6 Απριλίου …
Ε΄ Κυριακή Των Νηστειών – Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας …
Ἀπῆρε πνεῦμα , σάρξ ἀπερρύη πάλαι ,
Τὸν ὅστινον γῆ κρύπτε νεκρὸν Μαρίας ,
Πρώτῃ Ἀπριλίου Μαρίη θάνεν εὖχος ἐρήμου …
Η Οσία Μαρία γεννήθηκε στην Αίγυπτο , έζησε τους χρόνους
του Αυτοκράτορα Ιουστινιανού 527 – 565 μ.Χ. …
Τον Βίο Της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας συνέγραψε Ο Άγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ιεροσολύμων ,
αναφέροντας διάφορα Ασκητικά και υμνογραφικά κείμενα που διαποτίζονται από το Πνεύμα της Ορθοδόξου Θεολογίας και της Ασκητικής παραδόσεως …
Από τα δώδεκα χρόνια Της πέρασε στην Αίγυπτο μια ζωή ασωτίας , διέφθειρε την παρθενία Της , είχε ασυγκράτητο και αχόρταγο το πάθος της σαρκικής μείξεως , δεν εισέπραττε χρήματα ,
λόγω της σαρκικής επιθυμίας που είχε , ακολούθησε Προσκυνητές που πήγαιναν στα Ιεροσόλυμα για να Προσκυνήσουν Τον Τίμιο Σταυρό …
Σκοπός της ήταν να έχει πολλούς εραστές που θα ήταν έτοιμοι να ικανοποιήσουν το πάθος της ,
περιγράφει η Ίδια ρεαλιστικά τον τρόπο που επιβιβάστηκε στο πλοιάριο , κατά την διάρκεια του ταξιδιού δεν υπήρχε είδος ασέλγειας …
Εξέφρασε την απορία πώς η θάλασσα υπέφερε τις ασωτίες της , γιατί η γη δεν άνοιξε το στόμα της και γιατί δεν την κατέβασε στον Άδη , επειδή είχε παιδεύσει τόσες ψυχές ,
δεν αρκέστηκε στο ότι διέφθειρε τους νέους , διέφθειρε και πολλούς άλλους από τους κατοίκους της πόλεως , αλλά και από τους ξένους επισκέπτες …
Στα Ιεροσόλυμα που πήγε περιφερόταν στους δρόμους , αισθάνθηκε βαθιά Μετάνοια από ένα Θαυματουργικό γεγονός ,
ενώ εισερχόταν στο Ναό για να Προσκυνήσει το Ξύλο του Τιμίου Σταυρού , αόρατη δύναμη Την εμπόδισε να προχωρήσει …
Τότε στάθηκε μπροστά σε μία Εικόνα Της Παναγίας , έδειξε μεγάλη Μετάνοια , ζήτησε την καθοδήγηση και Βοήθεια Της ,
με την Βοήθεια Της Θεοτόκου εισήλθε ανεμπόδιστα αυτή την φορά στον Ιερό Ναό και Προσκύνησε τον Τίμιο Σταυρό …
Ευχαρίστησε Την Παναγία , άκουσε Φωνή που Την προέτρεπε να πορευθεί στην έρημο πέραν του Ιορδάνη ,
ζήτησε την συνδρομή και την Προστασία Της Θεοτόκου και πήρε τον δρόμο προς την έρημο …
Πέρασε από την Ιερά Μονή Του Βαπτιστού στον Ιορδάνη ποταμό και κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων ,
στην έρημο έζησε σαράντα επτά χρόνια χωρίς ποτέ να συναντήσει άνθρωπο , τα πρώτα δέκα επτά χρόνια πάλεψε πολύ σκληρά για να νικήσει τους λογισμούς και τις επιθυμίες Της , για να νικήσει τον διάβολο που την πολεμούσε με τις αναμνήσεις της προηγούμενης ζωής …
