10 Ιουλίου …
Οι Όσιοι Παρθένιος και Ευμένιος , οι εν Γορτύνη της Νήσου Κρήτης …
Οι Όσιοι Παρθένιος και Ευμένιος κατάγονταν από τα Πιτσίδια Πυργιωτίσσης ,
ήταν τέκνα της Ευλογημένης οικογένειας του Χαρίτωνος και της Μαρίας Χαριτάκη …
Από μικρή ηλικία αποκαλύφθηκε η Μοναχική Τους κλίση με διάφορα Θαυμαστά Γεγονότα που Βίωσαν ,
Ο Παρθένιος γεννήθηκε το 1829 μ.Χ. , έλαβε το κοσμικό όνομα Νικόλαος , το 1846 μ.Χ. γεννήθηκε Ο Ευμένιος κατά κόσμο Εμμανουήλ …
Ο Νικόλαος αγαπούσε την ησυχία από μικρός , αποστρεφόταν τα παιχνίδια , τηρούσε όλες τις καθορισμένες από την Εκκλησία ημέρες Νηστείας ,
το 1856 μ.Χ. έφυγε από τη ζωή ο πατέρας Τους , άρχιζαν να ετοιμάζονται για να αναχωρήσουν και να ακολουθήσουν τον Μοναχικό Βίο …
Μέχρι την αναχώρηση Τους μεσολάβησαν αρκετά Θαύματα , ο μικρός Νικόλαος είχε γευθεί την Παρουσία και την Χάρη Του Κυρίου πολύ έντονα στην ζωή Του ,
το πρώτο Θαύμα συνέβη όταν έπεσε σε ένα βαθύ πηγάδι , έτρεξαν οι κάτοικοι να Τον βγάλουν , πιστεύοντας ότι ήταν νεκρός , Ο Νικόλας δεν είχε πάθει απολύτως τίποτα , όλοι Θαύμασαν το γεγονός …
Το δεύτερο Θαύμα ήταν η πληροφορία που έλαβε από Τον Θεό , ότι το καράβι που επρόκειτο να ταξιδέψει θα βυθιζόταν ,
Ο Νικόλας βρήκε μία δικαιολογία και εξαφανίστηκε …
Το τρίτο και καθοριστικό Θαύμα που ώθησε την μητέρα Τους να δώσει την ευχή της για να ακολουθήσουν τον Μοναχικό Βίο ήταν το εξής ,
έδωσε εντολή να ανάψουν τον φούρνο για να ψήσει ψωμί , Ο Νικόλαος δεν τον άναψε , στο παράπονο της μητέρας Του απάντησε , για να δεις μάνα πως εμάς Τα δυο παιδιά σου Ο Θεός θέλει να γίνουμε Μοναχοί , να βάλεις τα ψωμιά στον φούρνο χωρίς να τον ανάψουμε …
Έτσι έγινε και Ώ Του Θαύματος τα ψωμιά ψήθηκαν , η μητέρα Τους Θαύμασε
και Δόξασε Τον Θεό που κατέστησε Τα δυο τέκνα της σκεύος εκλογής της Χάριτος Του Αγίου Πνεύματος …
Ξεκινούν το 1858 μ.Χ. για την Οδηγήτρια , μετά από τέσσερα χρόνια Δοκιμασίας Ο Νικόλαος γίνετε Μοναχός και λαμβάνει το όνομα Νέστωρ ,
στις 27 Αυγούστου το 1862 μ.Χ. , μετά από επτά χρόνια Δοκιμασίας το 1865 μ.Χ. γίνεται Μοναχός και Ο Εμμανουήλ λαμβάνοντας το όνομα Μεθόδιος …
Ο Νέστωρ Ασκούσε τελεία υπακοή μέσα στο Μοναστήρι , λειτουργώντας ως παράδειγμα για τον μικρό αδελφό Του Μεθόδιο ,
τα Αδέλφια εφάρμοζαν αυστηρό πρόγραμμα Ασκήσεως , σύντομα μαθεύτηκε η Αρετή Τους , πλήθη συνέρρεαν για να πάρουν την Ευχή Τους …
Στην Επανάσταση του 1866 μ.Χ. οι Τούρκοι προέβησαν σε λεηλασίες , μετά την καταστροφή Τα δυο Αδέλφια αποκατέστησαν τις ζημιές ,
