1 Φεβρουαρίου …
Άγιοι Γεώργιος Αρχιεπίσκοπος Μυτιλήνης , Συμεών ο Νέος Στυλίτης και Δαβίδ ο Μοναχός …
Τον 8ο Αιώνα ζούσε στη Μυτιλήνη ο Αδριανός και η Κωνσταντώ , απέκτησαν επτά παιδιά ,
από τα όποια τα πέντε έγιναν Μοναχοί , τα άλλα τρία ήταν , Ο Δαβίδ , Ο Συμεών και Ο Γεώργιος …
Πρωτότοκος ήταν Ο Δαβίδ που γεννήθηκε το 718 μ.Χ. , έμαθε λίγα γράμματα , σε ηλικία δέκα έξη ετών , ενώ έβοσκε τα πρόβατα του πατέρα Του , σε ώρα μεγάλης καταιγίδας ,
είδε σε Όραμα Τον Άγιο Αντώνιο , να Τον Καλεί στον Μοναχικό Βίο και να Του δίνει Εντολή να μεταβεί στην Μικρά Ασία , στο όρος Ίδη αντίκρυ στη Λέσβο , για να Μονάσει …
Ο Δαβίδ με μεγάλη προθυμία και χαρά δέχτηκε τη συμβουλή Του Μέγα Αντωνίου , πήγε στην Μικρά Ασία , έζησε στο όρος Ίδη , μέσα σε σπηλιά με μεγάλη Άσκηση , τρώγοντας άγρια χόρτα , έζησε τριάντα χρόνια ,
με Όραμα πήρε την Εντολή να μεταβεί στον Επίσκοπο Γάργαρων , για να Χειροτονηθεί Διάκονος και Πρεσβύτερος …
Επέστρεψε στο όρος Ίδη , με υπόδειξη Αγγέλου που είδε σε Όραμα , χτίζει το Ναό Των Αγίων Κηρύκων και Ιουλίττης και Μοναστήρι στο όποιο προσήλθαν πολλοί Μοναχοί ,
όταν πέθανε ο πατέρας του , πήγε η μητέρα του να Τον δει , έχοντας μαζί της τον μικρότερο από τα παιδιά της , Τον Συμεών που ήταν οκτώ χρονών , είχε γεννηθεί το 765 η 766 μ.Χ. …
Ο Συμεών έμεινε κοντά στον Αδελφό του , η μητέρα του επέστρεψε στη Μυτιλήνη και απεβίωσε , έμαθε Γράμματα παραμένοντας στο Μοναστήρι του Αδελφού του ,
σε ηλικία είκοσι δύο ετών έγινε Μοναχός , σε ηλικία είκοσι οκτώ ετών Χειροτονήθηκε από τον επίσκοπο Γάργαρων Ιερεύς …
Πέθανε Ο Άγιος Δαβίδ σε ηλικία εξήντα έξη ετών , Προ Είδε τον Θάνατο Του , συνέστησε στον Αδελφό Του Συμεών να επιστρέψει στη Μυτιλήνη , συμμορφώθηκε με την εντολή του Αδελφού Του και επέστρεψε στη Μυτιλήνη της Παναγίας ,
που ήταν στο νότιο Λιμάνι της Πόλεως , στο Μόλο , εκεί για να Μιμηθεί την Άθληση Του Αγίου Συμεών του Στυλίτη , ανέβηκε σε στύλο , έζησε με Άσκηση , Νηστεία , σκληραγωγία και Προσευχή …
Πήρε κοντά Του τον Αδελφό του Γεώργιο , Μοναχός και Αυτός , Χειροτονήθηκε Ιερεύς , μαζί με την Αδελφή τους Μοναχή Ιλαρία και άλλους Μοναχούς έχτισαν Μοναστήρι ,
στο όποιο κατέφθαναν πλήθη Χριστιανών , που διψούσαν να ακούσουν τον Λόγο Του Θεού και να ζητήσουν την Ευλογία των Αγίων Μοναχών …
Την Ησυχία του Μοναστηριού και της Εκκλησίας , τάραξε η μανία των εικονομάχων , ο Αυτοκράτορας Λέων Ε’ ο Αρμένιος 813 – 820 μ.Χ. , κήρυξε Διωγμούς κατά των Χριστιανών ,
