6 Μαΐου …
Οσία Σοφία η εν Κλεισούρα Ασκήσασα …
Χάριτι σοφισθεῖσα , Σοφία θείᾳ ,
Σοφῶς ἤσκησας ἄρτι , ἐν τῇ Κλεισούρᾳ …
Η Οσία Σοφία Χοτοκουρίδου , το γένος Αμανατίου Σαουλίδου , γεννήθηκε το 1883 μ.Χ. στο χωριό Σαρή – ποπά η Σαρή – παπά ,
της επαρχίας Αρδάσης Τριπόλεως , Νόμου Τραπεζούντας του Πόντου …
Το 1907 μ.Χ. παντρεύεται με τον Ιορδάνη Χοτοκουρίδη στο χωριό Τογρούλ της επαρχίας Αρδάσης , το 1910 μ.Χ. απέκτησε ένα παιδί , το 1912 μ.Χ. χάνει το παιδί της , βρίσκει τραγικό θάνατο , φαγώθηκε από χοίρους ,
το 1914 μ.Χ. χάνει και τον άντρα της , τον πήραν οι Τούρκοι στα τάγματα εργασίας , όπου και απεβίωσε …
Η Σοφία κατέφυγε στα βουνά , όπου ζούσε Ασκητικά , με μεγάλη Νηστεία , Της Εμφανίστηκε Ο Άγιος Γεώργιος , Την προειδοποίησε για επικείμενη επιδρομή των Τσετών ,
εκείνη ενημέρωσε τους συγχωριανούς της , οι οποίοι κρύφτηκαν και απέφυγαν τον κίνδυνο …
Στην ανταλλαγή των πληθυσμών το καράβι που μετέφερε στην Ελλάδα τους συγχωριανούς της κινδύνεψε να καταποντιστεί , Αυτή έβλεπε τα κύματα γεμάτα από Αγγέλους και Την Παναγία ,
Προσευχόμενη ζήτησε να πνιγεί η Ίδια για να σωθούν οι συγχωριανοί της , η Μητέρα Του Θεού τους έσωσε όλους …
Ο Καπετάνιος δεν το πίστευε πώς σώθηκαν όλοι και έλεγε , κάποιον Άγιο έχουμε , οι χωριανοί του απάντησαν , Την Σοφία ,
το 1927 μ.Χ. με παρότρυνση Της Παναγίας πηγαίνει στο Μοναστήρι της στην Κλεισούρα της Καστοριάς , στην Ιερά Μονή του Γενεθλίου Της Υπεραγίας Θεοτόκου …
Έζησε Ασκητικά για μισό περίπου Αιώνα , εκεί βρήκε έναν Ενάρετο Ιερομόναχο τον Πάτερ Γρηγόριο που είχε πάει από το Άγιον Όρος , ο οποίος Την κατάρτισε στην Μοναχική ζωή ,
έζησε ως λαϊκή , φορώντας τα μαύρα της χηρείας και της Ασκήσεως , καθισμένη πάνω στο τζάκι και αλείφοντας το πρόσωπο Της με στάχτη , για να μην φαίνεται η ομορφιά του …
Τα περισσότερα χρόνια τα πέρασε μόνη Της η Σοφία , μόνο με Τον Θεό , το Μοναστήρι έμεινε χωρίς Μοναχούς , υπέμεινε τους δριμείς χειμώνες με τη θερμοκρασία να πέφτει στους -15 βαθμούς και την υγρασία του τόπου ,
όταν Της έλεγαν να ανάψει φωτιά , φώναζε όχι , κυκλοφορούσε ξυπόλητη , τα ρούχα Της ήταν πάντα κουρελιασμένα και ανεπαρκή για τις συνθήκες της περιοχής …
Της έδιναν καινούργια δεν τα φορούσε , τα πρόσφερε σε όσους είχαν ανάγκη , κοιμόταν πάνω σε άχυρα και από κάτω είχε βάλει σουβλερές πέτρες , δεν λουζόταν ποτέ ούτε χτενιζόταν ,
τα μαλλιά Της είχαν σκληρύνει πολύ , κάποτε που χρειάστηκε να τα σηκώσει για να βλέπει καλύτερα , αναγκάστηκε να τα κόψει με το ψαλίδι που κούρευαν τα πρόβατα , παρ’ όλα αυτά το κεφάλι Της Ευωδίαζε …
