11 Μαρτίου …
Οσία Θεοδώρα η Βασίλισσα Άρτας …
Η Οσία Θεοδώρα γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη , υπήρξε γόνος της μεγάλης και Αρχοντικής Βυζαντινής Οικογένειας Πετραλείφα , Νορμανδικής καταγωγής ,
η οποία εγκατεστημένη αρχικά στο Διδυμότειχο προσέφερε πολλές και σημαντικές υπηρεσίες στην Αυτοκρατορία , τιμήθηκε με υψηλά Αξιώματα …
Ο πατέρας της Ιωάννης είχε τον τίτλο του Σεβαστοκράτορος , ήταν Διοικητής Θεσσαλίας και Μακεδονίας , κοντά στους Ευσεβείς και Ενάρετους γονείς Της ανατράφηκε ἐν Παιδεία και Νουθεσία Κυρίου ,
αντλώντας από την ζωή τους το πρώτο Φωτεινό παράδειγμα Ενάρετης ζωής , παράδειγμα που θα χαραχθεί ανεξίτηλα και στην δική τους ζωή …
Ο πατέρας Της πέθανε , αφήνοντας την σε μικρή ηλικία ορφανή , την προστασία της οικογένειας ανέλαβε ο Δούκας της Ηπείρου Θεόδωρος που ήταν θείος της , ο οποίος είχε καταλάβει την Θεσσαλονίκη και επέκτεινε το κράτος του μέχρι την Αδριανούπολη ,
η Θεοδώρα έζησε και μεγάλωσε στα Σέρβια της Κοζάνης , μια σημαντική πόλη με Στρατηγική θέση την εποχή εκείνη …
Ανατρέφεται μαζί με τα αδέλφια της από την Ευσεβή μητέρα Της Ελένη , μαθαίνει καλά για τον σκοπό της ζωής του ανθρώπου που δεν είναι άλλος παρά η Αγιότητα και η κατά Θεόν ομοίωσης ,
γνωρίζει και Πιστεύει ότι το Αληθινό νόημα της σύντομης ζωής μας κρύβεται στην Επιτυχία της Αιώνιας ζωής και Βασιλείας Του Θεού …
Διδάσκεται από την Αγαθή μητέρα Της ότι τα αληθινά κοσμήματα που πρέπει να στολίζουν την γυναίκα , είναι η Αγάπη προς Τον Θεό και τον άνθρωπο , η ταπεινοφροσύνη , η πραότητα , η ευσπλαχνία , η ελεημοσύνη , η Προσευχή και η Αληθινή Πίστη ,
που με τον δικό Της Αγώνα και την Χάρη Του Θεού μπορούν να πραγματοποιηθούν και να φανερωθούν και στη δική τους ζωή …
Η Πνευματική καλλιέργεια , η ωριμότητα Της νεαρής Θεοδώρας και το κάλλος της εντυπωσιάζουν τον Μιχαήλ Β’ , που στον δρόμο του για την Άρτα Την συναντά στα Σέρβια ,
ενώ βρισκόταν υπό την προστασία του θείου της Θεοδώρου , Την ζητά σε γάμο Εκείνη δέχεται …
Ο Γάμος Τελείται με κάθε Μεγαλοπρέπεια και Επισημότητα στα Σέρβια , με Λαμπρή και μεγάλη Συνοδεία φτάνουν στην Άρτα , την Πρωτεύουσα του Κράτους της Ηπείρου ,
στην οποία Ο Μιχαήλ Β’ σύζυγος Της Ανακηρύσσεται Δεσπότης …
Ο Μιχαήλ ήταν Ισχυρή προσωπικότητα , Πνεύμα ανήσυχο και φιλόδοξο , αρχίζει να φροντίζει για την εδραίωση και εξάπλωση του κράτους του , η νεαρά Δούκισσα Θεοδώρα Αναδεικνύεται πρώτη Κυρία του Δεσποτάτου ,
στην μεγάλη αυτή και Ένδοξη θέση που ανέβηκε η Θεοδώρα δεν παρασύρθηκε από την Δόξα και το μεγαλείο του Αξιώματος Της , ούτε παρά τη νεότητα της τράπηκε σε υλιστικές απολαύσεις και τρυφηλή ζωή …