ζήτησαν από τον Ηγούμενο Γεράσιμο να Τους κάνει Μεγαλόσχημους Μοναχούς , Ο Νέστωρ ονομάστηκε Παρθένιος και Ο Μεθόδιος Ευμένιος …
Αύξησαν τους Ασκητικούς Αγώνες , Ευαρεστώντας Τον Κύριο , το 1868 μ.Χ. ο Επίσκοπος Πέτρας Μελέτιος Χειροτονεί σε Διάκονο Τον Ευμένιο στην Ιερά Μονή Οδηγήτριας
και το 1870 μ.Χ. ο Επίσκοπος Αρκαδίας Τον Χειροτονεί Πρεσβύτερο …
Όταν ανέλαβε Ηγούμενος της Μονής ο Ιερομόναχος Αγαθάγγελος , άρχισε να δημιουργεί προβλήματα στα Αδέλφια Τα οποία αποχώρησαν από το Μοναστήρι το 1874 μ.Χ. ,
βρέθηκαν έπειτα από τετραετή περιπλάνηση στα Σπήλαια των Αστερουσιών στον Κουδουμά …
Περιπλανήθηκαν , δέχονταν Ελεημοσύνη από βοσκούς της περιοχής , αλλά και από τους ψαράδες , μακριά από τα βλέμματα των ανθρώπων με μεγαλύτερο ζήλο ζητούσαν το Έλεος Του Θεού ,
η Παναγία μας Τους Επιφύλασσε μία μεγάλη Ευλογία …
Στον Κουδουμά υπήρχε από Αιώνες το εγκαταλειμμένο Μοναστήρι Της Παναγίας , Ασκητές και Ερημίτες των πρώτων Χριστιανικών χρόνων ,
όπως Ο Άγιος Κοσμάς ο Ερημίτης είχαν εκεί προσφέρει την ζωή Τους ως Θυμίαμα ευπρόσδεκτο στην Αγάπη Του Θεού …
Ο τόπος ήταν άγριος , ακατοίκητος , το κτίσιμο ενός Μοναστηριού φάνταζε αδύνατο , μέσα στα χαλάσματα του Ερημωμένου Ναού , Ο Παρθένιος ως άλλος Μωυσής είδε και συνομίλησε με Την Υπεραγία Θεοτόκο , η οποία Τον Πρόσταξε λέγοντας του ,
μεῖνε ἐδῶ νὰ ἱδρύσεις Μονύδριον νὰ ἐκτελεῖτε τὰ τῆς μοναδικῆς πολιτείας καθήκοντα καὶ τὴν τάξιν τῆς ἀκολουθίας σώαν καὶ μὴ φοβοῦ διότι Ἐγὼ θὰ εἶμαι οἰκονόμος …
Με την προτροπή Της Παναγίας , εισέρχονται εις ένα μεγάλο Αγώνα για την Ίδρυση της Μονής Κουδουμά , άρχισαν να κτίζουν το Μοναστήρι ,
Ο Ευμένιος αναφέρει στον Επίσκοπο Αρκαδίας Βασίλειο στις 08 – 10 του 1915 μ.Χ. λέγοντας , Ίδρύσαμε ἐκ βάθρων τὴν Μονὴν , μὴ ἔχων τότε εἰμὴ ὀλίγον τεῖχος παλαιὸν ἐν τὴ Εκκλησία …
Με την προσέλευση Μοναχών μεγάλωσαν τον Ναό Της Παναγίας , χτίστηκε με Θαυμαστό τρόπο , ήταν πολύ δύσκολο εγχείρημα , ήταν αδύνατη η υλοποίηση του Ευλογημένου Έργου Τους ,
για τον λόγο αυτό οι κτίστες αποφάσισαν να αποχωρήσουν από τη Μονή χωρίς να τελειώσουν , Οι Πατέρες τους παρακάλεσαν να μείνουν , τη νύχτα Αφιερώθηκαν με Θερμή Προσευχή στην Παναγία …
Εκείνη με τις Πρεσβείες Της στον Κύριο έκανε Το Θαύμα , το πρωί είχαν βγει από την θάλασσα λαξευμένες πέτρες , έτοιμες για το κτίσιμο του Ναού ,
ολοκληρώθηκε το 1895 μ.Χ. , ο Ναός λέγεται και Θεόκτιστος εξ αιτίας αυτού Του Θαύματος …
Οι Πατέρες Επιδοθήκαν σε μεγάλα Ασκητικά Παλαίσματα , κοιμόντουσαν πάνω σε ένα χορταρένιο ψαθί , σε ένα πέτρινο προσκέφαλο ,
