19 Απριλίου …
Άγιος Βίκτωρ ο Ιερομάρτυρας Επίσκοπος Γκλαζώφ …
Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Βίκτωρ , κατά κόσμον Κωνσταντίνος Αλεξάνδροβιτς Οστροβίντωφ ,
γεννήθηκε στις 20 Μαΐου του 1875 μ.Χ. στο χωριό Ζολοτόε της περιφέρειας Σαρατόβσκαγια …
Ο πατέρας του ήταν Ιεροψάλτης , η οικογένεια του Τον ανέθρεψε με Παιδεία και Νουθεσία Κυρίου ,
Φοίτησε αρχικά στην Ιερατική Σχολή του Σαράτωβ , στην συνέχεια στην Ιερατική Ακαδημία του Καζάν , Φοιτητής ακόμη Κείρεται Μοναχός με το όνομα Βίκτωρ …
Το 1903 μ.Χ. αποφοιτά από την Εκκλησιαστική Ακαδημία ως Διδάκτωρ της Θεολογίας , διορίζεται υπεύθυνος του Ναού Τρόιτσκι της πόλεως Χβαλίνσκ , 1905 – 1908 μ.Χ. ,
Ο Βίκτωρ κατέχει την θέση του Ιερομόναχου της Ιεραποστολής των Ιεροσολύμων , μετά το 1908 μ.Χ. γίνεται Επιθεωρητής της Ιερατικής Σχολής της Πόλεως του Αρχαγγέλσκ …
Μετατίθεται στην Πρωτεύουσα , Διορίζεται ως Ιερομόναχος της Λαύρας Του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκυϊ ,
το 1910 μ.Χ. γίνεται Αρχιμανδρίτης και αναλαμβάνει καθήκοντα Ηγουμένου της Μονής Αγίας Τριάδος του Ζελενέτσκ , που βρίσκεται στην επαρχία της Αγίας Πετρουπόλεως …
Στην δύσκολη περίοδο του Εμφυλίου πολέμου του 1919 μ.Χ. , Ο Αρχιμανδρίτης Βίκτωρ εκτελεί τα καθήκοντα του υπευθύνου της Λαύρας Του Αγίου Αλεξάνδρου ,
συλλαμβάνεται στην Αγία Πετρούπολη και αποφυλακίζεται το 1920 μ.Χ. …
Χειροτονείται Επίσκοπος Ουρζούμσκι και Βικάριος της επαρχίας Βιάτσκαγια , το Στρατοδικείο της Επαναστάσεως ,
Τον καταδικάζει σε φυλάκιση μέχρι το τέλος του πολέμου με την Πολωνία , αργότερα Ο Βίκτωρ αποφυλακίζεται …
Λόγω των έντονων διαδηλώσεων συλλαμβάνεται πάλι στις 12 Αυγούστου του 1922 μ.Χ. , εκτοπίζεται για τρία χρόνια στην περιοχή του Ναρίμ μετά την απελευθέρωση Του ,
το 1924 μ.Χ. του αφαιρείται το δικαίωμα παραμονής σε μεγάλες πόλεις …
Ο Επίσκοπος επιστρέφει στη Βιάτκα , διορίζεται Επίσκοπος του Γκλαζώφ
και προσωρινός Διοικητής της επαρχίας Βιάτσκαγια και Όμσκαγια …
Στις 14 Μαΐου του 1926 μ.Χ. συλλαμβάνεται , κατηγορείται για οργάνωση παράνομου επαρχιακού γραφείου και εκτοπίζεται για τρία χρόνια με αφαίρεση του δικαιώματος παραμονής ,
όχι μόνο σε μεγάλες πόλεις αλλά και στην επαρχία Βιάτσκαγια …
Τον Σεπτέμβριο του 1926 μ.Χ. Του ανατίθεται η Διοίκηση της γειτονικής επαρχίας Βότκινσκαγια και της επαρχίας Ιζέβσκαγια ,
τον Οκτώβριο του 1927 μ.Χ. Ο Βίκτωρ απευθύνεται στον Μητροπολίτη Σέργιο , με επιστολή στην οποία τον προειδοποιεί για τις κακές συνέπειες του συμβιβασμού με τους άθεους …
