6 Ιουνίου …
Άγιος Ανδρόνικος ο Ιερομάρτυρας …
Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Ανδρόνικος γεννήθηκε την 1η Αυγούστου του 1870 μ.Χ. ,
στο χωριό Ποβόντνεβο της Επαρχίας Γιαροσλάβ , στην κεντρική Ρωσία …
Στο Άγιο Βάπτισμα έλαβε το όνομα Βλαδίμηρος , σε ηλικία δέκα χρονών γράφτηκε σε Εκκλησιαστικό Σχολείο
Και μετά την αποφοίτηση Του το 1885 μ.Χ. στο Εκκλησιαστικό Σεμινάριο του Γιαροσλάβ …
Το 1891 μ.Χ. ως Αριστούχος Απόφοιτος του Σεμιναρίου έγινε δεκτός στην Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας ,
συναντήθηκε με Τον Άγιο Ιωάννη της Κρονστάνδης και ζήτησε τις Φωτισμένες συμβουλές Του …
Την 1η Αυγούστου του 1893 μ.Χ. στον Ναό της Ακαδημίας Τελέστηκε η Μοναχική Του Κουρά ,
στις 6 Αυγούστου του 1893 μ.Χ. Ο Μοναχός Ανδρόνικος Χειροτονήθηκε Διάκονος …
Στις 22 Ιουλίου του 1895 μ.Χ. Χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος ,
στις 3 Σεπτεμβρίου του 1897 μ.Χ. διορίζεται από την Ιερά Σύνοδο στην Ορθόδοξη Ιεραποστολή της Ιαπωνίας …
Τον Μάρτιο του 1899 μ.Χ. έλαβε το Οφίκιο του Αρχιμανδρίτη ,
στις 23 Οκτωβρίου του 1906 μ.Χ. Ο Ανδρόνικος διορίστηκε βοηθός του Επισκόπου Νικολάου στην Ιαπωνία …
Αρρώστησε βαριά και στις 7 Ιουλίου του 1907 μ.Χ. η Σύνοδος αποφάσισε την ανάκληση Του από την Ιαπωνία ,
στις 26 Οκτωβρίου του 1907 μ.Χ. η Ιερά Σύνοδος ανέθεσε στον Επίσκοπο την προσωρινή Διαποίμανση της Επαρχίας Χόλμ …
Στις 15 Μαρτίου του 1908 μ.Χ. διορίστηκε βοηθός του Αρχιεπισκόπου Νόβγκοροντ ,
στις 8 Μαρτίου του 1913 μ.Χ. ανέλαβε την Διαποίμανση των Επαρχιών Ομσκ και Παβλοντάρσκ της Δυτικής Σιβηρίας …
Τον Αύγουστο του 1914 μ.Χ. η Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να Τον μεταθέσει για άλλη μια φορά
στην Εκκλησιαστική Επαρχία Περμ στην Βόρεια Ρωσία …
Στις 3 Ιουνίου του 1918 μ.Χ. Ο Ιεράρχης πληροφορήθηκε τα σχέδια της συλλήψεως Του από έναν τυχαίο ακροατή τους ,
Αποφάσισε να μην εγκαταλείπει την επαρχία , αλλά να παραμείνει στη θέση Του ανάμεσα στο Ποίμνιο Του και αν ήταν Θέλημα Του Κυρίου , να Μαρτυρήσει για Αυτόν …
Ενημέρωσε τους συνεργάτες Του , έστειλαν στο καμπαναριό του Καθεδρικού Ναού τον Μοναχό Μιχαήλ με την εντολή να σημάνει συναγερμό με τις Καμπάνες τη στιγμή της συλλήψεως ,
μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα , όλο το τετράγωνο στο οποίο βρισκόταν το Επισκοπείο κυκλώθηκε από Στρατιώτες …
Είχαν φέρει μια άμαξα με γρήγορα άλογα , με την οποία θα έβγαζαν Τον Αρχιεπίσκοπο από την πόλη το συντομότερο δυνατό
και θα Τον οδηγούσαν στη γειτονική πόλη Μοτοβίλιχα …
Μέσα στο σκοτάδι μερικές φιγούρες πλησίασαν την εξώπορτα της Αρχιερατικής κατοικίας , ήταν κλειδωμένη , την ξήλωσαν και μπήκαν , χτύπησαν την άλλη πόρτα , άνοιξε ο θυρωρός ,
πρόσταξαν Τον Αρχιεπίσκοπο να τους ακολουθήσει δίχως χρονοτριβή …
Εκείνος υπάκουσε αδιαμαρτύρητα , μπήκε στην άμαξα που περίμενε μπροστά στην εξώπορτα , με ένα τριμμένο ράσο , έναν καλογερικό σκούφο , το Αρχιερατικό Του Εγκόλπιο
και το Ραβδί Του στο χέρι , αμέσως η άμαξα κίνησε για τη Μοτοβίλιχα …
Οι Στρατιώτες στο μεταξύ συνέλαβαν όσους βρήκαν στο Επισκοπείο , τον Αρχιμανδρίτη Παχώμιο , τον Διάκονο Ευλόγιο , τον φύλακα , τον θυρωρό και τον κλητήρα ,
τους μετέφεραν όλους αρχικά στην Εκτελεστική Επιτροπή και έπειτα στη φυλακή …
Στη συνέχεια τους άφησαν ελεύθερους , αφού πρώτα τους ανάγκασαν να υποσχεθούν ενυπόγραφα ότι δεν θα μιλούσαν σε κανέναν για τη σύλληψη Του Αρχιεπισκόπου Ανδρόνικου ,
