3 Φεβρουαρίου …
Άγιος Ιγνάτιος Επίσκοπος Μαριουπόλεως …
Ο Άγιος Ιγνάτιος γεννήθηκε τον 18ο Αιώνα μ.Χ. στο Νησί Θέρμη , πρόκειται για το Νησί των Κυκλάδων Κύθνο , που ονομαζόταν και Θερμιά ,
λόγω των εκεί θερμών ιαματικών πηγών , ήταν γόνος της γνωστής και Ευσεβούς οικογενείας Γεζεδινού …
Νέος μετέβη στο Άγιον Όρος στη Μονή Βατοπαιδίου , εκεί Μόναζε και ένας κοντινός συγγενής του , αγαπώντας ολόκαρδα την Μοναχική πολιτεία , εγκατέλειψε κάθε κοσμική ματαιότητα
και Εκάρη Μοναχός με το όνομα Ιγνάτιος , αργότερα Χειροτονήθηκε Ιερέας …
Για την Αρετή Του κλήθηκε να Ποιμάνει ένα απομακρυσμένο Ποίμνιο , που βρισκόταν κάτω από σκληρό ταταρικό ζυγό , το 1769 μ.Χ. Χειροτονήθηκε Επίσκοπος Γκοτφέϊ και Κεφάϊ της Κριμαίας ,
χαρακτηρίζεται ως καλοκάγαθος και ακαταπόνητος Ιεράρχης , που κατέκτησε την αγάπη και τον σεβασμό του ταλαιπωρημένου Ποιμνίου Του …
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως του έδωσε για την καλή Διακονία Του , τον τίτλο του Αρχιεπισκόπου
και Τον έκανε Μέλος της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου …
Οι σύγχρονοι Τον χαρακτηρίζουν ως Άνδρα , Τίμιο, Ευσεβή , Ηθικό , Ταπεινό , Αγνό , Άγρυπνο , είχε ήρεμη εξωτερική όψη και Αγγελική συμπεριφορά ,
ήταν έμπειρος στις Εκκλησιαστικές υποθέσεις , είχε φυσικά ταλέντα και πολλές ικανότητες , με τα προσόντα αυτά έμελλε να γίνει Ο νέος Μωυσής …
Πραγματοποίησε το δύσκολο και μεγάλο έργο της εξόδου των Ορθοδόξων Ελλήνων από την Κριμαία , που ήταν υπό τον ζυγό των τατάρων ,
στη Χριστιανική γη της Αζοφικής , που βρισκόταν υπό τη Ρωσική κυριαρχία …
Προσευχόμενος με δάκρυα στον Θεό , για τον κατατρεγμό του Ποιμνίου Του επί έτη , αποφάσισε την αναχώρηση ,
είχε συνειδητοποιήσει καλά τον άμεσο κίνδυνο των Ορθοδόξων Χριστιανών από Πνευματική και φυσική εξόντωση …
Άρχισε μυστικές συνομιλίες με τη Ρωσική κυβέρνηση , πέτυχε να καταγραφούν οι Χριστιανοί της Κριμαίας , Ρώσοι υπήκοοι , μετά την Θεία Λειτουργία της 23 Απριλίου του 1778 μ.Χ. ,
στη σπηλαιώδη Εκκλησία της σκήτης Κοιμήσεως Της Θεοτόκου , κάλεσε τους Πιστούς να ετοιμαστούν για την έξοδο τους από τη γη της δουλείας και της μακροχρόνιας ταπεινώσεως …
Έμπιστοι άνθρωποι ανήγγειλαν σε όλους τους Πιστούς της χερσονήσου , την ακριβή αναχώρηση , οι ταταρικές αρχές δεν έμαθαν τίποτε για το επικείμενο γεγονός
και έτσι δεν μπόρεσαν να εμποδίσουν τα πλήθη …
Αναγκάσθηκαν να αφήσουν τις περιουσίες τους , τις οικίες και τα κτήματα τους , τις Εκκλησίες και τους πατρογονικούς τάφους ,
τον Ιούνιο του 1778 μ.Χ. , άρχισε η μεγάλη και δύσκολη πορεία ,
βαστούσαν την Εικόνα Της Παναγίας του Μπαχτσισαράϊ πού τους Προστάτευε , Πνευματικός τους Ηγέτης ήταν Ο Επίσκοπος Ιγνάτιος …
Περίπου πενήντα χιλιάδες Έλληνες , εγκατέλειψαν την τουρκοταταροκρατούμενη Κριμαία , για το θάρρος , την τόλμη , την ανδρεία και τον άθλο Του ,
η Αυτοκράτειρα Αικατερίνη , Απένειμε στον Γενναίο και σοφό Ιεράρχη το υψηλό παράσημο , το Αδαμάντινο Εγκόλπιο Της Παναγίας …