τα σώματα Τους ήταν σκελετωμένα από τη Νηστεία , την Αγρυπνία , την Άσκηση και την πολύμοχθη εργασία για την κατασκευή της Μονής …
Δεν έτρωγαν ποτέ κρέας , είχαν μόνο ένα τρίχινο ράσο , το οποίο έπλεναν μια φορά το χρόνο στην θάλασσα και μόνο Οι Ίδιοι ,
Ο Παρθένιος ήταν πολύ Αυστηρός με τον κανονισμό της Μοναχικής ζωής , για αυτό έκανε Άβατο το Μοναστήρι Του , ακόμη και οι Δόκιμοι έμεναν εκτός Μονής , στα γύρω σπήλαια …
Παιδαγωγούσε πολύ Αυστηρά , πάντα με γνώμονα την Αγάπη και την Πνευματική τελείωση των ανθρώπων που Του εμπιστεύτηκε Ο Θεός ,
το Χάρισμα και οι Διδαχές Του Παρθενίου ασκούσαν μεγάλη Πνευματική επιρροή , σύντομα ο Κουδουμάς ανεδείχθη σε μεγάλο Πνευματικό κέντρο …
Ο Πνευματικός της Μονής ήταν Ο Ευμένιος που Χειροθετήθηκε από τον Μητροπολίτη Κρήτης Μελέτιο ,
έχοντας πλήρη συναίσθηση της Πνευματικής Πατρότητας , τηρώντας τους Ιερούς κανόνες , ανέπαυσε χιλιάδες ψυχές με τις σοφές και πλήρεις Αγίου Πνεύματος συμβουλές Του …
Οδηγώντας στην σωτηρία και την Λύτρωση που μας Χάρισε Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός , ως καλός Παιδαγωγός των ψυχών , προετοίμαζε πολλούς νέους που κατέφευγαν κάτω από τις Πνευματικές Του συμβουλές ,
για το μέγα Λειτούργημα της Ιεροσύνης , απαιτούσε από τους Κληρικούς Του δυο προϋποθέσεις , να έχουν Φόβο Θεού και Καθαρότητα …
Οι Όσιοι Χαριτώθηκαν από Τον Θεό , τα πάντα γύρω Τους διαλαλούσαν την Αγιότητα Τους , δεν ήταν λίγες οι φορές που οι Μοναχοί και οι Δόκιμοι ,
είχαν Δει να Λάμπουν από Φως , να μην περπατούν στη γη , να Περιβάλλονται από ένα Φωτοστέφανο που Φώτιζε όλη την πλαγιά των γύρω σπηλαίων της Μονής …
Το 1905 μ.Χ. Ο Μοναχός Παρθένιος ασθένησε βαριά , ο οργανισμός Του ήταν ήδη βεβαρημένος από την Αυστηρή Άσκηση , κάλεσε όλους τους Μοναχούς , Ασκητές , τους Δόκιμους και τους Νουθέτησε μετά δακρύων ,
τους είπε να μείνουν Πιστοί στην Παράδοση , στο παράδειγμα που τους έδωσε , όρισε διάδοχο Του τον αδελφό Του Ευμένιο , του έδωσε και το σακουλάκι με το Φυλαχτό Του …
Έλαβε Θεία Κοινωνία , ως Εφόδιο ζωής Αιωνίου , τότε το πρόσωπο Του Έλαμψε , Ακούστηκαν Ουράνιες Μελωδίες , μία Ευωδία Απλώθηκε σε όλη την πλαγιά ,
Του Εμφανίσθηκε η Υπεραγία Θεοτόκος , η οποία ήρθε να Παραλάβει την Αγιασμένη ψυχή Του Πιστού και Αφοσιωμένου Τέκνου Της …
Ο Όσιος Παρθέμιος Της Παρέδωσε την Μακαρία Του ψυχή , ψελλίζοντας στα χείλη Του τα τελευταία Λόγια , Καλώς όρισες Παναγία μου ,
