτεινής Όσεβεν ...
Ήταν Το τελευταίο από τα πέντε παιδιά , ήλθε στον κόσμο Χάρη στις Διακαείς Προσευχές των γονέων Του , Η Παναγία Παρθένος και Ο Άγιος Κύριλλος της Λευκής Λίμνης είχαν Εμφανιστεί στην μητέρα Του , της είχαν Υποσχεθεί την γέννηση ενός Παιδιού , οι γονείς Του ήλπιζαν ότι θα τους συμπαραστεκόταν στα γηρατειά τους , στην εφηβεία Ο Αλέξιος έμαθε να Διαβάζει και να Γράφει , προετοιμαζόμενος να γίνει ένας πολυμήχανος κτηματίας ...

Σε ηλικία 18 ετών οι γονείς Του επιχείρησαν να Τον παντρέψουν διαλέγοντας μία πλούσια υποψήφια σύζυγο , Ο Αλέξιος απέσπασε την υπόσχεση τους να πάει να Προσευχηθεί στο Μοναστήρι Του Αγίου Κυρίλλου πριν νυμφευθεί , εκεί παρέμεινε , έχοντας παρατηρήσει την Ταπείνωση Του Νεαρού Δόκιμου , ο Ηγούμενος Του πρότεινε να γίνει Μοναχός , Αυτός αρνήθηκε θέλοντας να δοκιμάσει Ο Ίδιος τον εαυτό Του ...

Έζησε 6 χρόνια σε Υπακοή και σε Διακονία της Μοναστικής Κοινότητας , Μελετώντας Τις Γραφές και τα Έργα Των Αγίων Πατέρων , μετά από μακρά περίοδο Εκάρη Μοναχός , Έλαβε Το Όνομα Αλέξανδρος , οι γονείς Του είχαν μεταφερθεί στα περίχωρα του ποταμού Ονέγκα , ο πατέρας Του Νικηφόρος , με την άδεια του Άρχοντα του Νόβγκοροντ Ιωάννου , είχε ιδρύσει στις όχθες του ποταμού χωριό , το οποίο ονόμασε Όσεβεν , Ο Μοναχός ζήτησε από τον Ηγούμενο την άδεια να συναντήσει τους γονείς Του Επιθυμώντας να Τους ζητήσει Συγχώρεση και την Ευλογία Τους για τον Μοναχικό Βίο που Επέλεξε ...

Ο Ηγούμενος δεν έδωσε αμέσως την άδεια στο νεαρό Μοναχό , επισημαίνοντας Του τους κινδύνους της Μοναχικής ζωής , Ο Αλέξανδρος ζήτησε να Τον αφήσει να φύγει , φοβόταν μήπως εκπέσει στην αμαρτία της αλαζονείας , ήδη απολάμβανε Φήμη Ασκητού ανάμεσα στους αδελφούς , Τελικά έλαβε την Ευλογία , ο πατέρας Του Νικηφόρος Του πρότεινε να εγκατασταθεί κατά μήκος του ποταμού Κουργιούγκα , Του υποσχέθηκε να Τον βοηθήσει στην κατασκευή μιας Μονής μέσα στην έρημο , δέχθηκε , έστησε σε ένα τόπο Σταυρό ως σημείο Ιδρύσεως του μελλοντικού Μοναστηριού , Υποσχέθηκε να παραμείνει σε αυτό μέχρι το Τέλος της ζωής Του …

Επέστρεψε στην Μονή Του Αγίου Κυρίλλου , όπου Διακόνησε για λίγο καιρό , στην συνέχεια Χειροτονήθηκε Διάκονος , Ο Αλέξανδρος πήγε στον Ηγούμενο , του διηγήθηκε ότι 3 φορές είχε ακούσει μια μυστηριώδη φωνή που Τον καλούσε να χτίσει ένα Μοναστήρι και ότι είχε Υποσχεθεί να ζήσει σε αυτό μέχρι το Τέλος της ζωής Του , ο Ηγούμενος Τον άφησε να φύγει , αφού Τον Ευλόγησε με τις Εικόνες Τις Παναγίας Της Οδηγήτριας και Του Αγίου Νικολάου …

Ο Αλέξανδρος Καθαγίασε τον τόπο με την Ευλογία Των Εικόνων , άφησε τον πατέρα Του να επιβλέπει τις εργασίες οικοδομήσεως του Ναού , πήγε στον Επίσκοπο του Νόβγκοροντ 1459 - 1470 μ.Χ. , από τον οποίο Χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και Τοποθετήθηκε Ηγούμενος του Νέου Μοναστηριού , οι ιδιοκτήτες των γειτονικών κτημάτων ήταν πρόθυμοι να Δωρίσουν στο Μοναστήρι όλα τα όμορα κτήματα , δέχθηκε μόνο τα απαραίτητα για τις ανάγκες της Κοινότητος , όταν περατώθηκε ο Ναός , Καθαγιάσθηκε προς Τιμήν Του Αγίου Νικολάου ...