Μετατίθεται στο Σάντρινσκ με δικαίωμα Διοικήσεως της επαρχίας Αικατερινμπούργκσκαγια , αρνήθηκε να υπακούσει στην απόφαση της Συνόδου και δεν έφυγε για το Σάντρινσκ ,
απέρριπτε την ιδέα της νόμιμης υπάρξεως της Εκκλησίας , μέσω της δημιουργίας μιας Κεντρικής Διοικήσεως αναγνωρισμένης από την Εξουσία …
Η οποία δήθεν θα εξασφάλιζε την εξωτερική ηρεμία της Εκκλησίας , αυτό το σχέδιο υποταγής της Εκκλησίας στην Εξουσία το θεωρούσε ως αλλοτρίωση
και μέσο το οποίο μετέτρεπε την Εκκλησία από Οίκο Του Θεού σε μια κοσμική οργάνωση της Εξουσίας …
Τον Μάρτιο του 1928 μ.Χ. Ο Βίκτωρ αποστέλλει νέα επιστολή προς τους Ιερείς , με σκοπό να τους προφυλάξει από την ιδέα της βίαιης ενώσεως της Εκκλησίας με τρόπο που θα μετατραπεί σε κομματική οργάνωση με την κρατική Εξουσία ,
το θέμα μας έγραφε , ευρίσκεται όχι στην αποχώρηση από την Εκκλησία , αλλά στην υπεράσπιση της Αλήθειας …
Στις 22 Μαρτίου του 1928 μ.Χ. συλλαμβάνεται στο Γκλαζώφ , καταδικάζεται σε τρία χρόνια φυλακίσεως σε Στρατόπεδα συγκεντρώσεως , καθ’ όλη την διάρκεια της παραμονής Του στο Στρατόπεδο της Νήσου Σολόφσκι εργάζεται ως Λογιστής ,
Λειτουργεί κρυφά , Χειροτονεί με άλλους Επισκόπους , Αρχιερείς για την Εκκλησία …
Σύμφωνα με τις διατάξεις του Στρατοπέδου απαγορευόταν η μακριά ενδυμασία , όλοι οι κρατούμενοι έπρεπε να κουρευτούν , Ο Επίσκοπος Βίκτωρ αρνήθηκε να υπακούσει σε αυτή τη διάταξη ,
Τον έκλεισαν στην απομόνωση , δια της βίας τον ξύρισαν , έκοψαν τα μαλλιά του τραυματίζοντας Τον στο πρόσωπο , κόντυναν και τα ενδύματα του …
Το 1931 μ.Χ. μετά την αποφυλάκιση Του διαμένει στο χωριό Ουστ – Τσίλμα της βόρειας Ρωσίας , το 1932 μ.Χ. συλλαμβάνεται πάλι , εξορίζεται αυτή την φορά στην Αυτονομία των Κόμι στη Σιβηρία ,
στο χωριό Νέριτσα όπου έζησε τρία χρόνια , βοηθούσε τους χωρικούς στις δουλειές , συζητούσε μαζί τους για την Πίστη , συχνά απομακρυνόταν στο δάσος και Προσευχόταν …
Αγωνιζόμενος για την Αλήθεια Ο Ιερομάρτυρας Δέχθηκε όλα τα βάσανα με Πνευματική χαρά και υπομονή , Μιμούμενος Τους Μάρτυρες της Πρώτης Εκκλησίας ,
διατηρώντας μια Αξιοθαύμαστη Πνευματική Ηρεμία και Ειρήνη …
Ο Άγιος Βίκτωρ Κοιμήθηκε το 1934 μ.Χ. , μετά από πνευμονία ,
στις 18 Ιουνίου του 1997 μ.Χ. τα Ιερά Λείψανα Του Βρέθηκαν Άφθαρτα στο Κοιμητήριο του Χωριού Νέριτσα , παρόλο που έμειναν Ενταφιασμένα σε βαλτώδες έδαφος εξήντα τρία χρόνια …
Μεταφέρθηκαν στη Μόσχα , στις 2 Δεκεμβρίου 1997 μ.Χ. πραγματοποιήθηκε η Επίσημη Μετακομιδή Τους ,
στο γυναικείο Μοναστήρι της Πόλεως Βιάτκα …….