Το φαγητό Της ήταν λιτότατο , ότι έβρισκε στην περιοχή , μανιτάρια , μούσκλια , αγριόχορτα , φτέρη , φύλλα των δέντρων , ντομάτα τουρσί μουχλιασμένη , μόνο τα σαββατοκύριακα έβαζε και μια κουταλιά λάδι στο πιάτο Της ,
άλλες φορές άνοιγε κονσέρβα ψάρι και το έτρωγε , ενώ είχε πιάσει ένα δάχτυλο μούχλα , έτρωγε σε παλιά σκουριασμένα ορειχάλκινα σκεύη , αλλά δεν πάθαινε τίποτα …
Νήστευε με το Παλαιό και με το νέο Ημερολόγιο , για να μην σκανδαλίζει κανέναν , όταν κάποιοι διαμαρτύρονταν για τις υπερβολές Της , τους απαντούσε , παιδεύω το σαρκίο μου ,
ήταν Αυστηρή με τον εαυτό της , αλλά πολύ γλυκιά και επιεικής με τους άλλους …
Δεν κρατούσε τα χρήματα που Της έδιναν , τα έκρυβε για να τα δώσει σε όσους είχαν ανάγκη , τα κοριτσάκια σημερινές Γερόντισσες της Κλεισούρας , που μιλούσαν Ελληνικά και Βλάχικα ,
αγαπούσαν την συντροφιά Της Σοφίας , έστω και αν δεν καταλάβαιναν τα ποντιακά της …
Νουθετούσε τις άγαμες κοπέλες που παραστρατούσαν , φρόντιζε να παντρευτούν , τις προίκιζε από τα χρήματα που Της έδιναν και ανέθετε στην Παναγία την προστασία τους ,
η Παναΐα κι θα χαντ᾿ σας , δηλαδή , δεν θα σας χάσει η Παναγία τους έλεγε …
Ποτέ δεν πλήγωσε η στενοχώρησε κανένα , αν καταλάβαινε ότι κάποιος είχε προβλήματα περνούσε δίπλα του , του έλεγε δυο λόγια χωρίς να Την αντιληφθούν οι άλλοι και απομακρυνόταν ,
εκείνος Την ακολουθούσε , τον παρηγορούσε , τον συμβούλευε , τον ενίσχυε με την Χάρη Του Θεού και έφευγε τότε άλλος άνθρωπος …
Η Σοφία έλεγε πολλές φορές , αυτοί ήρθαν μαύροι στην Παναγία και φεύγουν άσπροι , γνώριζε πολλά σκάνδαλα από Ιερείς , Μοναχούς , λαϊκούς , δεν κατηγορούσε ποτέ κανέναν , αλλά έλεγε , να σκεπάζετε , για να σας σκεπάζει Ο Θεός ,
αγαπούσε και τα ζώα , είχε μια αρκούδα που ζούσε στο δάσος , την έλεγε ρούσα , έπαιρνε τροφή από τα χέρια Της , της έγλειφε τα χέρια και τα πόδια από ευγνωμοσύνη και επέστρεφε στο δάσος …
Έβαζε ψίχουλα στα περβάζια των παραθύρων για τα πουλάκια , όταν η Σοφία Προσευχόταν φτερούγιζαν γύρω Της και κελαηδούσαν ,
σαν να ζούσε στον Παράδεισο πριν από την πτώση …
Το 1967 μ.Χ. αρρώστησε βαριά από σκωληκοειδίτιδα η κήλη , ώστε να διπλωθεί στα δύο από τον πόνο , δεν δέχτηκε γιατρό αλλά έλεγε ,
θα έρθει η Παναγία να με πάρει από τον πόνο , έβαζε στουπιά η φυτίλια από τις κανδήλες , σάπισε η πληγή και έβγαζε κακοσμία …
Της Εμφανίστηκε η Παναγία με Τον Αρχάγγελο Γαβριήλ και Τον Άγιο Γεώργιο , της είπε Ο Αρχάγγελος , θα σε κόψουμε τώρα , μια εγχείρηση θα σου κάνουμε ,