Αναχώρησε για Την Αιώνιο ζωή , προς Αιώνια συνάντηση Του Κυρίου μας και Της Υπεραγίας Θεοτόκου , Τους οποίους υπηρέτησε Πιστά σε όλη την Πορεία της ζωής Του …
Ο Ευμένιος όλα τα χρόνια της ζωής Του ήταν ο απόλυτα υπάκουος , Ο υποτακτικός εκείνος που παραμέρισε ακόμα και το γεγονός της συγγενείας με τον Αδελφό Του Παρθένιο ,
ήταν Ο άνθρωπος της Νοεράς Προσευχής , Αυτός που με την ευπρέπεια της Ιεροσύνης Του Ιερούργησε την ακοίμητη Ευχαριστία της Εκκλησίας εν πομπή , μετ’ Αγγέλων και Αρχαγγέλων που Τον συνόδευαν στο υπερουράνιο Θυσιαστήριο …
Ο Όσιος Ευμένιος κουρασμένος από την πολύ Άσκηση , την Εξομολόγηση και την Διοίκηση της Μονής ,
μέσα στην Αγαπημένη Του υπακοή και ταπείνωση Κοιμήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου του 1920 μ.Χ. …
Πήγε προς συνάντηση Του Αδελφού και Γέροντα Του , Όσιου Παρθένιου , στον Ουρανό και εκεί , εὗρε μισθὸ τῶν καμάτων του , από Τον Χριστό ,
Την Παναγία την οποία Πιστά Την υπηρέτησε και Δόξασε , Οι δύο Γέροντες υπεβλήθησαν στην συνείδηση των Πιστών ως Άγιοι της Εκκλησίας μας …
Τα Εγκαίνια του πρώτου Ναού προς Τιμήν Των Αγίων έγιναν στην Ιερά Μονή Κουδουμά από τον Μητροπολίτη Γορτύνης και Αρκαδίας κυρό Κύριλλο στις 10 Ιουλίου του 1983 μ.Χ. ,
οπότε και καθιερώθηκε ως ημέρα Της Μνήμης Τους …
Το 2007 μ.Χ. έγινε η Επίσημη κατάταξη Των Οσίων Πατέρων Παρθενίου και Ευμενίου υπό του Οικουμενικού Πατριαρχείου , στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας ,
κατόπιν εισηγήσεως , διά της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης , του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γορτύνης και Αρκαδίας κ.κ. Μακαρίου …
Τα Ιερά Λείψανα Του Οσίου Ευμένιου Βρίσκονται στην Ιερά Μονή Κουδουμά Κρήτης ,
Η Κάρα και Λείψανα Του Οσίου Παρθενίου Βρίσκονται στην Ιερά Μονή Κουδουμά Κρήτης ,
Μια των πλευρών Του Οσίου Παρθενίου Βρίσκεται στον Ιερό Ναό της Αγίας Αικατερίνης Στρογγύλης Κορωπίου Αττικής …
Μέρος πλευράς Του Οσίου Παρθενίου Βρίσκεται στις Ιερές Μονές Μεταμόρφωσης Σωτήρος Σλατιοάρας Ρουμανίας και Αγίου Γρηγορίου Του Παλαμά ,
Έτνα Καλλιφορνίας και στο Παρεκκλήσιο Της Οσίας Ξένης Της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής …….
Απολυτίκιο …
Κουδουμᾶ τοῦ σεμνείου τούς νέους κτίτορας , τούς αὐταδέλφους ὁσίους ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἐγκρατείας καί εὐχῆς βολαῖς ἐκλάμψαντας , θεῖον Εὐμένιον ᾠδαῖς καί Παρθένιον σοφόν , τιμῶντες ἀξιοχρέως ὑπέρ ὑμῶν τάς ἐντεύξεις πρός τόν Χριστόν αὐτῶν αἰτούμεθα …….