Η Μαρία είχε πολλές επιθυμίες φαγητών , ποτών και πολλούς λογισμούς που την ωθούσαν προς την πορνεία ,
όταν ερχόταν κάποιος λογισμός έπεφτε στη γη , την έβρεχε με δάκρυα , δεν σηκωνόταν …
Συνεχώς Προσευχόταν στην Παναγία , Την οποία είχε Εγγυήτρια της ζωής της Μετάνοιας που έκανε , όταν το ιμάτιο της σκίστηκε και καταστράφηκε , έκτοτε παρέμεινε γυμνή ,
καιγόταν από τον καύσωνα , έτρεμε από τον παγετό , μετά από σκληρό Αγώνα με την Χάρη Του Θεού και την συνεχή Προστασία Της Παναγίας , Ελευθερώθηκε από τους λογισμούς , τις επιθυμίες και Μεταμορφώθηκε …
Λόγω της μεγάλης Πνευματικής Της κατάστασης στην οποία έφθασε η Οσία Μαρία , έλαβε από Τον Θεό το Διορατικό Χάρισμα , ήταν γυμνή αλλά το σώμα Της υπερέβη τις ανάγκες της φύσεως , λέγει η Ίδια ,
Γυνὴ γὰρ εἰμί καὶ γυμνή , καθάπερ ὁρᾷς καὶ τὴν αἰσχύνην τοῦ σώματός μου ἀπερικάλυπτον ἔχουσα …
Το σώμα τρεφόταν με την Χάρη Του Θεού , στην περίπτωση της , όπως και σε άλλες περιπτώσεις Αγίων , παρατηρούμε ότι αναστέλλονται οι ενέργειες του σώματος ,
η ψυχή Της δεχόταν την ενέργεια Του Τριαδικού Θεού και αυτή η Θεία ενέργεια μεταφερόταν στο σώμα Της …
Εκείνη την περίοδο Ασκήτεψε σε ένα Μοναστήρι Ο Ιερομόναχος Αββάς Ζωσιμάς ,
ήταν κοσμημένος με Αγιότητα Βίου , Του είχε δοθεί το Χάρισμα , έβλεπε Θεία Οράματα , ζούσε μέχρι τα πενήντα τρία του χρόνια με μεγάλη Άσκηση , ήταν φημισμένος στην περιοχή του …
Ένας λογισμός υπεροψίας τον βασάνιζε για το αν υπήρχε άλλος Μοναχός που θα μπορούσε να τον ωφελήσει η να Του διδάξει κάποιο καινούργιο είδος Ασκήσεως ,
Ο Θεός για να Τον διδάξει και να τον διορθώσει , του αποκάλυψε ότι κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να φθάσει στην τελειότητα , Του υπέδειξε να πορευθεί σε ένα Μοναστήρι που βρισκόταν κοντά στον Ιορδάνη ποταμό …
Ο Αββάς υπάκουσε στην Φωνή Του Θεού , πήγε στο Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστού , εκεί συνάντησε τον Ηγούμενο και τους Μοναχούς ,
Διέκρινε ότι Ακτινοβολούσαν την Χάρη και την Αγάπη Του Θεού , ζώντας έντονη Μοναχική ζωή με ακτημοσύνη , με μεγάλη Άσκηση και Αδιάλειπτη Προσευχή …
Στο Μοναστήρι υπήρχε ένας κανόνας , την Κυριακή της Τυρινής προ της ενάρξεως της Μεγάλης Σαρακοστής , οι Μοναχοί Κοινωνούσαν των Αχράντων Μυστηρίων ,
Προσεύχονταν και ασπάζονταν μεταξύ τους , έπαιρνε ο καθένας τους τροφές και έφευγαν στην έρημο , για να Αγωνισθούν κατά την περίοδο της Τεσσαρακοστής τον Αγώνα της Ασκήσεως …
Επέστρεφαν στο Μοναστήρι την Κυριακή των Βαΐων , για να εορτάσουν τα Πάθη , τον σταυρό και την Ανάσταση Του Χριστού ,
