15 Ιουνίου …
Ο Όσιος Σάββας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1280 μ.Χ. , από Ενάρετους γονείς οι όποιοι Μόνασαν ,
ονομαζόταν κατά κόσμο Στέφανος …
Έλαβε Μόρφωση , αγάπησε Θερμά την Αρετή , την σωφροσύνη , την Εγκράτεια και την Ταπείνωση , ήταν σε όλους πολύ αγαπητός ,
εγκαταλείπει την πατρική αγάπη , πηγαίνει στο Άγιον Όρος , εισέρχεται στον Ιερό Άθωνα , τον πρόξενο των καλυτέρων Αγαθών , τίθεται στην υπακοή Σεβάσμιου και έμπειρου Γέροντα στην περιοχή των Καρυών σε κελί Βατοπεδινό , στην κουρά Του λαμβάνει το όνομα Σάββας …
Υπόμεινε καρτερικά την αυστηρότητα του Γέροντα Του και την σκληρότητα της υπερβολικής του Εγκράτειας , η πείνα , η δίψα , η ολονύκτια Αγρυπνία , η ορθοστασία και η Δέηση Τον συνόδευαν πάντοτε ,
λόγω της μεγάλης Του ταπεινοφροσύνης , αρνήθηκε να δεχθεί την Ιεροσύνη , βλέποντας πως δεν εισακούεται , την ημέρα της Χειροτονίας Του κρύφθηκε σε μέρος που αδυνατούσαν να Τον ανακαλύψουν …
Χαρακτηριστικά γεγονότα Φανερώνουν το μέγεθος της ανυπόκριτης φιλαδέλφειας Του Σάββα και τις κολακείες των γνωστών , φίλων και συγγενών ,
αναχωρεί για τα Νησιά Λήμνο , Λέσβο και Χίο , καταλήγει στην Μικρά Ασία στην Έφεσο , επισκέπτεται την Πάτμο και άλλα Νησιά , καταλήγει στην Κύπρο …
Μετά από Θερμή Προσευχή αποφασίζει να ακολουθήσει την δύσκολη οδό της δια Χριστό Σαλότητος , απορρίπτοντας όλα τα ρούχα Του , περιφερόμενος στα βουνά άστεγος και γυμνός ,
αλλά και στις πόλεις άγνωστος , αμίλητος , άσιτος και απρόσιτος …
Νεκρός για τον κόσμο ζούσε με συνεχή Νηστεία , έφθανε να τρώει μια φορά την εβδομάδα μόνο άγρια χόρτα , δεν είχε στρώμα , στέγη , ένδυση , ζούσε μια ζωή σπάνια , υπερφυή , απερίγραπτη , ασυνήθιστη και απίθανη ,
ήταν εκτεθειμένος στον καύσωνα , στο ψύχος , στην καταιγίδα , την νεροποντή , τον άνεμο , τα θηρία , τα ερπετά και την στέρηση …
Απορούσε κανείς πως δεν Τον επισκεπτόταν ο θάνατος , έτσι έγινε Θαυμαστός στους Αγγέλους και μισητός στους δαίμονες ,
Τον θεωρούσαν παράφρονα , Τον περιφρονούσαν και απομακρύνονταν από κοντά Του …
Στην συνέχεια άρχισαν να Τον σέβονται και να Τον Τιμούν , διατηρούσε την σιωπή , την νίψει , την Προσευχή και την Ταπείνωση , έφθασε καιρός που η περιφρόνηση , η κακομεταχείριση και η υβρεολόγια μετατράπηκε σε Θαυμασμό , Δόξα και Τιμή για Τον Σάββα ,
ο Ευλαβής Κυπριακός Λαός άρχισε να Τον Τιμά ως Άγιο , ενώ ακόμη ζούσε με ιδιαίτερη Αγάπη , η τιμή όμως ενοχλούσε υπερβολικά Τον άνθρωπο Του Θεού , έτσι αποφάσισε την αναχώρηση από την Μεγαλόνησο , όπου έζησε πολύ καιρό με Θαυμαστούς Αγώνες …
Βαρύ πένθος κατέλαβε τους Κύπριους με την αποχώρηση Του , έφθασε στους Αγίους Τόπους , έγινε ταπεινός Προσκυνητής του Παναγίου Τάφου και των άλλων Προσκυνημάτων ,
επισκέφθηκε το Θεοβάδιστο όρος Σινά ως αρχάριος , ανίδεος με την ανυπέρβλητη και πρωτοφανή μετριοφροσύνη Του …
Επιστρέφει στα Ιεροσόλυμα , εγκλείεται στα Ασκητήρια πέραν του Ιορδάνη Προσευχόμενος Θερμά και Αδιάλειπτα , οι δαίμονες ξεσήκωσαν δυνατό πόλεμο εναντίον Του ,
είχαν να κάνουν με Άφοβο και Γενναίο Αθλητή Του Πνεύματος , που δεν κάμπτεται , δεν δειλιάζει εύκολα …
Παρά την σωματική Του καχεξία , την αδυναμία και τους δαιμονικούς δαρμούς , η καρδιά Του μένει Προσηλωμένη στον Κύριο Της Δόξης , που Τον Αξιώνει άρρητης Θεοψίας και Θείας Φωτοχυσίας ,
η αγάπη Του ήταν μεγάλη για την αφάνεια , την ασημότητα , την αδοξία και την μυστικότητα …