Ο Επίσκοπος της Μυτιλήνης Γεώργιος εξορίζεται , τοποθετείται επίσκοπος Μυτιλήνης ο Λέων ο εικονομάχος , ο οποίος στράφηκε κατά Του Συμεών και των Μοναχών του Μοναστηριού Του …
Με τις ενέργειες του εικονομάχου Επισκόπου καταδικάζεται σε Θάνατο δια πυρός Ο Συμεών , με Θαύμα σώζεται και παραμένει ανενόχλητος πάνω στον Στύλο Του ,
αναγκάζεται από τον εικονομάχο επίσκοπο , να εγκαταλείψει τη Μυτιλήνη και να αποσυρθεί μαζί με τους Μοναχούς στο Νησάκι με το όνομα Άγιος Ισίδωρος …
Ο εικονομάχος επίσκοπος , κατόρθωσε να αποσπάσει από τον Αυτοκράτορα Μιχαήλ Β’ τον Τραυλό 820 – 829 μ.Χ. , διαταγή με την οποία εξορίζεται Ο Συμεών στην Λαγούσα ,
Νησί ακατοίκητο απέναντι από τα μέρη της Τροίας , εκεί πήγε με την συνοδεία επτά μαθητών Του , όπου παρέμεινε πάνω σε στύλο δέκα μέτρων …
Ο Αδελφός του Γεώργιος παρέμεινε στη Μυτιλήνη φροντίζοντας το Μοναστήρι , Ο Συμεών πήγε στη Κωνσταντινούπολη , προσέφερε στην Εκκλησία υπηρεσίες , εγκαταστάθηκε στο Μοναστήρι του Νικήτου του Μηδικίου ,
με Κέντρο το Μοναστήρι αυτό περιόδευε στον Ελλήσποντο , τα Νησιά του Αιγαίου , την Μαύρη Θάλασσα , στηρίζοντας με τον λόγο Του τους Χριστιανούς , παρηγορώντας τους διωκόμενους Πατέρες , που βρισκόντουσαν εξόριστοι σε περιοχές από τους εικονομάχους …
Στις περιοδείες Του εργαζόταν σαν Ψαράς , για να εξοικονομεί ότι χρειαζότανε , όχι για τον εαυτό Του , αλλά για να βοηθά όσους είχανε ανάγκη βοηθείας , περιοδεύοντας Δίδασκε με την Χάρη Του Θεού και Θεράπευε αρρώστους ,
Ίδρυσε γυναικείο Μοναστήρι , στο οποίο προσελκύστηκαν πολλές Μοναχές , μετά τον θάνατο του Μιχαήλ του Τραυλού , ο εικονομάχος διάδοχος του Θεόφιλος ξεκίνησε άγριο κατά της Εκκλησίας διωγμό …
Συνέλαβε Τον Συμεών και την συνοδεία Του , με σκοπό να τους κλείσει στη φυλακή και να τους εξαφανίσει , σώθηκε από τον κίνδυνο με την επέμβαση της Αυτοκράτειρας Θεοδώρας ,
δεν απέφυγε όμως την τιμωρία των εκατόν πενήντα ραβδισμών που διέταξε ο Αυτοκράτορας , την εξορία στην Αφουσία Νήσο της Προποντίδας …
Όπου πήγε μαζί με διακεκριμένους κήρυκες της Ορθοδοξίας , όπως Οι Θεοφάνης και Θεόδωρος Οι Λεγόμενοι Γραπτοί και άλλοι Πατέρες , στον τόπο της εξορίας ,
Ο Συμεών έχτισε Ναό Της Παναγίας και Μοναστήρι , μαζεύοντας όλους τους καταδιωγμένους από τους εικονομάχους πατέρες …
Ο Γεώργιος παρέμεινε στη Μυτιλήνη , ο εικονομάχος επίσκοπος Λέων Τον καταπίεζε και τον έδιωξε , κατέλαβε παρανόμως και πούλησε το Μοναστήρι , ότι άνηκε σε αυτό ,
τότε αναγκάζεται να φύγει , με τους Μοναχούς του Μοναστηριού στην Μυρσίνα , εκεί ερχόντουσαν και Τους έβρισκαν Χριστιανοί , Δίδασκε Ο Γεώργιος και έκανε πολλά Θαύματα …