Ο Αββάς έλαβε ελάχιστες τροφές , βγήκε από το Μοναστήρι και πορεύθηκε στην έρημο , έχοντας την επιθυμία και την ελπίδα να συναντήσει κάποιον Ασκητή που θα Τον βοηθούσε να φθάσει σε αυτό που Ποθούσε …
Πορευόταν Προσευχόμενος τρώγοντας ελάχιστα , κοιμόταν όπου βρισκόταν , τυχαία συνάντησε Την Οσία Μαρία την ώρα που Προσευχόταν και ασκούσε την Αδιάλειπτη Της Προσευχή ,
Εκείνη ύψωσε τα μάτια Της στον ουρανό και άπλωσε τα χέρια της , προσπάθησε να πλησιάσει , για να διαπιστώσει τι ήταν αυτό που έβλεπε , αλλά απομακρυνόταν , έτρεχε Ο Αββάς , έτρεχε και Εκείνη …
Ο Αββάς κραύγαζε με δάκρυα ώστε να σταματήσει , για να λάβει την Ευλογία Του , όμως δεν ανταποκρινόταν , όταν έφθασε κοντά Της τον αποκάλεσε με το μικρό του όνομα , τότε του προκάλεσε μεγάλη εντύπωση ,
Του είπε ότι δεν μπορεί να γυρίσει να τον δει κατά πρόσωπο , γιατί είναι γυναίκα γυμνή και έχει ακάλυπτα τα μέλη του σώματος Της , τον παρακάλεσε αν θέλει , να Της δώσει την Ευχή Του , να της ρίξει ένα κουρέλι από τα ρούχα Του , για να καλύψει το γυμνό σώμα Της …
Εκείνος έκανε ότι Του είπε , γονάτισε για να λάβει την Ευχή Της , ενώ το ίδιο έκανε και Εκείνη , παρέμειναν και οι δύο γονατιστοί ,
Ο Αββάς αναρωτιόταν μήπως έβλεπε μπροστά Του κάποιο άυλο Πνεύμα , Εκείνη διακρίνοντας τους λογισμούς Του , είπε ότι είναι αμαρτωλή που έχει περιτειχισθεί από το Άγιο Βάπτισμα , είναι χώμα και στάχτη και όχι άυλο Πνεύμα …
Η Οσία Μαρία κατά την συνάντηση αυτή , Του αποκάλυψε όλη τη ζωή Της , του ζήτησε να πάει την Μεγάλη Πέμπτη της επόμενης χρονιάς , σε έναν συγκεκριμένο τόπο στην όχθη του Ιορδάνη ποταμού , για να την Κοινωνήσει ,
μετά από πολλά χρόνια μεγάλης Μετάνοιας που μεταμόρφωσε την ύπαρξη Της , είχε ακατάσχετο έρωτα να Κοινωνήσει του σώματος και του Αίματος Του Χριστού …
Ο Αββάς Ζωσιμάς επέστρεψε στο Μοναστήρι χωρίς να πει σε κανένα τι ακριβώς συνάντησε , σύμφωνα με τον κανόνα που υπήρχε σε εκείνη την Ιερά Μονή ,
συνεχώς Παρακαλούσε Τον Θεό να τον Αξιώσει να δει πάλι το ποθούμενο πρόσωπο την επόμενη χρονιά , ήταν στεναχωρημένος γιατί δεν περνούσε ο χρόνος , καθώς ήθελε όλος αυτός ο χρόνος να ήταν μία ημέρα …
Το επόμενο έτος Ο Αββάς μετά από κάποια αρρώστια δεν μπόρεσε να βγει από το Μοναστήρι στην έρημο , όπως έκαναν οι άλλοι Πατέρες στην αρχή της Σαρακοστής ,
έτσι παρέμεινε στο Μοναστήρι , την Κυριακή των Βαΐων όταν είχαν επιστρέψει οι άλλοι Πατέρες της Μονής , ετοιμάσθηκε να πορευθεί στον τόπο που του είχε υποδείξει η Οσία , για να την Κοινωνήσει …
