7 Αυγούστου …
Όσιος Ιωσήφ ο Γεροντογιάννης …
Ο Ιωάννης Βιτσέντζος η Γεροντογιάννης , γεννήθηκε στο Μονύδριο Του Τιμίου Προδρόμου Καψά ,
το 1799 μ.Χ. …
Στα ερειπωμένα Κελιά της άγονης και απομονωμένης περιοχής , είχαν μεταβεί οι Ευσεβείς και ενάρετοι γονείς Του , Εμμανουήλ και Ζαμπία λόγω της τουρκικής επιδρομής ,
όταν ησύχασε η κατάσταση έμειναν μόνιμα στο χωριό Λιθίνες …
Σε νόμιμη ηλικία νυμφεύθηκε την κυνηγημένη από τους Τούρκους Καλλιόπη , από την οικογένεια των Γεροντάκηδων η Γεροντήδων , εκείνη στάλθηκε από τους γονείς της στις ερημικές ακτές της περιοχής , κοντά στην έρημη τότε Μονή Καψά ,
παντρεύτηκε Τον Ιωάννη , με τον οποίο απέκτησε τέσσερα παιδιά , τρείς κόρες και ένα γιο ….
Ο Γεροντογιάννης ήταν ατίθασος , αλλά ιδιαίτερα Ευσεβής , είχε γίνει στόχος των τουρκικών αρχών , Τον είχε καταδιώξει η Τουρκική Αστυνομία , συχνά κατέφευγε με την οικογένεια του στο φαράγγι των Περβολακίων , όπου ήταν αδύνατο να Τον ανακαλύψει κανείς ,
σύμφωνα με την παράδοση , κάποια Κυριακή μάζεψε ξύλα , τα φόρτωσε στο ζώο για να τα πουλήσει όπως συνήθιζε , στα χωριά Αρμένους και Χανδράς , πήρε και τη σύζυγο του Καλλιόπη , την άφησε στις Λιθίνες για να δει τους συγγενείς της …
Ενώ τα παιδιά έμειναν μόνα τους στο μετόχι , είχε ένα κακό προαίσθημα η σύζυγος του , Τον παρακινούσε να βαδίσει γρηγορότερα ,
όταν έφτασαν βρήκαν την μικρή τους κόρη Ειρήνη καμένη έξω από στο αλώνι …
Το ατύχημα που επέφερε τον θάνατο της κόρης του , θεωρήθηκε από Τον Ιωσήφ Θεία τιμωρία για τις αμαρτίες Του , κυρίως για την καταπάτηση της κυριακάτικης αργίας , το γεγονός αυτό σφράγισε την ζωή Του και στάθηκε η αφορμή για να μεταμορφωθεί ,
έφυγε από το μετόχι και εγκαταστάθηκε μόνιμα στις Λιθίνες , οι χωριανοί , οι συγγενείς και όσοι Τον γνώριζαν διαπίστωναν καθημερινά την αλλοίωση του , ο σκληρόκαρδος , ευέξαπτος και εριστικός μεταμορφώθηκε σε έναν μακρόθυμο , ελεήμονα , πράο και ανεξίκακο άνθρωπο …
Η συνειδητή συμμετοχή Του στην μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας , οι Νηστείες , οι Προσευχές , οι ελεημοσύνες και η διαρκής Μετάνοια ,
καθάρισαν την καρδιά Του , Φώτισαν το νου Του και μπόρεσε να δεχθεί μία Θεία Αποκάλυψη , που έμελλε να σταθεί καθοριστική για την μετέπειτα ζωή Του …
Ο Γεροντογιάννης το 1841 μ.Χ. , σε ηλικία σαράντα δυο ετών έπεσε σε βαθύ ύπνο , Άγγελος Κυρίου Τον άρπαξε όπως Τον Απόστολο Παύλο ,
σε υψηλή θεωρία είδε τις τάξεις των δικαίων που βρίσκονται σε Ουράνια Δόξα και χαρά , αλλά και τις διάφορες τιμωρίες των καταδικασμένων στην αιώνια κόλαση …
Μετά από σαράντα τρείς ώρες ξύπνησε , χαρούμενος και γαλήνιος , βλέποντας γύρω Του πλήθος από συγγενείς , γειτόνους και συγχωριανούς Του , οι οποίοι είχαν μαζευτεί για να δουν τι του συμβαίνει ,