η άμαξα σταμάτησε στο Αστυνομικό Τμήμα της Μοτοβίλιχα για αλλαγή αλόγων , κατέβασαν Τον Δεσπότη και Τον έκλεισαν σε ένα γραφείο …
Τότε τηλεφώνησε ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εργατών της Μοτοβίλιχα Μιάσνικωφ , ζήτησε να τον περιμένουν ,
όταν πήγε ανακοίνωσε στους Αστυνομικούς πως αποφασίστηκε η αναβολή της εκτελέσεως , το γνωστοποίησαν στον Ιεράρχη , αλλά Εκείνος δεν το πίστεψε …
Στις 6 Ιουνίου του 1918 μ.Χ. , Ο Αρχιεπίσκοπος την πέρασε κλεισμένος στο κρατητήριο της Εκτελεστικής Επιτροπής της Περμ ,
Τον φρουρούσαν κόκκινοι Στρατιώτες ιδιαίτερα σκληροί , που Τον χλεύαζαν και Τον έβριζαν ασταμάτητα …
Το βράδυ Τον πήγαν στο γραφείο για ανάκριση , ο Πρόεδρος της Επιτροπής Μάλκωφ και το μέλος της Σίβκωφ Τον βομβάρδιζαν με ερωτήσεις , δεν απάντησε σε καμία ,
Προσευχόταν Ακατάπαυστα , στο πρόσωπο Του ήταν ζωγραφισμένες η ειρήνη και η ανδρεία , οι ανακριτές βλέποντας ότι έχαναν τον καιρό τους , Τον έστειλαν πάλι στο κρατητήριο …
Η εκτέλεση Του ανατέθηκε στους Αστυνομικούς Ουβάρωφ και Πλατούνωφ και σε τρεις Λιθουανούς , όργανα του αθεϊστικού καθεστώτος έδωσαν στον Αρχιεπίσκοπο σκαπτικά εργαλεία ,
που είχαν πάρει μαζί τους , Τον πρόσταξαν λέγοντας Του , σκάψε Τον Τάφο σου …
Ο Ιεράρχης άρχισε να σκάβει , Τον βοηθούσαν οι τρεις Λιθουανοί , όταν τελείωσε Του έδωσαν νέα προσταγή , έλα ξάπλωσε , Εκείνος υπάκουσε ,
ζήτησε την άδεια να Προσευχηθεί , Του το επέτρεψαν , Προσευχήθηκε γύρω στα δέκα λεπτά …
Στράφηκε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και Ευλόγησε από μακριά το Ποίμνιο Του , λέγοντας στους δήμιους Του , Είμαι έτοιμος , Τον σκέπαζαν ζωντανό με χώμα στον Τάφο , ενώ πυροβόλησαν μερικές φορές ,
Τον Γενναίο Αθλητή της Πίστεως Αρχιεπίσκοπο Άγιο Ανδρόνικο …
Στην τελευταία Πασχαλινή εγκύκλιο Του προς το πλήρωμα της Εκκλησίας της Περμ , Ο Άγιος Ιερομάρτυς Ανδρόνικος έγραφε ,
πέρασε ένας χρόνος αφ’ ότου η ζωή μας μετατράπηκε σε σκόνη από το φύσημα της Βουλήσεως Του Θεού , που μας εγκατέλειψε πρόσκαιρα και παιδαγωγικά …
Με τέτοιους σκληρούς τρόπους συνέτιζε Ο Κύριος το γένος μας από τα πανάρχαια χρόνια , μέσα στα πιο τρομερά γεγονότα της ζωής , μέσα στις πιο μεγάλες συμφορές , όχι μόνο ορισμένοι άνθρωποι αλλά
και λαοί ολόκληροι συναισθάνονταν την αδυναμία τους , αναγνώριζαν την αμαρτωλότητα τους και επέστρεφαν στον Παντοδύναμο προ νοητή …
Ας παραδεχθούμε την ενοχή μας Ενώπιον Του Θεού , ας παραδεχθούμε πως Εκείνος μόνο έχει την Δύναμη να μας σώσει και ας ζητήσουμε ολόψυχα την Βοήθεια Του ,
βλέπουμε ήδη άλλωστε , ότι μας Ευλογεί το Παντοκρατορικό Του χέρι , κοιτάξτε πόσο μας ωφέλησαν και πόσο μας αφύπνισαν …
Πόσο μας ψύχωσαν τα διατάγματα για την Πίστη και την Εκκλησία , που εκδόθηκαν πρόσφατα στη χώρα μας , η θύελλα σκορπίζει τον βαρύ , πυρωμένο και πνιγερό αέρα , μπροστά στον κίνδυνο της στερήσεως της ελευθερίας τους ,
της ελευθερίας να Πιστεύουν και να Προσεύχονται , οι Ορθόδοξοι Ρώσοι απέκτησαν πιο Θερμή Πίστη και πιο Θερμή αγάπη προς την Εκκλησία …
Υπήρξαν Αρχιερείς , Ιερείς και Μοναχοί που Αναδείχθηκαν Μάρτυρες και Ομολογητές και οι Πιστοί λαϊκοί με αυτοθυσία όρθωσαν το ανάστημα τους για την υπεράσπιση της Πίστεως και της Αγίας Εκκλησίας ,
ήδη πολλοί , σε διάφορους τόπους , Θυσίασαν και τη ζωή τους για την Πίστη , Ο Κύριος ας Αναπαύσει τις ψυχές Τους και ας Ελεήσει με Τις Προσευχές Τους και εμάς και τη Ρωσία …….