Η Θεοδώρα Αναδείχθηκε Αληθινά κατά τον λόγο Του Κυρίου , Λύχνος Φωτεινός επάνω στην λυχνία που Φωτίζει και καθοδηγεί και την ζωή των άλλων ανθρώπων στον Χριστό ,
ο διάβολος φθονώντας την ευτυχία τους και την Αρετή Της , μην μπορώντας να υποτάξει την Ίδια ρίχνει τα φαρμακερά βέλη του εναντίων της , θηλυμανίας τὸν ἄνδρα καταμαλάξας , πειρασμὸν τὴ μακαρία ἐγείρει δεινώτατον …
Ο Μιχαήλ παρασύρεται σε πορνεία και ακολασία από Αρτινή Αρχόντισσα την Γαγγρινή , με την βοήθεια του διαβόλου κατορθώνει να τον σκλαβώσει ψυχικά , να βάλει μίσος άσπονδο στην καρδιά του , εναντίων της καλής και Αγίας συζύγου του ,
απαγορεύει κάθε βοήθεια και συμπαράσταση προς Την Θεοδώρα , ορίζει να μην κάνουν λόγο για Αυτήν στα Ανάκτορα , ούτε το όνομα Της να προφέρουν …
Στις δύσκολες στιγμές της ζωής της φάνηκαν οι καρποί της Αληθινής Πνευματικής καλλιέργειας Της Θεοδώρας , όπως μέσα στην δόξα και την καλοπέραση του Παλατιού δεν παρασύρθηκε , δεν αλλοιώθηκε , δεν κάμφθηκε , δεν λιγοψύχησε ,
φάνηκε ο Αδαμάντινος χαρακτήρας της και η Ακεραιότητα της Πίστεως Της …
Στην αυθαιρεσία του άνδρα της αντέταξε την υπομονή και το ταπεινό Της φρόνημα , παρά τις συκοφαντίες και τον διωγμό Της από τα Ανάκτορα ,
Λαμπρύνθηκε με την σιωπή και την εκούσια μόνωση Της , χωρίς καμιά βοήθεια …
Οπλισμένη με την ακαταίσχυντη Ελπίδα στον Θεό , εγκαταλείπει έγκυος τα Ανάκτορα , πέντε χρόνια μαζί με τον πρωτότοκο υιό Της τον Νικηφόρο , που γεννήθηκε στην εξορία ,
ταλαιπωρείται στο κρύο , στην ζέστη , στην πείνα , την δίψα , στην εγκατάλειψη και την μοναξιά …
Άγνωστη , πικραμένη , κακοντυμένη περνούσε λόφους και γκρεμούς αποφεύγοντας την μανία του άνδρα Της , στην μεγάλη Δοκιμασία βρίσκει Παρηγοριά στον Ιερέα της Πρένιστας ,
ο οποίος μετά από επίμονη προσπάθεια να μάθει ποια είναι , η Θεοδώρα του φανερώνεται …
Η Αλήθεια και η Αρετή όσο και αν σπιλώνονται δεν αργούν να φανούν , οι ευγενείς Άρχοντες της Άρτας αγανακτισμένοι από την έκλυτη ζωή του Δούκα Μιχαήλ , την αλαζονεία της πόρνης Γαγγρινής αντιδρούν δυναμικά , την διώχνουν από τα Ανάκτορα
και απαιτούν από τον Βασιλέα να αλλάξει ζωή ,
τότε αυτός συγκλονίζεται , ἔρχεται εἰς ἐαυτόν , στέλνει έμπιστους ανθρώπους να βρουν και να φέρουν πίσω Την Θεοδώρα …
Με Μετάνοια και Αγάπη , με Επισημότητα και Λαμπρότητα υποδέχεται Την νόμιμη και μόνη Κυρία , Βασίλισσα στα Ανάκτορα και στην ζωή του ,
ο Μιχαήλ ανεγείρει την σεβάσμια Μονή της Κάτω Παναγιάς , στην βόρεια καμάρα εξωτερικά υπάρχει χαραγμένη η Επιγραφή της Μετάνοιας του …
Την οποίας το πανομοιότυπο και τη μεταγραφή έδωσε ο Αναστάσιος Ορλάνδος ,