ανάμεσα τους και μια παράλυτη γριά , πάνω στην οποία άπλωσε το χέρι Του , ψιθυρίζοντας κάποια Ευχή , την Θεράπευσε μπροστά στα έκπληκτα μάτια των πολυάριθμων παρευρισκόμενων …
Άρχισε να κηρύττει και να Θαυματουργεί , πολλοί κάτοικοι της επαρχίας Σητείας περνούσαν καθημερινά από το σπίτι του , για να Τον συναντήσουν και να πάρουν την Ευλογία Του ,
να δεχθούν τις συμβουλές Του και να Θεραπευθούν από τις διάφορες ασθένειες τους …
Τα γεγονότα αυτά δημιούργησαν θόρυβο γύρω από το όνομα Του , επικρατούσε αναστάτωση λόγω της επανάστασης , Ο Γεροντογιάννης θεωρήθηκε ύποπτος από τις Τουρκικές αρχές και επικίνδυνος για την δημόσια ασφάλεια ,
διότι τάχα οι συναθροίσεις στο σπίτι Του , είχαν σκοπούς επαναστατικούς με θρησκευτικό πρόσχημα , η αλήθεια είναι ότι Τον επισκέπτονταν κυρίως ασθενείς και ανάπηροι , κατέφευγαν για να βρουν ανακούφιση , παρηγοριά και Θεραπεία …
Τρεις φορές κλήθηκε για να απολογηθεί ενώπιον του Διοικητού Κρήτης Μουσταφά Πασά , οι διώξεις και προσαγωγές στο Ηράκλειο είχαν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα , από κάθε χωριό που περνούσε ο διωκόμενος Καλόγερος σήμαινε συναγερμός , μαζεύονταν πλήθος κόσμου για να Τον χαιρετήσει και να λάβει την Ευλογία Του ,
κατά την τρίτη προσαγωγή Του συγκεντρώθηκε πλήθος Πιστών , με αποτέλεσμα να εξοργιστεί ο Διοικητής και να διατάξει την φρουρά του , να διαλύσει με βία το πλήθος και να Τον οδηγήσει αμέσως στην φυλακή …
Ο σοβαρός τραυματισμός του μικρού παιδιού του Διοικητού , που γκρεμίστηκε από την σκάλα και έμεινε αναίσθητο , χωρίς να μπορεί κανένας ιατρός να το επαναφέρει στις αισθήσεις του , ανάγκασε τον Τούρκο Διοικητή να καλέσει Τον Θαυματουργό Θεραπευτή των Ρωμιών , Τον Γεροντογιάννη ,
Ο οποίος μόλις ακούμπησε το χέρι Του πάνω στο αναίσθητο παιδί και απήγγειλε μια Ευχή , αμέσως το μισοπεθαμένο παιδί ανέκτησε τις αισθήσεις του και επανήλθε στη ζωή , θεράπευσε και την πεθερά του , την οποία απάλλαξε από χρόνια ανίατη αρρώστια …
Ο Διοικητής τότε άφησε ελεύθερο Τον Ιωάννη να επιστρέψει στο χωριό Του για να συνεχίσει το φιλάνθρωπο έργο Του ,
με ευγνωμοσύνη του έστειλε πλούσια δώρα , Εκείνος δέχθηκε να κρατήσει μόνο δέκα επτά Κανδήλια για τον Ναό Της Παναγίας των Λιθινών …
Ο Επίσκοπος Ιεράς και Σητείας Ιλαρίων , συμβούλευσε Τον Γεροντογιάννη να πάει σε μία ερημική μακρινή περιοχή , ώστε να σταματήσουν οι αντιδράσεις και οι καταγγελίες των Τούρκων ,
ως καταλληλότερο χώρο επέλεξε το ερειπωμένο Μονύδριο του Καψά , όπου γεννήθηκε , Βαπτίσθηκε και νυμφεύθηκε …
Η νεότερη Ιστορία της Μονής αρχίζει με την απόφαση Του να εγκατασταθεί το 1841 μ.Χ. στην έρημο του Καψά ,