Την Μεγάλη Πέμπτη πήρε μαζί Του το Σώμα και το Αίμα Του Χριστού , πήρε μερικά σύκα , χουρμάδες , λίγη βρεγμένη φακή και βγήκε από το Μοναστήρι για να Την συναντήσει ,
Εκείνη αργοπορούσε να έλθει στον καθορισμένο τόπο , Εκείνος Προσευχόταν στον Θεό με δάκρυα να μην Του στερήσει λόγω των αμαρτιών του την ευκαιρία να Την δει εκ νέου …
Μετά την Θερμή Προσευχή Του , Την είδε από την άλλη πλευρά του Ιορδάνη ποταμού , να κάνει το σημείο Του Σταυρού ,
να πατά πάνω στο νερό του ποταμού περιπατοῦσαν ἐπὶ τῶν ὑδάτων ἐπάνω καὶ πρὸς ἐκεῖνον βαδίζουσαν …
Η Οσία Τον παρακάλεσε να πει το σύμβολο της Πίστεως και το Πάτερ Υμών , Ασπάσθηκε Τον Αββά Ζωσιμά και Κοινώνησε των ζωοποιών Μυστηρίων ,
ύψωσε τα χέρια Της στον Ουρανό , αναστέναξε με δάκρυα και είπε , Νῦν ἀπολύεις τὴν δούλη σου , ὢ Δέσποτα , κατὰ τὸ ρῆμά σου ἐν εἰρήνῃ , ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου …
Τον παρακάλεσε να έλθει και το επόμενο έτος , στο χείμαρρο που Την είχε συναντήσει την πρώτη φορά , ζήτησε την Προσευχή Του , ζήτησε και Εκείνος την Προσευχή Της ,
η Μαρία έφυγε κατά τον ίδιο τρόπο με τον οποίο ήλθε , πατώντας δηλαδή πάνω στα νερά του Ιορδάνη ποταμού …
Το επόμενο έτος σύμφωνα και με την Παράκληση Της Οσίας , Ο Αββάς βιαζόταν να φθάσει προς εκείνο το παράδοξο θέαμα , βάδισε πολλές ημέρες , έφθασε στον τόπο εκείνο , έψαχνε να την δει , όμως δεν Την έβλεπε πουθενά , άρχισε να Προσεύχεται στον Θεό κατανυκτικά ,
Δεῖξον μοί , Δέσποτα , τὸν θησαυρόν σου τὸν ἄσυλον , ὃν ἐν τῆδε τὴ ἐρήμω κατέκρυψας , δεῖξον μοί , δέομαι , τὸν ἐν σώματι ἄγγελον , οὐ οὐκ ἔστιν ὁ κόσμος ἀπάξιος …
Για Τον Αββά Ζωσιμά η Οσία Μαρία ήταν άθικτος Θησαυρός , Άγγελος μέσα σε σώμα που ο κόσμος δεν ήταν άξιος να τον έχει , Προσευχόμενος με τα λόγια αυτά είδε ,
κεκειμένην τὴν Όσια νεκράν καὶ τᾶς χεῖρας οὕτως ὥσπερ ἔδει τυπώσασαν καὶ πρὸς ἀνατολᾶς ὄρασαν κειμένην τὸ σχήματι , βρήκε και Δική Της γραφή που έλεγε , Θάψον , ἀββᾶ Ζωσιμᾶ , ἐν τούτῳ τὸ τόπω τῆς ταπεινῆς Μαρίας Τὸ Λείψανο , ἀποδὸς τὸν χοῦν τῷ χοΐ , ὑπὲρ ἐμοῦ διὰ παντὸς πρὸς τὸν Κύριον προσευχόμενος , τελειωθείσης , μηνὶ Φαρμουθὶ κατ’ Αἰγυπτίους , ἐν αὐτῇ δὲ τὴ νυκτὶ τοῦ πάθους τοῦ σωτηρίου , μετὰ τὴν τοῦ θείου καὶ μυστικοῦ δείπνου μετάληψιν …
Την βρήκε Νεκρή , κείμενη στην γη , με τα χέρια σταυρωμένα , βλέποντας προς την ανατολή , βρήκε και γραφή που Τον Παρακαλούσε να Την Ενταφιάσει ,
Η Οσία Μαρία Κοιμήθηκε την ημέρα που Κοινώνησε …
Γράφει Ο Άγιος Σωφρόνιος
καὶ ἥνπερ ὤδευσεν ὁδὸν Ζωσιμᾶς διὰ εἴκοσι ἡμερῶν κοπιῶν , εἰς μίαν ὥραν Μαρίαν διέδραμεν καὶ εὐθὺς πρὸς τὸν Θεὸν ἐξεδήμησεν …