Εισήλθε στην Μονή Του Αγίου Σάββα Του Ηγιασμένου , όπου έγινε γνωστός , Του απέδωσαν μεγάλες Τιμές Μοναχοί και λαϊκοί που συνέτρεξαν να Τον δουν , όμως έμεινε ατάραχος στην ησυχία και την Προσευχή ,
αντιστεκόμενος σταθερά στις δαιμονικές πλεκτάνες , οι δαίμονες τα έχασαν μαζί Του με την μόνιμη Ανδρεία στάση Του και την υπέρμετρη Άσκηση Του …
Η Θεία Χάρη που είχε μέσα του Τον έκανε να Επιτελεί Θαύματα , να ημερεύει λιοντάρια και να Τον υπακούν , με Θεϊκή δια Αγγέλου εντολή αναχώρησε από το Μοναστήρι ,
οι Μοναχοί Τον αποχωρίσθηκαν θλιμμένοι , στα Ιεροσόλυμα Τον υποδέχθηκαν με μεγάλες Τιμές …
Πορεύθηκε προς την Δαμασκό και την Αντιόχεια της Συρίας , στον δρόμο Του συνάντησε μια γυναίκα με το νεκρό παιδί της στην αγκαλιά , βλέποντας τα δάκρυα της και τις Παρακλήσεις της το Ανάστησε ,
για να αποφύγει τις Τιμές αναχώρησε αμέσως αλλάζοντας δρόμο …
Με πλοίο έφθασε στην Κρήτη , Ασκήθηκε στα έρημα βουνά της με Θαυμαστό και υπεράνθρωπο τρόπο ώστε να ασθενήσει , μετέβη στην Εύβοια , στην Πελοπόννησο , στην Αθήνα , στην Μακεδονία , στην Θράκη , στην Ηράκλεια
και στην Κωνσταντινούπολη , όπου παρέμεινε σιωπηλός και έγκλειστος στην Μονή Του Αγίου Διομήδους …
Η φήμη Του δεν μπόρεσε να κρυφτεί , Τον αναζήτησε ο Πατριάρχης Ησαΐας και ο Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β’ Ο Παλαιολόγος , Του ζητήθηκε και υπέγραψε ορθή Ομολογία Πίστεως ,
που καταλύσει τους πάντες και τους κάνει να Τον Τιμούν και να Τον Μεγαλύνουν …
Επέστρεψε στο Άγιον Όρος , το περιόδευσε σιωπηλός , μετέβη στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου όπου είχε επιστρέψει και ο Γέροντας Του που είχε Μακάρια Αναπαυθεί ,
Ο ταπεινόφρων Σάββας προτίμησε την υπακοή , έλυσε την σιωπή Του , έγινε ξανά Εκκλησιαστικός , ψάλτης , αναγνώστης , τραπεζάρης και νοσοκόμος , σε όλα τα Διακονήματα ήταν πρόθυμος , ακριβής , προσεκτικός και αποδοτικός …
Όλη η Βατοπαιδινή Αδελφότητα Τον παρακαλούσε να δεχθεί την Ιεροσύνη , μα στάθηκε αδύνατον , κατόπιν Ουρανίων Αποκαλύψεων έγινε Ορθός υπερασπιστής των δογμάτων , αυστηρός επιτιμητής του δεύτερου Ιούδα και Αρείου , Γρηγορίου Ακινδύνου , ακολούθου του Βαρλαάμ ,
ήταν Σύμβουλος του Αυτοκράτορα Ιωάννου ΣΤ΄ του Καντακουζηνού , τον όποιο στήριζε με τις Προσευχές Του και υπήρξε Υπέρμαχος της Ορθοδοξίας …
Ο Αυτοκράτορας πρότεινε στην Εκκλησία την Εκλογή Του Σάββα ως Πατριάρχη , όλοι συμφώνησαν απόλυτα , Εκείνος όμως επίμονα αρνήθηκε , ως απαθής έφθασε στην Αρίστη ταπεινοφροσύνη και στο μέγα της Αγάπης Μυστήριο ,
προ είδε το Τέλος Του , το ανάφερε στον μαθητή Του , λέγοντας του Λόγους περί Ταπεινοφροσύνης …
Ο Όσιος Σάββας Κοιμήθηκε Ειρηνικά το 1349 μ.Χ. ,
τον Οκτώβριο του 1840 μ.Χ. , όταν γίνονταν επισκευές στο Οστεοφυλάκιο του Κοιμητηρίου της Μονής Βατοπαιδίου , βρέθηκαν Τα Οστά ενός Μοναχού να Ευωδιάζουν , ήταν Του Οσίου …
Του Αποδόθηκε το όνομα Ευδόκιμος , ο Ασκητής Ιάκωβος ανέφερε στη σύναξη της Μονής ότι πρόκειται για Τον Όσιο Σάββα Τον Βατοπαιδινό , ύστερα από κάποια Αποκάλυψη ,
ο Γέροντας Δανιήλ ο Κατουνακιώτης αναφέρει πως Ο Όσιος Σάββας παρουσιάσθηκε σε Βατοπαιδινό Γέροντα Κελλιώτη , τον όποιο Θεράπευσε από ασθένεια και του είπε , δεν λέγομαι Ευδόκιμος , άλλα Σάββας Μοναχός …
Πλην να ειπής εις τους Πατέρας της Ιεράς Μονής να με Αποκαλώσιν Ευδόκιμο , η Μνήμη Του Τιμάται στις 11 Οκτωβρίου και στις 15 Ιουνίου , την Τετάρτη της Διακαινησίμου μετά Των Σιναϊτών Αγίων και στις 10 Ιουλίου μετά Των Βατοπαιδινών Αγίων ,
Πλήρη Ασματική Ακολουθία προς Τιμή Του συνέθεσε ο κος Φ. Α. Τζελέπης …….