Εκείνη απάντησε , είμαι αμαρτωλή , να Εξομολογηθώ , να Κοινωνήσω και να με κόψεις , έγινε η επέμβαση και η Σοφία έγινε καλά …
Συχνά σήκωνε χωρίς ντροπή την μπλούζα η το φόρεμα Της , για να δείξει στον κόσμο την τομή που έκλεισε μόνη της ,
η Οσία Σοφία , η Ασκήτισσα Της Παναγίας όπως Αποκαλείται , Κοιμήθηκε εν Κυρίω στις 6 Μαΐου του 1974 μ.Χ. …
Στις 7 Ιουλίου του 1981 μ.Χ. γίνεται η πρώτη Ανακομιδή των Λειψάνων Της , τα οποία Ευωδιάζουν ,
στις 27 Μαΐου του 1998 μ.Χ. γίνεται η δεύτερη Ανακομιδή των Λειψάνων Της , τα οποία Μεταφέρονται στο Μοναστήρι από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Καστοριάς κ.κ. Σεραφείμ. …
Η Μεγάλη Εκκλησία Την Ενέταξε το 2011 μ.Χ. στις Αγιολογικές Δέλτους της ,
την 1η Ιουλίου του 2012 μ.Χ. , έγινε η Επίσημη Ανακήρυξη Της από τον Οικουμενικό Πατριάρχη στην Καστοριά …
Την Ακολουθία του Εσπερινού και του Όρθρου όσο και τον Παρακλητικό κανόνα και τα Εγκώμια προς Την Οσία Σοφία ,
έγραψε ο Μέγας υμνογράφος των Αλεξανδρέων Εκκλησίας , Δρ. Χαράλαμπος Μπούσιας …….
Απολυτίκιο …
Σοφίας γέγονας , μῆτερ ἀοίδημε , Σοφία , σέμνωμα , τῆς Θεομήτορος , ἐν τὴ Μονὴ ἀσκητικῶς τὸν βίον σου διελθοῦσα , ὅθεν καὶ ἀπείληφας τῶν καμάτων σου ἔπαινον , κατατραυματίσασσα τῶν δαιμόνων τὰς φάλαγγας καὶ πρέσβειρα Χριστῷ παρεστώσα , μὴ ἐπιλάθου τῶν πόθω τιμώντων σε …….
Η Ιερά Μονή της Κλεισούρας …
Η Μονή του Γενεθλίου Της Θεοτόκου όπου Ασκήτευσε η Γερόντισσα Σοφία , βρίσκεται σε υψόμετρο εννιακοσίων εβδομήντα μέτρων στα όρια των νομών Καστοριάς και Φλώρινας ,
Ιδρύθηκε το 1314 μ.Χ. από τον Κλεισουριώτη Ιερομόναχο Νεόφυτο …
Κατά την διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα η Μονή φιλοξένησε και περιέθαλψε πολλούς Μακεδονομάχους με πρώτο τον Παύλο Μελά ,
αλλά και κατά τη διάρκεια της Κατοχής , υπήρξε κρησφύγετο ταλαιπωρημένων από τους Γερμανούς κατοίκων της περιοχής …
Όταν το 1903 μ.Χ. οι Τούρκοι έκαψαν το γειτονικό χωριό Βαρικό , πολλοί κάτοικοι του βρήκαν καταφύγιο στο Μοναστήρι , από το 1993 μ.Χ. Λειτουργεί ως γυναικεία Κοινοβιακή Μονή με Ηγουμένη την Γερόντισσα Ανυσία ,
που μαζί με την υπόλοιπη Μοναστική Αδελφότητα προσπαθούν να αναστήσουν το σημαντικό αυτό Λατρευτικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας …
Στα χρόνια που στη Μονή δεν υπήρχε Μοναστική Αδελφότητα και οργανωμένη Κοινοβιακή ζωή , Ασκήτευσε η Γερόντισσα Σοφία που καταγόταν από τον Πόντο ,
πήγε νέα , δούλευε πολύ ως τα βαθιά γεράματα Της , την αγαπούσε όλο το χωριό …….