Όταν βρήκε το σώμα Της είχε αποκτήσει άλλες Ιδιότητες , είχε μεταμορφωθεί , Ο Αββάς Ζωσιμάς έκλαψε , είπε ψαλμούς κατάλληλους για την περίσταση , με μεγάλη κατάνυξη επιμελήθηκε τα της Ταφής ,
η γη ήταν σκληρή , Ο ίδιος ήταν προχωρημένης ηλικίας , δεν μπορούσε να σκάψει , βρισκόταν σε απορία , είδε ένα λιοντάρι να στέκεται δίπλα στο Λείψανο Της Οσίας και να γλείφει τα ίχνη της , τότε εκείνος τρόμαξε …
Το λιοντάρι καλόπιασε Τον Αββά , τον παρακινούσε με τις κινήσεις του και με τις προθέσεις του , να προχωρήσει στον Ενταφιασμό Της , λαμβάνοντας θάρρος από το ήμερο του λιονταριού , το παρακάλεσε να σκάψει και αυτό το λάκκο , για να Ενταφιασθεί το Ιερό Λείψανο Της Οσίας Μαρίας ,
επειδή εκείνος αδυνατούσε , το λιοντάρι υπάκουσε και με τα μπροστινά του πόδια έσκαψε το λάκκο , όσο έπρεπε για να Ενταφιασθεί το σκήνωμα Της …
Ο Βίος Της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας , δείχνει πως μία πόρνη μπορεί να γίνει κατά Χάριν Θεός , πως ο άνθρωπος μπορεί να γίνει Άγγελος εν σώματι
και πως η κατά Χριστόν Ελπίδα μπορεί να αντικαταστήσει την υπό του διαβόλου προερχόμενη απόγνωση …
Στο πρόσωπο Της βλέπουμε τον άνθρωπο που αναζητά την ηδονή και κυνηγά τους ανθρώπους για την ικανοποίηση τους , αλλά με την Χάρη Του Θεού μπορεί να εξαγιαστεί τόσο πολύ , ώστε να φθάσει στο σημείο να Την κυνηγούν Οι Άγιοι για να Λάβουν την Ευλογία Της
και να Ασπασθούν το Τιμημένο Της σώμα , να Την σέβονται ακόμα και τα άγρια ζώα …
Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία με την Μετάνοια της , την Βαθιά Της ταπείνωση , την υπέρβαση εν Χάρι τι του θνητού και ποθητού σώματος της , προσφέρει παρηγοριά σε όλους τους ανθρώπους , ταπεινώνει εκείνους που υπερηφανεύονται για τα Ασκητικά τους κατορθώματα ,
δεν ημέρωσε μόνο τα άγρια θηρία που υπήρχαν μέσα Της , δηλαδή τα άλογα πάθη , αλλά υπερέβη όλα τα όρια της ανθρώπινη φύσεως , ημέρωσε ακόμη και τα άγρια θηρία της κτίσεως …
Αυτός είναι ο σκοπός και ο πλούτος της ενανθρωπίσεως Του Χριστού , που φυλάσσεται μέσα στην Εκκλησία , με την αποκαλυπτική Θεολογία και την εν Χριστώ ζωή ο άνθρωπος μπορεί να μεταμορφωθεί ολοκληρωτικά ,
η Εκκλησία Τιμά την Μνήμη Της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας και την Ε’ Κυριακή Των Νηστειών …….
Απολυτίκιο …
Φωτισθεῖσα ἐνθέως Σταυροῦ τὴ χάριτι , τῆς μετανοίας ἐδείχθης φωτοφανῆς λαμπηδών , τῶν παθῶν τὸν σκοτασμὸν λιποῦσα πάνσεμνε , ὅθεν ὡς ἄγγελος Θεοῦ , Ζωσιμᾶ τῷ ἱερῷ , ὠράθης ἐν τὴ ἐρήμω , Μαρία Ὅσιε Μῆτερ μεθ’ οὐ δυσώπει ὑπὲρ πάντων ἠμῶν …….