το 1840 μ.Χ. η Διοίκηση της Κρήτης από τον Μουσταφά Ναϊλή Πασά , ήταν συχνά ανεκτική και οι τουρκικές αρχές έδειχναν ανοχή στην ανακαίνιση Μοναστηριών και στην επισκευή πολλών Ιερών Ναών που είχαν παραμελήσει για Αιώνες ολόκληρους …
Το 1841 μ.Χ. ο ιδιοκτήτης της περιοχής , στην οποία βρισκόταν το ερειπωμένο Μονύδριο Του Τιμίου Προδρόμου , ο Νικόλαος Ζαφείρης από το χωριό Αγία Τριάδα Σητείας ,
παραχώρησε τον σπηλαιώδη Ναό και την γύρω από το έρημο Μονύδριο έκταση στον Γεροντογιάννη , Ιδρυτή και Ανακαινιστή της Μονής …
Ο Ιωάννης ήταν αγράμματος , ο Ναός Του Αγίου Ιωάννου προσέλκυε πολλούς Πιστούς από τα γύρω χωριά , το εγκαταλελειμμένο Μονύδριο άρχισε να αποκτά ζωή ,
να συρρέουν Προσκυνητές και ασθενείς που ήθελαν να γνωρίσουν Τον Ερημίτη , επιζητούσαν την Ευλογία Του για την θεραπεία των ασθενειών τους …
Ο Γεροντογιάννης έμενε σε ένα απόκρημνο σπήλαιο για δέκα επτά χρόνια , τα παλιά Κελιά παραχωρήθηκαν στους πολυάριθμους Προσκυνητές ,
αρκετοί ήταν οι Μοναχοί που ήθελαν να μονάσουν δίπλα στον Ερημίτη , ώστε να αρχίσει να δημιουργείται ο πυρήνας της πρώτης συνοδείας Του …
Το 1863 μ.Χ. ο Επίσκοπος Ιεράς και Σητείας Ιλαρίων , Τέλεσε τα Εγκαίνια του Καθολικού της Μονής , προχείρισε Τον κατά κόσμο Ιωάννη σε Μεγαλόσχημο Μοναχό , μετονομάζοντας τον σε Ιωσήφ ,
Εκείνος ζούσε με έντονη Άσκηση , Προσευχή και Νηστεία , έτρωγε ξηρή τροφή , κυρίως ελιές , χόρτα και παξιμάδια …
Τις περισσότερες ώρες της ημέρας τις περνούσε στο Κελί Του Προσευχόμενος , παρακολουθούσε τις Ακολουθίες από ένα παράθυρο του Κελιού Του που έβλεπε προς τον Ναό ,
μόνο κάθε Κυριακή όταν Κοινωνούσε τα Άχραντα Μυστήρια κατέβαινε στην Εκκλησία …
Απέκτησε από Τον Θεό πλούσια Χαρίσματα , επιτελούσε καθημερινά πολλά Θαύματα , σε όσους με Πίστη στον Θεό πλησίαζαν κοντά Του , η φήμη του Ιωσήφ γρήγορα διαδόθηκε σε ολόκληρη την Κρήτη , στα Νησιά , Χάλκη , Κάσο και Σύμη ,
καθημερινά Τον επισκέπτονταν πλήθος Πιστών , ζητώντας τις σοφές συμβουλές Του και οδηγίες για την καθημερινή τους ζωή , άλλοι ζητούσαν την Θεραπεία τους από ασθένειες και την απαλλαγή τους από ακάθαρτα πνεύματα …
Ο Γεροντογιάννης διατηρώντας την εσωτερική κατάσταση της ησυχίας Του , κινούμενος από άπειρη αγάπη προς τον πάσχοντα άνθρωπο κατά το πρότυπο Του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ,
συμβούλευε , ενίσχυε και Θεράπευε όλους τους Ασθενείς , χαρίζοντας τους με την Χάρη Του Κυρίου την υγεία της ψυχής και του σώματος …
Σταύρωνε το νερό της θάλασσας και γινόταν γλυκό , έριχνε το Ράσο Του στη θάλασσα και το χρησιμοποιούσε ως σχεδία ,
για να μεταβαίνει τακτικά χάριν ησυχίας στο Κουφονήσι , Νησί που απέχει αρκετά μίλια από την Μονή …
