22 Φεβρουαρίου …
Άγιος Συνετός …
Ψάλλει Συνετὸς καὶ περ ἐκθνῄσκων ξίφει ,
Βλέπων ἀσυνετοῦντας ἐξετηκόμην …
Ο Άγιος Μάρτυρας Συνετός Τελειώθηκε δια ξίφους …….
Όσιοι Θαλάσσιος και Λιμναίος …
Λιμὴν Λιμναῖον καὶ Θαλάσσιον φέρει ,
Ὥς περ θάλασσαν ἐκφυγόντας τὸν βίον …
Οι Όσιοι Θαλάσσιος και Λιμναίος Αναφέρονται από τον Θεοδώρητο Κύρου
και στο Συναξάρι της Κωνσταντινουπόλεως …
Ο Θαλάσσιος είχε το Ασκητήριο Του σε βουνό ενός χωρίου της Κύρου που ονομαζόταν Tιλλίμας ,
Προσευχόταν , μελετούσε , κατέβαινε στα κοντινά χωριά και Δίδασκε τον Λόγο Του Θεού …
Ο Λιμναίος ήταν νεότερος από Τον Θαλάσσιο , όταν άκουσε για αυτόν , πήγε κοντά Του , πήρε από Τον Διδάσκαλο του υπόδειγμα γνήσιας
και Αληθινής Μοναχικής ζωής …
Μετά την κοίμηση Του Οσίου Θαλασσίου κατέφυγε στον Όσιο Μάρωνα ,
του οποίου τον Βίο μιμήθηκε …
Ανέβηκε στην κορυφή όρους που ήταν κοντά στην πόλη Ταργάλα , περιέφραξε με ξερόλιθους τόπο μέσα στον οποίο διέμενε Ασκητικά ,
ήταν άστεγος για τριάντα οκτώ χρόνια , εκτεθειμένος στο ψύχος και στον καύσωνα …
Ο Άγιος Θεός Τον Αξίωσε του Χαρίσματος της Θαυματουργίας , η μεγαλύτερη δόξα Του Λιμναίου είναι η εργασία που κατέβαλε για τους τυφλούς ,
έκτισε Κελιά που ανέδειξε άσυλα για τυφλούς , τους έδινε στέγη , τροφή από τις ελεημοσύνες που Του έκαναν Ευσεβείς Χριστιανοί , φρόντιζε τις ψυχές τους …
Τι σημαίνει έλεγε να φροντίζουμε μόνο για τα σώματα των δυστυχών , περιορίζοντας ως εδώ την φιλανθρωπία , είναι σαν να την κάνουμε απέναντι σε ζώα ,
το σπουδαίο είναι να συμπληρώσουμε το καλό φροντίζοντας και για τον Φωτισμό του Πνεύματος …
Οι προστατευόμενοι Του τυφλοί ήταν ευτυχείς , αν και δεν είχαν σωματικά μάτια έπαιρναν Πνευματικά ,
Απολάμβαναν το Φως το Αληθινό Του Χριστού …
Ο Κύριος ἢν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν , ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον ,
δηλαδή , Ο Κύριος ήταν πάντοτε το Τέλειο Φως , που Φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο …
Ο Όσιος Λιμναίος Πέθανε Θρηνούμενος από τα τυφλά Τέκνα Του ,
που αποτέλεσαν την μεγάλη μέριμνα και στοργή της ζωής Του …….