Όταν πέθανε ο εικονομάχος Αυτοκράτορας Θεόφιλος το 842 μ.Χ. , η Βασίλισσα Θεοδώρα ανακάλεσε από την εξορία όλους Τους εξόριστους Πατέρες ,
Τους Συμεών και Γεώργιο , Οι δύο μαζί με Τον Πατριάρχη Μεθόδιο τον Ομολογητή , έγιναν οι έμπιστοι σύμβουλοι της Θεοδώρας …
Το 843 μ.Χ. με την υπόδειξη Του Συμεών έγινε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ο Μεθόδιος ,
Ο Συμεών μαζί με Τους Μαθητές Του , εγκαταστάθηκε στο Μοναστήρι Των Αγίων Σεργίου και Βάκχου …
Ο Γεώργιος προτείνεται από Την Βασίλισσα να γίνει Επίσκοπος Εφέσου , θέση που δεν δέχτηκε γιατί ήταν ογδόντα χρόνων , δέχτηκε έπειτα από πολλές πιέσεις να Χειροτονηθεί Επίσκοπος στην Μητρόπολη Μυτιλήνης ,
πήρε από την Βασίλισσα , από τον Πέτρωνα και Βάρδα πολλά δώρα για τους φτωχούς του Νησιού , επιστρέφει με το Βασιλικό καράβι δρόμωνα στη Μυτιλήνη , συνοδευόμενος από Στρατηγούς και Αυλικούς της Θεοδώρας …
Η Μυτιλήνη Τον υποδέχτηκε με ενθουσιασμό και χαρά μεγάλη , ξαναπήραν τότε στα χέρια Τους το Μοναστήρι , Γιόρτασαν την Γιορτή της Γεννήσεως Της Θεοτόκου ,
έγινε η Ενθρόνιση Του Γεωργίου , στον Μητροπολιτικό Ναό Της Αγίας Θεοδώρας την 14η Σεπτεμβρίου , Εορτή της Υψώσεως Του Τιμίου Σταυρού …
Το 844 μ.Χ. Πέθανε Ο Άγιος Συμεών , Τον έθαψαν στο Μοναστήρι Της Παναγίας ,
Ο Γεώργιος ταξίδευσε στη Γοτθογραικία για να επισκεφθεί άρρωστο φίλο του , τον όποιο με την Δύναμη Του Θεού Θεράπευσε , Προφητεύοντας ότι θα πεθάνει μετά από επτά χρόνια , όπως και έγινε …
Επέστρεψε στη Μυτιλήνη και συνέχισε με ελεημοσύνες , Διδασκαλίες και Θαύματα , το Έργο του καλού Ποιμένος ,
μεταβαίνει στη Σμύρνη να δει Πνευματικά Του Παιδιά και Μοναστήρια που Ίδρυσε σε οικόπεδα που του είχαν χαρίσει Μαθητές του …
Εμφανίζεται Άγγελος Θεού μπροστά Του , Προλέγει τον Θάνατο Του , επιστρέφει στη Μυτιλήνη , περνά όλη την Μεγάλη Τεσσαρακοστή ,
κάνοντας και την Λειτουργία της Μεγάλης Πέμπτης , καταλαβαίνει ότι ήρθε το Τέλος Του …
Δίνει με συγκίνηση τις Τελευταίες Του συμβουλές και Ευχές στα Πνευματικά Του παιδιά ,
Ο Άγιος Γεώργιος Παραδίδει το Πνεύμα Του στον Κύριο , το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου το 846 μ.Χ. ,
Τον Ενταφίασαν με Μεγάλες Τιμές στον Τάφο Του Αδελφού Του Συμεών …….
Απολυτίκιο …
Τριάς ή των Όσιων , τα της Λέσβου βλαστήματα Δαβίδ ο θεοφόρος , Συμεών και Γεώργιος , οι ζήσαντες ισάγγελον ζωήν και δόξης μετάσχοντες θεϊκής , πασι δοτέ αιτημάτων τάς δωρεάς τοις πίστει άνακρόζουσί , Δόξα τω ένισχύσαντι υμάς , δόξα τω θαυμαστώσαντι , δόξα τω ένεργοϋντι δι’ υμών πασιν ίάματα …….