Ο Ιωσήφ είχε Προορατικό χάρισμα , ξεχώριζε τα κλεμμένα προϊόντα που συχνά οι Προσκυνητές Του έφερναν ως δώρα , ζητώντας από αυτούς που τα έφερναν να τα γυρίσουν πίσω ,
η πολυχρόνια υπεράνθρωπη Άσκηση του σώματος , γρήγορα εξασθένησαν το ασθενικό σώμα του , η φωνή Του χαμήλωσε , ώστε μετά βίας μπορούσαν να ακούσουν οι παρευρισκόμενοι όσα τους έλεγε …
Τους τελευταίους μήνες της ζωής του , παρέμενε στο κελί Του κλινήρης , Προ είδε τον Θάνατο Του , προσκάλεσε πριν την εκδημία Του προς Τον Κύριο , όλη την συνοδεία στο Κελί Του ,
για να τους ζητήσει συγχώρηση και να τους δώσει τις τελευταίες συμβουλές Του …
Άφησε διάδοχο Του τον Μοναχό Ανανία , είπε ότι θα συμβεί στην Μονή μετά τον Θάνατο Του , όρισε την ακριβή ημέρα και ώρα του Θανάτου Του ,
από τον εγγόνο Του Ιωσήφ , Διάκονο τότε και τον Ιερομόναχο Γεννάδιο ζήτησε να Λειτουργήσουν μαζί για να Τον Κοινωνήσουνε Των Αχράντων Μυστηρίων …
Το 1874 μ.Χ. , αφού Κοινώνησε , κάλεσε τους Πατέρες στο Κελί Του , τους ζήτησε συγχώρηση , έκανε το σημείο του Σταυρού , πλάγιασε δεξιά , σταύρωσε τα χέρια Του ,
Ο Όσιος Ιωσήφ Οσιακά Παρέδωσε την ψυχή Του στον Κύριο …
Η σωρός Του έγινε Λαϊκό Προσκύνημα , πολύς κόσμος κατέκλυζε καθημερινά την Μονή για να Τον Προσκυνήσει και να Τον Αποχαιρετίσει ,
έμεινε επί τρείς ημέρες άταφος , Τάφηκε στις 9 Αυγούστου το 1874 μ.Χ. στην Εκκλησία Του Τιμίου Προδρόμου , από τον εγγονό του , μετέπειτα Ηγούμενο της Μονής Αρχιμανδρίτη Ιωσήφ Γεροντάκη …
Από την Κοίμηση Του , η Ευλάβεια των Πιστών προς Τον Όσιο Ιωσήφ ήταν αμείωτη , μέρα με την ημέρα αύξανε και διαδιδόταν από γενεά σε γενεά ,
οι προσερχόμενοι στο Μοναστήρι Προσκυνούσαν την Κάρα Του Οσίου , όπως και την Εικόνα Του , έπαιρναν χώμα από τον Τάφο ως Ευλογία και Θεραπεύονταν …
Η Ανακομιδή των Λειψάνων Του Οσίου Ιωσήφ , έγινε εκατόν οκτώ χρόνια από την Κοίμηση Του , ύστερα από ολονύκτια Αγρυπνία , Τα Ιερά Λείψανα τοποθετήθηκαν μέσα σε αργυρή Λάρνακα ,
μαζί με την Τίμια Κάρα Του σε περίβλεπτη θέση του Ναού , Εκπέμπουν Άρρητη Ευωδία …
Απότμημα Του Ιερού Λειψάνου του Αγίου , Βρίσκεται στην Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους ,
Ακολουθία Του Οσίου συνέγραψε ο Μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης , την οποία μαζί με τον Βίο Του Οσίου , εξέδωσε η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Κάψα Σητείας Κρήτης , το 1993 μ.Χ. …….
Απολυτίκιο …
Τῆς μονῆς τοῦ Προδρόμου τὸν νέον κτίτορα , ἀσκητικῆς ἐποφθέντα ἐν τὴ ἐρήμω Καψὰ ἀγωγῆς ἀρτίως ἄστρον παμφαέστατον , στέψωμεν ἄνθεσιν ᾠδῶν καὶ προσπέσωμεν αὐτοῦ λειψάνοις τοὶς πανιέροις , ταὶς πρεσβείαις σου ἐκβοῶντες σῶσον ἠμᾶς ἐκ πειρασμῶν , Ἰωσήφ …….