Γύρω Του Συγκεντρώθηκε μια Κοινότητα Μοναχών , Ο Αλέξανδρος εισήγαγε Αυστηρούς Κανόνες Μοναστικής Βιωτής και Πολιτείας , υπήρχε απόλυτη ησυχία στον Ναό , στην τράπεζα και κατά την διάρκεια της Αναγνώσεως Των Βίων Των Αγίων , απαγόρευαν να μένει κάποιος στο Κελί Του δίχως να κάνει τίποτα , καθόριζαν την Ανάγνωση Ψαλμών και την συνεχή επανάληψη Της Προσευχής Του Ιησού Χριστού κατά την διάρκεια της εκτελέσεως των Διακονημάτων ...

Αδελφοί έλεγε συχνά στους Μοναχούς Του , μην αφήνετε να σας τρομάζουν οι δυσκολίες και οι κόποι της ερήμου , γνωρίζετε ότι ο Δρόμος για να Εισέλθετε στην Βασιλεία Των Ουρανών Διέρχεται μέσα από Αγώνες , Ενισχύσατε την Αμοιβαία Αγάπη και την Ταπείνωση , Ο Θεός είναι Αγάπη και Αγαπά τους Ταπεινούς , Οι Ασκητικοί Αγώνες κλόνισαν την υγεία Του , όταν Ο Αλέξανδρος αρρώστησε , Επικαλέστηκε Τον Άγιο Κύριλλο , Τον Προστάτη Του , Αυτός Του Παρουσιάσθηκε με λευκό ένδυμα αφού Τον Σταύρωσε Του είπε , μην θλίβεσαι Αδελφέ , εγώ θα Προσευχηθώ για σένα και η υγεία σου θα αποκατασταθεί , μην αθετείς την υπόσχεση σου , μην εγκαταλείπεις το Μοναστήρι , εγώ θα σε βοηθήσω …

Ξυπνώντας διαπίστωσε ότι είχε θεραπευθεί , το επόμενο πρωινό , έλαβε μέρος στην Θεία Λειτουργία , στο Τέλος διηγήθηκε στην Κοινότητα των Μοναχών Την Θαυματουργική Εμφάνιση Του Αγίου Κυρίλλου , Ο Όσιος Αλέξανδρος Κοιμήθηκε με Ειρήνη το 1479 μ.Χ. , μετά Την Κοίμηση Του , το Μοναστήρι άρχισε να παρακμάζει , παρόλο που Ο Όσιος δεν έπαψε να το Προστατεύει , ένας υπηρέτης του Μοναστηριού , ο Μάρκος είδε στον ύπνο Του ένα Όραμα , το Μοναστήρι έσφυζε από ζωή Ένας Στάρετς με άσπρα μαλλιά ήταν Επίσκοπος , Ευλογούσε με ένα Σταυρό όσους εργάζονταν σε μια κατασκευή ...

Ένας άλλος Στάρετς με μακριά γενειάδα Ράντιζε με Αγιασμό , ένας τρίτος μετρίου αναστήματος με μαλλιά ανοιχτά καστανά , Θυμιάτιζε , Τους παρακολουθούσε από μακριά ένας τέταρτος Στάρετς νεαρής ηλικίας , Ο τρίτος ήταν Ο Όσιος Αλέξανδρος , εξήγησε ότι Οι Στάρετς που βοηθούσαν , ήταν Ο Άγιος Νικόλαος και Ο Άγιος Κύριλλος , ενώ ο νεαρός που στεκόταν χωριστά ήταν ο Σκευοφύλακας του Μοναστηριού , ο Μάξιμος , είχε γίνει Μοναχός , στην συνέχεια μετά από Προφητεία Του Οσίου Αλεξάνδρου , θα γινόταν Ηγούμενος μέχρι το 1525 μ.Χ. και θα καλλιεργούσε στο Μοναστήρι την παλαιά Του Πνευματικότητα …….