Πύλας ἠμὶν ἄνοιξον , ὢ Θεού μητέρ , τής μετάνοιας , τού φωτός ούσα πύλη , Δεσπότη Μιχαήλ παράσχου αμαρτημάτων …
Κτίζει την Μονή Παντάνασσας κοντά στην Φιλιππιάδα , την Μονή Του Σωτήρος στο Γαλαξίδι , όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Γαλαξιδίου ,
ο Μιχαήλ χαρίζει προνόμια , απαλλάσσει από φορολογία Ναούς και Μονές του Κράτους του …
Με Χρυσόβουλο του Ιανουαρίου απαλλάσσει πάσης ἀγγαρείας καὶ παραγγαρείας , τους τριάντα δυο Πρεσβυτέρους της πόλεως της Κερκύρας ,
με Χρυσόβουλο του Φεβρουαρίου δίνει προνόμια στους τριάντα τρείς Πρεσβυτέρους των αγρών της Νήσου …
Αποκαθιστά τη Νόμιμη δικαιοδοσία του Κωνσταντίνου Μαλιασηνού το Μοναστήρι του κυρ – Ιλαρίωνος , που βρισκόταν στην χώρα του Αλμυρού κάτω από τὸ Ρωμαιοβόρον φῦλον τῶν Λατίνων ,
στέλνει πλούσια δώρα σε πολλές Μονές και εκτός του Κράτους του , στις Αγιορείτικες Μονές του Δοχειαρίου και Του Αγίου Παύλου …
Η Πόλη και το Κράτος Λαμπρύνονται με Έργα Πίστεως και φιλανθρωπίας για Χάρη του αγαπητού Λαού Της Θεοδώρας ,
τέσσερα παιδιά έρχονται στη ζωή τους , ο Ιωάννης , ο Δημήτριος – Μιχαήλ , η Ελένη και η Άννα …
Δυναμωμένη από την Δοκιμασία και Ενισχυμένη από την Χάρη Του Θεού , η Θεοδώρα γίνεται Οδηγός ψυχικής σωτηρίας του άνδρα της ,
Μετέχει ενεργά στην Διακυβέρνηση του Κράτους , βοηθώντας τον στα εσωτερικά και εξωτερικά προβλήματα του Δεσποτάτου , βάζοντας την προσωπική Της σφραγίδα στην πολιτική του …
Συμπαραστέκεται στα Έργα Ειρήνης , ακολουθεί τις πολεμικές περιπέτειες και αποτυχίες του συζύγου Της , ενισχύουν την παιδεία του Δεσποτάτου με την Ίδρυση Ανώτερης Σχολής ,
με την ήττα των Στρατευμάτων του Μιχαήλ Β’ στην μάχη της Πελαγονίας , καταφεύγουν στην Βόνιτσα , Λευκάδα και Κεφαλονιά διωγμένοι από τα Στρατεύματα του Αυτοκράτορα της Νίκαιας , Μιχαήλ Η΄ του Παλαιολόγου …
Πρώτο μέλημα Της ήταν η διαφύλαξη της εδαφικής , της Πνευματικής ακεραιότητας και υποστάσεως του Κράτους , μεγάλη Της φροντίδα στάθηκε η Διαφύλαξη της Ορθοδόξου Πίστεως ,
που απειλείτο από τον παπισμό και την λατινική προπαγάνδα , η οποία είχε ως στόχο την ένωση των Εκκλησιών …
Πολλές ήταν οι ενέργειες Της Θεοδώρας για την Ειρήνη της περιοχής και την Ειρηνική συνύπαρξη των Ελληνικών κρατών ,
ανάλωσε την ζωή της στην προσπάθεια να ξεπεραστούν τα εμπόδια για την ανασύσταση της Αυτοκρατορίας , για αυτό Δίκαια ονομάσθηκε η Θεοδώρα Ειρηνοποιός Αγία …
Μετά από σαράντα χρόνια έγγαμου βίου, ο Δεσπότης Μιχαήλ Β’ , καλῶς καὶ θεοφιλῶς βιώσας , Κοιμήθηκε εν Κυρίω ,
η Θεοδώρα πήγε σε Μοναστήρι , δέκα χρόνια έζησε ως Μοναχή στο Μοναστήρι Του Αγίου Γεωργίου , σημερινή Μονή Αγίας Θεοδώρας …
