28 Μαΐου …
Άγιος Ανδρέας ο διά Χριστόν Σαλός …
Παύλου τὸ ῥῆμα καὶ μεταστὰς Ἀνδρέας ,
Ἡμεῖς γε μωροὶ διὰ Χριστὸν κεκράγει ,
Ὀγδοάτῃ εἰκάδι Ἀνδρέας ἔκθανε πυκινόφρων …
Ο Βίος Του Αγίου Ανδρέα συντάχθηκε από τον Πρεσβύτερο Νικηφόρο της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως , τον 10ο Αιώνα μ.Χ. 956 – 959 μ.Χ. ,
επί Βασιλείας του Κωνσταντίνου Ζ’ Πορφυρογέννητου …
Ο Ανδρέας καταγόταν από την Σκυθία , έζησε κατά τους χρόνους του Αυτοκράτορα Λέοντος ΣΤ’ του Σοφού 886 – 912 μ.Χ. ,
από την παιδική Του ηλικία είχε πουληθεί ως δούλος σε κάποιον πρωτοσπαθάριο , στρατηλάτη της Ανατολής , ονομαζόμενο Θεόγνωστο …
Ήταν ενάρετος και Ευσεβής , αγάπησε Τον Ανδρέα , τον μεταχειρίστηκε ως υιό του , φροντίζοντας για την επιμελή και Θεοσεβή μόρφωση Του ,
Τον έλκυαν περισσότερο τα Ιερά γράμματα και ιδιαίτερα οι Βίοι και τα Μαρτύρια των Αγωνιστών της Χριστιανικής Πίστεως …
Ο ζήλος Του τον ωθούσε πολλές φορές στο να υπομένει εμπαιγμούς , ταπεινώσεις και βαριές ύβρεις , υπέμενε τους εξευτελισμούς , παρηγορούμενος ,
γιατί πολλές φορές πετύχαινε να επαναφέρει στο σωστό δρόμο όσους είχαν ξεφύγει …
Ο Ανδρέας διακρινόταν και για την φιλανθρωπία και την αγαθή σκέψη Του , μοιραζόταν τα υπάρχοντα του με τους φτωχούς , προσέφερε ότι είχε , έμενε νηστικός και γυμνός ,
σε εκείνους που τον παρατηρούσαν για τις υπερβολικές αγαθοεργίες Του , υπενθύμιζε τους Λόγους Του Κυρίου , ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων , ἐμοὶ ἐποιήσατε …
Τους έλεγε ότι στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου και μάλιστα του πάσχοντος αδελφού , έβλεπε Το Χριστό ,
σε μία ολονύκτια ακολουθία στον Ναό των Βλαχερνών είδε Την Θεοτόκο στον Ουρανό Προσευχόμενη να σκεπάζει τον Λαό με το Τίμιο Ωμοφόριο Της …
Κάποια ημέρα συνέβη κάτι παράδοξο στον Θεράποντα Του Κυρίου , κατά την συνήθεια Του να μην γνωρίζει κανείς που Προσευχόταν ,
ενώ πορευόταν κρυφά προς τον Ναό Της Θεοτόκου , κάποιο παιδί άρχισε να διέρχεται τη λεωφόρο , εκτελώντας διαταγή του κυρίου του , εκείνο επιτάχυνε το βήμα του και Τον πρόφτασε …
Όταν έφθασε προ των πυλών του Ναού Ο Ανδρέας , Θεού θέλοντας εξέτεινε την δεξιά Του χείρα , σφράγισε με το σημείο του Τιμίου Σταυρού τις πύλες , αυτές ευθύς υποχώρησαν , εισήλθε στο Ναό και άρχισε τις Προσευχές ,
το παιδί Τον ακολουθούσε γνώριζε ότι ήταν Σαλός , όταν είδε να ανοίγει αυτομάτως τις πύλες κυριεύθηκε από τρόμο , έλεγε στον εαυτό του , ποιόν δούλο Του Θεού οι κατά αλήθεια μωροί Σαλό ονομάζουν …
Πόσο μεγάλος Άγιος είναι και εμείς οι ανόητοι αγνοούμε , πόσους κρυφούς δούλους έχει Ο Θεός και ουδείς γνωρίζει τα περί Αυτών ,
