23 Αυγούστου …
Σύναξη Της Παναγίας του Σέλτου , στην Άρτα …
Το Ιστορικό Μοναστήρι του Σέλτσου βρίσκεται σκαρφαλωμένο στην πλαγιά μιας απόκρημνης παραφυάδας των Τζουμέρκων , του Κοκκινόλακκου , του οποίου τα πόδια γλείφει αθόρυβα με τα νερά του ο ποταμός Αχελώος η Ασπροπόταμος όπως τον λένε ,
από τα κτίσματα του παλιού Μοναστηριού σώζεται ο Ναός ακέραιος και γύρω του ερειπωμένα κελιά του 18ου μ.Χ. Αιώνα , είναι Αφιερωμένος στην Κοίμηση Της Θεοτόκου , είναι μετόχι της Μονής Ροβέλιστας …
Ο Ναός Ιδρύθηκε το 1697 μ.Χ. , όπως Μαρτυρεί επιγραφή γραμμένη στο υπέρθυρο της θύρας που οδηγεί από τον κυρίως Ναό στο νάρθηκα , από προσωπογραφίες μαθαίνουμε ότι κτίτορες του Ναού είναι οι Καπετάνιοι της Άρτας Νίκος και Αποστόλης ,
αγνώστων επωνύμων , ο γραπτός διάκοσμος του Ναού έγινε το 1697 μ.Χ. , από δύο Αρτινούς ζωγράφους , από κάποιον Ιερέα Νικόλαο και το γιο του …
Από τον αρχειακό πλούτο του Μοναστηριού σώθηκαν μερικά Λειτουργικά βιβλία του 17ου – 18ου Αιώνα μ.Χ. , πολύτιμα για τις πολλές ενθυμήσεις που περιέχουν , εκείνο που έκανε ξακουστό το Μοναστήρι του Σέλτσου δεν είναι τόση η αισθητική και καλλιτεχνική του αξία όσο η ιστορία του ,
εκεί παίχτηκε η τελευταία πράξη του δράματος των διωγμένων απ’ τις πατρογονικές τους εστίες Σουλιωτών , στο Μοναστήρι κλείστηκαν το 1804 μ.Χ. πάνω από χίλιοι Σουλιώτες , αγωνιστές και γυναικόπαιδα , με αρχηγό τον Κίτσο Μπότσαρη , για να γλιτώσουν από τη μανία των Τούρκο αλβανών του Αλή πασά …
Στις 23 Απριλίου μετά από τρίμηνη πολιορκία από πολλαπλάσιους εχθρούς , κυριεύτηκε με προδοσία το Μοναστήρι , κατά την ηρωική έξοδο που επιχείρησαν οι Σουλιώτες , σώθηκαν από τη σφαγή μόνο εξήντα πέντε ,
διακόσιοι άμαχοι , κυρίως γυναικόπαιδα , για να μην πέσουν στα χέρια των βαρβάρων , προτίμησαν να γκρεμιστούν σε βάραθρο τριακοσίων μέτρων , αναδεικνύοντας έτσι το Σέλτσο σε Εθνικό Θυσιαστήριο ανάλογο με εκείνου του Ζαλόγγου …….
