Αγία Θωμαΐς

14 Απριλίου …

Αγία Θωμαΐς …

Αἰῶνος ἦρας τοῦδε τὴν Θωμαΐδα ,
Τὸ τῆς Γραφῆς , μέλλοντος αἰῶνος Πάτερ …

Η Αγία Μάρτυς Θωμαΐς γεννήθηκε και έζησε στην Αλεξάνδρεια , Διακρινόταν για την Ευσέβεια

και την Πνευματική Της Μόρφωση ...

Από μικρή ηλικία είχε επιδοθεί στα Έργα της φιλανθρωπίας και του ελέους , συνοδεύοντας την μητέρα Της ,

την Διακονία αυτή εξακολούθησε να την ασκεί και όταν νυμφεύθηκε , είχε μία Ευλογημένη οικογένεια , με τον σύζυγο Της συνδεόταν με αληθινή και ανυπόκριτη Αγάπη ...

Την Ειρηνική τους συνύπαρξη την φθόνησε ο εφευρέτης της κακίας , διάβολος και θέλησε να τους χωρίσει με τραγικό τρόπο , η Θωμαΐδα ήταν μόνη Της στο σπίτι , ο σύζυγος Της έλειπε σε δουλειές ,

δέχθηκε ανήθικη επίθεση από τον πατέρα του συζύγου Της , ο οποίος κυριευμένος από το δαίμονα της πορνείας και υποδουλωμένος στο πάθος της ακολασίας , ήθελε να έχει μαζί Της ερωτική σχέση ...

Η Θωμαΐδα είχε πάντοτε ζωντανή στην μνήμη Της την αίσθηση της πανταχού Παρουσίας Του Θεού , ζούσε με Αγνότητα και σωφροσύνη , αντιστάθηκε με σταθερότητα και παρρησία ,

προσπάθησε να τον πείσει ότι κάτι τέτοιο δεν πρέπει να γίνει , επειδή είναι αντίθετο με το Θέλημα Του Θεού , το οποίο ήταν για Αυτήν τρόπος ζωής και Πηγή εμπνεύσεως ...

Τυφλωμένος εκείνος από το πάθος , επέμενε απειλώντας Την με θάνατο , η Θωμαΐς συνέχισε να αντιστέκεται και προτίμησε τον Θάνατο από την υποδούλωση στο κράτος της αμαρτίας και την εξουσία του θανάτου ,

η έξοδος με Μαρτυρικό τρόπο από την παρούσα σύντομη ζωή για την Δόξα Του Θεού δεν είναι θάνατος , αλλά μετάβαση από τον θάνατο στην ζωή , είναι Νίκη της ζωής επί του θανάτου ...

Ο πατέρας του συζύγου της , Την μαχαίρωσε θανάσιμα , μετά το τραγικό περιστατικό έχασε το φως του και γύριζε μέσα στο σπίτι σαν χαμένος , στην κατάσταση αυτή τον βρήκαν οι γείτονες που έψαχναν για τον υιό του ,

τον παρέδωσαν στις Αρχές για να δικαστεί , η Θωμαΐδα , όπως γράφει Ο Άγιος Νικόδημος Ο Αγιορείτης , ἔλαβε στέφανον μάρτυρος διὰ τὴν σωφροσύνην ...

Έπειτα από δέκα τριών ετών Μαρτυρική συζυγική ζωή , Πέθανε η Αγία Θωμαΐς σε ηλικία τριάντα οκτώ ετών , Την έθαψαν στο Μοναστήρι που είχε ταφεί και η μητέρα Της ,

Ο Τάφος Της και το σεπτό Λείψανό Της πριν ακόμα περάσουν σαράντα ημέρες από τον Θάνατο Της , έγιναν Πηγή Θαυμάτων ...

Ο Προϊστάμενος της Σκήτης της Αλεξανδρείας , Μοναχός Δανιήλ πληροφορήθηκε Το Μαρτυρικό Τέλος Της Αγίας Θωμαΐδος , πήγε στην πόλη με τους Μοναχούς και Παρέλαβε Το Ιερό Λείψανο Της ,

Το μετέφερε με Ευλάβεια στην Σκήτη και Το Ενταφίασε με Τιμές στο Κοιμητήριο Των Πατέρων ...

Εκεί συνέβη το εξής Θαυμαστό γεγονός , Μοναχός ο οποίος πολεμιόταν από τον δαίμονα της πορνείας και είχε ταλαιπωρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα ,

Προσευχήθηκε στον τόπο που Ενταφιάσθηκε Το Λείψανο Της Μάρτυρος , ζητώντας την Βοήθεια Της , άλειψε το σώμα του με λάδι από το Καντήλι που έκαιγε στον Τάφο Της …

Έτσι Απαλλάχθηκε από τον πειρασμό και Ειρήνευσε , Πιστοί , Μοναχοί και λαϊκοί που βασανίζονταν από σαρκικούς πειρασμούς ,

Προσεύχονταν στην Αγία και με τις Πρεσβείες Της ενισχύονταν στον αγώνα τους , η απαλλάσσονταν από το πάθος …….

Απολυτίκιο …

Σωφροσύνης τῇ χάριτι διαπρέπουσα , ὑπέρ ταύτης νομίμως ἐτύθης πάνσεμνε καί Μαρτύρων κοινωνός ἀξίως γέγονας , ὅθεν ἀπάλλαξον ἡμᾶς , Θωμαΐς νύμφη Χριστοῦ , ἐκ πάσης ἡδυπαθείας , τῇ σῇ θερμῇ ἀντιλήψει καί προσβολῶν αἰσχρῶν τοῦ ὄφεως …….