25 Ιανουαρίου …
Αγία Μαργαρίτα η Νέα Οσιομάρτυς …
Η Μοναχή Μαργαρίτα , ήταν Ηγουμένη της Ιεράς Μονής ,
Αγίου Ιωάννου Προδρόμου στην πόλη Μενζελίνσκ …
Είχε ελληνική καταγωγή , διακρινόταν για την εξαίρετη μόρφωση της , την σύνεση , αλλά και την αυστηρή Ασκητική ζωή Της ,
οργάνωσε το Μοναστήρι της κατά τα πρότυπα των παλιών Μοναστηριών της Ελλάδος …
Μια από τις Μοναχές που επέζησε ως τις μέρες μας , η Μοναχή Αλεφτίνα , ήταν τυφλή στα τελευταία της χρόνια , διέσωσε τις πληροφορίες που καταγράφουμε ,
οι Μοναχές με την έμπνευση και καθοδήγηση Της Ηγουμένης Μαργαρίτας , ζούσαν Αυστηρή Μοναχική ζωή …
Τελώντας ανελλιπώς τις Ακολουθίες και το Μοναχικό τους κανόνα , όλες εργάζονταν με πνεύμα θυσίας και πολύ φιλότιμο στα Διακονήματα τους ,
το Μοναστήρι είχε πολλούς κήπους , με οπωροφόρα δέντρα , λαχανόκηπους , χωράφια , μελίσσια κ.λπ. …
Όπως θυμόταν η Μοναχή Αλεφτίνα , το Σεπτέμβριο του 1918 μ.Χ. έφυγαν τα στρατεύματα των λευκών από το Καζάν και τις γύρω πόλεις ,
η Ηγουμένη Μαργαρίτα φοβούμενη τους μπολσεβίκους , αποφάσισε να φύγει προσωρινά μαζί με τους άλλους πρόσφυγες …
Έφτασε μέχρι το λιμάνι του ποταμού , όπου οι πρόσφυγες επιβιβάζονταν στα ποταμόπλοια ,
εκεί εμφανίστηκε Ο Άγιος Νικόλαος και Της είπε , γιατί φεύγεις από το στεφάνι που σε περιμένει …
Η Ηγουμένη συγκλονίστηκε , αμέσως πήρε το δρόμο της επιστροφής , γύρισε στο Μοναστήρι και αμέσως κάλεσε έναν Ιερέα , πεπεισμένη πλέον ότι Την περιμένει το Μαρτύριο ,
παρακάλεσε τον Ιερέα , να ετοιμάσει το φέρετρο και τον Τάφο Της και αν μπορέσει να την Θάψει την ίδια μέρα , ο Ιερέας Την άκουσε απορημένος …
Την επόμενη μέρα , κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας , ομάδα επαναστατών μπήκαν στο καθολικό του Μοναστηριού και Την συνέλαβαν ,
η γερόντισσα Μαργαρίτα παρακάλεσε να Την αφήσουν να Κοινωνήσει , οι επαναστάτες όμως δεν γνώριζαν τέτοιες ευγένειες …
Την έσυραν στον έξω νάρθηκα και χωρίς άλλες εξηγήσεις ,
Την Αγία Μαργαρίτα , την εκτέλεσαν ως αντεπαναστάτρια …
Οι Μοναχές λυπημένες παρέλαβαν το Ιερό σκήνωμα Της , Τέλεσαν την Νεκρώσιμη Ακολουθία και Την έθαψαν πίσω από το Ιερό του Καθολικού ,
ο Ιερέας κατάλαβε τι σήμαινε αυτή η παράξενη παράκληση και επιμονή Της Ηγουμένης να Την Θάψουν την ίδια μέρα …
Οι μπολσεβίκοι πήγαν ένα μουσουλμάνο χότζα και τον εκτέλεσαν στο Μοναστήρι ,
ήθελαν να τον θάψουν στον ίδιο Τάφο με Την Ορθόδοξη Μοναχή , όμως δεν μπόρεσαν …
Το Μοναστήρι έκλεισε και ερήμωσε , στην δεκαετία του ’70 συνέβη ένα Θαυμαστό Γεγονός , όπως διηγείται η Μαρίνα Μιχαήλοβνα , η οποία ήταν κόρη Ιερέα ,
οι Αρχές αποφάσισαν να σκάψουν κοντά στο Ιερό , δεν γνώριζαν για τον Τάφο Της Ηγουμένης Μαργαρίτας …
Καθώς έσκαβαν , ξαφνικά βρήκαν άφθαρτο το σώμα μιας Μοναχής ντυμένης με το Ράσο , το Μοναχικό σχήμα και τον σταυρό στο στήθος Της , φαινόταν ολοζώντανη σαν να κοιμόταν , το σώμα Της δεν έφερε σημάδια φθοράς ,
οι εργάτες τρόμαξαν , δεν πείραξαν το Λείψανο , έκλεισαν γρήγορα τον Τάφο και άρχισαν να σκάβουν σε άλλο σημείο …
Τον ΙΘ’ Αιώνα , Ο μεγάλος στάρετς της Ρωσίας , Άγιος Αμβρόσιος της Όπτινα , ο Οποίος μεταξύ των άλλων Διακρινόταν για το Προορατικό Του Χάρισμα , είχε πει τα εξής ,
στην πόλη Μενζελίνσκ , θα Λειτουργήσει ένα Μοναστήρι , θα αποκτήσει φήμη και δόξα , όταν θα προΐσταται η πρώτη Ηγουμένη θα κτιστεί νέος Ναός , η δεύτερη Ηγουμένη θα γίνει Μάρτυρας και όταν θα έρθει η τρίτη Ηγουμένη , τότε θα πέσουν οι καμπάνες του Μοναστηριού …
Πράγματι η πρόρρηση Του Αγίου Αμβροσίου εκπληρώθηκε , το καθολικό του Μοναστηριού κτίσθηκε κατά τη διάρκεια της Ηγουμενίας της πρώτης Ηγουμένης , η δεύτερη Ηγουμένη ήταν η Γερόντισσα Μαργαρίτα , η Νεομάρτυς ,
κατά την διάρκεια της Ηγουμενίας της διαδόχου της , το Μοναστήρι έκλεισε βίαια , οι Μοναχές διώχθηκαν και οι επαναστάτες έριξαν κάτω και έσπασαν τις καμπάνες του Μοναστηριού …….