Η ζωή Της ήταν Ασκητική και το πολίτευμα της Αγγελικό , ζούσε σηκώνοντας το βάρος των Πόνων και της Ασκήσεως , αυξάνοντας τους καρπούς των Αρετών Της , παραμένοντας νύχτα και ημέρα στην Αδιάλειπτη Νοερά Προσευχή και συνομιλία Της με Τον Θεό με ψαλμούς και ύμνους ,
Εξαγνίζοντας το σώμα Της με Νηστεία , υπηρετώντας με προθυμία τις Αδελφές Μοναχές …
Ήταν Προστάτης των αδικουμένων και το στήριγμα των χηρών και ορφανών , Βοηθούσε τους πτωχούς , Παρηγορούσε τους θλιμμένους , φροντίζει για την ανέγερση νέων Ναών και Μοναστηριών , ενδιαφέρεται για τη ζωή των Μοναχών ,
έχει μεγάλη Ευλάβεια στους Οσίους Ασκητές της περιοχής προς Τους οποίους τρέφει ιδιαίτερη Τιμή , όπως Φανερώνεται στον Βίο Του Αγίου Ανδρέου του Ερημίτου …
Όταν Ο Όσιος Κοιμήθηκε με Θαυμαστό τρόπο , η Βασίλισσα Μοναχή με όλη την Σύγκλητο πήγε στο Ασκητήριο Του ,
Προσκύνησε το Αγιασμένο Του Λείψανο , με εντολή Της κτίσθηκε στο Σπήλαιο Του Αγίου , Λαμπρός Ναΐσκος και Λάρνακα προς Τιμήν Του …
Ο Ναός και ο Τάφος Του Αγίου σώζονται , εντυπωσιάζοντας με τις θαυμάσιας τέχνης Αγιογραφίες του και τις λόγιες επιγραφές του ,
προερχόμενες από λόγιους ανθρώπους του κύκλου Της Θεοδώρας και των Ανακτόρων …
Έφθασε για Την Θεοδώρα το Τέλος της επίγειας ζωής και η αρχή της απολαύσεως της Άνω ζωής , Αποκαλύπτεται η ημέρα του Θανάτου Της ,
Θερμά Παρακαλεί Την Κυρία Θεοτόκο και Τον Μεγαλομάρτυρα Άγιο Γεώργιο να Μεσιτεύουν προς Τον Κύριο να Της δοθεί παράταση ζωής έξη μηνών πρὸς τὴν τοῦ ναοῦ τελείαν ἀπάρτισιν , έτσι και έγινε …
Όταν έφθασε η ώρα να Παραδώσει την Αγία Της ψυχή στον Κύριο , συγκεντρώνει τις Αδελφές Μοναχές , για τελευταία φορά τις συμβουλεύει με Αγάπη , τις καθοδηγεί πώς να ζουν και να Αγωνίζονται εν Αγίω Πνεύματι ,
Προσεύχεται για την σωτηρία τους , δίνοντας τις Τελευταίες εντολές Της …
Η Οσία Θεοδώρα χαίρουσα τὸ πνεῦμα εἰς χεῖρας Θεοῦ παρέθετο ,
Αφήνει την Επίγεια ζωή πηγαίνοντας στον Θεό , σε ηλικία εβδομήντα ετών …
Το Άγιο και Χαριτόβρυτο σώμα Της Ενταφιάσθηκε στο Νάρθηκα του Καθολικού της Μονής Της , όπου μέχρι σήμερα Βρίσκεται σε Ευλογία όλων των Πιστών ο σεπτός Της Τάφος ,
Απότμημα του Ιερού Λειψάνου Της Αγίας Βρίσκεται στην Μητρόπολη Άρτας …….
Απολυτίκιο …
Των βασιλίδων το κλέος , ασκητριών τε αγλάϊσμα , της Ακαρνανίας το εύχος και ιαμάτων ρείθρον ακένωτον , των λυπουμένων και πτωχών την προστάτιν , την ακτίνος δίκην την Αιτωλίαν πάσαν καταφωτίζουσαν , επώνυμον την όντως δωρεών των του Θεού , την πάνσεπτον και οσίαν Θεοδώραν την Βασίλισσαν , δεύτε οι Αρταίοι πάντες πιστώς συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν , αυτή γαρ αενάως υπέρ ημών ου παύει πρεσβεύουσα …….