Με τις Προσευχές του καλού και Πιστού Ποιμένος τους , οι πρόσφυγες ξεπέρασαν πολλές δυσκολίες , ελλείψεις και ασθένειες της μακράς πορείας τους , όταν παρουσιάσθηκε μία άγνωστη , φοβερή επιδημία κατά την οδοιπορία ,
Ο Ιεράρχης Προσευχήθηκε Θερμά στον Άγιο Χαράλαμπο Τον Θαυματουργό , ο οποίος Του Εμφανίσθηκε σε Όραμα και συνέδραμε τον Λαό …
Στην ρωσική ακτή της Αζοφικής όπου εγκαταστάθηκαν οι Έλληνες με την Ευλογία Του Μητροπολίτου Ιγνάτιου , θεμελιώθηκε η μεγάλη και ωραία πόλη Μαριούπολη , που Αφιερώθηκε στην Παναγία ,
είχε γύρω της είκοσι τρία ελληνικά χωριά , εκεί δημιουργήθηκε η νέα Μητρόπολη υπό την Πνευματική Εποπτεία Του Σεβάσμιου Ιεράρχη , που υπαγόταν στην Ορθόδοξη Ρωσική Εκκλησία …
Πρωταρχική μέριμνα Του Μητροπολίτου Ιγνάτιου ήταν η συνεχής Πνευματική καθοδήγηση του Ποιμνίου Του , οι δυσκολίες και τα προβλήματα του νέου τόπου , οι συχνές επιθέσεις των Τούρκων ,
για την επιστροφή των κατοίκων στον χώρο από τον όποιο αναχώρησαν , τους έκαναν φοβισμένους και ταραγμένους , με αποτέλεσμα να διαμαρτύρονται μερικές φορές στον Ιεράρχη τους , για τις πολλές δοκιμασίες τους …
Ο Επίσκοπος δεν πτοήθηκε ούτε κάμφθηκε , αλλά θυμήθηκε την έξοδο των Εβραίων από την Αίγυπτο της δουλείας και τις συνεχείς κατηγορίες τους στον Ελευθερωτή και Αρχηγέτη τους Θεόπτη Μωϋσή ,
Ο Πιστός Δούλος Του Θεού Ιγνάτιος , Αγάπησε Τον Θεό με όλη του την καρδιά , την ισχύ και την διάνοια , υπόμενε τους Πιστούς Του και τους δικαιολογούσε , γιατί είχαν περάσει Μαρτυρική ζωή , ενώ μερικοί πόνοι τους συνεχίζονταν …
Συνήθιζε να λέει , δια της Εκκλησίας και από την Εκκλησία πηγάζει η Ουράνια Ευλογία και είναι προφανής η επιτυχία σε όλα τα ανθρώπινα έργα και επιτηδεύματα ,
έτσι όλα τα αντιμετώπιζε Ο Ιγνάτιος με Προσευχή , υπομονή και πραότητα …
Μένοντας σε πέτρινο Κελί που είχε κτίσει Ο ίδιος , 6,5 χιλιόμετρα έξω από την Μαριούπολη ,
Ο Άγιος Ιγνάτιος Παρέδωσε Ειρηνικά το Πνεύμα Του στον Θεό , στις 3 Φεβρουαρίου του 1786 μ.Χ. , ύστερα από δύο εβδομάδων ασθένεια …
Ετάφη στον πρώτο Ναό της Μαριούπολης , Τον Άγιο Χαράλαμπο , ο Τάφος Του έγινε μεγάλο Προσκύνημα ,
οι Ευσεβείς κάτοικοι Τιμούσαν Τον Άγιο Πνευματικό τους Πατέρα , πού τους είχε γίνει Ελευθερωτής …
Το 1936 μ.Χ., μετά την επικράτηση του φοβερού αθεϊστικού καθεστώτος , ο Ναός Του Αγίου Χαραλάμπους καταστράφηκε , τότε άνοιξαν τον Τάφο Του Αγίου , όπου Βρέθηκε Άφθορο το Τίμιο Λείψανο Του ,
Το Μετέφεραν αλλού , κατά την Απελευθέρωση της Μαριούπολης η πόλη κάηκε από τους Γερμανούς και μαζί της Τα Λείψανα Του Αγίου Ιγνάτιου …
Έτσι εκπληρώθηκε η Προφητεία Του Αγίου , που έλεγε ότι το σώμα Του θα καεί μαζί με την πόλη ,
Ένα μέρος όμως των Οστών Του σώθηκε και σήμερα Φυλάγονται στον Ναό Του Αγίου Γεωργίου Μαριούπολης …
Το 1977 μ.Χ. , Ο Άγιος Ιγνάτιος Αναγνωρίσθηκε ως Άγιος ,
από την Ορθόδοξη Ουκρανική Εκκλησία …….