αυτά λογιζόταν το παιδί και πλησίασε για να μάθει τί κάνει Ο Ανδρέας εντός του Ναού , Τον βλέπει προ του Άμβωνα να κρέμεται στον αέρα και να Προσεύχεται , όταν τελείωσε την Προσευχή Του έφυγε …
Εξερχόμενος από το Ναό , ασφάλισε πάλι τις θύρες με το σημείο του Σταυρού , τότε αντιλήφθηκε την παρουσία του παιδιού και λυπήθηκε , επειδή κάποιος έγινε θεατής των συμβάντων ,
ανέμενε την επιστροφή του παιδιού , για να του πει να μην αποκαλύψει ότι είδε , όταν συνάντησε το παιδί του είπε , φύλαξε όλα όσα είδες στον τόπο τούτο και θα έχεις το Έλεος του Κυρίου Του Θεού …
Προς το τέλος της Αγίας Τεσσαρακοστής , ο Λαός της Βασιλευούσης των πόλεων , της Κωνσταντινουπόλεως , επευφημούσε Τον Δεσπότη Χριστό μετά βαΐων και ύμνων ,
βλέπει τότε Ο Ανδρέας κάποιον Γέροντα , να εισέρχεται στο Ναό Της Αγίας Σοφίας , πλήθος Τον ακολουθούσε , με Βάια και σταυρούς , οι οποίοι Έλαμπαν ως Αστραπή …
Μελωδούσαν μέλος τερπνό , ηδύ και Σωτήριο , ο ένας στον άλλο παραχωρούσε το προβάδισμα και όλοι κατευθύνονταν προς τον Άμβωνα , Ο Γέροντας εκείνος κατείχε κινύρα και έκρουε τις χορδές συνοδεύοντας τους ψάλτες ,
Ο Μακάριος ετέρπετο από το θέαμα και την ψαλμωδία , σκίρτησε και είπε , Μνήσθητι Κύριε τοῦ Δαβὶδ καὶ πάσης τῆς πραότητος αὐτοῦ , Ἰδού , ἀκούσαμε τὴν Κυρία τὴν Κυριο πρεσβεύτρια καὶ τὴν εὑρήκαμε ὅμοια πρὸς τὴ Σοφίαν τὴν τερπνή …
Αυτά έλεγε και κάποιοι από τους παρευρισκόμενους σοφούς έλεγαν , πώς Σαλέ , αναφέρεται στο στίχο αυτό του ψαλμού η Παναγία ,
τί είναι αυτά τα οποία λέγεις , εξ αιτίας της άγνοιας τους γέλασαν και αναχώρησαν , Ο Μακάριος τα έλεγε αυτά επειδή Είδε Τον Δαβίδ με Άλλους Προφήτες να έχουν πάει εκεί …
Έτσι Θεοφιλώς έζησε Ο διά Χριστόν Σαλός Άγιος Ανδρέας ,
Κοιμήθηκε με Ειρήνη σε ηλικία εξήντα έξη ετών …
Ευωδίασαν Μύρα και Θυμιάματα εκεί που άφησε το Πνεύμα Του , μία γυναίκα φτωχή οσφράνθηκε την Ασύγκριτη Ευωδία ,
Την ακολούθησε και έφθασε στον τόπο που άφησε την Τελευταία Του Πνοή …
Βρήκε Τον Μακάριο Νεκρό , Ανέβλυζε Μύρο από το Τίμιο Λείψανο Του , ανήγγειλε το Θαύμα , επικαλούμενη με όρκο ως Μάρτυρα Τον Θεό ,
πολλοί συγκεντρώθηκαν , τους προκαλούσε κατάπληξη , η Ευοσμία του Μύρου και των Θυμιαμάτων …
Ο Κύριος γνωρίζει τα κρίματα εκάστου και τα απόκρυφα κατορθώματα Του Αγίου , έτσι Μετέθεσε το Λείψανο Του Αγίου ,
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης Αναφέρει , ότι Ο Άγιος Ανδρέας έγραψε πολλές Προφητείες οι οποίες δεν εκδόθηκαν ποτέ και Βρίσκονται στην Μονή Ιβήρων …….
Απολυτίκιο …
Μωρίαν ἑκούσιον διὰ Χριστὸν τὸν Θεόν , ἐπόθησας Ὅσιε , τὸν σοφιστὴν ἀληθῶς , μωράνας καὶ ἤνυσας , μέσον πολλῶν θορύβων , τὸν ἀγῶνα Ἀνδρέα , ὅθεν σε ὁ Δεσπότης , Παραδείσου πρὸς πλάτος , ἐσκήνωσε πρεσβεύειν ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε …….
